Κύριε Ρέππα καλημέρα και τα δέοντα στην οικογένεια αλλά θα τα χαλάσουμε πάλι.
Σε έπιασα πάλι να λές ανακρίβειες και αοριστίες πίσω από τη πλάτη μου.
Μου λες τώρα ότι οι συμβάσεις για τα διόδια έχουν υπογραφεί και θα πρέπει να τηρηθούν.
Και σε ρωτώ, πότε κύριε Ρέππα μου πότε τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε, πότε έδωσα τη συγκαταθεσή μου, πότε υπέγραψα ότι συμφωνώ να καταθέτω τον οβολό μου στο μακρύ χέρι των κολλητών σου κάθε φορά που με σταματούν στο δρόμο ?
Προσπάθησες να με βρεις να τα πούμε και σου αρνήθηκα ?
Μου έστειλες mail και εγώ η αναίσθητη το προώθησα αδιάβαστο στο κάδο ανακύκλωσης ?
Με πήρες τηλέφωνο αλλά δεν το άκουσα γιατί άπλωνα τα ρούχα στο μπαλκόνι ?
Μου έστειλες πρόσκληση με τα ΕΛΤΑ αλλά δεν τη παρέλαβα ποτέ γιατί μόλις είχε λήξει η σύμβαση του ταχυδρόμου της γειτονιά μου και ο άνθρωπος απολύθηκε ?
Ή μήπως συμφώνησα και υπέγραψα τη σύμβαση, αλλά αμέσως μετά τα εγκεφαλικά μου κύτταρα παραδόθηκαν αμαχητί στη νόσο Αλτσχάϊμερ και δε θυμάμαι τίποτα ?
Για κάνε ένα κόπο κύριε Ρέππα και δες υπάρχει το ονοματάκι μου και η υπογραφή μου στη σύμβαση ?
Γιατί εγώ νομίζω πως για άλλη μια φορά όλα τα καλόπαιδα μαζί τρώτε και πίνετε εις υγείαν του κορόϊδου!!
Εν κατακλέιδι και για να μην το κουράζουμε άλλο
Κύριε Ρέππα άει σιχτίρ
που θα μου στείλεις δικηγόρους
να μου πουν να αναπνέω υπό όρους!!!
Διονυσία
