Εμμέσως πλην σαφώς, η Ελληνικός Χρυσός παραδέχεται οτι η απόφαση
Σκουρλέτη δεν μπορεί να ακυρωθεί. Άλλωστε εαν η διοίκηση και η νομική
ομάδα της εταιρείας πίστευαν οτι ήταν δυνατόν να κερδηθεί αυτή η
υπόθεση, θα είχαν προσφύγει και κατά της πρώτης απόφασης Σκουρλέτη
(απόφαση επιστροφής προσαρτήματος μεταλλουργίας 5-7-2016). Δεν το έπραξαν και προτίμησαν την αίτηση θεραπείας.
Με την κατάθεση της προσφυγής δεν αναστέλλεται η ισχύς της απόφασης του Πάνου Σκουρλέτη, εξακολουθεί δηλαδή να ισχύει η θέση του Υπουργείου περί μη εφαρμοσιμότητας του flash smelting με τον τρόπο που περιγράφει η εγκεκριμένη ΜΠΕ. Αυτό όμως έχει κάποιες ανεπιθύμητες για την Ελληνικός Χρυσός συνέπειες:
1. Μετά την προσφυγή της εταιρείας στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο κατά της απόφασης του Υπουργού δεν μπορεί να γίνει οποιαδήποτε συζήτηση ή τεχνικός διάλογος για αυτό το θέμα μεταξύ εταιρείας και Υπουργείου, όπως επιθυμούσε η εταιρεία και όπως ισχυριζόταν οτι γίνεται η Outotec. Η απόφαση του Σκουρλέτη είτε θα ακυρωθεί και η μελέτη της μεταλλουργίας θα ισχύσει ως έχει, χωρίς καμμία τροποποίηση ή δεν θα ακυρωθεί οπότε η μεταλλουργία απορρίπτεται συνολικά και αμετάκλητα. Θεωρούμε, και φαίνεται οτι συμφωνεί και η Ελληνικός Χρυσός, οτι αυτή τη φορά το πάντα φιλικό ΣτΕ δεν μπορεί να βοηθήσει. Δεν μπορεί δηλαδή το δικαστήριο να διατάξει την εφαρμογή μιας μελέτης που η αρμόδια τεχνική υπηρεσία έχει κρίνει μη εφαρμόσιμη και την κατασκευή ενός εργοστασίου που θα εκπέμπει κάθε χρόνο 20.000 τόνους τοξικού, θανατηφόρου αερίου αρσενικού!
2. Όπως έχει τονίσει επανειλημμένως η ίδια η εταιρεία, το Επενδυτικό Σχέδιο που εγκρίθηκε περιβαλλοντικά με την ΚΥΑ 201745/2011 είναι ΕΝΙΑΙΟ και ΑΔΙΑΙΡΕΤΟ(Μιχάλης Θεοδωρακόπουλος: «Το έργο είναι ενιαίο και αδιαίρετο… το δίλημμα «όλα ή τίποτα» δεν είναι εκβιαστικό αλλά προκύπτει από το ενιαίο αδειοδοτικό περίγραμμα του έργου», εδώ). Όλα ή τίποτα λοιπόν και αφού δεν υπάρχει μεταλλουργία, δεν υπάρχει τίποτα. Η ισχύς της απόφασης Σκουρλέτη μέχρι την έκδοση της δικαστικής κρίσης επ’αυτής συνεπάγεται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ και τη διακοπή έκδοσης οποιασδήποτε απόφασης έγκρισης/αδειοδότησης των επιμέρους έργων και εργασιών του Επενδυτικού Σχεδίου από το ΥΠΕΝ, ακόμα και αν αυτά έχουν εγκριθεί περιβαλλοντικά. Η προσφυγή επομένως, ως ενέργεια της εταιρείας ενώπιον της Δικαιοσύνης κατά του Υπουργείου, επιβάλλει στον Υπουργό την αναστολή κάθε ενέργειας που πιθανόν θα αποδυναμώνει την υπεράσπιση του κύρους της προσβαλλόμενης απόφασης. Επιπλέον, το ΥΠΕΝ οφείλει να ενημερώσει σχετικά και τις τοπικές και περιφερειακές υπηρεσίες που είναι αρμόδιες για την αδειοδότηση άλλων δραστηριοτήτων σχετικών με την «επένδυση».
3. Με ανακοίνωσή της στις 6/1/2017, η Eldorado Gold βεβαιώνει τα χρηματιστήρια οτι όλα στην Ελλάδα προχωράνε κανονικά και οτι στο πρώτο τρίμηνο του 2017 θα ξεκινήσει η παραγωγή συμπυκνωμάτων μολύβδου-αργύρου, ψευδαργύρου και χρυσοφόρου συμπυκνώματος αρσενοπυρίτη στο ανακαινισμένο εργοστάσιο εμπλουτισμού Ολυμπιάδας. Όμως για να ξεκινήσει η λειτουργία του εργοστασίουαπαιτείται Άδεια Λειτουργίας (άρθρο 104 ΚΜΛΕ) η οποία, κατά τα ανωτέρω, δεν μπορεί να δοθεί.
Άδεια Λειτουργίας δεν μπορεί να δοθεί και για έναν ακόμα λόγο: δεν υπάρχει νόμιμα αδειοδοτημένος χώρος για την απόθεση των αποβλήτων εμπλουτισμού. Ο νέος χώρος απόθεσης επικινδύνων αποβλήτων (ΧΥΤΕΑ) Κοκκινόλακκα βρίσκεται στη φάση της κατασκευής, με σωρεία προβλημάτων που έχουν βεβαιωθεί από τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος και έχει συσταθεί από το ΥΠΕΝ για την εξέταση τους ειδική 9μελής επιτροπή. Αλλά ακόμα και αν ολοκληρωθεί η 1η φάση της κατασκευής του ΧΥΤΕΑ Κοκκινόλακκα, δεν θα μπορεί να λάβει Άδεια Λειτουργίας παρά μόνο μετά την απόφαση του ΣτΕ για το ζήτημα της μεταλλουργίας και μόνο στην (εξαιρετικά απίθανη) περίπτωση που αυτή είναι υπέρ της εταιρείας!
Η αδυναμία λήψης νέων αδειών είναι φυσικά γνωστή στην εταιρεία και το αδιέξοδο φανερό από τα δημοσιεύματα: γκρίνια για τις άδειες που τάχα «αδικαιολόγητα καθυστερούν» και οι εργαζόμενοι ξανά στο δρόμο να προσπαθούν να μαζέψουν πολιτική στήριξη για την εταιρεία τους.
Υπεύθυνη για το απίστευτο αυτό μπλέξιμο με τις άδειες είναι φυσικά η ίδια η Ελληνικός Χρυσός. Η εταιρεία εξαπάτησε το Δημόσιο και κατάφερε με σκοτεινές διαδικασίες να εγκριθεί περιβαλλοντικά η απάτη της. Και νόμισε οτι το Κουτί της Πανδώρας έκλεισε οριστικά και δεν θα ξανάνοιγε ποτέ.
Με την κατάθεση της προσφυγής δεν αναστέλλεται η ισχύς της απόφασης του Πάνου Σκουρλέτη, εξακολουθεί δηλαδή να ισχύει η θέση του Υπουργείου περί μη εφαρμοσιμότητας του flash smelting με τον τρόπο που περιγράφει η εγκεκριμένη ΜΠΕ. Αυτό όμως έχει κάποιες ανεπιθύμητες για την Ελληνικός Χρυσός συνέπειες:
1. Μετά την προσφυγή της εταιρείας στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο κατά της απόφασης του Υπουργού δεν μπορεί να γίνει οποιαδήποτε συζήτηση ή τεχνικός διάλογος για αυτό το θέμα μεταξύ εταιρείας και Υπουργείου, όπως επιθυμούσε η εταιρεία και όπως ισχυριζόταν οτι γίνεται η Outotec. Η απόφαση του Σκουρλέτη είτε θα ακυρωθεί και η μελέτη της μεταλλουργίας θα ισχύσει ως έχει, χωρίς καμμία τροποποίηση ή δεν θα ακυρωθεί οπότε η μεταλλουργία απορρίπτεται συνολικά και αμετάκλητα. Θεωρούμε, και φαίνεται οτι συμφωνεί και η Ελληνικός Χρυσός, οτι αυτή τη φορά το πάντα φιλικό ΣτΕ δεν μπορεί να βοηθήσει. Δεν μπορεί δηλαδή το δικαστήριο να διατάξει την εφαρμογή μιας μελέτης που η αρμόδια τεχνική υπηρεσία έχει κρίνει μη εφαρμόσιμη και την κατασκευή ενός εργοστασίου που θα εκπέμπει κάθε χρόνο 20.000 τόνους τοξικού, θανατηφόρου αερίου αρσενικού!
2. Όπως έχει τονίσει επανειλημμένως η ίδια η εταιρεία, το Επενδυτικό Σχέδιο που εγκρίθηκε περιβαλλοντικά με την ΚΥΑ 201745/2011 είναι ΕΝΙΑΙΟ και ΑΔΙΑΙΡΕΤΟ(Μιχάλης Θεοδωρακόπουλος: «Το έργο είναι ενιαίο και αδιαίρετο… το δίλημμα «όλα ή τίποτα» δεν είναι εκβιαστικό αλλά προκύπτει από το ενιαίο αδειοδοτικό περίγραμμα του έργου», εδώ). Όλα ή τίποτα λοιπόν και αφού δεν υπάρχει μεταλλουργία, δεν υπάρχει τίποτα. Η ισχύς της απόφασης Σκουρλέτη μέχρι την έκδοση της δικαστικής κρίσης επ’αυτής συνεπάγεται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ και τη διακοπή έκδοσης οποιασδήποτε απόφασης έγκρισης/αδειοδότησης των επιμέρους έργων και εργασιών του Επενδυτικού Σχεδίου από το ΥΠΕΝ, ακόμα και αν αυτά έχουν εγκριθεί περιβαλλοντικά. Η προσφυγή επομένως, ως ενέργεια της εταιρείας ενώπιον της Δικαιοσύνης κατά του Υπουργείου, επιβάλλει στον Υπουργό την αναστολή κάθε ενέργειας που πιθανόν θα αποδυναμώνει την υπεράσπιση του κύρους της προσβαλλόμενης απόφασης. Επιπλέον, το ΥΠΕΝ οφείλει να ενημερώσει σχετικά και τις τοπικές και περιφερειακές υπηρεσίες που είναι αρμόδιες για την αδειοδότηση άλλων δραστηριοτήτων σχετικών με την «επένδυση».
3. Με ανακοίνωσή της στις 6/1/2017, η Eldorado Gold βεβαιώνει τα χρηματιστήρια οτι όλα στην Ελλάδα προχωράνε κανονικά και οτι στο πρώτο τρίμηνο του 2017 θα ξεκινήσει η παραγωγή συμπυκνωμάτων μολύβδου-αργύρου, ψευδαργύρου και χρυσοφόρου συμπυκνώματος αρσενοπυρίτη στο ανακαινισμένο εργοστάσιο εμπλουτισμού Ολυμπιάδας. Όμως για να ξεκινήσει η λειτουργία του εργοστασίουαπαιτείται Άδεια Λειτουργίας (άρθρο 104 ΚΜΛΕ) η οποία, κατά τα ανωτέρω, δεν μπορεί να δοθεί.
Άδεια Λειτουργίας δεν μπορεί να δοθεί και για έναν ακόμα λόγο: δεν υπάρχει νόμιμα αδειοδοτημένος χώρος για την απόθεση των αποβλήτων εμπλουτισμού. Ο νέος χώρος απόθεσης επικινδύνων αποβλήτων (ΧΥΤΕΑ) Κοκκινόλακκα βρίσκεται στη φάση της κατασκευής, με σωρεία προβλημάτων που έχουν βεβαιωθεί από τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος και έχει συσταθεί από το ΥΠΕΝ για την εξέταση τους ειδική 9μελής επιτροπή. Αλλά ακόμα και αν ολοκληρωθεί η 1η φάση της κατασκευής του ΧΥΤΕΑ Κοκκινόλακκα, δεν θα μπορεί να λάβει Άδεια Λειτουργίας παρά μόνο μετά την απόφαση του ΣτΕ για το ζήτημα της μεταλλουργίας και μόνο στην (εξαιρετικά απίθανη) περίπτωση που αυτή είναι υπέρ της εταιρείας!
Η αδυναμία λήψης νέων αδειών είναι φυσικά γνωστή στην εταιρεία και το αδιέξοδο φανερό από τα δημοσιεύματα: γκρίνια για τις άδειες που τάχα «αδικαιολόγητα καθυστερούν» και οι εργαζόμενοι ξανά στο δρόμο να προσπαθούν να μαζέψουν πολιτική στήριξη για την εταιρεία τους.
Υπεύθυνη για το απίστευτο αυτό μπλέξιμο με τις άδειες είναι φυσικά η ίδια η Ελληνικός Χρυσός. Η εταιρεία εξαπάτησε το Δημόσιο και κατάφερε με σκοτεινές διαδικασίες να εγκριθεί περιβαλλοντικά η απάτη της. Και νόμισε οτι το Κουτί της Πανδώρας έκλεισε οριστικά και δεν θα ξανάνοιγε ποτέ.
Από antigoldgr.org
