Το πήρα λίγο πριν ξεκινήσει το κίνημα ενάντια στα διόδια, εδώ και 3 χρόνια. Οι συναγωνιστές με πειράζουν γιατί πολλά πλήκτρα, από την πολλή χρήση, έχουν φύγει.
Έχει φάει αμέτρητα χτυπήματα, όταν με το πολικό κρύο στα ανοίγματα των διοδίων στις Αφίδνες και όχι μόνο, με παγωμένα χέρια ακόμη και μέσα από τα γάντια, δεν μπορούσα να το συγκρατήσω καλά και έπεφτε στα τσιμέντα δίπλα στα γκισέ.
Το παλιό αυτό τηλέφωνο, δεν ξέρω γιατί, αλλά δεν θέλω να το αποχωριστώ παρόλο που πολλοί μου λένε ότι έχει φάει τα ψωμιά του. Ίσως σαν ένα στοίχημα, σαν και αυτούς που άφηναν τα γένια τους να μακρύνουν και τα έκοβαν μόνο μετά την νίκη σε έναν αγώνα. Αυτό το παλιάς πλέον τεχνολογίας τηλέφωνο έχει προσφέρει πολλά στο κίνημα.
Όχι μόνο των διοδίων αλλά και του συνολικού κινήματος Δεν Πληρώνω.
Έχει απαντήσει σε πολλές χιλιάδες κλήσεις (χωρίς καμία υπερβολή), έχει πληροφορήσει, ενθαρρύνει, οργανώσει.
Είναι σίγουρο ότι το παρακολουθούν.
Το ξέρει και δεν το νοιάζει.
Ξέρει σε τι σύστημα ζούμε.
Στη λιγοστή (με τα νέα δεδομένα) μνήμη του έχω ...
κρατήσει μόνο τους τελείως απαραίτητους αριθμούς.
- Αν την ψάξει κανείς θα δει ανάμεσα στα τηλέφωνα συναγωνιστών και φίλων και μια μικρή παραφωνία: το τηλέφωνο του Αστυνομικού τμήματος Καπανδριτίου: 22950-....
Απλούστατα.
Μετά από τόσες μηνύσεις από τους μεγαλοεργολάβους πρέπει να μπορώ να επικοινωνώ προκειμένου να συνεννοούμαι για το πότε θα πάρω τις δεκάδες δικογραφίες που μας έχουν σχηματίσει εισαγγελείς και ακριβοπληρωμένα γραφεία μεγαλοδικηγόρων για να χτυπήσουν το κίνημα μας.
Έτσι και σήμερα το πρωί η γνωστή ονομασία εμφανίστηκε στο καντράν του τηλεφώνου μου- αντίκα: ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΠΑΝΔΡΙΤΙ.
O πάντα ευγενικός αστυνομικός μου είπε:
- κύριε Παπαδόπουλε, έχουμε και νέα κλήση να καταθέσετε.
-Τι νέο έχουμε βρε παιδιά; απάντησα.
-Το γνωστό θέμα, τα διόδια...
Η στιχομυθία αυτή έχει επαναληφθεί δεκάδες φορές για δεκάδες υποθέσεις.
Βλέπετε οι μεγαλοεργολάβοι και το κράτος προσπαθούν έτσι να κάμψουν το φρόνημα όσων αγωνίζονται.
Σε μια βδομάδα στις 24 του μήνα, 7 συναγωνιστές δικάζονται στα δικαστήρια της Ευελπίδων. Για την υπόθεση της ΔΕΗ Καλλιθέας όταν μας την έπεσαν απρόκλητα 4 διμοιρίες των ΜΑΤ.
Όλος αυτός ο εσμός των μεγαλοεργολάβων και το υπηρετικό τους προσωπικό δεν έχει καταλάβει ότι εμείς δεν είμαστε σαν τα μούτρα τους.
Κίνητρο μας δεν είναι το κέρδος όπως αυτών και των κάθε είδους μισθοφόρων τους.
Γιατί εμείς έχουμε κάτι που αυτοί το ξέρουν μόνο σαν λήμμα στο λεξικό: Αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη.
Και δεν πουλάμε τους συντρόφους μας.
Το παλιό καλό μου τηλέφωνο δεν το εγκαταλείπω. Ούτε αυτό με έχει εγκαταλείψει 3 χρόνια τώρα. Είναι πεισματάρικο και έχει ψυχή.
Εξ άλλου ο αγώνας συνεχίζεται.
