Από τη στιγμή που ο δοτός πρωθυπουργός της Τρόικας, διέλυσε τη Βουλή, οι γνωστές μαριονέτες πήραν θέση στο σκηνικό του πολιτικού θεάτρου.
Οι δύο πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, φόρεσαν τις ολοκαίνουριες μάσκες τους και άρχισαν να μας ψέλνουν, μέρες που’ναι, τα παλιά τους τροπάρια.
Μας λένε ότι έχουν αναλάβει αυτό το δύσκολο και θεάρεστο έργο για το καλό μας και ότι αν δεν μας μαστιγώσουν με μέτρα άγριας λιτότητας θα οδηγηθούμε στην καταστροφή.
Ο κύριος Βενιζέλος αποστασιοποιείται από τα πεπραγμένα του Γιωργάκη και διαφημίζει με ναρκισσισμό την πραμάτεια του, το β΄ μνημόνιο της ντροπής και το PSI της απάτης.
Μάλιστα έστειλε και επιστολή στον Μπαρόζο με πέντε προτάσεις για την περιβόητη ανάπτυξη που κατάντησε ανέκδοτο. Πρέπει λέει, να δοθεί από την κομισιόν έμφαση στην ανεργία των νέων, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στις επενδύσεις, στα μεγάλα έργα που έχουν σταματήσει και στην εκταμίευση πόρων του ΕΣΠΑ. Πράγματι το ενδιαφέρον του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ για την τύχη της δύσμοιρης χώρας μας είναι άκρως συγκινητικό, πλην όμως κίβδηλο. Πως θα καταφέρει ο γλωσσοπλάστης Ευάγγελος να πείσει τα μεσαία στρώματα της κοινωνίας, που στήριζαν το ΠΑΣΟΚ, παραδοσιακά, να πάνε στις κάλπες και να ψηφίσουν και πάλι ΠΑΣΟΚ;
Το «δικό» τους ΠΑΣΟΚ που τους πρόδωσε, που τους είπε διεφθαρμένους, τεμπέληδες και περισσευάμενους;
Θέλει επειγόντως μέσα σε τρείς εβδομάδες να προλάβει ν’ αλλάξει την κασέτα του, να τους κολακέψει, να τους κάνει να νοιώσουν και πάλι άνθρωποι με αυτοεκτίμηση. Θα χάψουν πάλι το παραμύθι του και τα ψεύτικα διλήμματά του «κυβέρνηση ή χάος» και «ευρώ ή δραχμή»;
Από την άλλη ο κύριος Σαμαράς ονειρεύεται πρωθυπουργιλίκια είτε με το άπιαστο όνειρο της αυτοδυναμίας, είτε με υπεροχή ψήφων έναντι του αδύναμου αντιπάλου Ευάγγελου.
Θέλει ο Αντώνης να κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει. Μάλιστα υπόσχεται και νέο «Ζάππειο» το «Ζάππειο ΙΙΙ», όπου περιγράφει εμπνευσμένα μέτρα για την ανάπτυξη της οικονομίας. Φαίνεται ότι τα παλαιά «Ζάππεια» δεν έπεισαν κανένα και κούρασαν γιατί περιείχαν αοριστολογίες ολκής. Άρχισε πάλι να ψελλίζει κάτι για επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, αλλά το όπλο του είναι άσφαιρο και δεν πείθει την Τρόικα με τα ισοδύναμα μέτρα που προτείνει και αυτός πάλι απειλεί το λαό με το γνωστό δίλλημα «αυτοδυναμία ή ακυβερνησία» και «επαναληπτικές εκλογές».
Δεν τους πιστεύουμε τους δύο εκπροσώπους των πρώην μεγάλων κομμάτων. Είναι εντολοδόχοι των πολυεθνικών και των τραπεζών και οι δύο αρχηγοί, χωρίς αμφιβολία πλησίασαν τόσο πολύ μεταξύ του που στην ουσία αποτελούν ένα και το αυτό νεοφιλελεύθερο κόμμα. Ας το παραδεχτούν ας ενώσουν τα παραπλανημένα ποσοστά των ψηφοφόρων τους για να ικανοποιήσουν έτσι απόλυτα και χωρίς αντιρρήσεις τα αφεντικά τους.
Μας λένε με θράσος «Σκύψτε τι κεφάλι, ξεχάστε και ψηφίστε μας».
Φτάνει ο εμπαιγμός τους.
Η Τρόικα τα λέει έξω απ’ τα δόντια. Τους παροτρύνει να φτιάξουν ένα υβρίδιο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ίδιο με το προηγούμενο της συγκυβέρνησης υπό τις ευλογίες ενός Λουκά παλιού ή νέου. Δεν τους πήγε και άσχημα το προηγούμενο εγχείρημα. Ήταν όλοι ηθοποιοί του γνωστού θιάσου υπάκουοι και βολικοί, ότι ακριβώς ζητάγανε οι ντόπιοι και ξένοι πλούσιοι σκηνοθέτες τους.
Τους είναι ενοχλητικές όλες αυτές οι μικρές, αλλά πιθανόν απειλητικές δυνάμεις, που τολμάνε να πάρουν μέρος σ’ αυτές τις εκλογές. Τις αποκαλούνε «γκρουπούσκουλα». Τους χαλάνε τα ύπουλα σχέδια. Τους ταράζουνε τους προσχεδιασμένους «κύκλους» τους. Προτιμάνε τους προσκυνημένους. Αυτούς που συμμορφώνονται «προς τας υποδείξεις», που δεν αντιδρούν στα ερεθίσματα.
Το κίνημά μας, το «Κίνημα Δεν Πληρώνω» κατεβαίνει στις εκλογές με πανελλαδικό ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο.
Δεχόμαστε από την πρώτη μέρα, ένα πόλεμο γι’ αυτό. Βάζουν ασφυκτικές και εξωπραγματικές προθεσμίες για τα πάντα. Υψώνουν εμπόδια πολλές φορές και τεχνητά. Για τα οικονομικά ας μην το συζητάμε. Μας ζητάνε της Παναγιάς τα μάτια προκειμένου να μας αποθαρρύνουν. Σε τιμωρούν επειδή είχες το θράσος να συμμετέχεις στις εκλογές. Το θεωρούν αυτό μόνο δικό τους προνόμιο. Είναι οι μόνοι ιδιοκτήτες μιας «κρατικής σκηνής θεάτρου» και συγχρόνως θέλουν να είναι και οι μοναδικοί ηθοποιοί.
Ξέραμε πολύ καλά ότι η εκλογική διαδικασία διέπεται από κανόνες ταξικούς. Τα μεγάλα κόμματα παίρνουν παχυλές επιχορηγήσεις και φουσκωμένα δανεικά και αγύριστα από τις κρατικές τράπεζες. Οι άνομες πράξεις των τζαμπαζήδων, αυτών των καθεστωτικών κομμάτων, βαπτίζονται νόμιμες και διαγράφονται. Εδώ δεν ισχύει η κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων όπως γίνεται με το λαό. Έχουν και εδώ, φαίνεται, την ασυλία τους τα κόμματα και οι μπαταχτσήδες βουλευτές τους. Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει.
Πιστεύουν ότι θα κάνουμε πίσω, τους λέμε ότι είναι βαθιά νυχτωμένοι. Οι δυνάμεις μας φαίνεται ότι είναι ανεξάντλητες. Το δικαίωμα του εκλέγεσθαι λένε τα βιβλία τους ότι είναι κατάκτηση όλου του λαού. Ζούμε σε μια κατ’ επίφαση Δημοκρατία των λίγων. Κάθε 4 χρόνια ή και λιγότερα, μας καλούν να τους δώσουμε συγχωροχάρτι και να τους ψηφίσουμε. Να τους παραδώσουμε μια λευκή επιταγή για να νομοθετούν όποτε και ό,τι θέλουν, αυτοί και τα αφεντικά τους, ντόπια και ξένα.
Δεν κουράστηκαν να βγάζουν φιρμάνια, που δεν εφαρμόζονται από το λαό; Από την «απαγόρευση του καπνίσματος» , το «κίνημα των αποδείξεων», τους νόμους της ντροπής Ρέππα και Βορίδη για την νομιμοποίηση των παράνομων διοδίων, για την κατάργηση των διαδηλώσεων και πάει λέγοντας. Ας μη μιλήσουμε και για τα σοβαρότερα που μας πονάνε. Την κατάργηση της Γενικής Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης, το οχτάωρο, τις διαιτησίες, τη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων με το «κούρεμα» των ομολόγων τους, την ανήθικη επίθεση στον 13ο και 14ο μισθό καθώς και στο εφάπαξ.
Τι να πρωτοπεί κανείς!
Η λίστα του εργασιακού μεσαίωνα φαντάζει ατελείωτη. Δεν θέλουν να διαλέξουμε άλλο δρόμο από εκείνο της υποταγής. Θυμόμαστε, οι μεγαλύτεροι, την βίαιη επιστράτευση και το κούρεμα των αντιφρονούντων φοιτητών την εποχή της προηγούμενης χούντας του 1967. Τι κέρδισαν όλοι αυτοί οι πιστοί υπηρέτες του κεφάλαιου; Η καταστολή τους γύρισε μπούμερανγκ. Το τσεκούρι γυρίζει πάντα πίσω, όταν κατευθύνεται άδικα σε λάθος στόχο. Τους το επιστρέφουμε, γιατί το δίκιο είναι με το μέρος μας. Εμείς έχουμε μπροστά μας μόνο το δικό μας τίμιο δρόμο του αγώνα. Αυτόν ξέρουμε καλά. Η φυσική στάση του ανθρώπου είναι η ορθία.
Ο εσμός των άνομων συμφερόντων πρέπει να ανατραπεί, δεν υπάρχει άλλη λύση. Οι πολυεθνικές ζουν για τα κέρδη τους ενώ οι εργαζόμενοι πρέπει να αγωνίζονται διαρκώς για την ίδια τους τη ζωή. Σπρώχνουν έναν ολόκληρο περήφανο λαό στην απόλυτη φτώχια. Θέλουν να τον γονατίσουν για να τον κάνουν εύκολη λεία. Να του δίνουν μισθούς Βουλγαρίας απλά για να επιβιώνει. Να μην έχει ελεύθερο χρόνο να ονειρευτεί για το μέλλον του. Να ζει για να δουλεύει δωδεκάωρα χωρίς ασφάλιση ή να στέκεται στις ουρές των συσσιτίων με σκυμμένο το κεφάλι. Αυτή τη ζωή θέλουμε; Ο λαός πρέπει να συνειδητοποιήσει τις αστείρευτες δυνάμεις του που κρύβει μέσα του. Να κοιτάξει κατάματα τα παιδιά του και να ξεσηκωθεί. Να πάρει πάλι τη ζωή στα χέρια του.
«Μας φαίνονται μεγάλοι γιατί εμείς είμαστε γονατιστοί. Ας εγερθούμε.»
ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ
www.oxidiodia.gr
www.kinimadenplirono.gr
e-mail: epitropes2010@gmail.com
Γραφεία: Καυτατζόγλου 35- Πατήσια – Αθήνα (Άγιος Ελευθέριος ΗΣΑΠ)
