Φαίνεται ότι βρισκόμαστε μπροστά σε σημαντικές εξελίξεις στα
ελληνικά πανεπιστήμια, ειδικά με το νέο μισθολόγιο και τις μεγάλες
περικοπές στις ήδη χαμηλές αποδοχές των πανεπιστημιακών, οι οποίες είναι
στάσιμες από το 2004. Οι εξελίξεις φαίνεται να σηματοδοτούν το τέλος του δημόσιου πανεπιστημίου, αφού εμμέσως αλλά σαφέστατα σπρώχνουν εκτός μεγάλο αριθμό άξιων και επιτυχημένων επιστημόνων.
Δεν είναι υπερβολικό να μιλήσουμε για Αρμαγεδδώνα, για την επέλαση του οποίου το «πράσινο φως» άναψε ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, που μάλιστα είναι και καθηγητής σε ελληνικό... δημόσιο πανεπιστήμιο!!!
Οι περικοπές είναι ιδιαίτερα υψηλές και οδηγούν τους πανεπιστημιακούς σε μισθούς κατώτερους ακόμη
και υπαλλήλων... Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Δ.Ε.) σε ΔΕΚΟ, ενώ
συμπληρώνουν την ισοπέδωση οι επίσης δραματικές περικοπές στην
επιχορήγηση των πανεπιστημίων για έρευνα, εξοπλισμό, εκπαιδευτικό
προσωπικό κ.ά.
Κατεδάφιση
Η
εκτίμηση πολλών σοβαρών παρατηρητών του χώρου της Παιδείας, των
προθέσεων της κυβέρνησης αλλά και των σχεδίων των πολυποίκιλων
επιχειρηματικών συμφερόντων που αναπτύσσονται στον χώρο της ανώτατης
εκπαίδευσης είναι ότι στόχος είναι η κατεδάφιση του δημόσιου πανεπιστήμιου, ώστε να ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για την αλλαγή του άρθρου 16 και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων...
Δεν είναι τυχαίο ότι τον χορό της δυσφήμησης του δημόσιου πανεπιστήμιου σύρουν δύο μεγάλα κανάλια εθνικής κλίμακας (και οι διασυνδεόμενες εφημερίδες τους), που παράλληλα προβάλλουν με κάθε δυνατό τρόπο νεοπαγείς επιχειρηματικές πρωτοβουλίες για
ιδιωτικά «πανεπιστήμια» στην Ελλάδα, τα οποία μάλιστα προσπαθούν να μας
πείσουν ότι θα διασώσουν το κύρος της ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα.
Είναι τα ίδια ΜΜΕ
που έχουν στοχοποιήσει τις πρυτανικές αρχές του Αριστοτελείου
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ως εκδίκηση για την αδυναμία εφαρμογής του
νόμου «Διαμαντοπούλου», αλλά και τα ίδια που εξερράγησαν με τις
αλλαγές του συγκεκριμένου νόμου καθώς είχαν προετοιμάσει, προφανώς σε
συνεργασία με την απελθούσα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, την είσοδο ανθρώπων τους στα Συμβούλια Διοίκησης, όπου χωρίς έλεγχο θα καθόριζαν τα πάντα στα πανεπιστήμια (ακόμη και τον κοσμήτορα, που θα όριζε μόνος του το εκλεκτορικό σώμα για την εκλογή των πανεπιστημιακών).
Οι ευθύνες της Άννας Διαμαντοπούλου είναι τεράστιες, καθώς σε εποχή οικονομικής κρίσης προτίμησε, αντί να ενισχύσει το δημόσιο πανεπιστήμιο, να αναπτύξει μία λυσσαλέα κόντρα με
τους πανεπιστημιακούς και ειδικότερα τις πρυτανικές αρχές, συμβάλλοντας
στην κατεδάφιση της εικόνας των ΑΕΙ και του κύρους των πανεπιστημιακών.
Όπως αρκετοί υποστηρίζουν, η κόντρα δεν έγινε τυχαία, αλλά επεδίωκε τη
δημιουργία αρνητικής εικόνας στην κοινή γνώμη για τους πανεπιστημιακούς, γεγονός που θα διευκόλυνε την ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης.
Δεν είναι τυχαίο ότι το υπουργείο Παιδείας ουδέποτε εξήγησε γιατί τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι χαμηλά στις διεθνείς κατατάξεις, οι οποίες προκύπτουν με βάση το επίπεδο χρηματοδότησης για εκπαίδευση και έρευνα (το επίπεδο των οποίων και οι προηγούμενες κυβερνήσεις κρατούσαν πολύ χαμηλά).
Η Διαμαντοπούλου δεν ήταν βέβαια μόνη. Είχε μαζί της τον Γιάννη Πανάρετο (που ουσιαστικά εκπροσωπούσε άμεσα τον Γιώργο Παπανδρέου) και στην πραγματικότητα είχε στηθεί ένας μηχανισμός με στόχο τον έλεγχο και τη χειραγώγηση των πανεπιστημίων.
Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν μόνοι τους... Μαζί τους ήταν και ο Θόδωρος Πάγκαλος (που συνηθίζει να εξαπολύει χυδαίες επιθέσεις εναντίον των πανεπιστημιακών), ο Γιάννης Ραγκούσης και
διάφορα άλλα πολιτικά στελέχη, τα οποία διακρίνονται για
νεοφιλελεύθερες απόψεις, οι οποίοι κατατάσσονται μεταξύ των φανατικών
«μνημονιακών» και αρέσκονται να προβάλλονται ως σοσιαλιστές ή
κεντροαριστεροί.
Κερδοσκοπία
Αυτό
που ουσιαστικά προκύπτει από τις εξελίξεις στα πανεπιστήμια είναι ότι η
συρρίκνωση των μισθών των πανεπιστημιακών αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου που εξυπηρετεί την κερδοσκοπία των
επιχειρηματιών της ανώτατης εκπαίδευσης υπό την έννοια ότι θα μπορούν
να προσλαμβάνουν καθηγητές με χαμηλό μισθολογικό κόστος, όταν (και
βέβαια αν) ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα.
Το εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι η σιωπή του ΠΑΣΟΚ – ο πρόεδρός του είναι επίσης καθηγητής πανεπιστημίου – και της ΔΗΜΑΡ (με
πολλούς πανεπιστημιακούς στους κόλπους της) στο θέμα του μισθολογίου
των πανεπιστημιακών, στην υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων και στην
προοπτική της κατάργησης των δωρεάν συγγραμμάτων.
Αρκετοί εκτιμούν ότι ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ μπορεί να συναινέσουν στην
αλλαγή του άρθρου 16, δήθεν στο όνομα του περιορισμού της φοιτητικής
μετανάστευσης στο εξωτερικό. Ο πραγματικός λόγος, όμως, θα είναι η
εξυπηρέτηση των ιδιωτικών συμφερόντων στον χώρο της Παιδείας, τα οποία
σχετίζονται άμεσα με ΜΜΕ που έχουν την ικανότητα να ανεβάζουν και να
κατεβάζουν κυβερνήσεις, αλλά και να αναδεικνύουν ή να «τσαλακώνουν»
πολιτικούς, πανεπιστημιακούς και όποιον τους κάνει κέφι...
topontiki.gr, 11/9/2012
