Xτές το βράδυ στην Μαλακάσα

Δεν θα κάτσω να αναλύσω αυτό που συνέβη εχτές το βράδυ στην Μαλακάσα. Το σκηνικό είναι γνωστό.... Το έχουμε δει στο παρελθόν, το είδαμε πάλι εχτές και θα το δούμε δυστυχώς πολλές φορές και στο μέλλον. Το μόνο που θέλω να κάνω με την αναφορά μου στο χθεσινό πανικό είναι να ευχαριστήσω μέσα από την καρδία μου ένα νέο παιδί που τον λένε Δημήτρη. Ήμουν ένας από τους εκατοντάδες εγκλωβισμένος στο σημείο της Μαλακάσας. Το βασικό μου πρόβλημα δεν ήταν τι θα έκανα εγώ εκεί, αλλά πως θα έβρισκα μια λύση για την 5 μηνών κόρη μου που βρισκόταν στο ακινητοποιημένο μας αυτοκίνητο. Το παιδάκι ήταν τρομερά ταλαιπωρημένο (είχαμε ξεκινήσει από Θεσσαλονίκη στις 13:00 το μεσημέρι), το κρύο αυξανόταν… η βενζίνη τελείωνε… και εμείς εκεί… ακόμα και το σήμα καμπάνα(!!) τόσο της cosmote όσο και των υπολοίπων εταιριών ήταν ανύπαρκτο αφού είχαν παραλύσει ακόμα και οι τηλεπικοινωνίες. Μάταια προσπαθούσα να σταματήσω κάποιους από το αντίθετο ρεύμα της Εθνικής που περνούσαν με αλυσίδες για να βοηθήσουν.

Έκανα σήμα τόσο σε περιπολικά όσο και σε πυροσβεστικά που περνούσαν και δεν μου έδιναν σημασία!
Την λύση δεν την έδωσε ούτε η αστυνομία, ούτε η πυροσβεστική ούτε καμία άλλη αρμόδια αρχή. Την λύση την έδωσε ένας απλός συμπολίτης, που σταμάτησε στο αντίθετο ρεύμα, είδε την κατάσταση μου και χωρίς δεύτερη σκέψη πήρε στο αυτοκίνητό του την γυναίκα μου και το παιδί μου και τους μετέφερε με ασφάλεια στο σπίτι… Έφτασα και εγώ σπίτι γύρω στις 13:30 το βράδυ και για να ηρεμήσω από όλη αυτή την υπερένταση απλά κοιτούσα για πολλά λεπτά την κόρη μου που κοιμόταν ήρεμη στην κούνια της…. Λυπάμαι τόσο πολύ που το παιδί μου θα μεγαλώσει σε μία χώρα που είναι πραγματικό τσίρκο. Το μόνο που ελπίζω είναι να γνωρίζει μεγαλώνοντας ανθρώπους σαν τον Δημήτρη που ναι μεν είναι η μειοψηφία… αλλά κάνουν όμως την διαφορά.

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ …
απο Τρομακτικό

Categories: