σκληρής, καθημερινής εργασίας- φαίνεται ότι τις πετάει στην άκρη σαν στυμμένες λεμονόκουπες, επειδή «έτσι λέει ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ».
Η «Εφ.Συν.» βρέθηκε στο νοσοκομείο «Αγιος Σάββας», εκεί όπου 28 καθαρίστριες ενημερώθηκαν αρμοδίως ότι δεν μπορούν να συνάψουν ατομική σύμβαση εργασίας με το νοσοκομείο, καθώς δεν πληρούν τα κριτήρια!
Τι κι αν χρόνια τώρα οι περισσότερες εξ αυτών έχυσαν τόνους ιδρώτα καθαρίζοντας το νοσοκομείο;
«Δεν είστε υπάλληλοι του Δημοσίου», τους είπαν, προτάσσοντας τον νόμο και την αυστηρότητα του ΑΣΕΠ, το δέντρο δηλαδή και όχι το δάσος. Ενα νομικίστικο επιχείρημα απέναντι σε ένα ζήτημα βαθιά κοινωνικό.
Στις αρχές του προηγούμενου Μαρτίου η διοίκηση του νοσοκομείου προχώρησε στην προκήρυξη διαγωνισμού για 99 θέσεις στην καθαριότητα, με βάση τον νόμο 4430/2016 που προβλέπει τη σύναψη ατομικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου δημόσιου φορέα με προσωπικό.
Πρόκειται για νόμο που βασίστηκε στον 2190/1994, τον γνωστό ως «Νόμο Πεπονή», που όριζε τα κριτήρια τέτοιων συμβάσεων.
Σε αυτόν συμμετείχαν και 49 καθαρίστριες που έως εκείνη τη στιγμή εργάζονταν στο νοσοκομείο υπό το καθεστώς εργολαβικής εργασίας.
Σύμφωνα με τον προσωρινό πίνακα αποτελεσμάτων που έστειλε με μέιλ η διοίκηση του νοσοκομείου την προηγούμενη εβδομάδα, οι 28 από τις 49 μένουν χωρίς δουλειά γιατί δεν πληρούν τα κριτήρια (τίτλος σπουδών υποχρεωτικής εκπαίδευσης, ιθαγένεια, επαρκής μοριοδότηση λόγω εμπειρίας κ.λπ.).
Εδώ, ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί πως στα μέσα του Μάρτη το υπουργείο Υγείας είχε καταθέσει τροπολογία στον νόμο για την ψυχική υγεία, με στόχο να αποκαταστήσει τέτοιου είδους αδικίες (περί ιθαγένειας κ.λπ.), δίνοντας μάλιστα τη δυνατότητα στους φορείς των διαγωνισμών -εν προκειμένω τη διοίκηση του νοσοκομείου- να ανακαλέσουν διαγωνισμούς που προηγήθηκαν ώστε να ενταχθούν στην εν λόγω τροπολογία.
Οπως φαίνεται, η διοίκηση του «Αγίου Σάββα» δεν έκανε κάτι τέτοιο και η διαδικασία για τις 99 θέσεις συνεχίστηκε κανονικά.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.» από το νοσοκομείο, αυτό έγινε γιατί η διοίκηση φοβήθηκε το ενδεχόμενο να μείνει το ίδρυμα χωρίς υπηρεσία καθαριότητας.
Η κυρία Κατερίνα είναι 48 ετών και δουλεύει στο νοσοκομείο από το 1998. Δείχνει χαμένη, αποπροσανατολισμένη και δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει πώς 19 συναπτά έτη δουλειάς στο ίδιο νοσοκομείο, έξι μέρες την εβδομάδα, μπορούν να σβηστούν έτσι, με έναν διαγωνισμό, επειδή δεν έχει απολυτήριο Γυμνασίου.
Ο άνδρας της είναι οικοδόμος -μια αμιγώς εργατική οικογένεια δηλαδή- που, όμως, ένα έμφραγμα τον έχει καθηλώσει και δεν μπορεί να εργαστεί.
Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ανθρώπους του μεροκάματου, κατάφεραν να σπουδάσουν ήδη ένα παιδί -που είναι άνεργο- και άλλο ένα που σπουδάζει σήμερα.
Εχουν αγοράσει με δάνειο ένα σπίτι, τις δόσεις του οποίου έχουν καιρό να πληρώσουν.
Αυτή τη στιγμή ο μισθός της κυρίας Κατερίνας είναι ο μοναδικός που συντηρεί την οικογένεια.
«Τι θα κάνω άμα με διώξουν; Πού θα πάω; Είμαι 48 χρόνων, ποιος θα με πάρει για δουλειά;» λέει ταραγμένη.
Η κ. Στέλλα
Ο σύλλογος εργαζομένων του «Αγίου Σάββα» ζητά να ακυρωθεί η διαδικασία, να συμπεριληφθεί η σχετική τροπολογία (άρθρο 107) και να μη θεωρηθεί προαπαιτούμενο το απολυτήριο Γυμνασίου Ο σύλλογος εργαζομένων του «Αγίου Σάββα» ζητά να ακυρωθεί η διαδικασία, να συμπεριληφθεί η σχετική τροπολογία (άρθρο 107) και να μη θεωρηθεί προαπαιτούμενο το απολυτήριο Γυμνασίου |
Στο πλευρό της στέκεται η κυρία Στέλλα, επίσης 48 ετών, χήρα με δύο παιδιά. Το ένα εργάζεται, το άλλο όχι.
Δουλεύει στο νοσοκομείο από το 2001. Ούτε η ίδια έχει απολυτήριο Γυμνασίου και η αλήθεια είναι πως δεν το χρειάζεται.
Στη λάντζα της κουζίνας για πέντε χρόνια, στο παθολογικό και στο χειρουργικό στη συνέχεια.
Το ίδιο και η κυρία Κατερίνα. Επί δέκα χρόνια καθαρίστρια στους θαλάμους κοβαλτίου (ακτινοβολία), πέντε χρόνια στη μεταμόσχευση μυελού, στη συνέχεια σε χειρουργικό-παθολογικό και η ίδια.
Βλέπετε, για να μαζέψεις αίματα, ακαθαρσίες ή να μπαίνεις στους θαλάμους κοβαλτίου (ακτινοθεραπεία) και να καθαρίζεις -χωρίς δοσίμετρο- (ειδικός μετρητής που καταγράφει τα ποσοστά ακτινοβολίας), το απολυτήριο Γυμνασίου ουδέποτε αποτέλεσε την υπ' αριθμόν ένα προτεραιότητα. Ξαφνικά, όμως, έγινε...
Η μία αγκαλιάζει την άλλη και προσπαθούν να παρηγορηθούν.
Η συνάντηση που είχαν με τη διοίκηση -με το σωματείο εργαζομένων στο πλευρό τους- δεν φαίνεται να είχε απτά αποτελέσματα.
«Να στείλετε υπόμνημα», τους λέει διοικητικός υπάλληλος του νοσοκομείου που παρεμβαίνει στην κουβέντα μας.
«Τι υπόμνημα; Τι είναι το υπόμνημα;» αναρωτιέται χαμένη η κυρία Στέλλα.
Η απορία της χάνεται ανάμεσα στις φωνές των εργαζομένων που είναι ανάστατοι με τις εξελίξεις στο νοσοκομείο.
Ξαναρωτάει επίμονα «τι είναι το υπόμνημα;».
Η «Εφ.Συν.» σας το παραθέτει:
«Ο σύλλογος εργαζομένων του Αγίου Σάββα ζητά να ακυρωθεί η διαδικασία, να συμπεριληφθεί η σχετική τροπολογία (άρθρο 107) και να μη θεωρηθεί προαπαιτούμενο το απολυτήριο Γυμνασίου. Καμία απόλυση εργαζόμενου από τον χώρο καθαριότητας. Να φύγουν τώρα οι εργολάβοι, όχι οι εργαζόμενοι. Είναι συνάδελφοί μας, χρόνια τώρα μας καθαρίζουν».
Φεύγω από το νοσοκομείο με την ελπίδα η διοίκηση και το κράτος να πράξουν το ελάχιστο.
Ακύρωση του τρέχοντος διαγωνισμού και απαλοιφή τέτοιων όρων «αποκλεισμού», όπως το δίπλωμα Γυμνασίου, που ξαφνικά θεωρείται απαραίτητο για να καθαρίζεις τον καρκίνο.
Μην ξεχνιέστε. Την πόρτα του «Αγίου Σάββα» περάσαμε μόλις...
Στην Ευρώπη το θέμα με τις ατομικές συμβάσεις
Στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ) απευθύνθηκε το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας για το επίμαχο ζήτημα της εισαγωγής των ατομικών συμβάσεων στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας (για τους τομείς της καθαριότητας, εστίασης και φύλαξης), όσον αφορά τη συμβατότητά τους με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Το ΣτΕ προχώρησε στη σχετική αποστολή τριών προδικαστικών ερωτημάτων προς το ΔΕΕ και θα περιμένει τις σχετικές απαντήσεις, προκειμένου να κρίνει οριστικά το θέματων ατομικών συμβάσεων βάσει αυτών.
efsyn
