Λάβαμε το εξής κείμενο:
Γειά σας,
είμαι κάτοικος Πολυδενδρίου και τις τελευταίες μέρες γίνεται το εξής σκηνικό,στα διόδια Αφιδνών:
Αφού τους δηλώσουμε ότι δεν θα πληρώσουμε και καταγράψουν τον αριθμό μας, μας έχουν και περιμένουμε για αρκετή ώρα. Αποτέλεσμα να μας καθυστερούν απο την εργασία μας, να εκνευρίζονται τα πίσω αυτοκίνητα και να κορνάρουν ή να φωνάζουν ασκώντας μας ψυχολογική πίεση. Αφού περάσουν 5-6 λεπτά ανοίγουν την μπάρα και περνάμε, αλλά πριν έχουμε πιεστεί ψυχολογικά. Χθες το απόγευμα , μια κοπέλα - υπάλληλος των διοδίων, όταν διαμαρτυρήθηκα για το καψόνι της αναμονής και απείλησα με μήνυση γιο παράνομη κατακράτηση, παρακώλυση συγκοινωνιών και ηθική βλάβη, με παρεκάλεσε να μην κάνω κάτι τέτοιο, γιατι έχει, οπως είπε, οικογένεια πίσω της και έχει ενάμισυ χρόνο άνεργη. Μου εκμυστηρεύθηκε οτι έχουν τέτοιες οδηγίες απο τους υπεύθυνους. Να μας κάνουν να περιμένουμε 5-6 λεπτά, κλείνοντας το παράθυρο και κάνοντας ότι τηλεφωνούν ή οτι κάτι γράφουν, μόνο και μόνο για να μας ταλαιπωρήσουν. Επίσης ότι το 90% είναι νέοι υπάλληλοι και ότι απολύθηκαν οι παλιοί ή έληξαν οι συμβάσεις τους. Και αυτό γιατί είχαν δημιουργηθεί γνωριμίες και σχέσεις αμοιβαίας συμπάθειας ανάμεσα στους παλιούς υπαλλήλους και στους διερχόμενους καθημερινά οδηγούς. Σε ερώτηση μου τι να κάνω; με παρεκάλεσε να μην της κάνω μήνυση αλλά μου είπε: Κάντε ότι κάνουν οι περισσότεροι οδηγοί. Ανοίξτε μόνη σας την μπάρα να μην έχω εγώ ούτε την ευθύνη στα αφεντικά μου, ούτε και το βάρος στη συνείδηση μου ότι σας συμπεριφέρομαι με τέτοιον άσχημο τρόπο. Πραγματικά αυτό έκανα. Κατέβηκα από τα αυτοκίνητο μου και παρόλο που είμαι μικρόσωμη σχετικά, με μια κίνηση προς τα μπρός άνοιξα την μπάρα. Δεν θα ξεχάσω το χαμόγελο ανακούφισης και συμπάθειας του κακόμοιρου του κοριτσιού, που η ανάγκη την κάνει να παίζει αυτό το βρώμικο παιχνίδι των εταιριών.
Σας συγχαίρω για τον αγώνα σας- μας. Θα νικήσουμε.
Μια κάτοικος Πολυδενδρίου Βορειοανατολικής Αττικής
