Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Ολα ξεκίνησαν ειρηνικά και ξαφνικά άρχισε ο χαλασμός

Posted by ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ Σάββατο, Μαΐου 14, 2011

Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ απο την Ελευθεροτυπία

Μια ξαφνική κυκλωτική κίνηση των ΜΑΤ στην οδό Πανεπιστημίου που γέμισε τραυματίες τα νοσοκομεία, μεταξύ των οποίων ένας νέος άνδρας που χαροπαλεύει, έπνιξε στο αίμα μια πορεία που ξεκίνησε ειρηνικά.

Τα πανό έγραφαν «Αγώνας για αξιοπρέπεια», «Ζωή, όχι επιβίωση», «Τέρμα η απάθεια» και τη φράση του Μπρεχτ στο πανό της ΟΛΜΕ «Αυτοί που αρπάζουν το ψωμί από το τραπέζι κηρύσσουν τη λιτότητα».

Μαζική παρουσία είχαν τα κινήματα όπως «δεν χρωστάω-δεν πληρώνω», «Οχι στα διόδια» και σωματεία εργαζομένων δεκάδων κλάδων (ΕΚΑΒ, δημόσιου τομέα, δημοσιογράφοι, εκπαιδευτικοί, ΛΑΡΚΟ, ΠΥΡΚΑΛ, αεροπορική βιομηχανία), καθώς και φοιτητικά μπλοκ με την κόκκινη σημαία.

Για μία ολόκληρη ώρα περνούσε η πορεία από την οδό Σταδίου. Πιο ήσυχη, με λιγότερο πολυπληθή μπλοκ από προηγούμενες διαδηλώσεις. Με ανθρώπους που έλεγαν ότι «βράζουν» μέσα τους από την απογοήτευση. Χωρίς ελπίδες για βελτίωση. Εφοδιασμένοι μ' ένα μαντιλάκι στην τσέπη για το καθιερωμένο κάψιμο από τα δακρυγόνα. Οι μεγαλύτεροι κατέκλυσαν τα πεζοδρόμια συζητώντας για την οικονομική κατάσταση και χειροκροτώντας τα μπλοκ.

«Καταργούν κατακτήσεις ενός αιώνα. Τώρα θα διαλύσουν την Υγεία και την Παιδεία. Κατεβήκαμε στο πεζοδρόμιο γιατί μόνο αυτό μας έμεινε», έλεγαν οι συγκεντρωμένοι. Η πλειονότητα των διαδηλωτών αυτή τη φορά ήταν εργαζόμενοι μέσης ηλικίας.

Η πορεία των εργαζομένων επέστρεφε συγκροτημένα στην οδό Πανεπιστημίου για να διαλυθεί. Ξαφνικά, στο ύψος της οδού Αμερικής ακούστηκε ένα «μπαμ» από χειροβομβίδα κρότου-λάμψης. Η ατμόσφαιρα γέμισε δακρυγόνα. Αλλοι έπεφταν κάτω και άλλοι έτρεχαν να σωθούν. Πνιγμένοι, με δυσκολία στην αναπνοή. Χωρίς καν να βλέπουν μπροστά τους.

Στρίβοντας στην οδό Αμερικής βλέπουμε τέσσερα άτομα πεσμένα στο πεζοδρόμιο να αιμορραγούν. Με τραύματα στο κεφάλι. Περιμένοντας το ασθενοφόρο έλεγαν ότι «φεύγοντας από το Σύνταγμα μπήκαμε στο πρώτο μπλοκ για ν' απομακρυνθούμε. Ηταν το ΚΚΕ μ-λ. Επεφταν επάνω μου χημικά και κρότου-λάμψης. Πέσαμε κάτω». «Εγώ λυποθύμησα», λέει η Κ. Παπασπυροπούλου, προσθέτοντας: «Μετά τη "Μεγάλη Βρετάννια" αρχίσαμε να τρέχουμε, έχασα τους φίλους μου. Εβλεπα τα ΜΑΤ να τρέχουν, τον είδα που ερχόταν επάνω μου. Σήκωσα το χέρι, με νόημα πως δεν έκανα τίποτα. Με χτύπησε στο κεφάλι».

Στην οδό Ομήρου ένα τσούρμο μεσήλικοι πνιγμένοι στα δακρυγόνα φωνάζουν εναντίον της διμοιρίας. Στη γωνία με την οδό Σταδίου το ασθενοφόρο μεταφέρει έναν 30χρονο που αιμορραγεί και έχασε τις αισθήσεις του. Η Μάρθα, καταστηματάρχης διαμαρτύρεται: «Πήγα να του δώσω νερό, να καθαρίσω το αίμα που έτρεχε. Ο ΜΑΤατζής μού έβαλε την ασπίδα μπροστά. Φώναζα να με αφήσει να τον βοηθήσω. Η διμοιρία γέλαγε».

Πλησιάζει ο γιατρός Αθανάσιος Τσούκας: «Εκανε ωτορραγία. Τον σήκωνα κι έκανε διαρκώς εμετό. Ειδοποιήσαμε το ΕΚΑΒ ενώ ο επικεφαλής της διμοιρίας μού έλεγε «"φύγε, ρε μαλάκα, από 'δώ"». Απευθυνόμενος ειρωνικά στον τραυματία είπε "καλό ράψιμο"».

Απέναντί μας, μπροστά στην Παλιά Βουλή, μια διμοιρία ΜΑΤ μεταφέρει έναν τραυματία που αιμορραγεί στο κεφάλι. Μέχρι να τον παραδώσουν σε αστυνομικό αυτοκίνητο, τον περιφέρουν ως λάφυρο.
  • Blogroll

  • Blog Archive