Η αγανάκτησή μου ξεχειλίζει και θέλω να το μοιραστώ μαζί
σας…
Υποχρεώθηκα για προσωπικούς λόγους να ταξιδέψω από την Αθήνα
προς τον Πύργο Ηλείας. Πήρα και εγώ το αυτοκινητάκι μου με την κόρη μου και
ξεκινήσαμε…
Μεγάλο μποτιλιάρισμα στην περιοχή της λεωφόρου Συγγρού και
απαγόρευση της κυκλοφορίας στην υπόγεια κατεύθυνση προς την παραλιακή με
κατεύθυνση την εθνική οδό με αναγκάζει να επιστρέψω στο σπίτι μου και να
αναβάλω την αναχώρηση για κανένα δίωρο.
Κατά τις 18.00 ξαναξεκινάμε…
Γύρω στις 19.30 φτάνουμε στα
διόδια Κορίνθου-Πατρών.
Βγάζω μια Υπεύθυνη δήλωση και ζητώ από την υπάλληλο να
μου υπογράψει ότι ο δρόμος είναι ασφαλής και εγώ τότε να της πληρώσω τα διόδια.
Βεβαίως μου είπε ότι δεν υπογράφει τίποτα.
Τότε της είπα να υπογράψει κάποιος
προϊστάμενός της αλλά η προϊσταμένη της που ήταν πιο δίπλα και πλησίαζε μου
είπε ότι δεν υπογράφει τίποτα και ότι εφ’ όσον επέλεξα να ακολουθήσω αυτό το
δρόμο έπρεπε να πληρώσω.
Της είπα ότι αυτός είναι ο δρόμος που ξέρω εγώ, τον
έχω πληρώσει πολλά χρόνια και τώρα θέλω να πάω στη δουλειά μου με ασφάλεια. Μου
είπε ότι αν δεν πληρώσω κάνω τροχαία παράβαση και της απάντησα ότι θα πλήρωνα
ένα δρόμο που τηρεί τις προϋποθέσεις ασφαλούς οδήγησης. Επίσης λέγοντάς της ότι
δεν κάνω καμία τροχαία παράβαση (δεν υπήρχε και τροχονόμος) ανοίγω τη μπάρα και
φεύγω.
Νομίσατε ότι τελείωσα… κάνετε λάθος. Τώρα αρχίζει το
πανηγύρι…
Την κατάσταση του δρόμου την ξέρετε βέβαια.
Έχει πέσει το
σούρουπο και προχωρώ να προλάβω λίγο δρόμο με το φως της μέρας.
Τι ουτοπία
βέβαια… βρίσκομαι πίσω από ένα φορτηγό που με πάει καροτσάκι για κάμποσο δρόμο
μέχρι να βρω το πρώτο «πλατύ» (τρόπος του λέγειν) σημείο να περάσω.
Και
σκοτεινιάζει για τα καλά… Και εδώ τα είδα όλα.!!!
Οδηγώ 35 χρόνια και έχω κάνει
στο παρελθόν (όταν άντεχα το βάρος του κόστους της βενζίνης) πολλά χιλιόμετρα..
Αυτό που έζησα το συγκεκριμένο βράδυ ήταν ένα θρίλερ!!!
Ο δρόμος είναι
σκοτεινός και στενεύει με κάτι μπάρες(?) που έχουν το ίδιο χρώμα με το δρόμο…
ξαφνικά βλέπεις μπροστά σου το γκρίζο πράγμα να σου στενεύει το δρόμο και
νομίζεις ότι θα πέσεις πάνω του!!!!
Κάτι πήγε να πει η κόρη μου και της
απαγόρευσα να μου μιλάει!!!
Επίσης της ζήτησα να κλείσει το ραδιόφωνο
(άκουσον-άκουσον) για να μη μου αποσπά την προσοχή!!!
Οι αισθήσεις σε
υπερένταση και τα νεύρα σε υπερδιέγερση για να οδηγώ σε ένα δρόμο για τον οποίο
μου ζητούν να πληρώσω και διόδια!!!
Ένα δρόμο που σε κάθε του μέτρο παραμονεύει
ο θάνατος!!!
Ευχαριστώ το θεό που με βοήθησε να φτάσω εκείνο το βράδυ
αργά στον προορισμό μου!
Και υπόσχομαι ότι θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου
για να αλλάξω ότι σάπιο μου κρατάει τη ζωή μου ενέχυρο!!
Δεν τους την χρωστάω!!!
Ούτε την δική μου ούτε
του παιδιού μου!!!
Δ.Α
Μέλος του κινήματος ΔΕΝ
ΠΛΗΡΩΝΩ
