Καλησπέρα σας!
Εδώ και ένα χρόνο δεν πληρώνω κι εγώ στα διόδια. Αφού πρώτα διάβασα ώρες επί ωρών πολλά από αυτά που βρήκα διαθέσιμα στα blogspots. Σας γράφω λοιπόν την εμπειρία που είχα στα διόδια του Ρίου στο ρεύμα από Πάτρα προς Κόρινθο. Αντιγράφω το μήνυμα ακριβώς όπως έγινε, και το έστειλα σε ένα φίλο μερικές μέρες μετά το γεγονός.
Φτάνω στα διόδια και παρατηρώ πως πιο μπροστά έχει αστυνομία. Λέω στον άνθρωπο πως δεν θα πληρώσω. Κλείνει κατευθείαν το παραθυράκι του και φωνάζει την υπεύθυνη. Έρχεται αυτή και μου λέει:
- Δεν θέλετε να πληρώσετε;
- Δεν θα πληρώσω και θα ήθελα να μου κόψετε ένα πιστωτικό.
- Δεν μπορώ να το κάνω αυτό.
- Γιατί;
- Γιατί χρωστάτε στην εταιρεία μας και από άλλες διελεύσεις όπου αρνηθήκατε να πληρώσετε.
- Και τί σχέση έχουν τα προηγούμενα με τη σημερινή διέλευση; Σήμερα θέλω να μου κόψετε πιστωτικό.
- Κύριε δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Μόνο να φωνάξω την αστυνομία που βρίσκετε μπροστά μπορώ.
- Πολύ ωραία, θα περιμένω.
Ήταν μπροστά 20 μέτρα δεξιά σταθμευμένο ένα αστυνομικό όχημα. Πάει αυτή και έρχεται με έναν αστυνομικό. Εγώ περιμένω ακόμα μέσα στο αυτοκίνητο. Η στιχομυθία ήταν η ακόλουθη:
- Χαίρετε κύριε! Αρνείστε να πληρώσετε;
- Όχι. Θέλω να μου κόψει η κυρία ένα πιστωτικό.
- Η κυρία δεν μπορεί να το κάνει αυτό.
- Πολύ ωραία. Αλλά κι εγώ δεν αρνούμαι να πληρώσω. Μόνο που θέλω να μου κόψει πιστωτικό. Το δικαιούμαι.
Ο αστυνομικός είναι ή στόκος ή μιλημένος. Και λέει:
- Ακούστε κύριε. Αν δεν πληρώσετε, θα πρέπει να κοπεί κλήση για άρνηση πληρωμής.
- Μα δεν αρνούμαι να πληρώσω. Απλά θέλω πιστωτικό. Πώς θα κόψετε κλήση; (Εδώ αρχίζω να εκνευρίζομαι)
- Αν δεν πληρώσετε θα πληρώσετε το διακοσάρι.
Τότε βγαίνω από το αμάξι με το πορτοφόλι μου στο χέρι.
- Λοιπόν ακούστε τί θα κάνουμε, του λέω. Θα μου φωνάξετε τον αρχαιότερο παρόντα από εσάς για να μιλήσω μαζί του.
- Εγώ είμαι ο αρχαιότερος.
- Πολύ ωραία. Μπορώ να δω την ταυτότητά σας;
- Κοιτάξτε... δεν έχω ταυτότητα...
- Τότε να δω το νούμερό σας.
- Δεν φοράω νούμερο, αλλά θα σας πω το όνομά μου.
- Δεν με ενδιαφέρει τί θα μου πείτε. Την ταυτότητά σας θέλω ή το νούμερό σας. Έχετε βάρδια και πρέπει να είστε σε θέση να μου πιστοποιήσετε ποιός είστε. Ο λόγος σας, να με συγχωρείτε αλλά δεν μου αρκεί. Όπως άλλωστε δεν θα αρκούσε κι ο δικός μου για εσάς.
- Μα κύριε είμαι με την στολή μου. Δεν είναι αρκετό αυτό;
- Λυπάμαι αλλά αυτό δεν μου είναι αρκετό. Θα σας δείξω εγώ την ταυτότητά μου και θα μου δείξετε κι εσείς την δική σας.
- Δεν την έχω. Αλλά με λένε ... (και μου λέει το όνομά του).
- Κι εγώ αν σας πω πως με λένε Παπαδόπουλο θα με πιστέψετε;
Εδώ χάνει κι αυτός την υπομονή του και συνεχίζει:
- Λοιπόν, εγώ ούτως ή άλλως δεν είμαι της τροχαίας, απλά έχω εμπειρία επί του θέματος και ήρθα για να συμβουλέψω. Θα φωνάξουμε την τροχαία να επιληφθεί.
- Πολύ ωραία λοιπόν. Είναι σα να μην είπαμε τίποτα. Καληνύχτα σας.
- Καληνύχτα.
Κάνει μεταβολή λοιπόν και φεύγει. Όχι απλά φεύγει, αλλά παίρνει και τους συναδέλφους του, μπαίνουν στο περιπολικό και φεύγουν τελείως από τον χώρο των διοδίων. Οπότε η κυρία της εταιρείας παίρνει ένα τηλέφωνο κάποιον άλλον της εταιρείας και λέει να φωνάξουνε την τροχαία. Και οι διάλογοι συνεχίζονται... Την ρωτάω λοιπόν:
- Πότε θα έρθει η τροχαία;
- Θα έρθει γρήγορα.
- Δηλ. πόσο γρήγορα; Πού είναι οι εγκαταστάσεις της;
- Δεν ξέρω, αλλά θα έρθει το όχημα που περιπολεί στην εθνκή οδό.
Οπότε τώρα έχω καταλήξει στο εξής: Έχω μείνει εγώ μέσα στο αμάξι να περιμένω, ο υπάλληλος στο γκισέ αριστερά μου είναι μέσα στο κουβούκλιό του και δεν μου δίνει σημασία και η υπεύθυνη κυρία έχει ανέβει στο πλευρικό κτήριο των διοδίων. Περιμένω 2-3 λεπτά και ρωτάω τον άνθρωπο στο κουβούκλιο αν ξέρει πότε θα έρθει η τροχαία. Αυτός μιλάει στο τηλέφωνο με την κυρία και μου λένε πως έρχεται. Οπότε βάζω μπροστά τη μηχανή, ανοίγω την μπάρα και φεύγω!!!
Και είμαι βέβαιος, πως αν η τροχαία ερχόταν, θα μου έκοβε κλήση για άρνηση πληρωμής, κάτι που ήταν ψευδές, και θα αναγκαζόμουνα μετά σε μηνύσεις στον υπάλληλο της τροχαίας και της εταιρείας. Σαν να υπακούουν οι άνθρωποι της τροχαίας σε εντολές που τους έχουν δοθεί άνωθεν, ώστε να εξυπηρετούν τα συμφέροντα της εταιρείας. Κι αυτό φάινεται κι από ένα περιστατικό που έτυχε πρόσφατα σε ένα φίλο μου. Πέρασε τα διόδια ενώ είδε πως δεν υπήρχε τροχαία, και με το που πέρασε, ένα συμβατικό αμάξι που βρισκόταν σταθμευμένο αριστερά μετά τους σταθμούς είσπραξης, έβαλε έναν φάρο στην οροφή, τον σταμάτησε και το έγραψε, με την συνακόλουθη αφαίρεση πινακίδων και διπλώματος για 20 μέρες. Σε αυτήν την περίπτωση πώς αντιδρούμε; Υπάρχει κάποια σκέψη;
Σας ευχαριστώ πολύ, και εάν επιθυμείτε, μπορείτε να δημοσιεύσετε όλο ή μέρος του μηνύματος στο blogspot.
Με εκτίμηση,
Ιορδάνης Μαντζούρης
