Με
ένθετο αφιερωμένο στην συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μεγάλη Οκτωβριανή
Σοσιαλιστική Επανάσταση κυκλοφορεί αυτό το σαββατοκύριακο η εφημερίδα «Τα Νέα»....
Δεν πρόκειται ασφαλώς για κάποιο άγνωστο ιδεολογικό πλαίσιο. Στα γνώριμα τους «σοκάκια», αυτά της αντισοβιετικής-αντικομμουνιστικής προπαγάνδας περιδιαβαίνουν τα «Νέα» επιχειρώντας να υποβιβάσουν συνολικά την κοσμοϊστορική σημασία της Μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης.
Αναμασώντας παλιά, σκουριασμένα και χρεωκοπημένα επιχειρήματα της
αστικής ιστοριογραφίας – εναλλάσσοντας επιστημονικοφανείς ανακρίβειες με
ωμό αντικομμουνισμό «κονσερβοκουτιού»–
παρουσιάζουν την Οκτωβριανή Επανάσταση και την οικοδόμηση του
Σοσιαλισμού που γνωρίσαμε ως αποτυχημένο εγχείρημα που οδήγησε σε
ολοκληρωτισμούς, δικτατορία κλπ. Παλιά μου τέχνη κόσκινο για τις αστικές γραφίδες και τα αφεντικά τους η συκοφάντηση του σοσιαλισμού-κομμουνισμού.
Βέβαια,
για τους επαγγελματίες αντικομμουνιστές, οι τεράστιες κοινωνικές
κατακτήσεις του σοσιαλιστικού συστήματος και τα μεγάλα άλματα προς τα
μπρος, σε μια σειρά κοινωνικούς και επιστημονικούς τομείς, που έγιναν
την περιόδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης αποτελούν ψιλά γράμματα.
Άλλωστε, η αστική αναθεώρηση της Ιστορίας – στο πλαίσιο της οποίας ο
κομμουνισμός εξισώνεται με το ναζισμό- αναζητά και προβάλλει όλα εκείνα
τα στοιχεία που της είναι απαραίτητα για να χτίσει τους
αντικομμουνιστικούς μύθους: γκούλαγκ, στρατόπεδα εργασίας, έλλειψη
ελευθεριών, διώξεις, εκτελέσεις κλπ. Κάπως έτσι, τα πραγματικά
γεγονότα παραμερίζονται, η αλήθεια κουκουλώνεται και ως ατράνταχτες
πηγές και επιχειρήματα αναδεικνύονται τα φτηνά παραμύθια ακροδεξιών
τσαρλατάνων τύπου Σολζενίτσιν.
Δεν αξίζει να αναφερθεί κανείς αναλυτικά στις αντικομμουνιστικές επιστημονικοφανείς λαθροχειρίες των «Νέων»
για την Οκτωβριανή Επανάσταση. Άλλωστε, τούτες τις μέρες, με αφορμή την
συμπλήρωση 100 χρόνων από την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, η
κίνηση στα «στέκια»
της αντισοβιετικής-αντικομμουνιστικής προπαγάνδας, εκεί όπου ο
ραφιναρισμένος αντικομμουνισμός συναντά τον λυσσασμένο αντικομμουνισμό
του «κονσερβοκουτιού», θα συνεχίζει να πυκνώνει. Ένα μονάχα ερώτημα τίθεται για όλους αυτούς:
Αφού, όπως ισχυρίζονται, η Οκτωβριανή Επανάσταση αποδείχθηκε μια «χίμαιρα» που γέννησε «δικτατορίες» και «ολοκληρωτισμούς», γιατί χύνουν τόσο μελάνι προκειμένου να την κατασυκοφαντήσουν; Αφου, όπως ισχυρίζονται, ο σοσιαλισμός «απέτυχε» και είναι «ξεπερασμένος» γιατί, 100 χρόνια μετά, σπαταλούν τόσες σελίδες για να επιτεθούν σε κάτι που είναι νεκρό; Η απάντηση είναι γνωστή – την ξέρουν και την ξέρουμε.
Η
προσπάθεια να συκοφαντηθεί η Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση και ο
σοσιαλισμός του 20ού αιώνα στοχεύει στο παρόν και το μέλλον. Η
αστική τάξη και τα επιτελεία της προσπαθούν να ξορκίσουν αυτό που
φοβούνται περισσότερο και που η Οκτωβριανή Επανάσταση συμβολίζει: τη
δυνατότητα της εργατικής τάξης, των λαών, να βγούν στο προσκήνιο της
ιστορίας, να διεκδικήσουν και να επιβάλλουν την απελευθέρωση τους από τα
δεσμά του καπιταλισμού. Η αναγκαιότητα του σοσιαλισμού,
γέννημα της ίδιας της αντικειμενικής πραγματικότητας, δε μπορεί ούτε να
ξορκιστεί, ούτε να εμποδιστεί.
«Όταν ο κόσμος γύρισε ανάποδα», τιτλοφορείται το ένθετο «αφιέρωμα» των «Νέων». Να είναι βέβαιοι πως ο κόσμος θα ξαναγυρίσει ανάποδα, είτε το θέλουν, είτε όχι.
atexnos
