Την ίδια ώρα που μέσα στο «κυνοβούλιο» η δημοκρατικά εκλεγμένη χούντα ψήφιζε υπέρ της καταδίκης του λαού σε πλήρη εξαθλίωση, τα μαντρόσκυλα τους επιδίδονταν σε πρωτοφανούς αγριότητας ξυλοκόπημα και καταψεκασμό των δεκάδων χιλιάδων εξεγερμένων διαδηλωτών.
Ο κόσμος όμως δε λύγιζε, δε λιποψυχούσε.. Έπαιρνε μιαν ανάσα και επέστρεφε στο πεδίο της μάχης ακόμα πιο αποφασισμένος, ακόμα πιο θυμωμένος. Απαντούσε σε κάθε επίθεση της κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας με ρυθμικά χειροκροτήματα και εκκωφαντικά συνθήματα, σείοντας την πλατεία Συντάγματος.
Το «δεν πληρώνω» πιστό στην αταλάντευτη διετή αγωνιστική του παράδοση έδωσε δυναμικό «παρών» στην Πλατεία (στην οποία δίνει το παρών καθημερινά εδώ και 35 μέρες) από το πρωί έως αργά το βράδυ. Το κίνημά μας, λειτουργώντας συλλογικά και αλληλέγγυα σαν μια γροθιά, όχι μόνο δεν κάμφθηκε από την άκρατη-κρατική βία αλλά ατσαλώθηκε ακόμη περισσότερο λειτουργώντας και ως εμψυχωτής του κόσμου .
Αξίζει να σημειωθεί ότι αρκετά μέλη-ιατροί των επιτροπών αγώνα «δεν πληρώνω» έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην παροχή πρώτων βοηθειών στο πρόχειρο ιατρείο που είχε στηθεί εντός του μετρό Συντάγματος και από το οποίο πέρασαν πάνω από 1000 διαδηλωτές εκ των οποίων δεκάδες σοβαρά τραυματισμένοι οι οποίοι διακομίζονταν επειγόντως στα κοντινά νοσοκομεία.
Η 29η Ιουνίου του 2011 θα γραφτεί στην ιστορία ως μία ημέρα ευθείας σύγκρουσης του λαού με το κατεστημένο. Ως μία ημέρα όπου ο λαός είπε ένα μεγάλο ΟΧΙ στην κοινοβουλευτική δικτατορία και ένα ακόμη μεγαλύτερο ΟΧΙ στις τράπεζες και τους διεθνείς μεγαλοκαρχαρίες που του απομυζούν τη ζωή αποτελώντας τους αρχιερείς του κοινωνικού παρασιτισμού,. Την μέρα αυτή, ο λαός είπε ένα μεγάλο ΝΑΙ στην ελευθερία, στην χειραφέτηση, την συλλογικότητα και την αλληλεγγύη, και ένα μεγαλύτερο ΝΑΙ στην δημιουργία μίας νέας κοινωνίας με κέντρο τον άνθρωπο ως κοινωνικό ον όπου όλοι εμείς θα συναποφασίζουμε τις τύχες μας.
