Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ, στο δημαρχο και τους αντιδημάρχους Πύργου,και τους σημερινούς και τους προηγούμενους. ΜΠΡΑΒΟ σε ολους τους τοπικούς άρχοντες,γιατί πραγματικά χρειάζεται μεγάλη ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ (συγγνώμη στα συμπαθή υπό εξαφάνιση τετράποδα),πολύ, μα πολύ ΘΡΑΣΟΣ και κυρίως άφταστη ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ, για να συνεχίζουν να επικαλούνται ότι προσφέρουν έργο στον τόπο,και να συνεχίζουν να κυκλοφορούν στην πόλη σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Τη μάνα τους θα την έβαζαν να ζήσει σε τσίγκινη αποθήκη;
Λίγη τσίπα δεν βλάπτει,κύριοι εκλεγμένοι.
Διαβάστε το ρεπορτάζ της "ΠΑΤΡΙΣ" και θα καταλάβετε:..
Σε ένα τσίγκινο παράπηγμα ζει τα τελευταία είκοσι χρόνια μια γυναίκα από την περιοχή του Πύργου, η οποία έχασε το σπίτι της στο σεισμό του 1993.
Η κ. Ζωή Μουζάκη, πριν από πολλά χρόνια, δεν μπορούσε να φανταστεί την ζωή της χωρίς ένα αξιοπρεπές και ζεστό σπίτι στο οποίο θα ζούσε τα υπόλοιπα χρόνια της, ύστερα από τον καταστρεπτικό σεισμό από τον οποίο έχασε όλα της τα υπάρχοντα. Στο ίδιο σημείο, εκεί όπου παλιότερα υπήρχε το σπίτι της, η κ. Μουζάκη, έχει δημιουργήσει με δικά της έξοδα, ένα μικρό δωμάτιο από τσίγκους που αν μη τι άλλο δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστεί ένα ασφαλές σπιτικό, ζεστό και αξιοπρεπές. Χωρίς θέρμανση, νερό αλλά κυρίως δίχως μια ζεστή αγκαλιά και ένα πιάτο φαγητό η Ζωή Μουζάκη παραμένει εγκλωβισμένη στο αδιέξοδο της μοναξιάς της και με δάκρυα στα μάτια εξιστορεί τον πόνο της.
Η μοίρα, της έπαιξε άσχημο παιχνίδι και δυστυχώς μέχρι σήμερα, όπως αναφέρει η ίδια, δεν βρέθηκε κανένας να την λυπηθεί και να την βοηθήσει ώστε να βγει από το αδιέξοδο της μοναξιάς της. «Ζω μέσα σε αυτή την παράγκα εδώ και είκοσι χρόνια. Το χειμώνα κάνει πολύ κρύο και κρυώνω χωρίς θέρμανση», αναφέρει με δάκρυα στα μάτια στην εφ. «ΠΑΤΡΙΣ» η κ. Μουζάκη που ακόμα και τώρα δεν μπορεί να πιστέψει το κακό που την έχει βρει.
ΤΗΣ ΠΗΓΗΣ ΓΙΑΚΟΥΜΕΛΟΥ
πηγη
