Μέχρι σήμερα οι ιντερνετικοί "λεωφόροι" είναι δωρεάν, σύντομα όμως ίσως επιβληθούν ειδικά τέλη για τη χρήση τους. Στις ΗΠΑ προετοιμάζονται νέοι νόμοι που ενδεχομένως θα μεταμορφώσουν τον κυβερνοχώρο - και τον τρόπο που σερφάρουμε σε αυτόν.
Πώς θα σας φαινόταν αν το Ίντερνετ εξελισσόταν σε κάτι ανάλογο με τη συνδρομητική τηλεόραση, όπου τα websites θα προσφέρονταν σε "μπουκέτα" όπως τα τηλεοπτικά κανάλια; Πώς θα σας φαινόταν αν μια χούφτα μεγάλες εταιρίες αποφάσιζαν αυτές ποια sites θα φορτώνονται γρήγορα και ποια πιο αργά, ή και καθόλου, στον υπολογιστή σας; Καλώς ήρθατε στον "όμορφο, νέο διαδικτυακό κόσμο", όπως τον οραματίζονται οι Verizon, Bell South, AT&T (αλλά και η Time Warner), η μητρική εταιρία του POPSCI) και άλλες επιχειρήσεις-κολοσσοί στις τηλεπικοινωνίες. Οι εταιρίες αυτές προσπαθούν να πείσουν το Κογκρέσο να μην ψηφίσει νόμους οι οποίοι θα τις εμποδίσουν να χωρίσουν τον Ίντερνετ σε δύο ταχύτητες, σε μία λεωφόρο ταχείας κυκλοφορίας για τα sites που πληρώνουν το ειδικό τέλος και σε μία αργόσυρτη λεωφόρο για όλα τα υπόλοιπα.
Ειδικότερα, οι εταιρίες αυτές σχεδιάζουν να επιβάλουν ειδική χρέωση στα sites που θέλουν να διακινούν σε υψηλές ταχύτητες βίντεο, ταινίες και άλλα ψηφιακά δεδομένα για τα οποία απαιτούνται ευρυζωνικές συνδέσεις. Αν τα καταφέρουν (το πιθανότερο είναι πως το Κογκρέσο θα έχει ψηφίσει μέχρι το τέλος της χρονιάς), τότε οι μέρες του ανοιχτού κυβερνοχώρου είναι μετρημένες.
Μέχρι σήμερα οι εταιρίες τηλεπικοινωνιών παρέχουν την υποδομή -τις οπτικές ίνες, τα καλώδια ή τις κλασικές τηλεφωνικές γραμμές- και τον υπόλοιπο υλικοτεχνικό εξοπλισμό που είναι απαραίτητος για να μπορούν οι καταναλωτές να συνδεθούν με τα sites της αρεσκείας τους. Δεν έχουν όμως κανένα κέρδος από το περιεχόμενο που φτάνει στον υπολογιστή σας όταν, για παράδειγμα, εσείς "κατεβάζετε" κινηματογραφικές ταινίες, απλώς παρέχουν το δίκτυο. Στην πραγματικότητα, λειτουργούν ως μεσάζοντες, αφού μπορείτε να σερφάρετε σε όλο το Ίντερνετ χωρίς να ανησυχείτε για την ταχύτητα με την οποία συνδέεστε με τα αγαπημένα σας sites.
Αυτό φαίνεται πως θα αλλάξει. Το Απρίλιο, μια υποεπιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων απέρριψε την πρόταση του βουλευτή Edward Markey από τη Μασσαχουσέτη, η οποία θα απέτρεπε τις εταιρίες τηλεπικοινωνιώννα επιβάλουν επιπλέον τέλη στα sites ανάλογα με το εύρος των συνδέσεων που χρησιμοποιούν. Οι ίδιες οι εταιρίες, πάντως, θεωρούν ότι τα τέλη θα τις αποζημίωναν για τα σημαντικά ποσά που επενδύουν για τη συντήρηση και την αναβάθμιση των δικτύων τους ώστε να μπορούν αν διακινούν μεγάλα αρχεία δεδομένων, όπως βίντεο. Ο Christopher Yoo, καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Vanderbilt, υποστηρίζει ότι οι καταναλωτές θα έπρεπε να δεχτούν να πληρώνουν ένα επιπλέον ποσό όταν κατεβάζουν δεδομένα από το Ίντερνετ με μεγαλύτερες ταχύτητες, όπως κάποιος πελάτης θα πληρώσει επιπλέον σε μια εταιρία ταχυμεταφορών για να μεταφερθεί αυθημερόν το δέμα του. "Θα ήταν λογική μια νομοθετική προσέγγιση που θα επιτρέπει στις εταιρίες τηλεπικοινωνιών να ακολουθήσουν την ίδια στρατηγική με τις επιχειρήσεις ταχυμεταφορών", λέει.
Από τεχνική άποψη θα είναι εύκολο να δημιουργηθούν αυτές οι λωρίδες ταχείας κυκλοφορίας, όπως ονομάζονται. Με την αρχιτεκτονική που έχει το Ίντερνετ σήμερα, οι συσκευές δικτύωσης που ονομάζονται διαφοροποιημένοι routers ιεραρχούν τα δεδομένα, παραχωρώντας για παράδειγμα προτεραιότητα σε μια τηλεφωνική κλήση μέσω του Ίντερνετ ή σε ένα αρχείο βίντεο παρά σε ένα e-mail. Αν το Ίντερνετ χωριστεί σε λεωφόρους ταχείας και κανονικής κυκλοφορίας οι routers θα δίνουν προτεραιότητα στις υπηρεσίες τις οποίες προσφέρουν είτε οι ίδιοι οι πάροχοι είτε οι εταιρίες που πληρώνουν τα σχετικά τέλη.
Τί θα σημαίνει αυτό όμως για εμάς τους καταναλωτές; Σίγουρα έναν άτυπο "διαδικτυακό φόρο". "Επιχειρήσεις όπως η Google, η Amazon και η Yahoo δεν πρόκειται βέβαια να πληρώνουν αυτά τα τέλη από τα κέρδη τους", λέει ο Ben Scott από τη Free Press, μη κερδοσκοπική οργάνωση που ασχολείται με το νομικό πλαίσιο λειτουργίας των ΜΜΕ. "Θα μετακυλήσουν την αύξηση στον πελάτη. Έτσι θα πληρώνουμε δύο φορές. Πρώτον, το μηνιαίο λογαριασμό πρόσβασης στο Ίντερνετ και, δεύτερον, υψηλότερες τιμές για σωρεία από καταναλωτικά προϊόντα, επειδή οι εταιρίες που δραστηριοποιούνται στο Ίντερνετ θα χρεώνουν ακριβότερα τις online διαφημίσεις".
Ακόμη χειρότερο, όπως υποστηρίζει ο Scott, είναι το γεγονός ότι η πρόταση αυτή θα δυσκολέψει το σερφάρισμα στο Ίντερνετ. Αν, για παράδειγμα, ο αγαπημένος σας blogger αποφασίσει να μην πληρώνει τα διόδια, οι σελίδες του θα φορτώνονται πιο αργά στον υπολογιστή σας σε σχέση με το περιεχόμενο από sites που θα πληρώνουν τα τέλη. Μια παρενέργεια που θα οδηγήσει σε μία ακόμη αρνητική εξέλιξη: ένα δίκτυο με λεωφόρους ταχείας και κανονικής κυκλοφορίας θα έδινε τεράστιο συγκριτικό πλεονέκτημα στις ήδη εύρωστες εταιρίες σε σχέση με νεοεμφανιζόμενες μικρές επιχειρήσεις που θα χρησιμοποιούν μικρές ταχύτητες. "Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι εταιρίες-κολοσοί του Ίντερνετ ξεκίνησαν κυριολεκτικά μέσα σε ένα γκαράζ", λέει ο Scott. "Αυτή είναι η ομορφιά και η γοητεία του Ίντερνετ, και εμείς σχεδιάζουμε απερίσκεπτα να την πετάξουμε από το παράθυρο".
- TIM FOLGER
Πηγή: Περιοδικό POPULAR SCIENCE
