η ''περιφρουρηση'' απο τα ματ............

Ειναι καταπληκτικο. Δεν εχω νοιωσει ωραιοτερο συναισθημα και μεγαλυτερη ασφαλεια ποτε αλλοτε, απ'οσο ενοιωσα στη πορεια τη προχθεσινη 11μαη'' στο κεντρο της Αθηνας. Πραγματικα ωφειλω ενα πολυ μεγαλο ευχαριστω και εκ'μερους των συναγωνιστων μου, προ το υπουργειο ''προστασιας του πολιτη'' και ειδικοτερα στον κυριο (μεχρι να γινει κι'αυτος υπουργος) παπουτση, για το ζηλο και την αυταπαρνηση με την οποια οι επιλεκτες δυναμεις της αστυνομιας, αυτα τα αγνα παιδια του μοχθου και του μεροκαματου, τα παιδια των εργατων, οπως και μεις οι ''αντρες'' των ματ δηλαδη, περιφρουρησαν την πορεια μας προς τη βουλη των Ελληνων, ακολουθωντας μας βημα βημα απο την αρχη της πορειας και ''προσεχοντας'' μην τυχον και μας συμβει το παραμικρο στη διαδρομη. Ειλικρινα δακρυσα. Αιφνιδιαστηκα.Καποια στιγμη σκεφτηκα ποσο αδικη ειναι η κριτικη του κοσμου, απεναντι σ'αυτα τα μπουμπουκια της Ελληνικης κοινωνιας, τα οποια για ενα μισθουλακο των 1000€ βαζουνε μπροστα τα στηθη τους για να μας σωσουνε απο τους ''κακους'' απεργους που με περισσιο θρασος και εκδηλη την αγανακτηση ζωγραφισμενη στα προσωπα τους απαιτουν, αν ειναι ποτε δυνατον, καλυτερους μισθους και καλυτερες συνθηκες εργασιας. Ντροπη τους και μαλιστα σε μια στιγμη που η κυβερηση μας κανει οτι ειναι δυνατον για να μας ξελαφρωσει απο το περιττο αγχος του να εχεις λεφτα στο παντελονι σου και να φοβασαι κιολας μην τυχον και σε κλεψουνε. Και επιστρεφω στα ματ. Οχι μονο μας περιφρουρησανε καθ'ολη τη διαρκεια της πορειας, αλλα και σε καποιες στιγμες, οταν κινδυνεψαμε απο καποιους ''αγνωστους'' τρομοκρατες που καναν τα δικα τους, αυτοι θυσιαζοντας τα αναλωσιμα υλικα που με πολλες θυσιες και εξοικονομωντας απο το υστερημα των πολιτικων χρηματα για να τα αγορασουνε, κανανε το σωστο. Τα ριχνανε προς το μερος μας για να δημιουργηθει παραπετασμα καπνου και κροτου και να μην μπορουν οι ταραξιες να μας κανουνε κακο. Ασε δε που βλεποντας μας να κλαιμε κιολος απο τα αγνα αυτα υλικα που κατασκευαζονται τα χημικα και καποιοι να βηχουνε καποιοι απο τους αγνωστους μας λυποντουσαν και δεν μας πειραζαν. Οταν δε καποιοι, κυριως γυναικες και καποιοι αμαθοι που δεν περναγε απο το μυαλο τους οτι ολα αυτα γινονται για το καλο τους αρχισαν να πανικοβαλλονται και να τρεχουνε τοτε τα παιδια απο τα ματ τους ριχνανε απο πισω κατι κροτιδακια σαν τα δυναμιτακια της αναστασης και τους φωναζανε, μην τρεχετε ρε παιδια, εμεις ειμαστε διπλα σας, αλλα αυτοι που να καταλαβουνε, τρεεεεεεχανε. Υπηρχε βεβαια και καποια ομαδα ακομη που ητανε εξω απο τις γραμμες του ''γηπεδου'' και εκανε το αυτονοητο. Οταν καποιος απ την πορεια εχανε το δρομο του και εβγαινε εξω απο το δρομο, τοτε αυτοι φροντιζαν να τους δειξουνε το σωστο δρομο. Σηκωνανε τα ροπαλακια τους και δειχνανε τη πορεια που επρεπε να πανε οι απεργοι, αλλα αυτοι σαν τυφλοι, πεφτανε πανω στα ροπαλακια και χτυπαγανε στο κεφαλι τους, με αποτελεσμα τωρα να ζητανε και τα ρεστα. Τι να πω. Τοση αχαριστια, τοση αγνωμοσυνη, γι'αυτους που χανοντας τη μερα τους (απεργια βλεπεις και δουλευανε) και αφηνοντας πισω στο σπιτι τις γυναικες τους μονες τους, χωρις να γνωριζουνε τι κανουνε οταν αυτοι δουλευουνε για τη προστασια του πολιτη, δεν εχω ξανααντικρυσει. Και ειλικρινα θελω να δηλωσω οτι ειμαι μαζι τους. Θα προτεινω δε, στην επομενη πορεια να μην ειναι στο πλαι μας. Οχι οχι στο πλαι μας. Αναμεσα μας να ειναι κολλητα μας, για να μπορεσουμε και μεις, να ανταποδωσουμε την φιλοφρονηση που τυχαμε απο τα παιδια ασχετα αν καποιοι δεν καταλαβαν οτι ολες τους οι κινησεις ηταν για το καλο μας.......

πηγή: υπέροχοι Ελληνες

Categories: