Δεν έχει περάσει παρά ελάχιστο χρονικό διάστημα από τη μαζική δολοφονία στη Ναυτική Βάση Μαρί, όπου αφενός ο Πρόεδρος του ΑΚΕΛ Χριστόφιας και το σύνολο της κυβέρνησης αρνήθηκαν να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν, αφετέρου, δεξιά αντιπολίτευση ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ, φασίστες και Εκκλησία επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν πολιτικά τον πόνο από την τραγική απώλεια, ώστε να διεκδικήσουν την εξουσία. Σήμερα, όλοι μαζί, λαμβάνουν σκληρά αντεργατικά μέτρα, χρησιμοποιώντας τους εργαζόμενους και τα δικαιώματα τους ως σαβούρα που πετούν στη θάλασσα για να αντιμετωπίσουν την καπιταλιστική κρίση και να διαιωνίσουν τους ρυθμούς ανάπτυξης των κερδών τους.
Ταυτόχρονα, μεγάλη ανησυχία προκαλούν στο σύνολο των εργαζομένων τα μέτρα που συμφώνησαν η αριστερή κυβέρνηση του ΑΚΕΛ με την δεξιά αντιπολίτευση. Ήδη, η Συνομοσπονδία Εργατών Κύπρου (ΣΕΚ), των δημοσίων υπαλλήλων (ΠΑΣΥΔΥ) και της Παγκύπριας Ομοσπονδίας Εργατών (ΠΕΟ) που πρόσκειται στο ΑΚΕΛ πραγματοποιούν συσκέψεις και προσανατολίζονται σε κινητοποιήσεις. Το ενδεχόμενο των απεργιακών κινητοποιήσεων ανησυχεί την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία, που έσπευσε να επικαλεστεί την «υπευθυνότητα και σοβαρότητα των ηγεσιών των συνδικαλιστικών οργανώσεων», αναδεικνύοντας παράλληλα τη «δραματικότητα» της κατάστασης της οικονομίας και τη «στενότητα χρόνου» που επέβαλε τη λήψη μέτρων. Μάλιστα, ο υπουργός Οικονομικών Κίκης Καζαμίας διαβεβαίωσε ότι «δεν πρόκειται να ζητήσει ξανά τη συνεισφορά των εργαζομένων προς αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικονομίας», προκειμένου να καθησυχάσει τις αντιδράσεις των συνδικαλιστών.
Τα μέτρα, περιλαμβάνουν την συνεισφορά των υπαλλήλων του ευρύτερου δημόσιου τομέα με το πάγωμα των απολαβών (προσαυξήσεις, ΑΤΑ) για δύο χρόνια, την έκτακτη συνεισφορά των ιδιωτικών υπαλλήλων με βάση τις κλίμακες και τα ποσοστά που ισχύουν για τους δημοσίους υπαλλήλους. Θα συνεισφέρουν επίσης οι αυτοεργοδοτούμενοι που έχουν το ίδιο εισόδημα. Επίσης, την αύξηση του συντελεστή του φόρου της λογιζόμενης διανομής κερδών από 17% σε 20%, αναθεώρηση της φορολογίας που αφορά τους κατόχους ακίνητης ιδιοκτησίας και την ενοποίηση όλων των σχετικών φορολογιών.
Ως έκτακτος λόγος για τη λήψη τους παρουσιάστηκε ο «περαιτέρω δημοσιονομικός εκτροχιασμός» και η προσπάθεια να αποφευχθεί η ανάγκη προσφυγής στο μηχανισμό στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για να γίνουν πράξη, το αστικό καθεστώς εξουσίας απαιτεί «εθνική ενότητα και συνεννόηση». Η αριστερή ορολογία του γ.γ του ΑΚΕΛ Αντρος Κυπριανού το διατύπωσε με σαφήνεια λέγοντας ότι «η εισφορά του πλούτου αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για περαιτέρω συνεισφορά των εργαζομένων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, για εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών». Σε συνέντευξη Τύπου, ο γενικός γραμματέας του κόμματος υποστήριξε την άποψη ότι "η ανθρωπότητα ολόκληρη βιώνει μια πρωτοφανή σε έκταση και βάθος οικονομική κρίση, κρίση δομική του καπιταλιστικού συστήματος". Θέλοντας να υπερασπιστεί την κυβέρνηση του κόμματος του δήλωσε «η κρίση δεν δημιουργήθηκε από την Κυβέρνηση Χριστόφια αλλά από το ίδιο το σύστημα. Αυτό είναι σημαντικό για να τερματιστούν υποσκαπτικές δηλώσεις που επιδεινώνουν τα προβλήματα της οικονομίας".
Αναπάντητο όμως παραμένει το γεγονός ότι στο αστρονομικό ποσό για τα κυπριακά δεδομένα των 1,54 δισ. ευρώ έφτασαν τα καθυστερημένα έσοδα του Κράτους μέχρι 31/12/2010, καταγράφοντας αύξηση 30 εκατ. ευρώ σε σύγκριση με το 2009. Στην ετήσια έκθεση της Γενικής Ελέγκτριας του κράτους Χρ. Γιωρκάτζη για το 2010 η οποία παραδόθηκε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, παρουσιάζει χαρακτηριστικές περιπτώσεις, φυσικών και νομικών προσώπων, που οφείλουν σημαντικά ποσά φόρων για αρκετά χρόνια και παρόλα αυτά δεν λήφθηκαν δικαστικά μέτρα εναντίον τους για εξασφάλιση των δημοσίων εσόδων.
Αντίθετα, η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ αφού υπενθύμισε τα αντεργατικά μέτρα που ήδη έχει λάβει (καθιέρωσε το 3% ως μόνιμη εισφορά των υφιστάμενων δημοσίων υπαλλήλων για τη σύνταξη τους, συμφώνησε έκτακτη κλιμακωτή εισφορά, προχώρησε στη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων και δεσμεύτηκε για μείωση τους κατά 5,000 τα επόμενα πέντε χρόνια, εισήγαγε το θεσμό της εναλλαξιμότητας στη Δημόσια Υπηρεσία. κλπ) παρουσίασε τις προτάσεις της: Την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών και την ενίσχυση των εσόδων του κυπριακού κράτους με στόχευση κοινωνικών παροχών «μετά από συνεννόηση». Φορολόγηση επιδομάτων. Ολοκλήρωση του διαλόγου για την ΑΤΑ. Έκτακτη, κλιμακωτή εισφορά των υψηλόμισθων στον ιδιωτικό τομέα. Φορολογία ακινήτων. Εισαγωγή Ειδικού Φόρου πάνω σε είδη πολυτελείας . Εισαγωγή φόρου εκατομμυριούχου. Έκτακτη αμυντική συνεισφορά επί των καθαρών κερδών των εταιρειών ύψους 1,5%. Τη Βελτίωση της Φοροεισπρακτικής ικανότητας του κράτους και την πάταξη της φοροδιαφυγής. Γενικό ξεπούλημα και εμπορευματοποίηση της γης για εξοχικές κατοικίες και τουριστικά θέρετρα.
Από τα παραπάνω αποδεικνύεται το ταξικό περιεχόμενο της πολιτικής του ΑΚΕΛ που αποκαλύπτει ότι πλέον διαβεβαιώνει τη διασφάλιση δικαιώματος παραμονής στην Κύπρο σε περίπτωση αγοράς κατοικίας ή διαμερίσματος πέραν ενός συγκεκριμένου ποσού και παραχώρηση βίζας για πολλαπλές εισόδους για τέτοιους επενδυτές, την ίδια στιγμή που οι Ελληνοκύπριοι συγκρούονται με τους Τουρκοκύπριους και τον Τούρκο κατακτητή για το ζήτημα των εποίκων. Παράλληλα, επαναλαμβάνουν τη γνωστή ρήση του Βουλγαράκη περί «νόμιμου και ηθικού» καθώς πρόκειται να προχωρήσει άμεσα το νομοσχέδιο για τα επιγραμμικά καζίνο και την πάταξη του παράνομου τζόγου" συμπλήρωσε ο κ. Κυπριανού.
Όμως η κυπριακή κυβέρνηση ήδη συναντά τις πρώτες αντιδράσεις καθώς το σύγχρονο κυπριακό κράτος που φτιάχτηκε με τις προδιαγραφές Σημαίας Ευκαιρίας για τους Έλληνες τυχοδιώκτες εφοπλιστές, οικονομικός παράδεισος για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος για τις Μαφίες και τους Ρώσους μεγιστάνες, προβάλλοντας ως διάδοχος του Λιβάνου στο κάθε είδους λαθρεμπόριο και παρέχοντας αναψυχή-υψηλών προδιαγραφών τουρισμό σε κάθε εγκληματία και έμπορο όπλων, είναι δύσκολο να αμφισβητήσει την ίδια του τη φύση. Την εξαίρεση από τις νέες φορολογικές ρυθμίσεις για τις τράπεζες απαίτησε ο Αντιπρόσωπος του Συνδέσου Διεθνών Τραπεζών Κύπρου, Μάριος Παρασκευάς, απειλώντας με μετακίνηση τραπεζών στο εξωτερικό. Ο λόγος είναι προφανής «εάν φτάσουμε στο σημείο που οι φορολογίες θα είναι τέτοιες που να συμφέρει να πάνε στη Μάλτα, σίγουρα θα την προτιμήσουν»! Ο καπιταλιστής είναι στυγνός: «ο φορολογικός συντελεστής από μηδέν που ήταν πριν από κάποια χρόνια, έχει φτάσει στο 10% και αυτό προβληματίζει. Για να καλύψουν αυτά τα έξοδα οι ξένες τράπεζες θα προβούν σε πρώτη φάση σε απολύσεις. Σε ένα επόμενο στάδιο θα φύγουν από τη Κύπρο και πλέον η Κύπρος δε θα λογίζεται ως διεθνές χρηματοπιστωτικό κέντρο»!
Το αστικό κατεστημένο στην Κύπρο συσπειρώνεται όπως αντίστοιχα στην Ελλάδα για να αντιμετωπίσει την καπιταλιστική κρίση, φορτώνοντας τα βάρη στα συνήθη θύματα, τους εργαζόμενος. Χρησιμοποιώντας ως πολιορκητικό κριό την απαίτηση «εθνικής ενότητας». Δε μπορούμε να μην τους αναγνωρίσουμε την απόλυτη συνέχεια μεταξύ εσωτερικής και εξωτερικής αστικής πολιτικής. «Εθνική ενότητα» απαιτεί το κυπριακό κράτος επίσης στον καθορισμό των ΑΟΖ και των ενεργειακών κοιτασμάτων «συμμαχώντας ακόμη και με το διάολο», το κράτος τρομοκράτη Ισραήλ, συμπαρασύροντας ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο σε επικίνδυνους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς, μετατρέποντας το νησί σε ιμπεριαλιστικό ορμητήριο και πεδίο δράσης των πλέον αδίστακτων μυστικών υπηρεσιών, φορτώνοντας τον λαό με τα βάρη νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτε από καμιά εκδοχή του αστικού κατεστημένου, ούτε από το ΑΚΕΛ ούτε από ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ. Μόνο παίρνοντας την κατάσταση οι εργαζόμενοι στα χέρια τους, αμφισβητώντας τις κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις της αντεργατικής λαίλαπας και των Μνημονίων, προτάσσοντας τα κοινά ταξικά συμφέροντα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων εργαζομένων είναι δυνατό να αποκρουστούν και ανατραπούν οι κυρίαρχες επιλογές που διχάζουν τους λαούς, φέρνουν φτώχεια και απόγνωση, εγκυμονούν κινδύνους πολεμικής ανάφλεξης. Διατυπώνοντας το νέο επαναστατικό πρόταγμα της εποχής ενάντια στον Κοινοβουλευτικό Ολοκληρωτισμό και τη Δικτατορία της Αγοράς.
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
Ούτε μια σταγόνα αίμα - ούτε ένα ευρώ για τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσόγειο. Κοινωνική και πολιτική ανυπακοή ενάντια στους δυνάστες στην ίδια μας τη χώρα. Ανατροπή της κυβέρνησης της αντεργατικής λαίλαπας, του κρατικού αυταρχισμού και των πολεμικών τυχοδιωκτισμών.
Να σταματήσει οποιαδήποτε μοιρασιά της θάλασσας, του βυθού και του αέρα της Ανατολικής Μεσογείου από τις τοπικές κυβερνήσεις και τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Να σταματήσει τώρα οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια (πολεμικές ασκήσεις, περιπολίες πολεμικών πλοίων, πτήσεις μαχητικών, επιφυλακές μονάδων) στην περιοχή - Καμιά αύξηση της στρατιωτικής θητείας.
Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Σεβασμός των μειονοτήτων. Αλληλεγγύη στους εξεγερμένους του αραβικού κόσμου που παλεύουν για κοινωνική δικαιοσύνη και απαλλαγή από τους δυνάστες οποιασδήποτε μορφής. Ανατροπή της στρατιωτικής συμφωνίας Ελλάδας-Ισραήλ. Μείωση της στρατιωτικής θητείας. Άμεση έξοδο της Ελλάδας από ΝΑΤΟ-Ε.Ε. Επιστροφή των στρατευμάτων που βρίσκονται εκτός συνόρων. Να κλείσουν όλες οι βάσεις. Καμιά διευκόλυνση στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Να φύγουν ΕΛΔΥΚ-ΤΟΥΡΔΥΚ-Αγγλικές βάσεις από Κύπρο. Λύση του Κυπριακού στη βάση των κοινών συμφερόντων των δύο λαών χωρίς ξένους επικυρίαρχους και «Μητέρες Πατρίδες».
Δεν Πληρώνουμε την Κρίση τους-Δεν Πολεμάμε για τα συμφέροντα τους
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
