Το υπογράφει «Μια μαθήτρια λυκείου Φλώρινας που ακόμα φοβάται ώστε να πει το όνομα της» και η οποία καταλήγει στο κείμενο της απευθυνόμενη στους αποδέκτες του: «Σας διαβεβαιώνουμε πως αν επιβιώσουμε δεν θα σας μοιάσουμε».
Το κείμενο ή καλύτερα την κραυγή αγωνίας της κοπελιάς μπορείτε να το διαβάσετε εδώ και παραθέτουμε αποσπάσματα από την τελευταία παράγραφο του:
Εμείς οι μαθητές της Φλώρινας που προβαίνουμε σε αυτή την ποινικώς κολάσιμη πράξη της κατάληψης δεν απειλούμε, δεν ζητιανεύουμε και βεβαίως δεν ελπίζουμε. Μόνο μελαγχολούμε. Η κατάληψή μας δεν είναι παρά μια απέλπιδα προσπάθεια, μια έσχατη κραυγή αγωνίας στα σφραγισμένα αυτιά, ίσως ο επιθανάτιος ρόγχος μιας γενιάς που πεθαίνει πάνω στη γέννα της….
Δεν είμαστε τα χαζά παιδάκια που νομίζετε ότι θα κοροϊδέψετε με τα «ζαχαρωτά» και μην μας ταυτίζεται με μερικές ιδιάζουσες εξαιρέσεις συμμαθητών μας προκειμένου να αμαυρώσετε τον αγώνα μας.
Έχουμε πλήρη επίγνωση των γκεμπελικών μεθοδεύσεων και μακιαβελικών σας σχεδιασμών.
Ίσως αυτό είναι το μεγάλο λάθος:
Υποτιμάτε τη νοημοσύνη μας.
Περιφρονείται τα αισθήματά μας.
βαθυ κοκκινο
