Ερχόμαστε από την Ελλάδα. Πολλοί ήδη ζούμε πάνω από ένα χρόνο στη Σεβίλλη. Η μόνη επιλογή που είχαμε στη χώρα μας ήταν να φύγουμε, γιατί πλέον δεν αντέξαμε να βλέπουμε συμπολίτες, φίλους, ακόμη και εμάς τους ίδιους χωρίς δουλειά, ή χωρίς σπίτι, ή φαγητό, αλλά όλοι μας χωρίς δικαιώματα. Φύγαμε γιατί δεν αντέξαμε να βλέπουμε τους συνανθρώπους μας μνα ψάχνουν σε κάδους σκουπιδιών και να ζητιανεύουν ένα τσιγάρο να καπνίσουν.
Ως αποτέλεσμα, έτυχε να έρθουμε εδώ με κύριο στόχο να βρούμε εργασία. Έπειτα, για να συναντήσουμε χαμογελαστούς και αισιόδοξους ανθρώπους στην ελεύθερη Ευρώπη. Πολίτες οι οποίοι έχουν αξιοπρεπή δουλειά, με έναν αξιοπρεπή μισθό και ζουν μια ζωή βασισμένη στα ανθρώπινα δικαιώματα...
Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στην Ελλάδα? Μέχρι σήμερα έχουν γίνει 17 γενικές απεργίες από το 2008, και παρελάσεις σε εθνικές γιορτές, που καταλήγουν σε μαζικές διαδηλώσεις του λαού, όπως την 28η Οκτωβρίου, που γιορτάζεται το ΟΧΙ των Ελλήνων στους Γερμανούς, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο λαός δεν μπορεί πλέον να κάτσει ήσυχος στον καναπέ του, με αποτέλεσμα να καλείται κάθε τόσο από την πουλημένη ηγεσία των συνδικάτων, σε μονοήμερες γενικές απεργίες, έτσι ώστε να εκτονώσει την οργή του και να υπερασπιστεί το δίκιο του. Αυτές οι γενικές απεργίες καταλήγουν βίαια, και καμιά φορά με αθώα θύματα. Έχουν γίνει καταλήψεις υπουργίων από τους εργαζόμενους, εργοστάσια όπου οι εργαζόμενοι απεργούν 300 μέρες και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα και δημόσια νοσοκομεία που πλεόν είναι αυτοδιαχειριζόμενα από το ίδιο τους το προσωπικό. Το αίτημα του ελληνικου λαού, είναι “γενική απεργια διαρκείας τώρα”.
Πρώτα ο αιγυπτιακός λαός και μετά το κίνημα των Indignados και οι Ισπανοί στην Ελλάδα, μας έδωσαν τη βάση για να βγούμε στις γειτονιές και τις πλατείες όλης της χώρας, να ακούσουμε το διπλανό μας, να καταλάβουμε ότι τα προβλήματά μας είναι κοινά, και να οργανωθούμε μεταξύ μας.
Ως αποτέλεσμα, ξεπήδησαν πανελλήνια κινήματα, παρόμοια του “Yo no pago”, ξεκίνησαν λαϊκές συνελεύσεις σε πλατείες και ολόκληρες πόλεις. Πλέον, λειτουργούν εναλλακτικά δίκτυα οικονομίας, όπου γίνονται απευθείας πωλήσεις αγαθών, από τους παραγωγούς απευθείας στους καταναλωτές, με ευρώ ή με τοπικό νόμισμα, χωρίς την ανάγκη ύπαρξης μεσαζόντων ή τραπεζών. Οι πολιτικοί της χώρας φοβούνται πια να βγουν από τα σπίτια τους, οι υπουργοί πηγαίνουν incognito σε χώρους που αφορούν το υπουργείο τους. Η απέχθεια των πολιτών γι’ αυτούς είναι τόσο έντονη, που σε πολλές επαρχιακές πόλεις, τους απαγορεύουν την πρόσβαση σε καθημερινές συνήθειες. Ο φόβος είναι τέτοιος, που στην εθνική γιορτή της 25ης Μαρτίου (γιορτή για την Επανάσταση των Ελλήνων απέναντι στους Τούρκους), απαγορεύτηκε η πρόσβαση στους πολίτες στο κέντρο της Αθήνας, ενώ παράλληλα ελεύθεροι σκοπευτές βρίσκονταν στα κτίρια γύρω από τη Βουλή, οπού έγινε η στρατιωτική παρέλαση. Οι περισσότεροι από τους πολίτες που ήταν εκεί, συνελήφθησαν. Σε πολλές άλλες πόλεις έγιναν διαδηλώσεις, συγκρούσεις με την αστυνομία και πολλές προσαγωγές. Στις εκατοντάδες συλλήψεις που γίνονται ανά έτος στις διαδηλώσεις (πολλές από αυτές προληπτικά, δηλαδή είτε χωρίς αποδείξεις, είτε καθοδόν προς τη διαδήλωση), ενδεικτικά αναφέρουμε ότι μόνο την 25η Μαρτίου, έγιναν πάνω από 300 προσαγωγές και 50 συλλήψεις σε όλη την Ελλάδα κατά τη διάρκεια των εορτασμών. Σε ποιες φυλακές κατέληξαν όσοι κρατήθηκαν? Στις ίδιες φυλακές που υπάρχουν εκατοντάδες πολίτες για χρέη σε τράπεζες και στο δημόσιο και δεκάδες που κατηγορούνται για την αντικυβερνητική τους δράση.
Το ερώτημα είναι το εξής: Θα γίνουν εκλογές στην Ελλάδα? Διότι τις ζητάμε και τις περιμένουμε εδώ και καιρό. Θα γίνουν εκλογές ή θα παραμείνει πρωθυπουργός ο Λουκάς Παπαδήμος, ο μη εκλεγμένος πρωθυπουργός, στέλεχος της κεντρικής τράπεζας της Ευρώπης, όπως ο Μόντι στην Ιταλία? Η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, αφού για 2 χρόνια απειλεί ότι θα διώξει την Ελλάδα από το Ευρώ, εντέλει την 25η Μαρτίου το βράδυ, μας ανακοίνωσε από την ελληνική τηλεόραση, ότι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, θα έχει καταστροφικές συνέπειες στην Ε.Ε. Θα γίνουν εκλογές? Προς το παρόν τα κόμματα δεν μπορούν να επιλέξουν ανάμεσα στις 29 Απριλίου και στις 6 Μαϊου. Μπορεί βέβαια στο μεσοδιάστημα η Ε.Ε ή το Δ.Ν.Τ με στόχο την, για ακόμη μια φορά, σωτηρία της Ελλάδας, να αρνηθούν τις εκλογές. Αλλιώς, μπορεί να επισκευτεί προεκλογικά η Αλ Κάιντα το μετρό μας (βλ. Γαλλία, Ισπανία κ.α), ή να παρελάσει μια τουρκική φρεγάτα, αυτή τη φορά μπροστά στη Βουλή, μιας και την 25η Μαρτίου, έφτασε πολύ κοντά στην Αθήνα (στο νησί Κέα).
Η μόνη διαφορά που βλέπουμε στην ελέυθερη Ευρώπη, είναι ότι ακόμη υπάρχουν οι εκλογές.Διαφορετικά, συνεχίζουμε να βλέπουμε άστεγους, ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια, σχολεία και νοσοκομεία να κλείνουν, εργαζόμενους να χάνουν τη δουλειά τους, ήα να φοβούνται καθημερινά ότι θα τη χάσουν. Ήρθαμε να πάρουμε τις δουλειές σας, αλλά ούτε και εσείς έχετε μία.
Για όλους αυτούς τους λόγους σας κάνουμε μια έκκλιση: Εμπιστευτείτε τον διπλανό σας, ακούστε τι έχει να πει, μαζευτείτε ξανά στις γειτονιές, στις πλατείες, στο χώρο εργασίας. Συζητήστε ξανά και αυτοοργανωθείτε με οποιοδήποτε τρόπο. Κυνηγήστε τους πολιτικούς και τους τραπεζίτες και ταϊστε τους φτωχούς σας.
Πώς αντέχουμε ακόμα να βλέπουμε ανθρώπους να ζουν την κάθε μέρα της ζωής τους στην ανασφάλεια, την εξαθλίωση και τη μιζέρια? Αλλά όχι μόνο πώς αντέχουμε να βλέπουμε αυτούς τους ανθρώπους, αλλά και εμάς τους ίδιους να μένουμε άπραγοι και αδρανείς.
Εμείς ελπίζουμε ότι σύντομα θα γυρίσουμε σε μια ελεύθερη Ελλάδα και θα ξαναβρούμε τους δικούς μας ανθρώπους.
ΕΡΓΑΤΕΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΝΩΘΗΤΕ.
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ.
Όταν οι τράπεζες θα καίγονται
Τα σούπερ μάρκετ θα αδειάζουν
Όλοι στους δρόμους θα χορεύουνέ
Κι οι μπάτσοι δεν θα μας τρομάζουν!
Όταν θα παίζουν τα ραδιόφωνα
Μόνο χαρούμενα τραγούδια
Και στα καμμένα θα φυτρώνουνε
Τα ωραιότερα λουλούδια
Τότε θα ψάχνετε την έξοδο
Και κάποια τρύπα να κρυφτείτε
Και μένα τάνγκο αργεντίνικο
Στο ελικόπτερο θα μπείτε
Εγώ θα στέκομαι στο Σύνταγμα
Με του τσολιά τη φουστανέλα
Και θα μαζεύω κατοστάευρα
Με του σουτιέν μου τη μπανέλα
Και τα καλά μας θα φορέσουμε
Όσα μας έχουν απομείνει
Και μες στους δρόμους θα χορεύουμε
Σαν ερωτευμένοι πιγκουϊνοι!
Μουσική: Σπύρος Γραμμένος
Στίχοι: Πιτσιρίκος
πηγη
