Το «ξεστράτισμα» του Σπύρου Ρίζου, αν ποτέ πραγματικά ξεστράτισε….
Αποτελεί σχεδόν μοναδική περίπτωση στους 16 μήνες αγώνων κατά των διοδίων που οδηγός διαμαρτύρεται σε τέτοιο έντονο ύφος, επικαλούμενος το «δημοκρατικό» του δικαίωμα να πληρώνει τη κρατική εξουσία που χρεοκόπησε τη χώρα.
Το άρθρο του Σ. Ρίζου στο Λαμιακό Τύπο (8/2) ( Ξεστράτισε το κίνημα των διοδίων) θυμίζει το αμίμητο του πρωθυπουργού ότι συνταξιούχοι και μισθωτοί τον χτυπούσαν στη πλάτη λέγοντας ότι η επόμενη σύνταξη και μισθό τους…. θα δοθεί για τη «σωτηρία της χώρας.»
Αντιπαρέρχομαι τα σχόλια του αρθρογράφου ότι συναγωνιστές τον προπηλάκισαν, ημέρα πανελλαδικής δράσης κατά των διοδίων, όταν διεκδίκησε το δημοκρατικό του δικαίωμα «να πληρώσει γιατί δεν είναι τζαμπατζής».
Η περίπτωσή της αντίδρασής του (αν δεν είναι καθοδηγούμενη) οφείλεται στο γεγονός της ίδιας κοινωνικής απόστασης που έχει η σημερινή κυβέρνηση και όσους εκχώρησαν (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ) τους δημόσιους δρόμους στους ιδιώτες την εποχή της οικονομικής χρεοκοπίας με τη ψυχολογική και οικονομική κατάσταση των λαϊκών μαζών. Μια αντίδραση ανάλογη του Χατζηδάκη να κόψει βόλτες εν τω μέσω σφοδρής απεργιακής θύελλας.
Η στάση του μοιάζει με τυνήσιο δημοκράτη που κυκλοφορεί με πλακάτ του Μπεν Αλί στην Τύνιδα, υποστηρίζει το Μουμπάρακ στη πλατεία Ταχρίρ ή πηγαίνει στη Κερατέα να βγάλει λόγο για το δικαίωμα των μεγαλοεργολάβων να φτιάξουν χωματερή στο Οβριόκαστρο.
Μικροαστοί δημοσιογράφοι σαν τον Σ. Ρίζο, ιδιοκτήτες περιφερειακών εφημερίδων, αποκομμένοι από το μεγάλο φαγοπότι των μεγάλων εφημερίδων, που σπάνια αντλούν σοβαρά έσοδα από τα κρατικά ταμεία, απεχθάνονται τις ασταθείς εποχές, πολύ περισσότερο το δήθεν περιορισμό των «δημοκρατικών τους δικαιωμάτων».
Μόνο που η πολιτική του στάση στις 6/2 μας υπενθύμισε ότι ανάμεσα στην εξουσία, το κράτος κι εμάς, τον εργαζόμενο πληθυσμό, ίσως υπάρξουν πρόθυμοι προσκυνητές της εξουσίας εν΄ ονόματι των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων που καταπατιούνται κάθε μέρα για τη «σωτηρία της χώρας». Η αξιοπρέπειά τους θίγεται από απελευθερωτές των δρόμων αλλά όχι από «τα φάγαμε μαζί, κοπρίτες τζαμπατζήδες».
Μάλιστα ο Σ. Ρίζος, απευθυνόμενος στο Ρέππα, τον καλεί να επιλέξει ανάμεσα στην καταστολή του κινήματός μας ή την αναστολή λειτουργίας των διοδίων. Ο υπουργός των εργολάβων στο διαζευκτικό του Σ. Ρίζου, με ώτα ευήκοα όπως οφείλει κάθε εξουσία, αποφάσισε να συμφωνήσει με το Σ. Ρίζο και να λάβει κατασταλτικά μέτρα εναντίον του κινήματος των «τζαμπατζήδων» (το 70% των φορολογικών εσόδων προσφέρονταν στη προ μνημονίου εποχή από μισθωτούς και συνταξιούχους. Σήμερα ίσως περισσότερα).
Πιθανόν, ο ιδιοκτήτης του Λαμιακού Τύπου, αυτάρεσκα, να χύνει αρκετό μελάνι (και χολή) κατηγορώντας το κίνημά μας, ότι ενώ το σύνολο του ελληνικού λαού κοιμόταν για τις αμαρτωλές συμβάσεις, εκείνος προειδοποιούσε, αλλά το αξιοπερίεργο είναι ότι όταν εμείς, «οι πονηροί, οι βολεμένοι και αυτοί που κοιμόντουσαν τον ύπνο του δικαίου» ξυπνήσαμε, εκείνος αποφάσισε να πληρώνει, συντασσόμενος με την εξουσία, τους εργολάβους και τους τραπεζίτες.
Όπως κάθε γνήσιος μικροαστός δημοσιογράφος έχει ένα όνειρο: Όταν αυτό δεν εκπληρώνεται, συντάσσεται με τον δυνατότερο.
Έχει ό Σ. Ρίζος διαλέξει το σωστό ταξικό στρατόπεδο;
Αυτό θα φανεί την επόμενη περίοδο.
Προς το παρόν τον ενημερώνουμε, για να μην έχει τις ίδιες ατυχείς περιστάσεις, ότι 1η Μάρτη, στις 7.00μμ το Σύνταγμα της Αθήνας θα είναι αποκλεισμένο.
Έτσι θα αποφευχθεί κάθε τυχόν παρεξήγηση ανάμεσά μας όταν αυτός θα διεκδικεί το δημοκρατικό του δικαίωμα να κόβει βόλτες στο Σύνταγμα όπως και ορισμένοι ανυποψίαστοι πρώην βουλευτές.
Με αμοιβαία αισθήματα κατανόησης.
Γιάννης Χατζηγιάννης
Μέλος της Επιτροπής Αγώνα Κατοίκων, Πολιτών & Εργαζομένων Θεσσαλίας
Μέλος του Πανελλαδικού Συντονιστικού
www.oxidiodia.gr
