Σκάβουν τον λάκκο τους- Περί δημοσιονομικής πειθαρχίας και άλλων τινων
Μ.Λ., ομάδα οικονομικής ανάλυσης κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ
Στις 9 του Δεκέμβρη το αποκρουστικό δίδυμο Μέρκελ - Σαρκοζί, έφερε ένα πλαίσιο προτάσεων στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλες. Αφεντικό ήταν η καγκελάριος και πίσω της ακολουθούσε, ασθμαίνων, ο κολαούζος Σαρκοζί. Βασικός άξονας των προτάσεων τους ήταν η Πειθαρχία των χωρών της Ευρώπης, στις εντολές του «κλειστού Διευθυντηρίου των Ισχυρών».
Την ονοματίζουν δημοσιονομική πειθαρχία αλλά η βάση της είναι η ιδεολογική και πολιτική πειθαρχία. Οι δικτατορίσκοι της συμφοράς, απειλούν τους λαούς της Ευρώπης ότι θα υφίστανται αυτόματες κυρώσεις αν είναι απείθαρχοι και «δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις των». Θέλουν να επιβάλουν τους οικονομικούς και πολιτικούς όρους της νέας σκλαβιάς μας. Να φοβίσουν, να τρομοκρατήσουν και σε περίπτωση ανυπακοής να επιληφθούν τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια, προκειμένου να μας «συνετίσουν». Να απεμπολήσουμε τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα μας, να σκύψουμε το κεφάλι, να χάσουμε την αξιοπρέπεια μας. Να είμαστε υπάκουοι τρόφιμοι του Γαλλο-Γερμανικού αναμορφωτηρίου. Μίας αλληλοσπαρασσόμενης λυκοφιλίας του κεφάλαιου. Η Ελλάδα, καθώς και οι άλλες χώρες που έχουν μπει σε υφεσιακή περιδίνηση της οικονομίας τους, αντιμετωπίζουν ήδη τις ολέθριες συνέπειες της πιο βαθιάς οικονομικής κρίσης της ιστορίας του καπιταλισμού. Μισθοί πείνας, υπεξαίρεση συντάξεων και επιδομάτων, χιονοστιβάδα ανέργων, φτώχια και εξαθλίωση του βιοτικού επιπέδου. Στην αρχή προσπαθούσαν, απόλυτα συνειδητά, να φορτώσουν στην μικρή Ελλάδα όλες τις «αμαρτίες» του συστήματος τους... Δεν τους βγήκε η πλεκτάνη γιατί πρόκειται για το ίδιο αδηφάγο σύστημα με το δικό τους. Η Ελλάδα ήταν για αυτούς ένα πειραματόζωο, ένας αδύναμος κρίκος στην όλη ιστορία . Μπορεί από την μια στιγμή στην άλλη να βρεθούμε σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, στάση πληρωμών στο δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων, δέσμευση των τραπεζικών καταθέσεων και πάει λέγοντας. Πρέπει να πληρώσουν οι λαοί τα καπρίτσια του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Μας κατηγορούν συνειδητά, ως τεμπέληδες και ακαμάτηδες, ότι «μαζί τα φάγαμε» για να δημιουργήσουν το κατάλληλο κλίμα, προκειμένου να μας επιβάλουν τα χειρότερα. Γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι αν θέλει κανείς να καταστρέψει κάτι πρώτα το απαξιώνει. Κατηγορούν βέβαια το λαό ως το μοναδικό υπαίτιο της κατάντιας του συστήματος τους γιατί απλούστατα «κόρακας κοράκου μάτι βγάζει;». Όλοι πλέον έχουν καταλάβει τα ανήθικα σχέδια τους ακόμη και οι υποστηρικτές των μνημονίων και των σωφρονιστικών μέτρων. Τα βήματα τους έγιναν σιγά σιγά, σαν να ήταν φόνος εκ προμελέτης . Άρχισαν να μας επιβάλουν το ένα μέτρο μετά το άλλο, σκληρή λιτότητα και να κατεδαφίζουν το κράτος πρόνοιας και κοινωνικών κατακτήσεων δεκαετιών. Τα ίδια ακριβώς μέτρα, η ίδια ανάλγητη συνταγή εφαρμόζεται και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης μέσα ή έξω από το μηχανισμό στήριξης. Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία. Μάλιστα στην Ελλάδα και στην Ιταλία, έδιωξαν τους τελειωμένους πρωθυπουργούς και τους αντικατέστησαν με τραπεζίτες. Παρουσιάζοντας τους σαν ανεξάρτητους τεχνοκράτες χωρίς κομματικές εξαρτήσεις, άσπιλους και αμόλυντους υπεράνω συμφερόντων. Το πολιτικό προσωπικό, διεφθαρμένο και ανήμπορο μπροστά στο τσουνάμι της οικονομικής κρίσης, δεν τους εξυπηρετούσε πια. Έβαλαν δοτές κυβερνήσεις συναίνεσης για να ελαχιστοποιήσουν τις αντιδράσεις του λαού ώστε να εφαρμόσουν το πιο σκληρά και ανάλγητα μέτρα. Η δικτατορία των αγορών και του χρηματοπιστωτικού συστήματος, σε αγαστή συνεργασία με τις πολιτικές τους μαριονέτες. Το ΜΠΑΤΣΟΚ, με το παραπλανητικό «σοσιαλιστικό» όνομα και την άγρια νεοφιλελεύθερη πολιτική, η γελοία δεξιά του Σαμαρά, σε πλήρη αποσύνθεση, εξαντλημένη από τις παλινωδίες της και τέλος η ακροδεξιά της κολοτούμπας των ρατσιστών τσεκουροφόρων. Όλοι σφικταγκαλιασμένοι κατά των συμφερόντων του λαού. Στη μεγάλη γειτονική μας Ιταλία εφαρμόζεται η ίδια πατέντα. Στη Πορτογαλία και Ισπανία οι «σοσιαλιστές» του νεοφιλελευθερισμού παρέδωσαν , άρον – άρον , τα ηνία στους δεξιούς συναδέλφους τους. Και έπεται η συνέχεια. Αφού εκχωρήθηκε εθνική κυριαρχία, για την οποία πάντα κόπτονταν υποκριτικά. Βάζουν τον Ραιχενμπαχ αρχιεπιτηρητή των πάντων και θα στρογγυλοκαθήσουν σε κάθε υπουργείο, εισαγόμενοι επόπτες παντός είδους. Ο δε κύριος Φουχτελ, υφυπουργός της Γερμανικής κυβέρνησης για την Ελλάδα, σε ρόλο Γκαουλαιντερ στο Γερμανικό προξενείο της Θεσσαλονίκης. Πλήρης οικονομική και εδαφική κατοχή, χωρίς τανκς και πολυβόλα, πιο ύπουλη και πιο καταστροφική. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει την αφετηρία της στη δεκαετία του 50 με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα. Οι τότε πρωτεργάτες της, είπαν, δήθεν, όχι στους πολέμους, ναι στην ειρήνη, στην συνεργασία και στην δημοκρατία. Τα πίστευαν όλα αυτά; Και βέβαια όχι. Έπρεπε να ωφεληθεί μόνο το μεγάλο κεφάλαιο, σε βάρος των δύσμοιρων λαών. Μετά, ήρθαν η κοινή αγορά, η ΕΟΚ, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωζώνη. Μια συμμορία των αγορών και των τραπεζών. Οι λαοί με τους αδιάκοπους αγώνες τους, πέτυχαν σπουδαίες κατακτήσεις στο κοινωνικό κράτος. Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση Παπαδήμου επιβλήθηκε από τα πάνω, ο προυπολογισμός τους 2012 υπαγορεύτηκε και υπερψηφίστηκε, οι υπογραφές για τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής μπήκαν με την υπογραφή της 6ης δόσης. Παρόλο που στην Ελλάδα η θεραπευτική αγωγή απέτυχε, επιμένουν να την εφαρμόζουν στην Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία , Ιρλανδία και σε λίγο και στην Γαλλία. Οι λαοί θα πληρώσουν το τίμημα της λιτότητας και της φτώχιας. Πρέπει να προετοιμαζόμαστε με υπομονή και για μακροχρόνιους αγώνες αλλά και για αιφνιδιαστικές ανατροπές του πολιτικού σκηνικού. Η ιστορία ποτέ δεν ήταν απόλυτα προβλέψιμη, ο λαός ωριμάζει πολιτικά μόνο μέσα από τους αγώνες του. Η ασθένεια του καπιταλιστικού συστήματος είναι ανίατη γι’αυτό το σύστημα αυτό βρίσκεται σε πλήρες αδιέξοδο. Τα πλεονάσματα του Βορά της Ευρώπης, δημιουργήθηκαν πάνω στα ελλείμματα του Νότου. Ήρθε η ώρα για τις περίφημες αγορές να λεηλατήσουν τις κατακτήσεις των λαών. Το κεφάλαιο όμως δεν μπορεί να κάνει μόνο τις κινήσεις στην Ευρωπαϊκή και Διεθνή σκακιέρα. Υπάρχει και ο αντίπαλος παίκτης, ο λαός του 99%. Φτάνει να συνειδητοποιήσει την τεράστια δύναμή του. Να σηκώσει το ανάστημά του και να μπει με ορμή στο προσκήνιο της ιστορίας. Και τότε θα αστράψει η οργή του και θα σαρώσει τον θλιβερό, απογυμνωμένο αντίπαλό του. Ήρθε η ώρα ο λαός να πάρει τις τύχες στα χέρια του. Ήρθε η ώρα να πρωταγωνιστήσει στην ιστορία. Το οφείλει στις επόμενες γενιές.
