Όλη του την τυπικότητα φαίνεται ότι αποφάσισε να εξαντλήσει ένας οδηγός του ΟΑΣΘ την Τρίτη 11/1 όπου η Θεσσαλονίκη είχε γίνει έτσι....
Όπως διαβάζουμε στην Μακεδονία, ένας επιβάτης πρόλαβε το λεωφορείο 23 του ΟΑΣΘ (γραμμή Ν.Σ. Σταθμός – Συκιές), γύρω στις 15:30 σταματημένο στο φανάρι καθώς έβγαινε από τον Σταθμό.
Όταν ο επιβάτης ζήτησε από τον οδηγό να ανοίξει την πόρτα για να επιβιβαστεί, εκείνος αρνήθηκε και ο επιβάτης αποφάσισε να σταθεί μπροστά από το λεωφορείο ώστε να το ακινητοποιήσει.
Μάλιστα, αφού ο οδηγός δεν υποχωρούσε και ο επιβάτης χρειάστηκε να απομακρυνθεί για να κάνει καταγγελία, ένας αλληλέγγυος πεζός πήρε τη θέση του μπροστά στο λεωφορείο.
Ο επιβάτης επέστρεψε συνοδεία ανδρών σεκιούριτι της εταιρίας που συνεργάζεται με τον ΟΑΣΘ, η καθυστέρηση κράτησε ακόμα λίγα λεπτά και τελικά το λεωφορείο αναχώρησε χωρίς τον επιβάτη -παρά το χιόνι, το κρύο, τον πάγο αλλά και του γεγονότος ότι ο ΟΑΣΘ υποτίθεται ότι εκείνες τις
Σήμερα 10/01/2017 περί τις 12:30 το μεσημέρι, και συνοδεύοντας συγγενικό μου πρόσωπο ασθενή με πολύ περιορισμένη όραση η οποία μισή ώρα νωρίτερα υπεβλήθη σε ενδουαλοειδική ένεση με αποτέλεσμα την περαιτέρω πρόσκαιρη μείωση της ορασής της, και ενώ με δυσκολία μπορούσε να περπατήσει στα χιονισμένα πεζοδρόμια της Θεσσαλονίκης μας και του μετρό, αναζήτησα την ευκολότερη λύση για εκείνη (ταξί) με σκοπό της μετάβασή της στον σταθμό Μακεδονία και την μετεπιβίβασή της σε υπεραστικό λεωφορείο (πάντα με την συνοδεία μου).
Μάταια όμως, καθώς λόγω του κυκλοφοριακού χάους και φόρτου εκείνη την στιγμή, όλες οι προσπάθειές μου δεν απέδωσαν.
Τελικά αντιλαμβανόμενος ότι η στάση του ΟΑΣΘ (Α. Σοφίας επί της Εγνατίας οδού) απείχε περί των 50 μέτρων από το σημείο που στεκόμασταν, αποφάσισα να προσεγγίσω την στάση καταφεύγοντας στην λύση της αστικής συγκοινωνίας (αν και για ασθενή 68 χρονών δεν ήταν πρώτη μου επιλογή).
Για καλή μου τύχη, 10 μέτρα πριν φτάσουμε στην στάση, σταμάτησε το ΝΟ 8. Προσεγγίζοντας λοιπόν από μπροστά το αστικό και μη δυνάμενος να πιέσω την ηλικωμένη ασθενή να επιταχύνει, και βλέποντας τις πόρτες να κλείνουν, έκανα σινιάλο στον οδηγό (ο οποίος ήταν ακριβώς μπροστά μου και με έβλεπε πεντακάθαρα – όπως και εγώ) υποδεικνύοντάς του την αδύναμη ασθενή και παρακαλώντας τον με χειρονομία να περιμένει ελάχιστα ώστε να επιβιβαστούμε και εμείς.
Ο ανεδέστατος οδηγός αφού αναγνώρισε την κατάστασή μας, έστρεψε το βλέμμα του στους καθρέφτες ώστε να επιβεβαιώσει οτι όλες οι πόρτες έχουν κλείσει, και…. ξεκίνησε!
Καταγγέλω λοιπόν τον υπάλληλο και τονίζω Επαγγελματία οδηγό για την αδιαφορία του, τον αντιεπαγγελματισμό του και την κακία με την οποία ασκεί το επάγγελμά του, καθώς επιδίωξε να μην εξυπερτήσει πολίτες και μάλιστα ανήμπορους εν τω μέσω ασυνήθιστων καιρικών συνθηκών.
Επίσης να σημειώσω ότι δεν υπήρχε κανένας ουσιαστικός λόγος να μην περιμένει λίγα δυετερόλπτα για την επιβίβασή μας, καθώς ούτε κυκλοφοριακή συμφόρηση θα προκαλούσε (το φανάρι ήταν κόκκινο και ο δρόμος ήδη μποτιλιαρισμένος), ούτε επικίνδυνο για τους επιβάτες ή τους λοιπούς οδηγούς και πεζούς θα ήταν, καθώς το αστικό ήταν ήδη σταματημένο σε θέση στάσης.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο οδηγός απέδειξε οτι τελικά μπορούσε να σταματήσει και να περιμένει όπως και έπραξε αφού τελικά ξεκίνησε, όχι όμως για να εξυπηρετήσει εμάς, αλλά για να ανταποκριθεί στην χειρονομία που του έκανα ο ίδιος ενα βρασμώ ψυχής (μούντζα), για την οποία φυσικά μετανιώνω (αφού ηρέμισαν τα νεύρα μου).
Συμπερασματικά ο παραπάνω οδηγός αρνήθηκε να ανταποκριθεί στο κάλεσμα ανήμπορου πολίτη και εν τω μέσω χιονιά, παγετού και κυκλοφοριακού χάους, Αλλά θεώρησε πρέπον και σωστό να σταματήσει εκ νέου το αστικό, να ανοίξει τις πόρτες και να μου ζητήσει εξηγήσεις για την μούντζα και τελικά να μου πεί «Αφού ήθελες τόσο πολύ να μπείς, ωρίστε έμπα».
Τελικά δεν επιβιβαστήκαμε και πήραμε ταξί (ευτυχώς φτάσαμε και 15 λεπτά νωρίτερα από το συγκεκριμένο αστικό), και σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω ο οδηγός με συκοφάντησε στους συμπολίτες μου που επέβαιναν στο αστικό (οι οποίοι ευλόγως δεν είδαν το σινιάλο-παράκληση για αναμονή) υποδεικνύνοντας την ανάρμοστη συμπεριφορά μου και το πόσο πολύ ταλαιπωρώ την γυναίκα!
Θεωρώ απολίτιστο το όλο γεγονός και θέλω να δημοσιευτούν τα παραπάνω προς ενημέρωση των συμπολιτών μου και γνώση της παιδείας μας. Εργάζομαι 16 ώρες καθημερινά, προσπαθώντας να αυξήσω τον πλούτο της Ελλάδας (εισροές εξωχώριου χρήματος) και αρνούμαι ως μορφωμένος επιστήμονας και απόφοιτος πολυτεχνείου, να υπόκειμαι σε τέτοιες συμπεριφορές ανθρώπων τους οποίους Εγώ πληρώνω και από το δικό Μου χέρι τρέφουν την οικογένειά τους. Αν τόσο πολύ δεν τους αρέσει να εξυπηρετούν τους πολίτες, ας παραιτηθούν να εργαστούν αυτοί που πραγματικά το θέλουν, τόσοι άνεργοι υπάρχουν. Οι υόλοιποι ας κάνουν νέα επίσχεση εργασίας… (τόση ταλαιπωρία που περάσαμε!)
Δεν επιθυμώ καμία περεταίρω ενέργεια ή διαμάχη, επιθυμώ μόνο την δημοσίευση του παρόντος σε ανώνυμη μορφή, προς γνώση των συμπολιτών μας με σκοπό την υπενθύμιση της αρετής της ευγένειας και συμπαράστασης.
luben
Όπως διαβάζουμε στην Μακεδονία, ένας επιβάτης πρόλαβε το λεωφορείο 23 του ΟΑΣΘ (γραμμή Ν.Σ. Σταθμός – Συκιές), γύρω στις 15:30 σταματημένο στο φανάρι καθώς έβγαινε από τον Σταθμό.
Όταν ο επιβάτης ζήτησε από τον οδηγό να ανοίξει την πόρτα για να επιβιβαστεί, εκείνος αρνήθηκε και ο επιβάτης αποφάσισε να σταθεί μπροστά από το λεωφορείο ώστε να το ακινητοποιήσει.
Μάλιστα, αφού ο οδηγός δεν υποχωρούσε και ο επιβάτης χρειάστηκε να απομακρυνθεί για να κάνει καταγγελία, ένας αλληλέγγυος πεζός πήρε τη θέση του μπροστά στο λεωφορείο.
Ο επιβάτης επέστρεψε συνοδεία ανδρών σεκιούριτι της εταιρίας που συνεργάζεται με τον ΟΑΣΘ, η καθυστέρηση κράτησε ακόμα λίγα λεπτά και τελικά το λεωφορείο αναχώρησε χωρίς τον επιβάτη -παρά το χιόνι, το κρύο, τον πάγο αλλά και του γεγονότος ότι ο ΟΑΣΘ υποτίθεται ότι εκείνες τις
Σήμερα 10/01/2017 περί τις 12:30 το μεσημέρι, και συνοδεύοντας συγγενικό μου πρόσωπο ασθενή με πολύ περιορισμένη όραση η οποία μισή ώρα νωρίτερα υπεβλήθη σε ενδουαλοειδική ένεση με αποτέλεσμα την περαιτέρω πρόσκαιρη μείωση της ορασής της, και ενώ με δυσκολία μπορούσε να περπατήσει στα χιονισμένα πεζοδρόμια της Θεσσαλονίκης μας και του μετρό, αναζήτησα την ευκολότερη λύση για εκείνη (ταξί) με σκοπό της μετάβασή της στον σταθμό Μακεδονία και την μετεπιβίβασή της σε υπεραστικό λεωφορείο (πάντα με την συνοδεία μου).
Μάταια όμως, καθώς λόγω του κυκλοφοριακού χάους και φόρτου εκείνη την στιγμή, όλες οι προσπάθειές μου δεν απέδωσαν.
Τελικά αντιλαμβανόμενος ότι η στάση του ΟΑΣΘ (Α. Σοφίας επί της Εγνατίας οδού) απείχε περί των 50 μέτρων από το σημείο που στεκόμασταν, αποφάσισα να προσεγγίσω την στάση καταφεύγοντας στην λύση της αστικής συγκοινωνίας (αν και για ασθενή 68 χρονών δεν ήταν πρώτη μου επιλογή).
Για καλή μου τύχη, 10 μέτρα πριν φτάσουμε στην στάση, σταμάτησε το ΝΟ 8. Προσεγγίζοντας λοιπόν από μπροστά το αστικό και μη δυνάμενος να πιέσω την ηλικωμένη ασθενή να επιταχύνει, και βλέποντας τις πόρτες να κλείνουν, έκανα σινιάλο στον οδηγό (ο οποίος ήταν ακριβώς μπροστά μου και με έβλεπε πεντακάθαρα – όπως και εγώ) υποδεικνύοντάς του την αδύναμη ασθενή και παρακαλώντας τον με χειρονομία να περιμένει ελάχιστα ώστε να επιβιβαστούμε και εμείς.
Ο ανεδέστατος οδηγός αφού αναγνώρισε την κατάστασή μας, έστρεψε το βλέμμα του στους καθρέφτες ώστε να επιβεβαιώσει οτι όλες οι πόρτες έχουν κλείσει, και…. ξεκίνησε!
Καταγγέλω λοιπόν τον υπάλληλο και τονίζω Επαγγελματία οδηγό για την αδιαφορία του, τον αντιεπαγγελματισμό του και την κακία με την οποία ασκεί το επάγγελμά του, καθώς επιδίωξε να μην εξυπερτήσει πολίτες και μάλιστα ανήμπορους εν τω μέσω ασυνήθιστων καιρικών συνθηκών.
Επίσης να σημειώσω ότι δεν υπήρχε κανένας ουσιαστικός λόγος να μην περιμένει λίγα δυετερόλπτα για την επιβίβασή μας, καθώς ούτε κυκλοφοριακή συμφόρηση θα προκαλούσε (το φανάρι ήταν κόκκινο και ο δρόμος ήδη μποτιλιαρισμένος), ούτε επικίνδυνο για τους επιβάτες ή τους λοιπούς οδηγούς και πεζούς θα ήταν, καθώς το αστικό ήταν ήδη σταματημένο σε θέση στάσης.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο οδηγός απέδειξε οτι τελικά μπορούσε να σταματήσει και να περιμένει όπως και έπραξε αφού τελικά ξεκίνησε, όχι όμως για να εξυπηρετήσει εμάς, αλλά για να ανταποκριθεί στην χειρονομία που του έκανα ο ίδιος ενα βρασμώ ψυχής (μούντζα), για την οποία φυσικά μετανιώνω (αφού ηρέμισαν τα νεύρα μου).
Συμπερασματικά ο παραπάνω οδηγός αρνήθηκε να ανταποκριθεί στο κάλεσμα ανήμπορου πολίτη και εν τω μέσω χιονιά, παγετού και κυκλοφοριακού χάους, Αλλά θεώρησε πρέπον και σωστό να σταματήσει εκ νέου το αστικό, να ανοίξει τις πόρτες και να μου ζητήσει εξηγήσεις για την μούντζα και τελικά να μου πεί «Αφού ήθελες τόσο πολύ να μπείς, ωρίστε έμπα».
Τελικά δεν επιβιβαστήκαμε και πήραμε ταξί (ευτυχώς φτάσαμε και 15 λεπτά νωρίτερα από το συγκεκριμένο αστικό), και σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω ο οδηγός με συκοφάντησε στους συμπολίτες μου που επέβαιναν στο αστικό (οι οποίοι ευλόγως δεν είδαν το σινιάλο-παράκληση για αναμονή) υποδεικνύνοντας την ανάρμοστη συμπεριφορά μου και το πόσο πολύ ταλαιπωρώ την γυναίκα!
Θεωρώ απολίτιστο το όλο γεγονός και θέλω να δημοσιευτούν τα παραπάνω προς ενημέρωση των συμπολιτών μου και γνώση της παιδείας μας. Εργάζομαι 16 ώρες καθημερινά, προσπαθώντας να αυξήσω τον πλούτο της Ελλάδας (εισροές εξωχώριου χρήματος) και αρνούμαι ως μορφωμένος επιστήμονας και απόφοιτος πολυτεχνείου, να υπόκειμαι σε τέτοιες συμπεριφορές ανθρώπων τους οποίους Εγώ πληρώνω και από το δικό Μου χέρι τρέφουν την οικογένειά τους. Αν τόσο πολύ δεν τους αρέσει να εξυπηρετούν τους πολίτες, ας παραιτηθούν να εργαστούν αυτοί που πραγματικά το θέλουν, τόσοι άνεργοι υπάρχουν. Οι υόλοιποι ας κάνουν νέα επίσχεση εργασίας… (τόση ταλαιπωρία που περάσαμε!)
Δεν επιθυμώ καμία περεταίρω ενέργεια ή διαμάχη, επιθυμώ μόνο την δημοσίευση του παρόντος σε ανώνυμη μορφή, προς γνώση των συμπολιτών μας με σκοπό την υπενθύμιση της αρετής της ευγένειας και συμπαράστασης.
luben