Και καλά οι κάθε είδους εχθροί μας να έχουν θορυβηθεί και να κάνουν τα αδύνατα δυνατά, προκειμένου να ματαιώσουν τη κάθοδό μας στις εκλογές.
Μου φαίνεται λογικό να μη το επιθυμούν οι μεγαλοεργολάβοι, οι πολυεθνικές, οι τραπεζίτες και οι κατασταλτικοί τους μηχανισμοί.
Αυτό που σε κάνει κυριολεκτικά να βγαίνεις από τα ρούχα σου είναι το φαρμακερό μένος ορισμένων, δήθεν ανεξάρτητων, πλην όμως με σαφή κομματική σφραγίδα ανθρώπων, καθώς επίσης και παλιών συναγωνιστών μας, που το έβαλαν στα πόδια, υπό το βάρος των μεγάλων καθηκόντων του κινήματός μας.
Έβαλαν την ουρά στα σκέλια και από πάνω θεωρητικοποίησαν αυτή την οπισθοχώρηση τους με αντιδραστικές αερολογίες.
Μερικοί μάλιστα εξ αυτών, αποδεδειγμένα, εκτελούσαν εντολές. Κρίμα, γιατί τους εμπιστευτήκαμε, παρά τη μακρόχρονη πείρα μας στα κινήματα.
Η απόφαση για τη συμμετοχή μας στις επικείμενες εκλογές βγήκε από αναρίθμητα συντονιστικά και συνελεύσεις του «Κινήματος Δεν Πληρώνω».
Η συμμετοχή μας στις εκλογές το ξαναλέμε για πολλοστή φορά, δεν έχει να κάνει με την ενσωμάτωση μας στο σύστημα. Αν άλλωστε επιθυμούσαμε κάτι τέτοιο, θα το κάναμε σε παλιότερες εποχές.
Αν οι εκλογές άλλαζαν το καπιταλιστικό σύστημα θα κηρύσσονταν παράνομες από αυτό. Η αλλαγή των συστημάτων γίνεται μόνο με τη πάλη του λαού μαζί με τη πρωτοπορία. Μια πρωτοπορία που έχει την έννοια του πιο συνειδητοποιημένου, αποφασισμένου και εμπνευσμένου τμήματος του λαού και όχι μιας υπεροπτικής και ξεκομμένης ελίτ. Αν μη τι άλλο αυτό το αποδεικνύουν οι αδιάκοποι αγώνες μας (παντός καιρού) στο δρόμο αλλά και σε κάθε αγωνιστικό μετερίζι.
Το ξέρουν πολύ καλά και οι άσπονδοι εχθροί και οι «φίλοι». Είναι η γνωστή πάλη των τάξεων, αν έχουν ακουστά. Οι εκλογές λοιπόν, είναι ένα μέσο – εργαλείο που το ίδιο το σύστημα σου παρέχει , χωρίς τη θέληση του. Αν χρειαστεί, όπως στη δεδομένη εκρηκτική συγκυρία θα το χρησιμοποιήσεις προκειμένου η φωνή σου και οι αγώνες σου να φτάσουν και στο πιο απομακρυσμένο χωριό. Η άρχουσα τάξη χρησιμοποιεί τα ΜΜΕ για πάρτη της αποκλείοντας τους αγωνιστές, από το να γίνονται γνωστοί στη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία.
Τα ΜΜΕ είναι διαπλεκόμενα με το κράτος – πολιτικούς και μεγαλοεργολάβους. Όταν χρειάζεται και σου δίνεται η δυνατότητα, τα χρησιμοποιείς φτάνει να μη σε χρησιμοποιήσουν αυτά.
Δεν είμαστε εσωστρεφής σέχτα ώστε να κάνουμε αγώνες μόνο και μόνο για να ικανοποιούμε την ιδεολογία μας και να μας χειροκροτεί ένα μέρος του λαού που τυχαίνει να μας βλέπει στο internet, στα διόδια, στο μετρό , στα νοσοκομεία και αλλού να αγωνιζόμαστε.
Η ανατροπή του συστήματος απαιτεί ευρύτερη συμπαράσταση και συμμετοχή του κόσμου. Πάνω απ όλα απαιτεί τη γνωριμία με τα πλατιά στρώματα του λαού.
Η συμμετοχή μας στις εκλογές εξυπηρετεί αυτή την αναγκαιότητα. Είναι μια άλλου τύπου δράση. Είναι ένα μέσο που σου δίνει το σύστημα και οφείλεις να μη του γυρίσεις την πλάτη όταν και αν εσύ κρίνεις ότι ωφελεί το όραμα για το οποίο αγωνίζεσαι, για τα συμφέροντα και την απελευθέρωση του λαού. Δεν φοράς παρωπίδες, αφουγκράζεσαι τις αλλαγές που συμβαίνουν γύρω σου. Διεισδύεις κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων. Είναι ένα όπλο τακτικής και μόνο. Σαν ένας αγώνας σκάκι. ‘Οσοι έχουν τέτοια ταμπού με γειά τους και χαρά τους. Συνήθως βέβαια είναι οι πρώτοι που τρέχουν να ψηφίσουν σε μια εκλογική αναμέτρηση.
Βγάλαμε στο blog μας μια απλή ανακοίνωση για τη κάθοδό μας στις εκλογές και ξεσηκώθηκαν από τα κομματικά και άλλα γραφεία τους.
Δεν τους βλέπουμε συχνά στους δρόμους, είναι όντως κουραστικός ο δρόμος του αγώνα. Είναι πιο εύκολο, γι’αυτούς, να βγάζουν εμπαθείς κορώνες και οχετούς στο διαδίκτυο. Ποιος τους υπολογίζει;
Η ιστορία γράφεται και χωρίς αυτούς. Δεν έχουμε ώρα για χάσιμο.
