Λάβαμε το παρακάτω, πολύ ενδιαφέρον, κείμενο απο τον συναγωνιστή Κώστα Χαρ. και το αναδημοσιεύουμε αυτούσιο
H δυσφορία μου με τα διόδια ξεκινά από τις αρχές της δεκαετίας, όπου το ευρώ έχει δώσει νέα διάσταση στα πράγματα.
Διότι το Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας ναι μεν ήταν μια βαθιά ριζωμένη συνήθειά μας, αλλά από την άλλη οι 50 ή οι 100 δραχμές δε σε σκότιζαν και τόσο πολύ. Το ΤΕΟ επίσης είχε και κάποιες καλές συνήθειες: άνοιγε τις μπάρες τις ώρες της συμφόρησης στα διόδια, άφηνε (άτυπα δηλαδή) ελεύθερα τις μοτοσυκλέτες. Το κράτος πάντα μας έκλεβε, μαζί και το ΤΕΟ, μιας και δρόμους της προκοπής ποτέ δεν είδαμε. Αλλά τουλάχιστον τα πράγματα είχαν ένα "μέτρο", αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Αν θέλουμε να το πούμε αλλιώς, θα πούμε ότι είχαμε μια φτηνή μαφία των δρόμων.
(Η μέρα που αποφάσισα να πάω να φωτογραφίσω την μεγάλη -και γελοία- πινακίδα στην κατηφόρα πριν τα διόδια Αφιδνών για να τη στείλω σε blogs, αυτή που έλεγε ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ ΔΙΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ, την είχαν κατεβάσει!)
Και ερχόμαστε στην εποχή του ευρώ και στον πρώτο παραχωρησιούχο, την Ολυμπία Οδό αν δεν κάνω λάθος. Η μαφία δεν άλλαξε τιμές, αλλά παραχωρεί το δρόμο σε ιδιώτη. Τα προσχήματα αμέτρητα, δε λέω. Ανάπτυξη, απασχόληση, πρόοδος. Και έτσι χάθηκε πολύ εύκολα και η νομιμότητα και το μέτρο.
Η δυσφορία ξεκινά λοιπόν από το περίφημο Κόρινθος-Πάτρα. Αυτό το πράγμα που ονομάζεται αυτοκινητόδρομος, και για το οποίο δε χρειάζεται να πω τίποτα περισσότερο. Τα χρόνια περνούν και το αντίτιμο των διοδίων αυξάνεται κάθε λίγους μήνες. Αρχίζουν και εμφανίζονται κάποια νέα για ξένους οδηγούς που αρνούνται να πληρώσουν αυτό το χάλι, και αρχίζω να το ψάχνω το θέμα. Παράλληλα το ΥΠΕΧΩΔΕ που βρήκε την κότα με τα χρυσά αβγά, παραχωρεί σταδιακά όλους τους "εθνικούς" δρόμους. Καθώς γράφω αυτές τις γραμμές, διαβάζω ότι κλείνει και ο τελευταίος σταθμός διοδίων του ΤΕΟ στα Μάλγαρα. Οπότε πλέον μιλάμε για 100% ιδιωτικούς-δημόσιους "εθνικούς" δρόμους. Τι παραλογισμός!
Η συνήθεια είναι η μεγαλύτερη δύναμη του σύμπαντος, σύμφωνα και με αρκετούς φυσικούς :) Τόσα χρόνια διόδια, είτε σαν παιδιά στο πίσω κάθισμα είτε σαν οδηγοί, είναι μια διαδικασία που έχει περάσει απο καιρό στο πίσω μέρος του μυαλού. Έχει καταγραφεί σαν κάτι σταθερό και δεδομένο: Οταν βγεις "στην εθνική", πληρώνεις διόδια. Θυμίζω ότι πάντα λέγαμε "εθνική οδός". Η λέξη "αυτοκινητόδρομος" ήρθε στον μέσο έλληνα οδηγό μετά την Αττική οδό, τον πρώτο και μόνο άρτιο δρόμο στην Ελλάδα. Και επειδή ήταν αυτοχρηματοδοτούμενο έργο, και επειδή έχουμε εναλλακτικές μεγάλες οδούς στην Αττική, αφαιρώ την Αττική Οδό από τις αντιδράσεις μου. Το αυτό και για τη γέφυρα του Ρίου.
Ήδη το 2005 εμφανίζονται οι πρώτες (σπασμωδικές) συλλογικές αντιδράσεις στις αυξήσεις των διοδίων. Αν και δραστηριοποιημένος σε φόρουμ κλπ, απείχα από κινήσεις τύπου "να κλείσουμε τα διόδια" ή "να πληρώσουμε με ψιλά" κλπ. Ο προβληματισμός μου πάντως γίνεται πλέον συνειδητός και οργανωμένος, και παράλληλα με τις διάφορες πληροφορίες και ιδέες που διακινούνται στο internet, κατά το 2006 ξεκινώ να αρνούμαι πληρωμή στα διόδια Ζευγολατιού και Πάτρας.
Το 2006 καταλαβαίνετε ότι τα πράγματα ήταν αλλιώς, και ήταν ανήκουστο το να μην πληρώνεις. Και αν και είμαι μοτοσυκλετιστής (από τους κανονικούς, με πινακίδα) και θα μπορούσα κάλλιστα να περνώ τα διόδια χωρίς να πληρώνω, εγώ το έκανα κανονικά-ακτιβιστικά. Κάποια στιγμή κατά το 2007 και διαπιστώνοντας το παράλογο καθεστώς που επιβάλει με ταχύτατους ρυθμούς το ΥΠΕΧΩΔΕ, σταματώ να πληρώνω κάθε διόδιο (πλην Αττικής και Ρίου όπως είπα). Δηλώνω άρνηση, χωρίς εξηγήσεις και μπλα-μπλα.
Οι εμπειρίες μου ήταν πολλές και διάφορες. Τα παλιά χρόνια είχα να αντιμετωπίσω ακόμα και τους ίδιους τους ταμίες, που σε μια φανταστική ένδειξη απουσίας επαγγελματισμού, φέρονταν λες και έπαιρνα λεφτά από την τσέπη τους. Το ίδιο ίσχυε και για τους επόπτες, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν αγενείς και ανόητοι. Κάτι που δεν ήξερα τότε ήταν το ότι εύκολα μπορούσα να ανοίξω τις μπάρες... Η τελική εμπειρία που μου έλλειπε ήταν η αστυνομία. Την είχα μια μέρα το 2008 στις 7 το πρωί στην Τρίπολη, όπου δε μου άνοιξαν τις μπάρες (δεν είχε κίνηση) και μου είπαν (ευγενικά!) ότι θα έρθει η αστυνομία. Ο εμφανώς εκνευρισμένος αστυνόμος ρώτησε την επόπτη γιατί τον κάλεσαν, και όταν αυτή είπε "ο κύριος δε θέλει να πληρώσει", αυτός απάντησε "ε, κι εμένα τι με θέλετε;". Εκτός του ότι τότε δεν ήξερα ότι οι μπάρες ανοίγουν εύκολα, δεν ήξερα ότι μπορούσα να τους κάνω και μήνυση! Και μάλιστα ο αστυνομικός με ρώτησε "ευγενικά/πλαγίως" αν θέλω τα στοιχεία της... Που να' ξερα! Πάντως είχα την πολύτιμη επιβεβαίωση για το ότι η αστυνομία είναι αναρμόδια, κάτι που τότε ήταν θεωρία και φέτος είναι γεγονός με την υπογραφή του αρχηγείου της ΕΛΑΣ. Έκτοτε δεν πληρώνω, και το ότι περιμένω να μου γράψουν την πινακίδα το θεωρώ και αυτό ήδη αρκετό. Ουσιαστικά ούτε αυτό θα πρέπει να κάνουμε. Αν προλάβει να τη γράψει, πρόλαβε. Έχω ακούσει όλων των ειδών της μπαρούφες από ταμίες και επόπτες (εντολή για αστυνομία, οδηγίες ΥΠΕΧΩΔΕ κλπ). Όταν είναι ευγενικοί, το καταλαβαίνω, κάνουν τη δουλειά που τους λέει ο προϊστάμενος. Αλλά παλιότερα δεν ήταν. Και ούτε ποτέ κανείς τους έκανε μια καλή μήνυση για το ότι αναγκάζουν σε οπισθοπορεία τα ΙΧ της ουράς του ταμείου όταν έρθει κάποιος αρνητής!
Πλέον, εδώ και μερικούς μήνες, έχω αλλάξει εντελώς στάση, μιας και άλλαξαν στάση και οι παραχωρησιούχοι: Οι ταμίες κλείνουν άμεσα το παράθυρο και δεν μιλούν μέχρι να έρθει ο επόπτης και τα γνωστά. Σπάσιμο νεύρων! Πλέον δεν δηλώνω καν άρνηση. Ή θα ανοίξω τη μπάρα ή θα περάσω σιγά-σιγά μαζί με κάποιο ΙΧ.
Κάτι άλλο που έκανα το 2007-2008 ήταν να βρω και να διαβάσω (134 σελίδες) τη σύμβαση της Ολυμπίας Οδού Ν 3621 ΦΕΚ 279Α 20/12/2007. Ένα μεγαλείο απάτης, ενώ στην παράγραφο που αναφέρει τον αλγόριθμο του υπολογισμού του αντιτίμου... άσ' το καλύτερα. Η ανάγνωση του Ν3621 πάντως με έκανε ακόμα πιο σίγουρο στο δίκαιο της πράξης της άρνησης πληρωμής. Η άλλη πολύτιμη γνώση (τουλάχιστον επι θεωρητικού) ήταν το ότι η εταιρεία δεν έχει τη δυνατότητα να μάθει το όνομα και τα προσωπικά μου στοιχεία από τον αρ. κυκλοφορίας, μιας και για αυτό χρειάζεται εντολή εισαγγελέα. Και επειδή δεν έχουμε κανένα αδίκημα, no problem.
Το ίδιο διάστημα ήταν που ξεκίνησα και την αλληλογραφία μου. Αρχικά επιστολές με ερωτήματα προς ΥΠ.ΜΕΤ. Βασικό ερώτημά μου είναι το "με βάση ποιά τεχνικά, οικονομικά ή άλλα κριτήρια καθορίζεται το ύψος του αντιτίμου διοδίων". Το ερώτημά μου προωθείται ακόμα! ΥΠΕΧΩΔΕ, ΤΕΟ, ΠΑΘΕ, έχω αλληλογραφήσει με όλους. Επίσημα και τυπικά πάντα, με τελικό σκοπό το να συλλέξω σωστές και επίσημες πληροφορίες. Επίσης έγραψα και στους περισσότερους παραχωρησιούχους, αλλά από αυτούς δεν πήρα ποτέ απάντηση. Περίεργο, αφού έχουν τμήμα δημόσιων σχέσεων... χαχα... Σε ό,τι αφορά το αρχικό μου ερώτημα πάντως, είμαι ακόμα στον αέρα. Αυτό που ελπίζω τώρα είναι να μου κάνει αγωγή κάποιος παραχωρησιούχος, ώστε να πάω στο δικαστήριο διαβασμένος. Αλλά όπως όλοι ξέρουμε αυτό δε θα γίνει ποτέ.
Το ληστρικό μας κράτος, σε μια απίθανη προσπάθεια να κάνει τα κοννέ του, έδωσε μέσα σε ένα βράδυ όλους τους πληρωμένους εθνικούς δρόμους σε ιδιώτες. Και ο κόσμος όχι απλά κάθεται και πληρώνει, σε λέει και τρελό όταν εσύ δεν πληρώνεις! Προσωπικά είμαι απολύτως ρεαλιστής: Τα διόδια θα συνεχίζουν να υπάρχουν, είτε μετριαστούν οι τιμές είτε συνεχίσουν την τρελή τους πορεία, γιατί εδώ μιλάμε για κτηνώδη συμφέροντα που ξεπερνούν κάθε πολιτική λογική. Η απληστία του κράτους ήταν ανέκαθεν μεγάλη, και τώρα που βρέθηκε τυράκι για περισσότερα $$$... φυσικά και το άρπαξε. Πιθανολογώ ότι στο μέλλον θα περάσει ένας ακόμα "νυχτερινός" αντισυνταγματικός νόμος που θα νομιμοποιεί την πληρωμή διοδίων. Τότε... θα τα ξαναπούμε. Προς το παρόν, ας αντισταθούμε ενεργητικά με πλήρη άρνηση πληρωμής. Η εφορία με κλέβει, το ασφαλιστικό μου ταμείο με κλέβει, τουλάχιστον όσο μπορώ, δε θα αφήσω και τον παραχωρησιούχο να με κλέβει.
ΥΓ. Πρέπει πάντως να δώσω τα εύσημα τον αρχικό εμπνευστή του μεγάλου αυτού σχεδίου. Δεν ξέρουμε ποιός είναι, ούτε θα μάθουμε. Παρεπιπτόντως, άσχετο ε, η παράνομη βίλλα Σουφλιά ... «τακτοποιήθηκε» :-D
Σημείωση των Επιτροπών: Αγαπητέ φίλε και συναγωνιστή Κώστα, στο πολύ καλό κείμενο που μας έστειλες, θα πρέπει όλοι να δούμε το θέμα Αττικής οδού και γέφυρας Ρίου. Μαζεύουμε στοιχεία και ετοιμαζόμαστε για τα παιχνίδια που έχουν παιχτεί εκεί, και ιδίως στην Αττική οδό.
