τελευταία χρόνια και μάλιστα όχι με προσωρινές λύσεις όπως ξενώνες και σπίτια φιλοξενίας. Στο τέλος του 2015 ο αριθμός των αστέγων ήταν για πρώτη φορά κάτω από 7.000 ενώ ο αριθμός αυτός περιλαμβάνει και τους ανθρώπους που ζουν προσωρινά με φίλους και συγγενείς, οι οποίοι αποτελούν το 80% του συνόλου των αστέγων. Που οφείλεται η εξέλιξη αυτή; Κατά κύριο λόγο σε ένα εθνικό πρόγραμμα που έχει ως σκοπό να εξασφαλίσει μόνιμα σπίτια σε όλους.
Το πρότζεκτ φροντίζει ώστε να βρίσκει φθηνά καταλύματα ή να κτίζει σπίτια για εκείνους που δεν μπορούν να έχουν την δική τους κατοικία και τελικά, μακροπρόθεσμα αυτό όχι μόνο είναι πιο οικονομικό αλλά έχει και περισσότερα οφέλη για τους ανθρώπους. Για παράδειγμα ο τελευταίος μεγάλος ξενώνας αστέγων του Ελσίνκι, είχε 250 κρεβάτια, όμως σήμερα έχει μετατραπεί σε 80 ανεξάρτητα διαμερίσματα και μάλιστα διαθέτει και προσωπικό που βοηθά τους κατοίκους του. Η εξαφάνιση των προσωρινών λύσεων, έχει αλλάξει εντελώς το τοπίο όχι μόνο σε σχέση με την έλλειψη στέγης αλλά και σε σχέση με τα πιο ευάλωτα άτομα που παλεύουν με εθισμούς και αντικοινωνικές συμπεριφορές, καθώς τώρα, είναι πιο εύκολο να βελτιωθούν οι συνθήκες τους.
Το πρόγραμμα αποτελεί μια καλοκουρδισμένη συνεργασία των κρατικών αρχών, των τοπικών κοινοτήτων και τον Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων της Φινλανδίας όπως το Y Foundation και μακάρι η Ελλάδα, με τα τόσα άδεια κτίρια και τους τόσους ανθρώπους να ζουν στο δρόμο, να μπορούσε κι εκείνη για μια φορά να συνεργαστεί στα σοβαρά και να ακολουθήσει το παράδειγμα.
doctv
