«Το κεφάλαιο ήταν πάντα ένας άπιστος εραστής. Την τελευταία φορά που ο οικονομικός αναλυτής Τάιλερ Ντάρντεν είχε ασχοληθεί με την Φόξκον, αυτόν τον ταϊβανέζικο κολοσσό που εκμεταλλεύεται σύγχρονους δούλους για να κατασκευάζει (στην Κίνα) όλα τα iPone, τα iPad και τα άλλα παρόμοια που κουβαλάμε στις τσέπες μας, έγραφε: "Τι θα συμβεί όταν κάποτε αυτό το 1,2 εκατομμύριο των εργατών αντιληφθεί πως το μεροκάματο που βγάζει του φτάνει μόλις για μισό χάμπουργκερ και ζητήσει αύξηση; Τι θα απογίνει τότε το περιθώριο κέρδους της Apple, της Nokia, της Intel και των άλλων εταιρειών;».
Η Φόξκον τού δίνει σήμερα την απάντηση: αναθέτει τη δουλειά των ανθρώπων σε ρομπότ. Κάτι παρόμοιο είχαν κάνει πριν από μερικά χρόνια οι μεγάλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές επιχειρήσεις όταν, αναζητώντας περισσότερα κέρδη, είχαν πάρει τις δουλειές των Αμερικανών και των Ευρωπαίων εργατών για να τις αναθέσουν σε κινεζικά ανθρώπινα ρομπότ (outsourcing), μετατρέποντας την Κίνα σε ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης δούλων. Αν οι εργάτες της Φόξκον ήταν στρατός, θα ήταν ο πέμπτος σε μέγεθος στον κόσμο. Και μάλιστα όχι διάσπαρτος, αλλά συγκεντρωμένος σε έναν συγκεκριμένο τόπο. Μόνο που οι ίδιοι οι εργάτες δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμη». (Ρούσσος Βρανάς -«Νέα»)
Foxconn plans to adopt one million robot workers in 3 years
