Όταν ο Φράνκο σκότωνε τα 13 τριαντάφυλλα

Στις 5 Αυγούστου του 1939, αμέσως μετά το τέλος του Ισπανικού Εμφυλίου, ένα γεγονός θα έμενε για πάντα στη μνήμη των ανθρώπων.

Ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος είναι μία από τις πιο αιματηρές ιστορίες της σύγχρονης Ευρώπης. Υπήρξε βίαιος, υπήρξε κοινωνικός και...
πολιτικός φυσικά, αλλά την ίδια ώρα ήταν και η πρόβα τζενεράλε για τους Ναζί και τους Φασίστες του Χίτλερ και του Μουσολίνι ενόψει του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η ιστορία των «13 τριανταφύλλων» -των 13 γυναικών- έχει γραφτεί στην ιστορία της μεταεμφυλιακής Ισπανίας ως μία από τις χειρότερες στιγμές της δικτατορίας του Φράνκο. Το ημερολόγιο βρίσκεται στις 5 Αυγούστου του 1939. Ο Εμφύλιος έχει τελειώσει 5 μήνες νωρίτερα. Και είναι η επόχή του… ξεκαθαρίσματος.

Το νέο καθεστώς «καθαρίζει» τη χώρα από τους δημοκρατικούς. Που είτε φεύγουν μόνοι τους από τη χώρα ως πολιτικοί μετανάστες ή εκτελούνται, φυλακίζονται, βασανίζονται.

Στη Μαδρίτη, όπου η ελπίδα για αγώνα έχει χαθεί και έχει προδοθεί, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που οργανώνονται και ετοιμάζονται για τη νέα φάση του αγώνα τους. Αυτή τη φορά κατά του καθεστώτος του Φράνκο και όχι ως υπερασπιστές της Δημοκρατίας του 1936.

Το καθεστώς Φράνκο διώκει τους αντιφρονούντες παντού. Στα Πανεπιστήμια, στις εταιρίες, στη δημόσια διοίκηση. Η σκληρότητα με την οποία γίνεται αυτό το… ξεκαθάρισμα θα φέρει χιλιάδες νεκρούς.

Η σύλληψη και η εκτέλεσή τους

Αμέσως μετά το τέλος του Εμφυλίου, οι ηττημένοι Δημοκρατικοί προσπαθούν να ανασυνταχθούν. Οι 13 κοπέλες βρίσκονται ανάμεσα στα μέλη της Σοσιαλιστικής Νεολαίας, έχοντας ως αρχηγό τους τον μόλις 21 ετών José Peña Brea. Ο José συλλαμβάνεται, βασανίζεται και στην ανάκριση «σπάει» δίνοντας τα ονόματα των συνεργατών του.

Αυτό οδήγησε σ’ ένα μεγάλο κύμα συλλήψεων και αργότερα εκτελέσεων. Οι 13 ήταν ανάμεσα στα πολλά μέλη της Σοσιαλιστικής Νεολαίας. Συλλαμβάνονται και φυλακίζονται στη φυλακή Ventas, βασανίζονται και εξευτελίζονται σε συνθήκες απάνθρωπες και φυλακές υπερπλήρεις.

Εκτελέστηκαν στον τοίχο του ανατολικού νεκροταφείου της Μαδρίτης στις 5 Αυγούστου του 1939. Τα θύματα είχαν κατηγορηθεί για βοήθεια σε στρατιωτική εξέγερση και τη δολοφονία ενός υψηλόβαθμου αξιωματικού της αστυνομίας. Ήταν αθώες. Το 2005, ένα ίδρυμα (Fundación Trece Rosas) δημιουργήθηκε στην Ισπανία για να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη τους.

Η Julia Conesa έγραψε πριν εκτελεστεί: «Πεθαίνω όπως πρέπει να πεθάνει μια αθώα. Αντίο μητέρα, αγαπημένη, αντίο για πάντα. Η κόρη σου δεν θα μπορέσει ποτέ πια να σε ξανά-αγκαλιάσει.Το όνομα μου να μην σβηστεί από την ιστορία!!» Ήταν Σάββατο 5 Αυγούστου του 1939. Ο ισπανικός εμφύλιος είχε λήξει από τον Μάρτιο, ενώ πολιτικοί, συνδικαλιστές και στρατιώτες της Δημοκρατικής Παράταξης το έσκαγαν από την Ισπανία υπό τον φόβο της καταστολής. Ο Φράνκο διαβεβαίωνε : «όσοι δεν έχουν διαπράξει εγκλήματα αίματος δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα»(!!!)

Την ίδια στιγμή οι Ενωμένες Σοσιαλιστικές Νεολαίες- Juventudes Socialistas Unificadas(JSU), στις οποίες μετείχαν μέλη των Νεολαιών του (τότε) Σοσιαλιστικού καθώς και του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας αρχίζουν να οργανώνονται στη παρανομία. Ένα ηγετικό μέλος τους, ο José Pena Brea,συλλαμβάνεται και βασανιζόμενος απαντάει στις ερωτήσεις των «ανακριτών» του. Έτσι συλλαμβάνονται και οι «13 rosas». Ύστερα από μια δίκη παρωδία εκτελούνται μαζί με άλλους 43 κρατούμενους το Σάββατο 5 Αυγούστου 1939, στο τοίχο του νεκροταφείου της Almudena στη Μαδρίτη…


Τα 13 τριαντάφυλλα

Τα δεκατρία θύματα ήταν:

Carmen Barrero Aguado (ηλικία 24)
Martina Barroso García (22 ετών)
Blanca Brissac Vázquez (ηλικία 29)
Pilar Bueno Ibáñez (ηλικία 27)
Julia Conesa Conesa (19 ετών)
Adelina García Κασίγιας (ηλικία 19)
Elena Gil Olaya (ηλικία 20)
Virtudes González García (ηλικία 18)
Ana López Gallego (ηλικία 21)
Joaquina López Λαφίτ (ηλικία 23)
Dionisia Manzanero Salas (ηλικία 20)
Victoria Muñoz García (ηλικία 19)
Luisa Rodríguez de la Fuente (ηλικία 18)













kar.org

Categories: ΕΜΦΥΛΙΟΣ, ισπανια