Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΡΙΟΥ-ΑΝΤΙΡΡΙΟΥ;

Posted by ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ Δευτέρα, Δεκεμβρίου 27, 2010
Καλησπέρα σας και καλές γιορτές!

Σήμερα ανήμερα Χριστουγέννων, ταξίδεψα εκτάκτως από Αθήνα για Ιωάννινα.

Μέσα στο απρόσμενο της απόφασης, ξέχασα να πάρω χρήματα μαζί μου και ξεκίνησα με όσα είχα στο παντελόνι (Φτάνοντας στα Γιάννενα οι γονείς μου θα μου δάνειζαν φυσικά)
Δε με απασχόλησε το θέμα του αντιτίμου για τα διόδια που συναντάω στη διαδρομή, αφού από το περασμένο καλοκαίρι ως υποστηρικτής των απόψεών σας κι εγώ, δεν πληρώνω σχεδόν σε κανένα σταθμό.

Και λέω κανένα, επειδή έχω ακούσει πως κάποια (Εγνατία, Αττική οδός, Μάλγαρα, Άκτιο και Γέφυρα Ρίου) ίσως δεν θα έπρεπε να το "διακινδυνέψω". Και για να μην έχω προβλήματα, μέχρι τουλάχιστον να το επιβεβαιώσω, πληρώνω κανονικά.
Έτσι κατά τη διαδρομή, με τα ελάχιστα χρήματα που έφερα μαζί μου, σκόπευα να περάσω με το ferry boat από το Ρίο στο Αντίρριο για να γλιτώσω τα 12,20 των διοδίων.
Να σημειώσω σε αυτό το σημείο πως τα χρήματα ήταν τόσα ώστε να πληρώσω τα 7 ευρώ του εισιτηρίου στο καράβι, καθώς και άλλα 3 για να πάρω κάτι να φάω (σε συγκεκριμένη ώρα λόγω διαβήτη, πρέπει να φάω κάτι οπωσδήποτε!). Δεν είχα ούτε λεπτό επιπλέον.

Προς μεγάλη μου έκπληξη (και φυσικά τρομάρα) διαπίστωσα πως δεν υπήρχαν καράβια! Ρωτώντας κάποιους περαστικούς, και κάποιους ταξιτζήδες σε πιάτσα της προβλήτας του Ριου, μου απάντησαν πως λόγω της ημέρας, δεν πραγματοποιούνται δρομολόγια, και πως η μόνη λύση είναι η διέλευση από την γέφυρα.

Φτάνοντας στα διόδια της γέφυρας λοιπόν, αναφέρω στην κοπέλα πως τα μόνα μου χρήματα είναι 7 ευρώ και πως αναγκαστικά κάνω χρήση της γέφυρας.
Με ενημέρωσε πως θα πρέπει να κάνω όπισθεν (με αρκετά αυτοκίνητα ήδη να έχουν κολλήσει πίσω μου) και να πάω στο γραφείο με σκοπό να δώσω τα στοιχεία μου και να μου κόψουν κάποιο πιστωτικό (αν κατάλαβα καλά). Παράλληλα πρέπει να έδωσε σήμα με κάποιον τρόπο, αφού αμέσως ήρθε ένας υπάλληλος με ασύρματο και στάθηκε μπροστά στην μπάρα.
Ορμώμενος από την άποψη περι άρνησης πληρωμής, αλλά και επειδή η ώρα περνούσε και ήδη είχα αρχίσει να αισθάνομαι υπογλυκαιμία, της απάντησα να κρατήσει τον αριθμό μου, τα 7 ευρώ, να μου ανοίξει, και στην επιστροφή να της πληρώσω τη διαφορά.

Φυσικά με ενημέρωσε πως δεν μπορεί να ανοίξει και πως η διαδικασία είναι μόνο αυτή που μου είχε αναφέρει. Έτσι προσπάθησα να ανοίξω την μπάρα με σκοπό να φύγω όπως κάνω και στα άλλα διόδια. Ο υπάλληλος με τον ασύρματο, που είχε απομακρυνθεί εκείνη τη στιγμή λίγα μέτρα παρακάτω, με γρήγορα βήματα πλησίασε με αποτέλεσμα να τον ακουμπήσει (εντελώς ανεπαίσθητα) η μπάρα που έσερνα για να ανοίξει (χωρίς απότομη κίνηση). Με έναν υπερβολικά θεατρικό τρόπο διπλώθηκε στα δύο "σπαράζοντας" από τον πόνο, προσποιούμενος ότι τον χτύπησε η μπάρα !?!?!

Να σημειώσω δε, πως είχα ήδη καλέσει το 100 εξηγώντας την κατάσταση, καλώντας τους να έρθουν και να επέμβουν από τη στιγμή που με κρατούν "όμηρο".
Προς έκπληξή μου, ο αστυνομικός που απάντησε προσπάθησε να με πείσει πως εγώ είμαι παράνομος και πως εμποδίζω την ομαλή κίνηση και θα πρέπει να συμμορφωθώ με τις υποδείξεις των υπαλλήλων!

Από την πλευρά μου επανέλαβα τι συμβαίνει, και είπε πως θα έρθει σε λίγο ένα περιπολικό της τροχαίας. Πράγματι, και ενώ στο μεσοδιάστημα προσπάθησα επανειλημμένως να πείσω τους υπαλλήλους της Γέφυρας πως η κατάσταση της υγείας μου χειροτερεύει, πλησίασε η αστυνομικός, συνοδευόμενη και από τον επόπτη της εταιρείας που την συνάντησε λίγα μέτρα πιο πίσω, προφανώς ενημερώνοντας την για το περιστατικό.

Φτάνοντας, μου ζήτησε τα στοιχεία μου και ταυτόχρονα προσπαθούσε να με πείσει πως πρέπει να ακολουθήσω τις διαδικασίες που προβλέπει η εταιρεία σε τέτοιες περιπτώσεις. Με πείσμα πλέον εγώ, της απάντησα πως δεν είμαι διατεθειμένος να κάνω κάτι τέτοιο και την ενημέρωσα πως θέλω να κάνω μήνυση για παράνομη παρεμπόδιση διέλευσης. Εκεί μου είπε πως για κάτι τέτοιο πρέπει να πάμε στο τμήμα, συνεχίζοντας ωστόσο να προσπαθεί να με πείσει να δώσω τα χαρτιά μου στον υπάλληλο που την συνόδευε και να τον ακολουθήσω.

Επειδή είχα ήδη υπογλυκαιμία, όπως προανέφερα, και δεν ήθελα να το καθυστερήσω άλλο, έδωσα τα χαρτιά μου στον υπάλληλο και μπήκα στο αμάξι να καθίσω (αφού ζαλιζόμουν) περιμένοντας τελικά να μου δώσουν να υπογράψω την άρνηση πληρωμής.
Εκείνη την ώρα κάποιος από το γραφείο ενημέρωσε την υπάλληλο στο ταμείο που περίμενα, να δεχτεί τα 7 ευρώ που διέθετα, να μου δώσει απόδειξη (για 12,20 ευρώ), και να ανοίξει τις μπάρες με σκοπό να κάνω δεξιά και να περιμένω τον υπάλληλο να μου φέρει τα χαρτιά μου και την "άρνηση". Ενώ περίμενα λοιπόν λίγα μέτρα μετά τα διόδια (φυσικά συνοδευόμενος από το περιπολικό της αστυνομίας), προς μεγάλη μου έκπληξη είδα στο κράσπεδο ένα χαρτονόμισμα των 5 ευρώ! Βγήκα και το πήρα (ήταν και βρεγμένο λόγο της βροχής που είχε πέσει λίγο πριν) και έσπευσα προς το ταμείο να πληρώσω τελικά και να τελειώσουν όλα. Εκεί η υπάλληλος μου είπε πως υπολείπονται ακόμα 20 λεπτά (!!!!!). Επέστρεψα στην αστυνομικό και της το ανέφερα, και για να με βοηθήσει έβγαλε από την τσέπη της ένα ευρώ. Έτσι μου επέστρεψαν άδεια, ταυτότητα και με "Απελευθέρωσαν".

Ο σκοπός που σας αναφέρω την ιστορία αυτή είναι για να με ενημερώσετε αν έχετε την καλοσύνη,
1ον Αν το δικαίωμα άρνησης πληρωμής στα συγκεκριμένα διόδια ισχύει κανονικά όπως και στο υπόλοιπο εθνικό δίκτυο, και
2ον Αν μπορώ να κινήσω νομικές διαδικασίες εναντίον τους

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων
Δημήτρης Μ
  • Blogroll

  • Blog Archive