Η ταξική επίθεση της αντιδραστικής συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ δεν εξαντλείται μόνο στους Έλληνες εργαζόμενους, αλλά στοχοποιεί και τους δυστυχισμένους μετανάστες θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων που συμμετέχουν οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, των αντιδραστικών καθεστώτων που συνεργάζονται οι Έλληνες επιχειρηματίες και της τεράστιας καπιταλιστικής κρίσης, που σπέρνει απόγνωση και οδηγεί στη μετανάστευση και τους νέους της χώρας μας..
Την ίδια στιγμή που κυβέρνηση- ΕΕ- ΔΝΤ- Κεφάλαιο διεξάγουν έναν πρωτοφανή κοινωνικό πόλεμο στον κόσμο της εργασίας, την ώρα που η ανεργία των νέων πλησιάζει το 50%, την ώρα που οι μισθοί και οι συντάξεις πετσοκόβονται, την ώρα που οι καπιταλιστές δια μέσω των πολιτικών τους εκπροσώπων συζητούν το κόψιμο του 13ου και 14ου μισθού και οι φόροι-χαράτσια ξεζουμίζουν το εργατικό εισόδημα, φαίνεται πως λεφτά για καταστολή υπάρχουν. Έτσι λοιπόν ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ Χρήστος Παπουτσής εγκαινίασε την ανέγερση του φράχτη της ντροπής στα σύνορα.
Η κυβέρνηση του Παπαδήμου και ευρύτερα το αστικό σύστημα, για να εκτονώσουν την κοινωνική οργή και τους ταξικούς αγώνες, προσπαθούν να σώσουν το τομάρι τους. Έτσι λοιπόν υλοποιούν ένα σχέδιο εξόντωσης και κοινωνικής απομόνωσης των μεταναστών. Από την ιστορία άλλωστε έχουμε διδαχτεί πως σε περιόδους κρίσεις του καπιταλιστικού συστήματος, οι «από τα πάνω» προσπαθούν να διαιρέσουν τον κόσμο της εργασίας και να στρέψουν τους προλετάριους ενάντια στους προλετάριους. Επομένως για την υποβάθμιση της ζωής του κέντρου της Αθήνας δεν φταίει η κυβέρνηση, που έχει οδηγήσει τον λαό στη φτώχεια και στην ανεργία, ούτε οι μεγαλοεργολάβοι οι οποίοι κάνουν real estate στις «υποβαθμισμένες γειτονιές», αλλά αντίθετα οι μετανάστες οι οποίοι αποτελούν το πιο εξαθλιωμένο κομμάτι του προλεταριάτου. Αιχμή του δόρατος της κυβερνητικής ρατσιστικής εκστρατείας, αποτελούν οι φασιστικές συμμορίες και οι διάφοροι άθλιοι ακροδεξιοί «απόστρατοι», οι οποίοι δρουν μέσα από τις χρηματοδοτούμενες από το κράτος Λέσχες Εφέδρων και είναι κάτοικοι πασπαρτού σε όλα τα μήκη και πλάτη του κέντρου της Αθήνας.
Στα πλαίσια λοιπόν της αντιμετώπισης του «εθνικού κινδύνου», η κυβέρνηση αποφάσισε να ακολουθήσει το μοντέλο Ισπανίας, δηλαδή να υψώσει τον φράχτη της ντροπής στα σύνορα ώστε να ανακόψει το κύμα της μετανάστευσης. Βέβαια, οι κύριοι του συστήματος γνωρίζουν καλά πως ο φράχτης δεν πρόκειται να ανακόψει κανένα μεταναστευτικό ρεύμα. Οι μετανάστες αφήνουν την πατρίδα τους γιατί αντιμετωπίζουν πραγματικά προβλήματα επιβίωσης που παράγονται είτε από τις ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επιθέσεις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, είτε επειδή οι πολυεθνικές της πολιτισμένης δύσης εκμεταλλεύονται τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας τους. Έτσι λοιπόν όσο υπάρχει φτώχεια και εκμετάλλευση, μεγάλα κομμάτια πληθυσμών των πιο υποβαθμισμένων χωρών, θα μεταναστεύουν στη Δύση για να καταφέρουν να επιβιώσουν. Επομένως ο φράκτης του Έβρου, οι περιπολίες της Frontex μαζί με τον ελληνικό στρατό και οι προμήθειες που εξήγγειλε ο υπουργός, αποτελούν κομμάτι του προβλήματος και όχι λύση. Πρόκειται για ένα σχέδιο επίθεσης στο πιο εξαθλιωμένο κομμάτι της εργατικής τάξης και το μόνο που θα καταφέρει θα είναι εκατόμβες νεκρών στα σύνορα της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Τέλος οφείλουμε να επισημάνουμε την υποκρισία του αστικού πολιτικού κόσμου και των δημοσιογραφικών παπαγάλων του. Πριν από δύο χρόνια, με την ευκαιρία της πτώσης του τείχους του Βερολίνου, μιλούσαν για το τείχος της ντροπής, που διαιρούσε τους λαούς και χώριζε οικογένειες. Είναι οι ίδιοι που τώρα οργανώνουν την αντιμεταναστευτική εκστρατεία και μιλούν για τη σημασία της κατασκευής του φράχτη της ντροπής. Παράλληλα, μετατρέπουν την Ελλάδα στο μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών και ευθύνονται αποκλειστικά για την ξέφτια της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας, υλοποιώντας τις ευρωπαϊκές συνθήκες για μια Ευρώπη-Φρούριο, μιας και η μεγάλη πλειοψηφία των μεταναστών έχει προορισμό τις πλούσιες χώρες της Δύσης.
Φαίνεται λοιπόν πως ο καπιταλισμός στην προσπάθεια του να επιβιώσει της δομικής κρίσης του, χρησιμοποιεί τα εργαλεία τις πιο αποτρόπαιες μεθόδους. Πιο εύκολος τρόπος είναι να ρίξει τις ευθύνες για την κρίση και την εξαθλίωση στους μετανάστες συναδέλφους. Άλλωστε στη μεγάλη κρίση του μεσοπολέμου έφταιγαν οι Εβραίοι. Έτσι σήμερα φταίνε οι μετανάστες.
Εμείς θεωρούμε ότι περισσότερο από ποτέ έχουμε ανάγκη τον ενωμένο αγώνα των εργαζομένων ανεξάρτητα την εθνικότητα, τη θρησκεία και τη φυλή τους, ενάντια στον σύγχρονο Κοινοβουλευτικό Ολοκληρωτισμό. Ανοικτά σύνορα σε όλους και αναγνώριση των δικαιωμάτων.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
diktiospartakos.blogspot.com
