Καθώς η πραξικοπηματική κυβέρνηση των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, οι ενσωματωμένοι στο σύστημα διανοούμενοι, οι μεγαλοδημοσιογράφοι και το σύνολο του αστικού κόσμου προπαγανδίζουν ως νέα Μεγάλη Ιδέα τον καθορισμό ΑΟΖ και την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων, αξίζει πιστεύουμε να στραφούμε στη Νιγηρία και να δούμε τι σημαίνει το πετρέλαιο στην καθημερινότητα του λαού. Τα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για τη δράση του στρατού που με φορτηγά και ελαφρά τεθωρακισμένα οχήματα προσπάθησαν πρόσφατα να διαλύσουν εκατοντάδες διαδηλωτές στο Λάγκος της Νιγηρίας, οικονομική πρωτεύουσα της Νιγηρίας, κατά τη διάρκεια της γενικής απεργίας. Περίπου χίλιοι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στην περιοχή στην οποία συγκεντρώνονται καθημερινά διαδηλωτές στο Λάγκος όπου είχαν αναπτυχθεί νωρίτερα οπλισμένοι στρατιώτες, οι οποίοι έστησαν οδοφράγματα σε στρατηγικά σημεία του Λάγκος... Αργότερα, οι δυνάμεις ασφαλείας έριξαν προειδοποιητικά πυρά και χρησιμοποίησαν δακρυγόνα για να διαλύσουν περίπου 300 διαδηλωτές. Ο πρόεδρος Γκούντλακ Τζόναθαν ανακοίνωσε τελικά μείωση 30% της τιμής της βενζίνης (στα 97 νάιρα ανά λίτρο, δηλαδή 0,47 ευρώ) σε μια προσπάθεια να σταματήσει η γενική απεργία που άρχισε στις 9 Ιανουαρίου. Για να φανεί το μέγεθος της κυβερνητικής υποχώρησης αναφέρουμε ότι αρχικά πρότεινε, τη μερική επιδότηση των καυσίμων κατά 20%, όχι σε ομοσπονδιακό επίπεδο αλλά σε επίπεδο πολιτείας, και ολιγόμηνη καθυστέρηση στην εφαρμογή της πολιτικής γενικότερων «μεταρρυθμίσεων» στον ενεργειακό τομέα για κάποιους μήνες.
Η κυβερνητική απόφαση να καταργηθεί η επιδότηση των καυσίμων, με πρόσχημα την απελευθέρωση πόρων για τον εκσυγχρονισμό της υποδομής της πετρελαϊκής βιομηχανίας της χώρας, τη στιγμή που οι περισσότεροι πολίτες είναι αναγκασμένοι να ζουν με λιγότερα από δύο δολάρια ημερησίως, προκάλεσε «έκρηξη» και έβγαλε τον λαό στους δρόμους. Το κόστος της καθημερινής ζωής έχει αλλάξει άρδην με χαρακτηριστικά παραδείγματα την τιμή των κρεμμυδιών που έχει υπερδιπλασιαστεί, λόγω του κόστους μεταφοράς στην αγορά, ενώ προϊόντα όπως αποξηραμένες καραβίδες, καυτερές πιπεριές και σπόροι καρπουζιού έχουν διπλάσια τιμή.
Η Νιγηρία παράγει τεράστιες ποσότητες πετρελαίου, αλλά όπως τονίζουν αναλυτές, εδώ και δεκαετίες έχουν κλαπεί δισεκατομμύρια δολάρια από τα κέρδη του πετρελαίου της χώρας από μια διεφθαρμένη ελίτ, τη στιγμή που τα τρία τέταρτα των πολιτών της χώρας ζουν με περίπου ένα δολάριο την ημέρα. Ο μοναδικός τρόπος για να καρπωθούν οι πολίτες τα οφέλη της παραγωγής πετρελαίου ήταν μέσω της επιδότησης πετρελαίου, μία επιδότηση η οποία όμως ξαφνικά διακόπηκε και έχει «εκτοξεύσει» το ένα γαλόνι βενζίνης (περίπου 4 λίτρα) στην τιμή των 2,76 ευρώ, όταν την παραμονή της πρωτοχρονιάς κόστιζε μόλις 1,34 ευρώ. «Τη στιγμή που εμείς υποφέρουμε, οι άνθρωποι στην κορυφή απολαμβάνουν τη ζωή τους , κάτι που μας τρελαίνει» δήλωσε μία αγανακτισμένη πολίτης. «Ο κόσμος δεν έχει λεφτά και πεινάει, οι μισθοί είναι ιδιαίτερα χαμηλοί, εγώ προσωπικά είμαι αποφασισμένη να συνεχίσω την απεργία», πρόσθεσε μία άλλη φωνή, δείχνοντας και το κλίμα που επικρατεί. Όπως αναφέρει ένας Νιγηριανός τραπεζίτης στην Wall Street Journal, «ο τεράστιος πλούτος, που έχει αποφέρει το πετρέλαιο στη χώρα, δεν έχει φτάσει καθόλου στον πληθυσμό της… για αυτό όλοι οι διαδηλωτές γνωρίζουν τι παίζεται». Παράλληλα, οι διεφθαρμένες κυβερνήσεις ευθύνονται για το γεγονός ότι η Νιγηρία εξάγει περισσότερα από 2 εκατ. γαλόνια αργού πετρελαίου κάθε μέρα, αλλά δε διαθέτει δικά της διυλιστήρια, οπότε αναγκάζεται να εισάγει όλο το πετρέλαιο που χρησιμοποιεί!
«ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» (ΙΣΛΑΜΙΚΗΣ) ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΝΙΚΕΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ
Όπως ανέφερε στο Reuters, ο Kayode Akindele της επενδυτικής εταιρίας 46 Parallels του Λάγκος, η κυβέρνηση δεν αποκλείεται να καταφύγει στη βία, για να αποτρέψει τις απεργίες, παρά το γεγονός ότι ήδη έχει να αντιμετωπίσει τους Ισλαμιστές του Βορρά, που αποτελούν την μεγαλύτερη απειλή για την χώρα από την εποχή του εμφυλίου πολέμου της δεκαετίας του `60. Ποιες είναι οι κοινωνικές-πολιτικές συνθήκες που τροφοδοτούν το μουσουλμανικό εξτρεμισμό; Απάντηση στο ερώτημα αυτό επιχειρεί να δώσει η Δέσποινα Ορφανάκη στο κατατοπιστικό της άρθρο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ με τίτλο «Φτώχεια και ανισότητες τροφοδοτούν τη βία». Ας της δώσουμε το λόγο:
«Μπόκο Χαράμ στη δυτικοαφρικανική γλώσσα της φυλής των Χάουσα σημαίνει η Δυτική εκπαίδευση είναι αμαρτία. Στην ειδησεογραφία της 4ης και 5ης Νοέμβρη στη Νιγηρία, όμως, σήμανε στην πράξη κυρίως ένα πράγμα: Αλυσιδωτό μπαράζ βομβιστικών επιθέσεων με πάνω από 150 νεκρούς στις πρωτεύουσες των βορειοανατολικών πολιτειών Γιόμπε και Μπόρνο στην καρδιά των στρατηγείων της αστυνομίας, των υπηρεσιών κρατικής ασφάλειας και του στρατού. Από το μένος των βομβιστών δε γλίτωσαν ούτε κτίρια θρησκευτικής λατρείας χριστιανών και μουσουλμάνων.
Μετά την προηγούμενη μεγάλη επίθεση βομβιστών αυτοκτονίας της «Μπόκο Χαράμ» στις 26 Αυγούστου στο στρατηγείο του ΟΗΕ στην Αμπούτζα με 26 νεκρούς και πάνω από 100 τραυματίες, το μπαράζ επιθέσεων στα τέλη της προπερασμένης βδομάδας θεωρείται προπομπός ακόμη πιο αιματηρών ένοπλων επιχειρήσεων στο μέλλον. Η οργάνωση, που υποτίθεται πως διαλύθηκε μετά τον βίαιο θάνατο του ιδρυτή της Μοχάμεντ Γιουσούφ τον Ιούλη του 2009 σε επιχείρηση της αστυνομίας, όχι μόνον αναστήθηκε από τις στάχτες της αλλά υιοθέτησε νέα, πιο χαλαρή και αποκεντρωμένη οργανωτική δομή, καλύτερο εξοπλισμό και αποτελεσματικότερη πρακτική εκπαίδευση σε πιθανά μυστικά στρατόπεδα γειτονικών και άλλων μουσουλμανικών χωρών, π.χ., Τσαντ και τα στρατόπεδα των ισλαμιστών της «Αλ Σαμπάμπ» στη Σομαλία. Μάλιστα, τους τελευταίους μήνες οι ισλαμιστές της «Μπόκο Χαράμ» απέδειξαν ότι δε διαθέτουν πλέον προπύργιο μόνο στο Μαϊντογκούρι (πρωτεύουσα της πολιτείας Μπόρνο), αλλά και σε αστικά κέντρα της γειτονικής πολιτείας Γιόμπε, ενώ μπορούν να εκτελέσουν βομβιστικές επιθέσεις και στην καρδιά νευραλγικών περιοχών της πρωτεύουσας, Αμπούτζα. Η ευκολία με την οποία εξαπολύουν ταυτόχρονες επιθέσεις σε πολλαπλούς στόχους (όπως φάνηκε περίτρανα από τις επιθέσεις της 4ης και 5ηςΝοέμβρη) φανερώνει πολλαπλασιασμό των μελών που στρατολογεί η οργάνωση από τη στρατιά των εκατομμυρίων φτωχών κάθε ηλικίας και ιδιαίτερα από τις στρατιές των νεαρών ανέργων που βολοδέρνουν ανάμεσα στην απελπισία της φτώχειας και στην οργή της διαφθοράς του πολιτικού, θρησκευτικού, οικονομικού και στρατιωτικού κατεστημένου, που επί πολλές δεκαετίες θησαυρίζει σε βάρος ενός λαού άνω των 150.000.000 ανθρώπων.
Τα επιτελεία των λεγόμενων «αντιτρομοκρατικών» υπηρεσιών Νιγηρίας και ΗΠΑ εμφανίζονται να μην μπορούν να εντοπίσουν την ηγετική κεφαλή της «Μπόκο Χαράμ». Ωστόσο, αμφότερες γνωρίζουν ότι το «σώμα» της οργάνωσης βρίσκεται σε όλο το νιγηριανό μουσουλμανικό βορρά, εκεί όπου οι κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες είναι ακόμη μεγαλύτερες σε σχέση με το πετρελαιοφόρο Δέλτα του Νίγηρα, το χριστιανικό νότο της χώρας. Είναι, για παράδειγμα, ενδεικτικό το γεγονός πως στο νιγηριανό βορρά το 72% του πληθυσμού ζει σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, ποσοστό που περιορίζεται στο 27% στο νότο και στο 35% στο Δέλτα του Νίγηρα. Το 78% του πληθυσμού των 150.000.000 Νιγηριανών «ζει» με λιγότερο από 1,28 δολάρια τη μέρα, ενώ η ανεργία και η κακοπληρωμένη εργασία μαστίζει σημαντικό μέρος της νεολαίας, παρά τους επίσημους χαμηλούς δείκτες που φέρουν την ανεργία στο 2,9%! Μάλιστα, ακόμη και η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά ότι από το 80% των κερδών από τα εκατοντάδες δισ. που βγάζει ετησίως η Νιγηρία από το πετρέλαιο, επωφελείται μόλις το 1% του πληθυσμού».
Από αυτή την τεράστια δεξαμενή εκατομμυρίων φτωχών και από το σάπιο, διεφθαρμένο κατεστημένο εκτελεστικής, νομοθετικής, δικαστικής και θρησκευτικής εξουσίας (ανεξαρτήτως θρησκεύματος), οργανώσεις σαν την «Μπόκο Χαράμ» στρατολογούν νέα μέλη και επίδοξους βομβιστές αυτοκτονίας. Σε μία διόλου ευκαταφρόνητη μερίδα του πληθυσμού της βόρειας Νιγηρίας, οι αντιδραστικοί ισλαμιστές της «Μπόκο Χαράμ» φαντάζουν σαν «ελευθερωτές» από τη σήψη της τοπικής και κεντρικής εξουσίας. Όπως, δηλαδή, συμβαίνει με την καρκινογένεση παρόμοιων αντιδραστικών οργανώσεων σε πολλές κοινωνίες υπό ανάλογες συνθήκες κλιμάκωσης και όξυνσης των οικονομικο-κοινωνικών αντιθέσεων και ανισοτήτων, που βεβαίως συχνά αξιοποιούνται ποικιλοτρόπως από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για τα δικά τους σχέδια.
Απέναντι στην ολοένα και αυξανόμενη ισχύ της «Μπόκο Χαράμ», η κυβέρνηση του Νιγηριανού Προέδρου Γκούντλακ Τζόναθαν καμώνεται την ψύχραιμη, υποσχόμενη να πατάξει την ένοπλη δράση των ισλαμιστών τους οποίους θεωρεί τρομοκράτες άμεσα συνδεδεμένους με τους ισλαμιστές της «Αλ Σαμπάμπ» στη Σομαλία και την «Αλ Κάιντα» του Μαγκρέμπ στη βόρεια Αφρική. Επιπλέον έχει ήδη δεχθεί την «αντιτρομοκρατική» βοήθεια από τη Βρετανία και το Ισραήλ που φαίνεται πως αναλαμβάνουν μεταξύ άλλων την «αντιτρομοκρατική» επανεκπαίδευση και εξοπλισμό των ειδικών δυνάμεων στρατού και αστυνομίας με πιο σύγχρονα μέσα...
Shell πλήρωνε τον στρατό της Νιγηρίας για να εξοντώνει ιθαγενείς και ακτιβιστές!
Η πραγματικότητα όμως είναι πιο πολύπλοκη και οδυνηρή. Σχετικό άρθρο αναφέρεται στη «βρώµα και δυσωδία. Όχι αυτή που προκύπτει από τη διαδικασία άντλησης του «µαύρου χρυσού», αλλά µια άλλη, πολύ χειρότερη, που επηρεάζει τη ζωή και την επιβίωση περίπου 35 εκατοµµυρίων Νιγηριανών που διαµένουν γύρω από το Δέλτα του ποταµού Νίγηρα. Μυστικά έγγραφα που χρονολογούνται από τη δεκαετία του ’90 ήρθαν πρόσφατα στη δηµοσιότητα και αποκαλύπτουν ότι η Shell συνεργαζόταν στενά µε την κυβέρνηση και τον στρατό της Νιγηρίας, χρηµατοδοτώντας επιχειρήσεις για την κατάπνιξη αντιδράσεων πολιτών και ακτιβιστών ενάντια στις δραστηριότητες της εταιρείας στην πλούσια σε πετρέλαιο – αλλά µε πάµπτωχους κατοίκους - χώρα της Αφρικής.
Η εταιρεία φέρεται να διέθετε τεράστια ποσά προκειμένου ο στρατός να διαλύει ειρηνικές διαδηλώσεις ενάντια στη µμόλυνση, πραγματοποιώντας ακόµη και επιδροµές σε ολόκληρα χωριά. Αν και η Shell ποτέ δεν αρνήθηκε ότι οι εργασίες άντλησης πετρελαίου στο Δέλτα του Νίγηρα «ενδέχεται να προκάλεσαν κάποια στιγµή σηµαντική περιβαλλοντική µόλυνση», ως τώρα αρνούνταν ότι είχε οποιαδήποτε εµπλοκή σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωµάτων.
«H Νιγηρία εξαρτάται από το πετρέλαιό της σε απελπιστικό βαθµό, αν αναλογιστούµε ότι το 84% των εσόδων τής κυβέρνησής της προέρχεται από αυτή τη πηγή» τονίζει ο Μπεν Αµούνουα, ερευνητής επί πετρελαϊκών ζητηµάτων, προσθέτοντας πως «είναι εύλογο οι µεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες και ειδικά η Shell να ελέγχουν ένα µεγάλο µέρος των σχετικών κυβερνητικών αποφάσεων».
Το 1995 η Shell είχε κατηγορηθεί ότι συνεργάστηκε µε τη νιγηριανή κυβέρνηση στην εκτέλεση του συγγραφέα Κεν Σάρο-Σίουα και άλλων ηγετών της φυλής Ογκόνι, οι οποίοι είχαν καταγγείλει τον ρόλο της Shell στην περιοχή. Τελικά ο πετρελαϊκός κολοσσός κατέβαλε, στο πλαίσιο συµβιβασµού, 11 εκατ. ευρώ σε οκτώ πληγείσες οικογένειες. Ακτιβιστές της φυλής Ογκόνι ανέφεραν ότι χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη διάρκεια της δεκαετίας του ‘90, ενώ αρκετοί εγκατέλειψαν τα σπίτια τους, φοβούµενοι νέες επιδροµές του στρατού.
«Η Shell έχει ήδη αίµα στα χέρια της, αφού έχει κατηγορηθεί πολλάκις ως συνυπεύθυνη για την εκτέλεση του συγγραφέα Κεν Σάρο-Σίουα, το 1995» λέει ο Αµερικανός Ερικ Γκούτσους, κύριος ερευνητής σε θέµατα Νιγηρίας στην οργάνωση προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωµάτων «Human Rights Watch». Και τονίζει: «Το καλύτερο πράγµα που συνέβη τα τελευταία χρόνια σε αυτή την πολύπαθη χώρα είναι η γενική αµνηστία που δόθηκε το 2009 σε ένοπλες οµάδες και τους αρχηγούς τους, όταν συµφωνήθηκε να αφήσουν τα όπλα µε αντάλλαγµα µεγάλες χρηµατικές αµοιβές». Ωστόσο, όπως καταγγέλλει ο κ. Γκούτσους, « η αµνηστία έλυσε µόνο προσωρινά το πρόβληµα, αφού τη σκυτάλη πήρε η ισλαµική οργάνωση Μπόκο Χαράµ, που συνδέεται µε την Αλ Κάιντα, πραγµατοποιεί επιθέσεις σε πολιτικούς στόχους, όχι µόνο στην πρωτεύουσα Αµπούτζα, αλλά και στον Βορρά της χώρας, ενώ οι νιγηριανοί πολιτικοί συνεχίζουν να βάζουν στην τσέπη τους δολάρια που κανονικά θα προορίζονταν για την κατασκευή σχολείων και την παροχή ιατροφαρµακευτικής περίθαλψης». Η Shell νίπτει τας χείρας της ισχυριζόµενη ότι οι κάτοικοι ευθύνονται για τη µόλυνση και τη µη αποκατάσταση των διαρροών. Μάλιστα εξέδωσε πέρσι τον Αύγουστο το πόρισµα έρευνας των Ηνωµένων Εθνών σχετικά µε τη µόλυνση από πετρέλαιο στην περιοχή µεταξύ 2007-2010. Όπως επισηµαίνει η µελέτη, η οποία χρηµατοδοτήθηκε από την ίδια την πετρελαϊκή εταιρεία, «το µεγαλύτερο µέρος της µόλυνσης οφείλεται σε δραστηριότητες των τοπικών πληθυσµών που προσπαθούν παράνοµα να κλέψουν πετρέλαιο καταστρέφοντας τους πετρελαιαγωγούς και µόνο το 10% της ρύπανσης στην περιοχή οφείλεται σε αµέλεια και ακατάλληλο εξοπλισµό της Shell». «Η εταιρεία αποποιείται τις ευθύνες της για τις εκατοντάδες διαρροές πετρελαίου που µολύνουν κάθε χρόνο τη Νιγηρία» ήταν η άµεση και οργίλη ανακοίνωση της Διεθνούς Αµνηστίας, η οποία κατέληγε πως «η Shell καταθέτει αναξιόπιστες και παραπλανητικές πληροφορίες, αφού οι δραστηριότητες της εταιρείας στη Νιγηρία εδώ και πάνω από 50 χρόνια άφησαν µια τροµακτική κληρονοµιά περιβαλλοντικής καταστροφής. Το νερό που χρησιµοποιούν οι άνθρωποι για να πιουν και να ψαρέψουν είναι µολυσµένο µε πετρέλαιο, η καλλιεργήσιµη γη έχει καταστραφεί».
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ «Αιµοδοτεί» µε πετρέλαιο τις ΗΠΑ
Η Νιγηρία είναι η 8η μεγαλύτερη εξαγωγός πετρελαίου στον κόσμο, παράγοντας 2.211.000 βαρέλια/ημέρα (το 2,62% της παγκόσμιας παραγωγής). Το Δέλτα του Νίγηρα διαθέτει 606 εγκαταστάσεις και εξέδρες και παρέχει το 40% του ακατέργαστου πετρελαίου που εισάγουν οι ΗΠΑ. Το προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων στην ενδοχώρα της Νιγηρίας, γύρω από τις περιοχές άντλησης πετρελαίου, είναι τα 42 χρόνια. Ανθρωπιστικές οργανώσεις το αποδίδουν στις μολύνσεις του δικτύου ύδρευσης και αποχέτευσης των περιοχών γύρω από το Δέλτα του Νίγηρα.
Μέσα σε 30 χρόνια έχουν διαρρεύσει στην περιοχή 9 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου. Σύμφωνα με τα στοιχεία της κυβέρνησης της Νιγηρίας, από το 1970 ως το 2001 είχαν σημειωθεί πάνω από 7.000 διαρροές, εκ των οποίων οι 1.000 ήταν αποκλειστικής υπαιτιότητας της Shell. Μόνο στο Δέλτα του Νίγηρα έχουν χυθεί από το 1970 πάνω από 2 εκατ. λίτρα σύμφωνα με έκθεση εμπειρογνωμόνων. Ωστόσο, η Shell υποστηρίζει πως ευθύνεται μόλις για το 2% των περιπτώσεων και ότι το υπόλοιπο 98% οφείλεται σε βανδαλισμούς των αγωγών από τις τοπικές φυλές.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Δόγµα τους το «διαίρει και βασίλευε»
Πόσο έχει αλλάξει η κατάσταση από τη δολοφονία του συγγραφέα Κεν Σάρο-Σίουα το 1995 ως σήμερα; «Από το 2006 και µετά η Shell πλήρωνε αδρά ένοπλες οµάδες στο – τώρα εγκαταλειµµένο – χωριό Ρουµουέκπε ώστε να διατηρούν εµπόλεµη κατάσταση στην περιοχή για τα επόµενα τρία χρόνια. Σύµφωνα µε τα διαβαθµισµένα έγγραφα που αποκαλύφθηκαν, η Shell συνέχισε να πληρώνει µεγάλα ποσά στις οµάδες αυτές, προκειµένου να κάνουν πράξη το δόγµα της “διαίρει και βασίλευε” και να προκαλέσουν αιµατηρές συγκρούσεις ανάµεσα στις φυλές που κατοικούν στα πέριξ του ?έλτα του Νίγηρα. Παρά το πρόγραµµα αµνηστίας που εκπόνησε η κυβέρνηση της Νιγηρίας το 2009, η Shell συνεχίζει ως σήµερα να χρησιµοποιεί παρόµοιες τακτικές σε άλλες περιοχές του Δέλτα».
Τι πρέπει να γίνει για να επέλθει πολιτική και κοινωνική σταθερότητα στη Νιγηρία; «Αστυνοµία και στρατός, αντί να επιβάλλουν την τάξη και την ειρήνη, αποτελούν παράγοντες πολιτικής και κοινωνικής αποσταθεροποίησης. Η πολιτική σταθερότητα θα έρθει όταν οι ίδιοι οι κάτοικοι οργανωθούν και πάρουν την κα τάσταση στα χέρια τους, απαιτώντας ασφαλείς συνθήκες διαβίωσης. Και φυσικά, αντίστοιχα, οι πετρελαϊκές εταιρείες πρέπει να επιδείξουν σεβασµό στην ανθρώπινη ζωή».
Θα αποδοθεί επιτέλους «περιβαλλοντική δικαιοσύνη» στο Δέλτα του Νίγηρα; «Η καταστροφή ύστερα από 40 χρόνια διαρροών και µολύνσεων δεν εξαφανίζεται εν µια νυκτί. Ο ΟΗΕ που αξιολόγησε τη µόλυνση στην περιοχή Ογκόνιλαντ θεωρεί ότι ο πλήρης καθαρισµός της θα ολοκληρωθεί σε 20-35 χρόνια. Αν δεν επέµβει άµεσα η κυβέρνηση της Νιγηρίας µε τη συνδροµή χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Ολλανδία, τότε σύντοµα θα ξετυλιχτεί µπροστά µας µια ακόµη µεγαλύτερη ανθρώπινη τραγωδία».
Αναμειγνύονται η βρετανική κυβέρνηση και η εταιρεία ΒΡ στην υπόθεση αυτή; «Οι επενδύσεις της BP στη Νιγηρία είναι µικρές, αφού η βρετανική εταιρεία δραστηριοποιείται κυρίως στην Ανγκόλα. Ωστόσο η ίδια η βρετανική κυβέρνηση ενθάρρυνε τη στρατικοποίηση του δέλτα του Νίγηρα, παρέχοντας όπλα και εκπαιδεύοντας τις νιγηριανές κυβερνητικές δυνάµεις, ενώ ταυτόχρονα αρνήθηκε να καταδικάσει επισήµως την υπερβολική βία που έχουν επιδείξει ως σήµερα πάνω σε πολίτες οι αστυνοµικές δυνάµεις της χώρας».
Νιγηρία: «Πέπλο σιωπής» για τις πετρελαϊκές καταστροφές
Νιγηρία: «Πέπλο σιωπής» για τις πετρελαϊκές καταστροφές
Σύμφωνα με το δημοσιογράφο Τάσο Σαραντή πρόσφατα η γιγαντιαία ολλανδική εταιρεία πετρελαίου Shell προκάλεσε τη διαρροή 1 έως 2 εκατομμυρίων γαλονιών πετρελαίου στον ωκεανό έξω από τις ακτές της Νιγηρίας, επίσης ως αποτέλεσμα ενός βιομηχανικού ατυχήματος. Ήταν η χειρότερη διαρροή στη Νιγηρία στα τελευταία 13 έτη σε ένα τμήμα της χώρας όπου το πετρέλαιο και η βιομηχανία φυσικού αερίου έχουν λεηλατήσει το περιβάλλον για περισσότερο από 50 έτη, σε μια κλίμακα που επισκιάζει τη διαρροή στον Κόλπο του Μεξικού κατά πολύ.
Όπως αναφέρει ο Κίτινγκ λέκτορας Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης στη Βοστόνη και σύμβουλος ανάπτυξης με ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη Δυτική Αφρική όπου έχει εργαστεί για σχεδόν μια δεκαετία, η Shell υποστηρίζει ότι έχει απορρυπάνει εντελώς την περιοχή, αλλά οι ντόπιοι αναφέρουν ότι το πετρέλαιο έχει προκαλέσει ρύπανση στις ακτές τους. Σε άρθρο του στην εφημερίδα «Guardian». Ο Κίτινγκ υποστηρίζει ότι τα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης εμφανίζονται αδιάφορα στο να ελέγξουν το περιστατικό. Το απλό γεγονός, αναφέρει ο ίδιος, είναι ότι οι διαρροές της Shell, αλλά και αυτές που διαχειρίζονται οι «αδελφές» της στη Δυτική Αφρική σπάνια διερευνώνται -εκτός από τις πιο φοβερές περιπτώσεις (που η τελευταία διαρροή είναι σίγουρα)- και ότι ο κόσμος φαίνεται απλά να αναμένει ότι οι πληθυσμοί της Νιγηρίας πρέπει να ζήσουν μ' αυτά τα περιστατικά, επειδή στερούνται δυστυχώς της επιρροής των πολιτικών και της προσοχής των μέσων ενημέρωσης. Οπουδήποτε αλλού, ανάλογη συμπεριφορά των επιχειρήσεων θα οδηγούσε σε κυρώσεις και ποινικές διώξεις.
Κι όμως, εκατοντάδες τετραγωνικών μιλίων ευαίσθητων παράκτιων υγρότοπων έχουν δηλητηριαστεί, ίσως για πάντα. Οι περιοχές αλιείας έχουν μετατραπεί σε ζώνες τοξικών αποβλήτων. Η ζωή των χωρικών άλλαξε, εξαιτίας των καπνών και των πετρελαιαγωγών, που μερικές φορές βρίσκονται ανάμεσα στα σπίτια των ντόπιων. Οι ασθένειες, οι γεννήσεις με ατέλειες και οι χρόνιες ασθένειες αποτελούν τις αναπόσπαστες συνέπειες μιας ανεξέλεγκτης βιομηχανίας που λειτουργεί εκτός της εμβέλειας των παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης, αλλά με την πλήρη συνενοχή της νιγηριανής κυβέρνησης που δεν θέλει με τίποτα να ανατρέψει τη λιπαρή σε μετρητά αγελάδα της, αναφέρει ο Κίτινγκ. Μια πρόσφατη έκθεση σχετικά με την περιοχή της Κοιλάδας του Ογκόνι που πραγματοποιήθηκε για μία περίοδο 14 μηνών από μια ομάδα του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών αναφέρει ότι θα χρειαζόταν πάνω από 30 χρόνια για να καθαριστεί το Δέλτα του Νίγηρα, με ένα αρχικό κόστος μεγαλύτερο από 1 δισεκατομμύριο δολάρια. Η Shell και η νιγηριανή κυβέρνηση αδιαφορούν.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Diktiospartakos.blogspot.com
