Το μείζον ζήτημα της ελληνικής
κοινωνίας σήμερα είναι η ανεργία. Περίπου 900 θέσεις εργασίας χάνονται
κάθε μέρα στην Ελλάδα.
Εκθεση του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών αποτυπώνει τις δραματικές μεταβολές στην Ελλάδα του 2012, εξαιτίας της κρίσης
Του Αποστολου Λακασα - Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 6/9/2012
Τα τελευταία δυόμισι χρόνια, η
ελληνική κοινωνία έζησε κοσμοϊστορικές αλλαγές. Βεβαιότητες για συνεχή
βελτίωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας, και κατ' επέκταση των
ατομικών εισοδημάτων, ακυρώθηκαν, οι άνεργοι ... τριπλασιάστηκαν, τα έσοδα
των εργαζομένων μειώθηκαν κατά 13,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτά προκύπτουν
από την έρευνα «Το κοινωνικό πορτρέτο της Ελλάδας 2012» του Εθνικού
Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ), την οποία παρουσιάζει σήμερα η «Κ».
Το μείζον ζήτημα της ελληνικής
κοινωνίας σήμερα είναι η ανεργία. Περίπου 900 θέσεις εργασίας χάνονται
κάθε μέρα στην Ελλάδα, λέει το ΕΚΚΕ, οι άνεργοι έχουν ξεπεράσει το 1
εκατομμύριο, το ποσοστό της ανεργίας κινείται στο 23%. «Στην αρχή
σκέφτεσαι ότι εντάξει, τώρα δεν έχεις δουλειά, αύριο θα βρούμε δουλειά.
Περνάει λίγο ο καιρός, δεν βρίσκεις δουλειά, μπαίνεις στο χρέος,
αναγκαστικά, και την οικονομική ανέχεια. Το συνειδητοποιείς πολύ
σύντομα...», είπε ένας 55χρονος στους ερευνητές του ΕΚΚΕ. Η λιτότητα και
η ύφεση ανέδειξαν νέα ή όξυναν προϋπάρχοντα προβλήματα και στρεβλώσεις
της ελληνικής οικονομίας, που τοποθετούν τη χώρα πολύ χαμηλά στους
δείκτες της ανταγωνιστικότητας, διεθνώς. Ολιγοπώλια και κλειστά
επαγγέλματα, υπερτροφικό και μη παραγωγικό κράτος, αναποτελεσματική
δημόσια διοίκηση, γραφειοκρατία και διαφθορά, στρεβλό παραγωγικό
μοντέλο, υψηλές ασφαλιστικές εισφορές, χαμηλή παραγωγικότητα είναι
ορισμένα από αυτά.
«Αναμφισβήτητα, η πιο
εντυπωσιακή και δραματική συνέπεια της πολύπλευρης κρίσης, που
αντιμετωπίζει η χώρα από το 2009, είναι η κατάρρευση του κοινωνικού
συμβολαίου που είχε συνομολογηθεί την περίοδο της Μεταπολίτευσης ανάμεσα
στα δύο κόμματα που εναλλάσσονταν στην εξουσία και τα μικρομεσαία
στρώματα (δημόσιοι υπάλληλοι, επαγγελματίες, μικροϊδιοκτήτες)». Αυτό
αναφέρουν οι ερευνητές (Α. Μουρίκη, Δ. Μπαλούρδος, Ο. Παπαλιού, Ν.
Σπυροπούλου, Ε. Φαγαδάκη. Ε. Φρονίμου), οι οποίοι τονίζουν επίσης την
ανάγκη να ενισχυθεί η κοινωνική έρευνα στη χώρα μας, που κινδυνεύει να
συρρικνωθεί λόγω της ανάγκης για δραστικές περικοπές και των
συγχωνεύσεων φορέων.
«Η κρίση, εκτός από τις
οδυνηρές συνέπειές της, αποτελεί μια ευκαιρία να απαλλαγεί η χώρα από τα
βαρίδια του παρελθόντος που την οδήγησαν στην παρακμή και την απαξίωση,
να σπάσουν κατεστημένα συμφέροντα δεκαετιών, να καταδικαστούν πρακτικές
ιδιοτέλειας και καιροσκοπισμού, ώστε να αναπνεύσουν οι δυνάμεις της
δημιουργίας, του ορθού λόγου και του συλλογικού συμφέροντος. Αρκεί να
υπάρξει ένα εθνικό σχέδιο που θα συναρθρώνει όλα αυτά τα προτάγματα και
θα απελευθερώσει τις σχολάζουσες δυνάμεις της χώρας», τονίζει η έρευνα
του ΕΚΚΕ.
