Ο Λουκάνικος «ζει» στις γειτονιές της Μαδρίτης!

Ο Λουκάνικος ήταν κάτι παραπάνω από ένας σκύλος. Έγινε σύμβολο εξέγερσης, κάνοντας διεθνή ΜΜΕ από όλον τον κόσμο να ασχοληθούν μαζί του. Ο «Θεόδωρος», όπως ήταν το πρώτο όνομα που του έδωσε ο άνθρωπος που ανέλαβε την φροντίδα του, ήταν στην πρώτη γραμμή των...
διαδηλώσεων και κυρίως μετά από τις μαζικές πορείες του 2011, απέκτησε τεράστια φήμη. Γέννημα-θρέμμα των Εξαρχείων, έβγαινε μπροστά και στύλωνε και τα... τέσσερα πόδια σε όσους προσπαθούσαν να κάνουν κακό στον κόσμο που τον ανέθρεψε και του φερόταν με τον καλύτερο τρόπο.

Το BBC και το CNN είναι μόνο μερικά από τα διεθνή ΜΜΕ που ασχολήθηκαν μαζί του. «Καθώς οι διαδηλωτές ξεσπάνε ενάντια στα μέτρα λιτότητας και η χώρα εξακολουθεί να παλεύει για να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της, ο Λουκάνικος φέρνει λίγο χαρά στους δρόμους της Αθήνας», έγραφε η Washington Post, με τον συντάκτη της να εισπράττει το πόσο αξιαγάπητος ήταν σε όλο τον κόσμο.

Έγινε εξώφυλλο σε περιοδικά, ενέπνευσε τραγούδια και το περιοδικό Time τον ενέταξε στις προσωπικότητες της χρονιάς. Το 2011 άλλωστε ήταν μια χρονιά που συνδέθηκε άρρηκτα με κινήματα και διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο. Ο ανώνυμος διαδηλωτής έγινε το πρόσωπο της χρονιάς και ο Λουκάνικος, με τα χημικά και τα χτυπήματα να μην τον λυγίζουν, πόζαρε περήφανος. Ποιος θα του έλεγε, ότι η εικόνα του θα έμενε για πάντα στους τοίχους ενός μπαρ στη Μαδρίτη. Ενός μπαρ που προσπαθεί να κινηθεί σε δρόμους που θα έκαναν το σύμβολο να κουνήσει με χαρά την ουρά του.

Επισκεφτήκαμε το Λαβαπιές της Μαδρίτης έχοντας ακούσει πως πρόκειται για κάτι σαν «τα Εξάρχεια της Ισπανίας». Μια περιοχή του κέντρου που έμεινε στην ιστορία για την αντι-φρανκική δράση της, ενώ εξελίχθηκε από μια ταπεινή και υποβαθμισμένη γειτονιά σε πολυπολιτισμικό πυρήνα. Τις δεκαετίες του '80 και του '90 στέγασε αρκετές καταλήψεις, καθώς η κακή του φήμη είχε αφήσει αρκετά κτήρια εγκαταλειμμένα ή ενοικιασμένα από ηλικιωμένους, που πλήρωναν πολύ χαμηλό νοίκι.

 Στο Λαβαπιές πλέον διαμένουν αρκετοί μετανάστες από όλον τον κόσμο, δίνοντας στην περιοχή μια πολύχρωμη αύρα, ενώ αυτή η συνάντηση διαφορετικών πολιτισμών δημιουργεί όμορφα πολιτιστικά δρώμενα. Η νυχτερινή της ζωή ξεχωρίζει από την υπόλοιπη πρωτεύουσα λόγω των αρκετών εναλλακτικών προορισμών που προσφέρει. Μία από αυτές είναι και ο Λουκάνικος. Τον εντοπίσαμε τυχαία, παρότι η δημιουργία του εν λόγω μπαρ είχε γίνει γνωστή στην Ελλάδα. Άσπρος τοίχος με ελληνικού τύπου γραμματοσειρά και ένα ασπρόμαυρο σήμα, με τον σκύλο-επαναστάτη να ποζάρει στο κέντρο, σε ένα στενό περίπου 5 λεπτά από το μετρό.

Το μπαρ αποτελείται από δύο χώρους, έχοντας πολύ ζεστό κλίμα και ψαγμένες μουσικές. Στον δεύτερο χώρο υπάρχει ποδοσφαιράκι και οι ομάδες που «παίζουν» αντίπαλες είναι η Ράγιο με τη Ζανκτ Πάουλι! Μια ματιά στα αυτοκόλλητα σε βάζει αμέσως στο κλίμα. Πέραν των ντόπιων από τους Bukaneros, τους αντιφασίστες οπαδούς της Ράγιο Βαγιεκάνο, μπορούσε κανείς να διακρίνει κολλημένα σήματα του Αστέρα Εξαρχείων, του Αδέσποτου και άλλων αυτοοργανωμένων ελληνικών ομάδων. Η εικόνα του σκύλου σε έναν τοίχο, αφίσες και φωτογραφίες που φτιάχνουν ατμόσφαιρα. Κρύες μπύρες, ωραία πιάτα (τα μπαρ στην Μαδρίτη πάντα έχουν κάτι καλό να σου προσφέρουν με το ποτό σου) και οι εναλλακτικές γκαράζ-σερφ ροκ μουσικές ήταν ό,τι έπρεπε για να γνωρίσει κανείς την εναλλακτική Μαδρίτη. Ελάχιστες καρέκλες, μερικά σκαμπό, μεγάλη μπάρα και αρκετοί όρθιοι. Ταιριάζουν περισσότερο στο στιλ του μπαρ.

Ρωτήσαμε τον μπάρμαν για το πως τους ήρθε η έμπνευση να δώσουν στο μπαρ τους το όνομα του Λουκάνικου. «Πήραμε την απόφαση να ανοίξουμε το μπαρ στα τέλη του 2011. Εκείνη την εποχή έφταναν σε εμάς πολλές ειδήσεις από την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, τις διαδηλώσεις και όλα όσα γίνονταν.  Μας φάνηκε πολύ περίεργη και συνάμα όμορφη η εικόνα ενός αδέσποτου σκύλου που συμμετείχε στις διαδηλώσεις! Έτσι, μας ενέπνευσε και αποφασίσαμε να δώσουμε το όνομά του στο μαγαζί». Άλλωστε, την εποχή εκείνη, «έβραζε» και η Μαδρίτη από τους indignados, οι οποίοι και ενέπνευσαν τους Έλληνες «αγανακτισμένους».

Οι θαμώνες ήταν κάθε ηλικίας και φαινόταν ότι το μαγαζί λειτουργεί ως στέκι για πολύ κόσμο. Χαρούμενα πρόσωπα κι άλλα περισσότερο σκεπτικά, ακούν την ιστορία του Λουκάνικου με προσοχή και ενδιαφέρον από τους ανθρώπους που «τρέχουν το μαγαζί. Άλλοι, πάλι, πηγαίνοντας γνωρίζοντας πολύ καλά ποιος ήταν ο σκύλος που έδωσε το όνομά του στο μπαρ. Είναι άλλωστε ένας από τους λόγους που το πρωτοεπισκέφτηκαν. «Η πλειοψηφία του κόσμου δεν γνωρίζει την ιστορία του Λουκάνικου, όμως εντυπωσιάζεται από εκείνην. υπάρχουν και άλλοι, που μας λένε ότι ξέρουν τον Λουκάνικο, άτομα που ίσως έχουν ιδεολογικές συμπάθειες με τα κινήματα στην Ελλάδα που βγήκαν στο δρόμο μαζί με τον σκύλο», λένε στο Gazzetta Weekend Journal οι άνθρωποι του μπαρ.

Ο ταλαιπωρημένος από τα χημικά Λουκάνικος έφυγε από τη ζωή το 2014, έχοντας κόψει την... αγωνιστική δράση. Η ιστορία του όμως μένει ζωντανή και συζητιέται από στόμα σε στόμα σε ένα στενό της Μαδρίτης, πίσω από ένα παγκάκι που σίγουρα θα του θύμιζε κάτι από τα αγαπημένα του Εξάρχεια.
















gazzetta

Categories: ΛΟΥΚΑΝΙΚΟΣ, ΜΑΔΡΙΤΗ