του Παναγιώτη Τζαννετάτου *Η πατρίδα του Οδυσσέα περνά την δική της οδύσσεια.
Η Κεφαλονιά είναι ένα νησί που την τελευταία δεκαετία ζει αποκλειστικά από τον τουρισμό.
Όπως σε όλα τα επίπεδα έτσι και ο τουρισμός πλήττεται από αυτή τη πολύπλευρη κρίση. Οι κρατήσεις σύμφωνα με την ομοσπονδία καταλυμάτων έχουν μειωθεί στο 43% σε σχέση με τη περσινή τουριστική περίοδο. Εν μέρει αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας στο νησί κατά 15% , ενώ ένα 20% των ανέργων βρέθηκαν στο δρόμο από επιχειρήσεις που δεν μπόρεσαν να κρατηθούν μέσα στο έτος.
Κατά τη διάρκεια του χειμώνα στη πρωτεύουσα του νησιού πάνω από 15 επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο και αρκετά καταστήματα αναζήτησαν οικονομικότερους χώρους εφόσον δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στο ενοίκιο.
Οι μειωμένες κρατήσεις και οι αλλεπάλληλες ακυρώσεις σε συνδυασμό με τη πολιτεία, η οποία ζει στον ουτοπικό κόσμο της και δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον, για πράγματα που προσελκύουν τους τουρίστες, όπως τα πολιτιστικά μνημεία του νησιού που βρίσκονται σε άθλια κατάσταση, μουσεία – αρχαιολογικοί χώροι που υπολειτουργούν, λόγω έλλειψης...
προσωπικού εδώ και μήνες. Oπως επίσης και η δημοτική καθαριότητα που χαρακτηρίζεται ανύπαρκτη (μόνο 3 με 4 υπάλληλοι για το δήμο Κεφαλονιάς και Ιθάκης ) αποτελούν ένα ακόμη πλήγμα για τον τουρισμό. Τώρα όσο αφορά τη στήριξη των κατοίκων από τις δημοτικές αρχές του τόπου λίγο πολύ είναι γνωστά. ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ. Κανένας έλεγχος στην τιμή των καυσίμων που συνεχώς ανεβαίνει. (Εδώ να θυμίσω πως, η Κεφαλονιά κατέχει την 3 θέση σύμφωνα με στατιστικά στην υψηλότερη τιμή καυσίμων στην Ελλάδα .) Τα δρομολόγια των πλοίων όσο πάει και μειώνονται. Και τα εισιτήρια των αεροπλάνων είναι απλησίαστα για τον μέσο πολίτη . Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την δυσχερή πρόσβαση στο νησί. Το κοινωνικό παντοπωλείο παραμένει στα χαρτιά. Η ΔΕΗ επιτελεί το θεάρεστο έργο της χωρίς καμία παρέμβαση. Το πρόγραμμα βοήθειας στο σπίτι λειτουργεί εθελοντικά αφού οι δημοτικοί υπάλληλοι εδώ και ένα χρόνο βρίσκονται απλήρωτοι. Ένα νοσοκομείο που αν μένει ακόμα ανοιχτό οφείλεται στο αξιόλογο προσωπικό που δίνει μάχη καθημερινά για να αντεπεξέλθει. Τέλος στη σχολική περίοδο δεν ήταν λίγα τα κρούσματα παιδιών που πήγαιναν στις τάξεις ημιλιπόθυμα γιατί ήταν αδύνατο οι γονείς να τους προσφέρουν τα απαραίτητα . Δυστυχώς ο φόβος επικρατεί στη κοινωνία μας. Εμείς είμαστε προϊόντα αυτής της κοινωνίας και προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να επιβιώσουμε. Θέλουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια. Για αυτό παλεύουμε μέσα από το Κίνημα Δεν Πληρώνω. ( * άρθρο του συναγωνιστή Παναγιώτη Τζαννετάτου, μέλους του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ Κεφαλονιάς)
