Γράφει ο Θόδωρος Γαλανόπουλος
Το ανεκδοτάκι είναι κατάλληλο νομίζω για την περίπτωση.
Περπατάει ένας Αμερικάνος σε ένα Ελληνικό πάρκο, και βλέπει μια πινακίδα: «Μην πατάτε το πράσινο, οι παραβάτες θα έχουν πρόστιμο δέκα ευρώ». Οπότε πάει και βρίσκει τον φύλακα και τον ρωτάει.
- Μόνο δέκα ευρώ πρόστιμο σε όποιον πατήσει το γκαζόν; Εμείς στην Αμερική βάζουμε 500 δολάρια πρόστιμο.
Και ο φύλακας του απαντάει: Και εμείς τόσο το είχαμε αλλά δεν πάταγε κανένας ...
Ακριβώς φίλοι μου.
Τι έπρεπε λοιπόν να γίνει για να καταλάβουν ότι αυτά τα διόδια δεν είναι για την τσέπη του σημερινού Έλληνα;
Η επανάσταση του δεν πληρώνω, ή η μόνιμη απραξία των Εθνικών δρόμων που έχουν μια κάποια κίνηση μονό τα Σαββατοκύριακα;
Και πως αλλιώς να γίνει;
Η βενζίνη έχει πιάσει σχεδόν την τιμή του παρθένου ελαιόλαδου, τα διόδια θυμίζουν τη μεγάλη ληστεία του τραίνου, οπότε για να κάνεις ένα ταξιδάκι, ας πούμε μέχρι την πρωτεύουσα και να γυρίσεις, σου κοστίζει όσο να πας αλερετούρ με αεροπλάνο στο Λονδίνο.
Οπότε αποφάσισαν να μειώσουν τις τιμές των διοδίων, γιατί από ότι φαίνεται, ο Έλληνας λειτουργεί πολύ λογικά απέναντι στην κρίση.
Μου κόβεις το μισθό, σου κόβω την κατανάλωση, μου ακριβαίνεις τα προϊόντα, σταματάω να τα αγοράζω, μου έκανες χρυσωρυχείο ένα απλό ταξιδάκι;
Ψάξε βρες ποιος θα είναι ο χαζός που θα ταξιδέψει ...
Η Ελλάδα πλέον είναι μια άλλη χώρα.
Μια παράξενη κατάσταση.
Μια χώρα γεμάτη με φτωχούς να προσπαθεί να ζήσει μέσα στην ακρίβεια, την αβεβαιότητα και την ανεργία.
Και από την άλλη οι διάφορες παρέες, κομπανίες που εναλλάσσονται στην εξουσία, κάθε μέρα βαρεθήκαμε να ακούμε τα σχέδια τους.
Θα ανακάμψουμε την οικονομία, θα φέρουμε ανάπτυξη, θα κυνηγήσουμε τη φοροδιαφυγή, θα πατάξουμε το λαθρεμπόριο, θα μικρύνουμε το κράτος ... Και το μόνο που καταφέρνουν τελικά είναι να μικρύνουν τις ελπίδες μας για επιβίωση ...
Σε λίγο μας βλέπω με αγγελία στις εφημερίδες.
Ζητείται ελπίς και κυβέρνηση με φαντασία και ικανότητες.
Γιατί οι προηγούμενοι ήταν τελείως αποτυχημένοι, και οι επόμενοι;
Αυτοί μου θυμίζουν το σκύλο που κυνηγά την ουρά του, χωρίς φυσικά ποτέ να την πιάνει.
Θέλετε να κάνετε κυβέρνηση τους προηγουμένους;
Ψωνίσατε από σβέρκο. Θέλετε να συνεχίσουν οι επόμενοι; βρείτε καράβι να φύγουμε.
Α, και που είστε;
Ίσως δεν καταλάβατε κάτι για τον Ελληνικό λαό.
Με το κόψε- κόψε, δεν κόβεται μόνο η κατανάλωση του Έλληνα, του κόβεται και η όρεξη για δουλειά και απόδοση, και η διάθεση να σας βλέπει και να σας ψηφίζει και αρχίζει και κόβει λίγο-λίγο και την καρέκλα που κάθεστε.
Κόψτε το λαιμό σας.
Άλλο τίποτε δεν υπάρχει όρθιο για να κόψετε.
Α μα πια.
πηγή: Νέοι αγώνες ΗΠΕΙΡΟΥ
Το ανεκδοτάκι είναι κατάλληλο νομίζω για την περίπτωση.
Περπατάει ένας Αμερικάνος σε ένα Ελληνικό πάρκο, και βλέπει μια πινακίδα: «Μην πατάτε το πράσινο, οι παραβάτες θα έχουν πρόστιμο δέκα ευρώ». Οπότε πάει και βρίσκει τον φύλακα και τον ρωτάει.
- Μόνο δέκα ευρώ πρόστιμο σε όποιον πατήσει το γκαζόν; Εμείς στην Αμερική βάζουμε 500 δολάρια πρόστιμο.
Και ο φύλακας του απαντάει: Και εμείς τόσο το είχαμε αλλά δεν πάταγε κανένας ...
Ακριβώς φίλοι μου.
Τι έπρεπε λοιπόν να γίνει για να καταλάβουν ότι αυτά τα διόδια δεν είναι για την τσέπη του σημερινού Έλληνα;
Η επανάσταση του δεν πληρώνω, ή η μόνιμη απραξία των Εθνικών δρόμων που έχουν μια κάποια κίνηση μονό τα Σαββατοκύριακα;
Και πως αλλιώς να γίνει;
Η βενζίνη έχει πιάσει σχεδόν την τιμή του παρθένου ελαιόλαδου, τα διόδια θυμίζουν τη μεγάλη ληστεία του τραίνου, οπότε για να κάνεις ένα ταξιδάκι, ας πούμε μέχρι την πρωτεύουσα και να γυρίσεις, σου κοστίζει όσο να πας αλερετούρ με αεροπλάνο στο Λονδίνο.
Οπότε αποφάσισαν να μειώσουν τις τιμές των διοδίων, γιατί από ότι φαίνεται, ο Έλληνας λειτουργεί πολύ λογικά απέναντι στην κρίση.
Μου κόβεις το μισθό, σου κόβω την κατανάλωση, μου ακριβαίνεις τα προϊόντα, σταματάω να τα αγοράζω, μου έκανες χρυσωρυχείο ένα απλό ταξιδάκι;
Ψάξε βρες ποιος θα είναι ο χαζός που θα ταξιδέψει ...
Η Ελλάδα πλέον είναι μια άλλη χώρα.
Μια παράξενη κατάσταση.
Μια χώρα γεμάτη με φτωχούς να προσπαθεί να ζήσει μέσα στην ακρίβεια, την αβεβαιότητα και την ανεργία.
Και από την άλλη οι διάφορες παρέες, κομπανίες που εναλλάσσονται στην εξουσία, κάθε μέρα βαρεθήκαμε να ακούμε τα σχέδια τους.
Θα ανακάμψουμε την οικονομία, θα φέρουμε ανάπτυξη, θα κυνηγήσουμε τη φοροδιαφυγή, θα πατάξουμε το λαθρεμπόριο, θα μικρύνουμε το κράτος ... Και το μόνο που καταφέρνουν τελικά είναι να μικρύνουν τις ελπίδες μας για επιβίωση ...
Σε λίγο μας βλέπω με αγγελία στις εφημερίδες.
Ζητείται ελπίς και κυβέρνηση με φαντασία και ικανότητες.
Γιατί οι προηγούμενοι ήταν τελείως αποτυχημένοι, και οι επόμενοι;
Αυτοί μου θυμίζουν το σκύλο που κυνηγά την ουρά του, χωρίς φυσικά ποτέ να την πιάνει.
Θέλετε να κάνετε κυβέρνηση τους προηγουμένους;
Ψωνίσατε από σβέρκο. Θέλετε να συνεχίσουν οι επόμενοι; βρείτε καράβι να φύγουμε.
Α, και που είστε;
Ίσως δεν καταλάβατε κάτι για τον Ελληνικό λαό.
Με το κόψε- κόψε, δεν κόβεται μόνο η κατανάλωση του Έλληνα, του κόβεται και η όρεξη για δουλειά και απόδοση, και η διάθεση να σας βλέπει και να σας ψηφίζει και αρχίζει και κόβει λίγο-λίγο και την καρέκλα που κάθεστε.
Κόψτε το λαιμό σας.
Άλλο τίποτε δεν υπάρχει όρθιο για να κόψετε.
Α μα πια.
πηγή: Νέοι αγώνες ΗΠΕΙΡΟΥ