ΤΟ ΥΠ. ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΟΜΟΛΟΓΕΙ!
«Εκβιαστική» χαρακτηρίζει τη χρήση της Αττικής Οδού μελέτη του ΚΕΠΕ, του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών του υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης.
Ολοκληρώθηκε πριν από χρόνια αλλά παραμένει επίκαιρη, καθώς σκοπός της ήταν να αναλύσει την ποιότητα των συμβάσεων μεταξύ Δημοσίου και των ιδιωτών που αναλαμβάνουν τα συγχρηματοδοτούμενα έργα.
Ερεύνησε τις συμβάσεις τριών συγχρηματοδοτούμενων έργων, την Αττική Οδό, το αεροδρόμιο του «Ελευθέριου Βενιζέλου» και τη ζεύξη Ρίου-Αντιρρίου. Στόχος της μελέτης ήταν να μην υπάρξουν νέα λάθη στα νέα έργα που τότε προωθούνταν.
Εκτίμησε από το 2003 ότι είναι «εκβιαστική» για τον πολίτη η χρήση της Αττικής Οδού, επειδή δεν έχει αναπτυχθεί δίκτυο μέσων μαζικής μεταφοράς, υποχρεώνοντας έτσι τους ιδιώτες να πληρώνουν τα υψηλά διόδια ακόμη και για πολύ σύντομες διαδρομές. Κάνει επίσης λόγο για «διόγκωση» των παράπλευρων έργων που δόθηκαν στον ανάδοχο πέραν του κυρίως οδικού άξονα. Σημειώνει επίσης ότι με τη σύμβαση εξασφαλίζονται τα έσοδα του ομίλου. Ο ιδιώτης μπορεί να καθορίσει κατά το δοκούν το ύψος των διοδίων (μέσα στο εύρος τιμών που προβλέπεται από τη σύμβαση), ενώ στην περίπτωση που ο προαστιακός σιδηρόδρομος μειώσει την κυκλοφορία στην Αττική Οδό η σύμβαση προβλέπει να του καταβάλλεται αποζημίωση από το Δημόσιο.
Ενστάσεις εκφράστηκαν και για τα υψηλά τέλη που επιβάλλονται όχι μόνο στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» αλλά και στα υπόλοιπα αεροδρόμια της χώρας που προβλεπόταν στη σύμβαση. Ο λόγος είναι ότι εξασφαλίζει τα έσοδα της εταιρείας, που έχει μεγάλα δικαιώματα αύξησης των τελών, όχι όμως και το συμφέρον της χώρας σε περιόδους που η κίνηση είναι περιορισμένη.
ΔΝΚ
πηγή: Ελευθεροτυπία
«Εκβιαστική» χαρακτηρίζει τη χρήση της Αττικής Οδού μελέτη του ΚΕΠΕ, του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών του υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης.
Ολοκληρώθηκε πριν από χρόνια αλλά παραμένει επίκαιρη, καθώς σκοπός της ήταν να αναλύσει την ποιότητα των συμβάσεων μεταξύ Δημοσίου και των ιδιωτών που αναλαμβάνουν τα συγχρηματοδοτούμενα έργα.
Ερεύνησε τις συμβάσεις τριών συγχρηματοδοτούμενων έργων, την Αττική Οδό, το αεροδρόμιο του «Ελευθέριου Βενιζέλου» και τη ζεύξη Ρίου-Αντιρρίου. Στόχος της μελέτης ήταν να μην υπάρξουν νέα λάθη στα νέα έργα που τότε προωθούνταν.
Εκτίμησε από το 2003 ότι είναι «εκβιαστική» για τον πολίτη η χρήση της Αττικής Οδού, επειδή δεν έχει αναπτυχθεί δίκτυο μέσων μαζικής μεταφοράς, υποχρεώνοντας έτσι τους ιδιώτες να πληρώνουν τα υψηλά διόδια ακόμη και για πολύ σύντομες διαδρομές. Κάνει επίσης λόγο για «διόγκωση» των παράπλευρων έργων που δόθηκαν στον ανάδοχο πέραν του κυρίως οδικού άξονα. Σημειώνει επίσης ότι με τη σύμβαση εξασφαλίζονται τα έσοδα του ομίλου. Ο ιδιώτης μπορεί να καθορίσει κατά το δοκούν το ύψος των διοδίων (μέσα στο εύρος τιμών που προβλέπεται από τη σύμβαση), ενώ στην περίπτωση που ο προαστιακός σιδηρόδρομος μειώσει την κυκλοφορία στην Αττική Οδό η σύμβαση προβλέπει να του καταβάλλεται αποζημίωση από το Δημόσιο.
Ενστάσεις εκφράστηκαν και για τα υψηλά τέλη που επιβάλλονται όχι μόνο στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» αλλά και στα υπόλοιπα αεροδρόμια της χώρας που προβλεπόταν στη σύμβαση. Ο λόγος είναι ότι εξασφαλίζει τα έσοδα της εταιρείας, που έχει μεγάλα δικαιώματα αύξησης των τελών, όχι όμως και το συμφέρον της χώρας σε περιόδους που η κίνηση είναι περιορισμένη.
ΔΝΚ
πηγή: Ελευθεροτυπία