, όταν το Αμερικανικό OSS (Office of Strategic Service) που ήταν προκάτοχος της CIA, λειτουργώντας υπό την καθοδήγηση του Allen Dulles (μετέπειτα διευθυντή της CIA) και του James Angleton (μετέπειτα διευθυντή του τμήματος αντικατασκοπείας της CIA), εργαζόταν για να εξουδετερώσει τη μεταπολεμική πολιτική επιρροή των κομμουνιστών που έλεγχαν τις αντιστασιακές οργανώσεις σε βασικές χώρες όπως Γαλλία, Ιταλία, και Ελλάδα.
Για πολλούς φασίστες η Ιταλία και το Βατικανό αποτελούσε τον πιο δημοφιλή προορισμό τους όπου αν έφταναν μπορούσαν με άνεση και την βοήθεια των ταξιδιωτικών εγγράφων, που αφειδώς τους χορηγούσε ο Ερυθρός Σταυρός να κρύψουν τα ίχνη τους και να εξαφανιστούν σε χώρες της Λατινικής Αμερικής – χώρες στις οποίες η καθολική Εκκλησία έχει μεγάλη εξουσία- μα και στην Βρετανία, τον Καναδά, την Αυστραλία και βέβαια τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το Βατικανό προσφέροντας αυτήν την ειδική μεταχείριση φιλοδοξούσε, με την βοήθεια των φασιστών, να εξουδετερώσει τους «άθεους κομμουνιστές», ο Ερυθρός Σταυρός βοηθούσε όποιον φορούσε φαιά στολή αρκεί να ήταν αντικομουνιστής, και ο Allen Dulles όποιον πίστευε- έτρεφε ιδιαίτερη αδυναμία στους αξιωματικούς των SS – πως θα τον βοηθούσε να αντιμετωπίσει το νέο αντίπαλο, τους Σοβιετικούς!
Δεκάδες χιλιάδες φασίστες Γερμανοί, Αυστριακοί, Ρουμάνοι, Λιθουανοί, Ουκρανοί, Ιταλοί χρησιμοποίησαν την οδό διαφυγής και απόδρασης από την Ευρώπη η οποία έμεινε γνωστή ως «Rat Line» (Η φυγή των αρουραίων).
Ο άνθρωπος κλειδί του Βατικανού για τη δημιουργία των «Ratlines» ήταν ο φασίστας Κροάτης και ρωμαιοκαθολικός ιερέας Krunoslav Draganovic με την βοήθεια του θαμαστή του Αδόλφου Χίτλερ, επίσκοπο στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, πρύτανη στο «Pontificio Istituto Teutonico Santa Maria dell’Anima» του Βατικανού ως το 1952 και συγγραφέα του βιβλίου του «Τα Θεμέλια του εθνικοσοσιαλισμού», Alois Hudal !
Όμως αυτός που συνέβαλε καθοριστικά και εποικοδομητικά στην προφύλαξη της οδού διαφυγής των φασιστών, στο ξέπλυμα τους και στην στρατολόγηση τους υπέρ του «αντικομουνιστικού αγώνα» ήταν ο Allen Dulles.
Την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ο Dulles εργάζονταν στις μυστικές αμερικανικές υπηρεσίες: OSS, με έδρα την Βέρνη της Ελβετίας. Η επίσημη δουλειά του ήταν να έρχεται σε επαφές με τους Γερμανούς αντι-ναζιστές αξιωματικούς ώστε να συλλέγει πληροφορίες που θα βοηθούσαν τους συμμάχους. Η δεξιοτεχνία στην κατασκοπία του Dulles αναδείχθηκε στο περιθώριο της μεγάλης ανθρωποσφαγής σε μια χώρα που αποπνέει ήρεμη ασφάλεια και που ήδη στήριζε την ευημερία ή την ύβρην της –διαλέγετε και αγοράζετε- στις λεπτές τραπεζικές τεχνικές της, έστω και αν αυτές απαιτούν την λίβρα της σάρκας και τα λί(υ)τρα του αίματος που δικαιούνται!
Άλλωστε ο Dulles διατηρούσε τις καλύτερες σχέσεις με τους ιδιοκτήτες των ελβετικών τραπεζών, με τους διεθνείς επιχειρηματίες που αγόραζαν πρώτες ύλες για τον Χίτλερ και χρησιμοποιούσαν γι αυτές τις συναλλαγές τους τις Ελβετικές τράπεζες, μα και με τους νομικούς συμβούλους διαφόρων ελβετικών επιχειρήσεων που συναλλάσσονταν στα παζάρια του κόσμου ως αχυράνθρωποι των Γερμανών φασιστών!
Στο σημείο αυτό όμως ας σκιαγραφήσουμε το πορτρέτο ένας άνδρα των SS που διαχειρίστηκε χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό, διάφορες διαδικασίες εξόντωσης των «περιττών ανθρώπων» κυρίως στην Πολωνία και Ιταλία στην προσπάθεια του να υπηρετήσει σωστά τον Φίρερ του. Ήταν ο τιμημένος με το μετάλλιο «German Cross in Gold», Στρατηγός των SS, Karl Wolff.
Ο φασίστας δολοφόνος χιλιάδων ανθρώπων Karl Wolff, που ανάμεσα σε άλλα ήταν ο σύνδεσμος του Heinrich Himmler με τον Χίτλερ, ήταν ο πρώτος φασίστας που άνοιξε την πόρτα διαφυγής των συναδέλφων του στα SS, πολύ πριν το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου!
Ας φανταστούμε την σκηνή:
Τριγύρω παραμυθένιο βουκολικό τοπίο με πολλές αγελάδες και στην μέση ένα όμορφο σαλέ. Μέσα στο σαλέ, μπροστά στο τζάκι παρέα με ένα μπουκάλι ουίσκι, δυο άντρες συνομιλούν μακριά από το επίκεντρο των φριχτών καταστάσεων και των απερίγραπτων ωμοτήτων και της φρίκης που έχει ζώσει την Ευρώπη.
Σίγουρα δεν προσεύχονται υπέρ της σωτηρίας της ανθρωπότητας αλλά αυτά που ύφαιναν προκαθόρισαν σε μεγάλο βαθμό το μέλλον του μεταπολεμικού κόσμου αλλά και την μορφή της μεγαλύτερης κρατικής μυστικής υπηρεσίας: της CIA.
Ο Allen Dulles και το φιλαράκι του, ο αγαπημένος του Στρατηγός των SS Karl Wolff, ή καλλίτερα ο «μετριοπαθής Βόλφι» όπως άρεσε στον εντυπωσιασμένο Dulles να τον αποκαλεί, είχαν συναντηθεί για πρώτη φορά στις αρχές του 1945 σε ένα διαμέρισμα στην Ζυρίχη, όταν ακόμα η έναρξη της μάχης του Βερολίνου ήταν δυο μήνες μακριά, στο πλαίσιο των μυστικών διαπραγματεύσεων μεταξύ ΗΠΑ και φασιστών που έφεραν την κωδική ονομασία «Operation Sunrise».
Ο μελλοντικός διευθυντής της CIA από τότε πίστευε πως μπορεί να εκμεταλλευτεί τους αξιωματικούς των SS προς όφελος των μεταπολεμικών συμφερόντων των ΗΠΑ και του «διαρκούς πολέμου» που ήθελε να εξαπολύσει εναντίον των κομμουνιστών!
Η οριστική συμφωνία μεταξύ του Dulles και του Στρατηγού των Waffen-SS έγινε στο σαλέ που προαναφέρθηκε τον Μάρτιο του 1945, όπου πια ο «μετριοπαθής Βόλφι» είχε πείσει τα SS που δρούσαν στην Ιταλία να παραδοθούν για να αποκτήσουν πρώτα ασυλία από τις κατηγορίες για εγκλήματα που σίγουρα θα έπεφταν στο κεφάλι τους και μετά, προφυλαμένοι, αφενός να χρησιμοποιηθούν στον σχηματισμό της μεταπολεμικής Γερμανίας αφετέρου να στελεχώσουν αντικομουνιστικές υπηρεσίες και την υπηρεσία «ψυχολογικού πολέμου» ως κατάσκοποι στο πλευρό της Αμερικής!
Γιατί;
Η ροή της ιστορίας θα συνεχιζόταν και μετά το πόλεμο, τα προβλήματα θα ήταν τα ίδια άρα ο πόλεμος δεν θα τελειώσει! Η απειλή της κοινωνικής εργατικής επανάστασης που παρουσιάστηκε για το καπιταλιστικό σύστημα πριν το πόλεμο θα παρέμενε και μετά και μάλιστα σε μια Ευρώπη χωρισμένη σε κομμουνιστική και καπιταλιστική!
Άρα οι Αμερικανοί είχαν ήδη στο μυαλό τους τρόπους αντιμετώπισης του νέου αντιπάλου. Και οι τρόποι περιλάμβαναν απαραιτήτως τους Ναζί, που είχαν στήσει ένα μεγάλο δίκτυο κατασκόπων στη Σοβιετική Ένωση μα και σε πολλές κατακτημένες χώρες με σκοπό το κυνήγι των κομμουνιστών.
Εφόσον ξεπλένονταν με απορρυπαντικά μπλε και πράσινων κόκκων, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως συγκοινωνούντα δοχεία με τις αμερικανικές υπηρεσίες για την ανάσχεση και την υπονόμευση της ισχύος της Σοβιετικής Ένωσης!
Αυτή η συμφωνία με τον χασάπη Στρατηγό των SS Karl Wolff όπως και μια άλλη στο τέλος του πολέμου που αφορά την απορρόφηση από το OSS της εγκληματικής κατασκοπευτικής οργάνωσης, γνωστή με την ονομασία «Gehlen Organization» του φασίστα Συνταγματάρχη Reinhard Gehlen, ο οποίος είχε στήσει ένα μεγάλο δίκτυο κατασκόπων στη Σοβιετική Ένωση στην Ουκρανία στον Καύκασο και στην Βαλτική, αποτελούν την κορωνίδα της καριέρας του Allen Dulles.
Παρένθεση: Επιτρέψατε μου να παραθέσω τον τρόπο που εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του ο φασίστας Karl Wolff στον ευεργέτη του: «Αν μετά τον θάνατο μου επιχειρήσουν να αμαυρώσουν την μνήμη μου ζητώ από τον κύριο Ντάλες να αποκαταστήσει το όνομα μου δημοσιοποιώντας τις αληθινές και ανθρωπιστικές προθέσεις μου».
Κλείνει η παρένθεση.
Ωστόσο αυτό το πήγαινε-έλα φασιστών και Αμερικανών στην Ελβετία δεν πέρασε απαρατήρητο από τους Σοβιετικούς: ο Στάλιν σε επιστολή που έστειλε στον Ρούσβελτ τόνισε πως οι συνομιλίες αυτές όπως και η παράδοση των Waffen-SS στην Ιταλία θα επέτρεπαν και θα διευκόλυναν την Γερμανική μηχανή να αντεπιτεθεί με μεγαλύτερη σφοδρότητα στα Σοβιετικά στρατεύματα. Είναι φανερό το γεγονός πως οι σοβιετικοί δεν είχαν αντιληφθεί την συμπαιγνία που εξυφαίνονταν στις μυστικές διαπραγματεύσεις!
Πάντως ο Ρούσβελτ υποκριτικά απάντησε στον Στάλιν: «τέτοια δυσπιστία τέτοια έλλειψη εμπιστοσύνης κινδυνεύει να υπονομεύσει την φιλία των δυο χωρών (…)»
Όμως η υποδομή για τη διεκπεραίωση της φυγάδευσης των ναζί και των φασιστών εκ μέρους των ΗΠΑ είναι έτοιμη από καιρό. Ενεργό ρόλο στην υποδομή διαφυγής εκτός της «θεϊκής πρόνοιας» του Βατικανό και τον Ερυθρό Σταύρο είχε και η «Gehlen Organization», που με αμερικανική χρηματοδότηση προσέφερε άσυλο και ασφαλή καταφύγια σε εγκληματίες φασίστες και φρόντιζε να τους προωθεί στο «κανάλι των ποντικιών» ή να τους διαγράφει το παρελθόν και να τους στρατολογεί ως πράκτορες.
Η χρηματοδότηση αυτή από την αμερικανική κυβέρνηση στην οργάνωση Γκέλεν ήταν μέρος του άκρως απόρρητου προγράμματος με την κωδική ονομασία «Operation Rusty». Το πρόγραμμα αυτό ελεγχόταν από τον γιο του προέδρου Ρούσβελτ, Elliott Roosevelt τον αρχηγό του Αμερικανικού Επιτελείου Στρατού George Marshall , και τον διοικητή της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας Henry Arnold.
Σκοπός του προγράμματος ήταν οι περίπου τέσσερις χιλιάδες πράκτορες του δικτύου Γκέλεν να απλώσουν τα δίχτυα τους σε περιοχές της Ευρώπης της Μέσης Ανατολής και της βόρειας Αφρικής και να κατασκοπεύουν για λογαριασμό των Αμερικάνων που διψούσαν για πληροφορίες σχετικά με τους κομμουνιστές.
Χαρακτηριστική περίπτωση κατασκόπου είναι αυτή του Χασάπη της Λυών, κατά κόσμον Nikolaus Klaus Barbie. Ο Barbie στρατολογήθηκε απ’ τη στρατιωτική μυστική υπηρεσία του Dulles, του παραχωρήθηκε ένα πολυτελές διαμέρισμα και ένας αξιοπρεπής μισθός γιατί αξιολόγησαν ότι ως κατάσκοπος εναντίων των Σοβιετικών ήταν πολύ σημαντικός. Έτσι όταν οι Γαλλικές αρχές τον ανακάλυψαν και ζήτησαν από τον Dulles την σύλληψη του και την έκδοση του στην Γαλλία, Αμερικανοί πράκτορες τον φυγάδεψαν μέσω του γνωστού μας καναλιού στη Βολιβία με το όνομα Klaus Altmann. Εκεί, με την βοήθεια της αμερικανοκίνητης κυβέρνησης, έγινε συνταγματάρχης του στρατού της Βολιβίας και αργότερα συμμετείχε στην δολοφονία του Che Guevara.
Στην οργάνωση Gehlen θα βρει καταφύγιο και ο επιφανής φασίστας και ο αγαπημένος του Χίτλερ, αντισυνταγματάρχης των Waffen-SS, Otto Skorzeny. Ο φασίστας Skorzeny εκτός από κατάσκοπος των Αμερικανών επιφορτισμένος με το καθήκον να προμηθεύει με πλαστά διαβατήρια εξέχουσες φασιστικές προσωπικότητες που ενδιέφεραν τους νέους προστάτες του, στάλθηκε από την CIA να εργαστεί ως στρατιωτικός σύμβουλος του προέδρου της Αιγύπτου Mohammed Naguib, αργότερα ως σύμβουλος του φασίστα Προέδρου της Αργεντινής Juan Perón και στο τέλος κατέληξε συνεργάτης της μυστικής στρατιωτικής υπηρεσίας του εβραϊκού κράτους, την Mossad όπου κατέδιδε πρώην ομοϊδεάτες του με αντάλλαγμα την ζωή του.
Ο Otto Skorzeny ήταν ο δημιουργός της παραστρατιωτικής οργάνωσης «Paladin Group» που εκτός του ότι αποτέλεσε έναν αντικομουνιστικό στρατιωτικό βραχίονα στην Ισπανία του Φράνκο και στην δυτική Ευρώπη, προμήθευε με μισθοφόρους το ρατσιστικό κράτος της Νοτίου Αφρικής εργάστηκε για την Χούντα στη Ελλάδα, μετείχε στα λατινοαμερικανικά «τάγματα θανάτου».
Όταν πέθανε ο φασίστας Φράνκο το 1975 η ομάδα αυτή μετακόμισε στην Χιλή και στην Αργεντινή και αποτέλεσε έναν βραχίονα της αντικομουνιστικής επιχείρησης της CIA στην λατινική Αμερική που έφερε την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Κόνδωρ».
Οι Ηνωμένες Πολιτείες πλήρωναν κάθε χρόνο με 500.000 δολάρια τον Γκέλεν και αυτός τους προσέφερε σχεδόν θεατρικά σενάρια, δυσάρεστες φλυαρίες και τρομοκρατικές υποθέσεις παρά υπαρκτές πληροφορίες για τους κομμουνιστές. Όταν συστάθηκε η CIA, το 1947, και μέχρι τα μέσα του 1953, οι υπηρεσίες «ψυχολογικού πολέμου» και τα απόρρητα προγράμματα απορροφούσαν σχεδόν το 75% του συνολικού προϋπολογισμού της.
Ένα άκρως απόρρητο πρόγραμμα «ψυχολογικού πολέμου» της CIA ήταν το «Hot War cadre», που σκοπό είχε να χρησιμοποιεί φασίστες πρόσφυγες των ανατολικών Ευρωπαϊκών κρατών, πρώην συνεργάτες των ναζί δηλαδή, να τους εκπαιδεύει και να τους ξαναστέλνει στις παλιές τους χώρες ώστε να συλλέγουν πληροφορίες να σπείρουν διχόνοια ή να υποκινούν ταραχές που θα βοηθούσαν την αντικομουνιστική προπαγάνδα.
Επιπροσθέτως οι ΗΠΑ για να διασφαλίσουν την αποτροπή ενδεχόμενης συμμετοχής της Αριστεράς στις κυβερνήσεις των χωρών της Δυτικής Ευρώπης οργάνωσαν ένα παράνομο δίκτυο «αποσταθεροποιητικής δραστηριότητας» με την κωδική ονομασία «Stay Behind». Το εν λόγω δίκτυο, με τη συμμετοχή παραστρατιωτικών οργανώσεων και παρακρατικών κυκλωμάτων, απλώθηκε σε διάφορες χώρες με διαφορετικές ονομασίες.
Στην Ιταλία το συναντάμε με την κωδική ονομασία «Gladio», στην Ελλάδα «Κόκκινη Προβιά», στη Βρετανία «Operation Stay Behind», στη Γερμανία «Schwert», στην Ελβετία «Gruppo di Informazione e Sicurezza», στο Βέλγιο «Sdra-8».
Την πιο εντυπωσιακή εξέλιξη όμως την παρουσίασε η οργάνωση «Gladio» στην Ιταλία, όπου οι υπηρεσίες των ΗΠΑ σε συνεργασία με την ιταλική SIFAR, έθεσαν το 1952 σε εφαρμογή τη «στρατηγική της έντασης». Μέρος αυτού του σχεδίου ήταν η δημιουργία τρομοκρατικών οργανώσεων με φασιστικά, ή «ακροαριστερά» χαρακτηριστικά, με στόχο τη δημιουργία κλίματος αστάθειας που έφθασε μέχρι και σε απόπειρα πραξικοπήματος για την επιβολή στρατιωτικοφασιστικού καθεστώτος στις 17 Δεκέμβρη του 1970. Η αποκάλυψη του δικτύου «Gladio» οδήγησε και στη διαλεύκανση πολλών υποθέσεων τρομοκρατικών βομβιστικών επιθέσεων στην Ιταλία, με θύματα εκατοντάδες ανυποψίαστους ανθρώπους, στο διάστημα 1950- 1974.
Ωστόσο είναι χαρακτηριστικό ότι οι χώρες που θα εισέρχονταν στο ΝΑΤΟ ήταν υποχρεωμένες να υπογράφουν σχετικό μυστικό πρωτόκολλο, με το οποίο αναλάμβαναν την υποχρέωση να δημιουργήσουν τον δικό τους παραστρατιωτικό μηχανισμό στο πλαίσιο της συγκεκριμένης επιχείρησης!
Η CIA και το τεράστιο δίκτυο φασιστών με διαγραμμένο το εγκληματικό του παρελθόν βάδιζε πλέον σε ένα δρόμο δίχως επιστροφή. Ήταν μια δέσμευση τόσο απόλυτη που κατάντησε μάστιγα μεταπολεμικά για την Αριστερά κυρίως σε Γαλλία, Ιταλία και Ελλάδα.
Χαράς ευαγγέλια όμως για την Γερμανία που ανοικοδομήθηκε, ανασυγκροτήθηκε, επανεξοπλίσθηκε και είδε το χρέος της, και το φασιστικό της παρελθόν να διαγράφονται πριν καν κλείσουν δέκα χρόνια από την ήττα της, σε έναν πόλεμο που η ίδια προκάλεσε!
Μα και οι ΗΠΑ έχουν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένες. Εκπόνησαν ένα, εννοείται, άκρως απόρρητο πρόγραμμα που το ονόμασαν «Operation Paperclip», μέσω του οποίου πραγματοποιήθηκε η μεταφορά, χρησιμοποιώντας το γνωστό μας δίκτυο, φασιστών επιστημόνων κάθε ειδικότητας που τους χρησιμοποίησαν κυρίως στην παραγωγή εξελιγμένων οπλικών συστημάτων, αεροσκαφών και πυραύλων, στην έρευνά σχετικά με την ανάπτυξη βιολογικών και χημικών όπλων (τα οποία αργότερα χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο του Βιετνάμ όπως το «Agent Orange») μα και στην ερευνητική ιατρική και στην γενετική! Με αυτόν τον τρόπο άνθρωποι που ευθύνονταν για μαζικούς σκοτωμούς μαζικά ιατρικά και βιοϊατρικά πειράματα σε κρατούμενους των στρατοπέδων συγκέντρωσης, έβρισκαν άσυλο στη χώρα της Δημοκρατίας…
Θεωρούμε ότι όλοι έχουμε πλήρη επίγνωση του ηθικού πλαισίου των παραπάνω, και ότι καταλαβαίνουμε πως ο κόσμος των μυστικών υπηρεσιών επί της ουσίας δεν είναι πιο αμαρτωλός ή ανήθικος σε σχέση με τους υπόλοιπους μηχανισμούς εξουσίας!
Όμως ίσως να μην μπορούσε να συλλάβουμε το μέγεθός του προγράμματος «Paperclip». Γιατί δεν ήταν μόνο ο γνωστός Wernher von Braun ο φασίστας επιστήμονας εκ των δημιουργών του πυραύλους V-2, μα ούτε λίγο ούτε πολύ οι φασίστες επιστήμονες που μεταφέρθηκαν στις ΗΠΑ ξεπερνούν τους 1.600 !!
Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο Arthur Louis Hugo Rudolph, μηχανικός πυραύλων ο οποίος έπαιξε πιο καθοριστικό ρόλο από τον von Braun στην ανάπτυξη του πυραύλου V-2 και κατάφερε να είναι ο πρωτοπόρος του διαστημικού προγράμματος των Ηνωμένων Πολιτειών μα και ο δημιουργός του πυραύλου «Pershing».
Ο Rudolph ως Διευθυντής της γραμμής παραγωγής των πυραύλων V-2 ήταν αυτός που ζήτησε από τα SS να τον προμηθεύσουν με κρατούμενους, εργάτες-δούλους δηλαδή, οι οποίοι λιμοκτονούσαν, βασανίζονταν και εργάζονταν μέχρι θανάτου. Το σκοτεινό του παρελθόν «αποκαλύφθηκε» τελικά μόλις το 1984, οπότε και για να μην διωχτεί συμφώνησε να αφήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και να παραιτηθεί από την αμερικανική υπηκοότητα. Βρήκε καταφύγιο και άσυλο στη Δυτική Γερμανία.
Ενώ ο φασίστας στρατηγός Walter Robert Dornberger ο οποίος διατηρούσε στενούς δεσμούς με την εταιρεία «General Electric» ήταν ο προϊστάμενος όλων των επιστημόνων που εργάζονταν στην ανάπτυξη των πυραύλων στην περιοχή Πενεμούντε. Για την κατασκευή αυτού του θαύματος της τεχνολογίας μετέφερε δεκάδες χιλιάδες αιχμαλώτους κυρίως Ρώσους, Πολωνούς, Τσιγγάνους και Εβραίους τους στοίβαξε σε τεράστιες υγρές σήραγγες και τους υποχρέωσε να δουλεύουν ως τελικής πτώσεως.
Η εμπειρία του στην διοίκηση ενός τέτοιου στρατοπέδου όπως του Πενεμούντε εξασφάλισε στον Dornberger ένα εισιτήριο για το «Αμερικανικό όνειρο» και την εταιρεία «Bell Aircraft Corporation» με την χορηγία του αμερικανού αντισημίτη Στρατηγού George Smith Patton ο οποίος θαύμαζε τις ικανότητες του φασίστα Στρατηγού.
Καθόλου περίεργο, διότι ο Patton στο ημερολόγιο του επισημαίνει με περιφρόνηση για τους εκτοπισμένους όπως αποκαλεί τους αιχμαλώτους στα φασιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης :«(…) πιστεύουν πως ένα εκτοπισμένο άτομο είναι ένα ανθρώπινο ον. Δεν είναι όμως, κι αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο για τους Εβραίους που είναι κατώτεροι κι από τα ζώα»!
Αλήθεια πόσες βιογραφίες έχουν γραφεί για τον σκληροτράχηλο, ατρόμητο με υψηλή αίσθηση του καθήκοντος αμερικανό ηρώα που έδωσε την μάχη υπέρ της ελευθερίας της Ευρώπη από τον ναζιστικό ζυγό, (εννοείται χωρίς ενοχλητικές λεπτομέρειες), και πόσες, ας πούμε, για τον Γκεόργκι Ζούκοφ;
Σε τερατώδεις ωμότητες είχαν προβεί και οι γιατροί του Τρίτου Ράιχ. Σχεδόν οι μισοί επαγγελματίες γιατροί προσχώρησαν στους κόλπους των φασιστών, ελπίζοντας σε κοινωνική ανέλιξη. Έβαλαν δηλαδή τις προσωπικές φιλοδοξίες τους στην υπηρεσία των δολοφονικών επιδιώξεων του φασιστικού κράτους και εφάρμοσαν κατά γράμμα την ρήση του Ρούντολφ Ες: «Ο Εθνοσοσιαλισμός δεν είναι τίποτα άλλο παρά Εφαρμοσμένη Βιολογία»
Αυτό που τράβηξε την προσοχή των αμερικανικών αρχών σε αυτούς τους γιατρούς ήταν ότι έκαναν τις «επιστημονικές» τους έρευνες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης -χρησιμοποιώντας ως «πειραματόζωά» αναλώσιμους Τσιγγάνους, Εβραίους ή κομμουνιστές, ακόμα και παιδιά,- με γνώμονα πάντα τη στρατιωτική τους εφαρμογή.
Πραγματοποιήθηκαν από γιατρούς πειράματα για να διαπιστωθεί ο ακριβής χρόνος που μπορούσε να επιζήσει ένας αεροπόρος, που θα πετούσε πάνω από τον παγωμένο Βόρειο Ατλαντικό το μήνα Φεβρουάριο. Χρησιμοποιούσαν τεράστιες δεξαμενές παγωμένου νερού, που ήταν εφοδιασμένες με χρονόμετρα, για να καταγράψουν το χρόνο που απαιτούνταν μέχρι να πεθάνουν μέσα τους οι κρατούμενοι. Πολλές φορές, μάλιστα, οι γιατροί άνοιγαν το κρανίο ή το θώρακα των θυμάτων, όσο ήταν ακόμη ζωντανοί, με σκοπό να παρατηρήσουν αν η έλλειψη οξυγόνου προκαλεί το σχηματισμό φυσαλίδων.
«Σε άλλα πειράματα «αεροπορικής ιατρικής» οι τρόφιμοι του στρατοπέδου συνθλίβονταν μέχρι θανάτου μέσα σε θαλάμους υψηλής πίεσης (σαν να έπεσε ξαφνικά κάποιος από ύψος 13.000 μέτρων), προκειμένου να μάθουν οι γιατροί πόσο ψηλά θα μπορούσαν να πετάξουν με ασφάλεια οι Γερμανοί πιλότοι. Σε κάποιους έδιναν υποχρεωτικά να πιούν θαλασσινό νερό, για να δουν αν οι Γερμανοί πιλότοι που καταρρίπτονταν στη θάλασσα μπορούσαν να επιζήσουν πίνωντας θαλασσινό νερό. Κάποιοι άλλοι πυροβολούνταν σκόπιμα και κατόπιν χορηγούνταν ενέσιμα σ’ αυτούς μια ειδική θρομβωτική ουσία, για να δοκιμαστεί κατά πόσο μπορούσαν οι πληγές τους να κλείσουν. (Ναζί στην υπηρεσία των ΗΠΑ Γιώργος Στάμκος)
Και η παρέλαση των πειραμάτων της φρίκης δεν έχει τέλος:
Πραγματοποιούσαν γεννητικά πειράματα σε παιδιά με απίστευτη αγριότητα, κυρίως σε διδύμους, που στόχο είχαν τη μελέτη των γενετικών γνωρισμάτων, στην εξαγωγή συμπερασμάτων για τις φυλετικές διαφορές, την ευγονική, και τη γενετική ταυτότητα του ανθρώπου.
Οι γιατροί των στρατοπέδων προχωρούσαν σε διαδοχικές μεταμοσχεύσεις, ακρωτηριασμούς, αφαιρούσαν κομμάτια, έκαναν πειράματα σε καθένα από τα όργανά των κρατουμένων και επινόησαν μεθόδους μαζικής στείρωσης εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, ώστε να μην μπορούν να τεκνοποιήσουν και να επιμολύνουν, όπως πίστευαν οι φασιστείς, την «αρία φυλή».
Αλήθεια τι είδους άνθρωπος έπρεπε να είναι κανείς ώστε να δολοφονεί με αυτή τη κτηνώδη διαδικασία στο όνομα της επιστήμης χιλιάδες παιδιά;
Ή μήπως από ένα σημείο και πέρα το κόστος σε ανθρώπινες ζωές δεν παίζει κανένα ρόλο διότι αυτό που έχει σημασία είναι να παράγουμε αποτέλεσμα; Ιδίως στον τομέα της επιστήμης και μάλιστα κατά την διάρκεια του πολέμου;
Ένας από αυτούς τους σαδιστές γιατρούς των SS που πολύ αγάπησαν οι αμερικανικές υπηρεσίες, ανάμεσα σε άλλους, όπως οι: Hans Antmann, Kurt Blome , Erich Traub , Walter Schreiber, Richard Lindenberg ήταν και ο Hubertus Strughold.
Ο Strughold ήταν ο υπεύθυνος της «αεροπορικής ιατρικής» και διενεργούσε τα πειράματα του υπό την αιγίδα του Hermann Göring!
Τα απορρυπαντικά της CIA ξέπλυναν τον φασίστα γιατρό των SS και καθαρό από φρικαλεότητες και ιατρικές θηριωδίες τον εγκατέστησαν σε μια αεροπορική στρατιωτική βάση στο Σαν Αντόνιο. Το φασιστικό κελεπούρι που άκουγε στο όνομα Hubertus Strughold ήταν ο επικεφαλής του Κέντρου Αεροπορικής Ιατρικής της «National Aeronautics and Space Administration» της γνωστής μας NASA!
Μάλιστα οι Αμερικανοί, ευγνώμονες στον φασίστα γιατρό των SS, καθιέρωσαν το βραβείο «Hubertus Strughold» που δίδεται από την «Αεροδιαστημική Ιατρική Ένωση» σε επιστήμονες που συνέβαλαν στην έρευνα στον τομέα του διαστήματος που σχετίζεται με την ιατρική.
Η αμερικανικές υπηρεσίες έκαναν τα πάντα ώστε να τον παρουσιάσουν σαν έναν άνθρωπο που υποστήριζε την πρόοδο της επιστήμης και μάλιστα, υπέρ της ανθρωπότητας!
Το βιογραφικό του στην NASA αναφέρει: «Ο Hubertus Strughold M.D, επέζησε από την καταστροφή της πατρίδας του στον πόλεμο, μετοίκησε σε νέα γή, έφτιαξε καινούργια καριέρα σε ένα πεδίο των ανθρώπινων δραστηριοτήτων φρέσκο σαν το αύριο κι έγινε διεθνώς γνωστός ως η ζωντανή αυθεντία της διαστημικής ιατρικής»!
Ο αμετανόητος φασίστας γιατρός των SS κάτω από την προστασία της CIA έφτασε στο σημείο να γράψει βιβλίο με τίτλο «Η Γερμανική Αεροπορική Ιατρική στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο» όπου εξηγούσε πως έκανε μελέτες και έφτασε σε συμπεράσματα αφαιρώντας όμως κάθε αναφορά στα βάρβαρα πειράματα του. Αυτό που μετρούσε ήταν το αποτέλεσμα των ανακαλύψεων του και όχι πως έφτασε εκεί!
Έχοντας επίγνωση των ορίων ενός σημειώματος που γράφεται προς ανάγνωση στον ιστό, ας έχουμε κατά νου πως οι απουσίες από αυτό πρωτοκλασάτων φασιστών είναι πιο ενδεικτικές από τις παρουσίες!
Χρησιμοποιήσαμε μονάχα μερικά παραδείγματα και σύντομες ιστορίες για να μπορέσουμε να υποστηρίξουμε πως το τέλος το Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου υπήρξε η απαρχή μιας πολύ σκοτεινής περιόδου που ωθούσε αναπότρεπτα την ιστορία σε ένα πεδίο που έμοιαζε στην κινούμενη άμμο. Στα μάτια τουλάχιστον ενός οξυδερκούς παρατηρητή, ο μεταπολεμικός κόσμος χαρακτηρίζεται από κρίσιμα διακυβεύματα τόσο από υλικής όσο και από γεωπολιτικής πλευράς!
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι μαύροι ή οι ινδιάνοι, τους «πιθηκάνθρωπους» ή «υπάνθρωπους» όπως τους αποκαλούσαν, όχι μόνο στερούνταν κάθε πολιτικού δικαιώματος αλλά υπόκειντο σε ένα λεπτομερέστατο καθεστώς φυλετικού διαχωρισμού και σε αυστηρές νομοθετικές απαγορεύσεις, ανέλαβαν την ηθική «ευθύνη» να εγκαθιδρύσουν την «δημοκρατία»!
Ουσιαστικά η κυβέρνηση των ΗΠΑ αποφάσισε τι ήταν η δημοκρατία και πόση από δαύτη αναλογούσε στους λαούς που μόλις είχαν βγει, κουρέλια, από έναν παγκόσμιο πόλεμο.
Το μοτίβο της δημοκρατικής σταυροφορίας» των ΗΠΑ δηλαδή έκρυβε την βαρβαρότητα της γεωπολιτικής κοσμοθεώρησης της. Επειδή θέλανε να κυριαρχήσουν στον νέο μεταπολεμικό κόσμο συνεργάστηκαν με τα διάφορα φασιστοειδή κατάλοιπα, με τους πρωτεργάτες δηλαδή της μαζικής εξόντωσης των «ιθαγενών» της ανατολικής Ευρώπης, των Εβραίων, των Τσιγγανών, των ανάπηρων, των ομοφυλόφιλων, των κομμουνιστών!
Δεν θα μάθουμε ίσως ποτέ την έκταση της ερεβώδους μηχανογραφίας αλλά ας δικαιολογήσουμε την ανίερη συμμαχία του «ελεύθερου κόσμου» και των παράφρονων φασιστών δολοφόνων!
Διότι είχαν την ίδια ιδεολογική προγραμματική αφετηρία: το μισός απέναντι στον κομμουνισμό!
Για αυτό και συναρθρώθηκαν σε ένα κορμό!
imerodromos