Η περιπέτεια του Πέτρου Καπετανόπουλου, που ξεκίνησε ως άλλο ένα
περιστατικό αστυνομικής αυθαιρεσίας, το Σάββατο της 21ης Ιουλίου,
κινδυνεύει να εξελιχθεί σε μνημονιακό και δικαστικό θρίλερ με άγνωστο
τέλος.
Θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα, όσους τουλάχιστον δεν κλείνουν τα μάτια σε όσα συμβαίνουν έξω από την πόρτα τους: «Μένω σε μια πολυκατοικία στον Κολωνό. Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, ακούσαμε φασαρία. Βάζω τις σαγιονάρες μου, μια βερμούδα και κατεβαίνω. 4-5 άντρες της ομάδας ΔΙΑΣ έχουν περικυκλώσει έναν νεαρό μετανάστη, πεσμένο στο έδαφος. Ενας από τους αστυνομικούς τον ... πατάει στην κοιλιά, ενώ ο συλληφθείς είναι ακινητοποιημένος με χειροπέδες στο έδαφος.
Πλησιάζω τον αστυνομικό και λέω «γιατί τον πατάς;». Τραβάει την μπότα του και λέει «δεν τον πατάω». Απομακρύνομαι, θεωρώντας ότι το συμβάν έληξε. Ερχεται δεύτερος αστυνομικός. «Αυτό που είδες δεν ήταν πάτημα. Αυτό είναι πάτημα» λέει και τον πατάει τόσο δυνατά με την αρβύλα του που ο μετανάστης σφάδαξε από τον πόνο»».
Διαμαρτυρήθηκε και οι αστυνομικοί τον συλλαμβάνουν μαζί με τον μετανάστη που είχαν πιάσει για κλοπή. Περνάει τρεις νύχτες στα κρατητήρια, πριν οδηγηθεί στο δικαστήριο. Η εισαγγελέας προσθέτει την κακουργηματική κατηγορία της «συνέργειας σε ληστεία», χωρίς μαρτυρίες ή εισήγηση από τους αστυνομικούς. Η ανακρίτρια τον αφήνει ελεύθερο χωρίς περιοριστικούς όρους.
Τον Νοέμβριο, στο πλαίσιο του τρίτου Μνημονίου, ήρθε ο νέος δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας. Αν η κακουργηματική κατηγορία φτάσει στο δικαστήριο κινδυνεύει να τεθεί σε αργία με στέρηση αποδοχών, για όσο διάστημα διαρκεί η δίκη, χωρίς να αποζημιωθεί ακόμα και αν αθωωθεί.
«Ο δικηγόρος μου έχει καταθέσει υπόμνημα στο συμβούλιο των εισαγγελέων που θα εξετάσει την υπόθεση, ζητώντας την απόσυρση των κατηγοριών ή τουλάχιστον της κακουργηματικής κατηγορίας. Υπάρχουν μάρτυρες που δεν έχουν εξεταστεί και επιβεβαιώνουν ότι δεν ακούμπησα τους αστυνομικούς, ενώ δεν υπάρχουν μαρτυρίες που να με συνδέουν με τη ληστεία, ούτε καν της ληστευθείσας».
Συνελεύσεις γειτονιών, φορείς, συνδικαλιστικές οργανώσεις (ο Πέτρος εργάζεται στον ΟΑΕΔ Περιστερίου) του συμπαραστέκονται καταδικάζοντας την αυθαίρετη σύλληψη και ποινικοποίηση μιας στοιχειώδους ανθρώπινης αντίδρασης.
Θεωρεί τη δίωξή του πολιτική; «Είναι εμμέσως πολιτική δίωξη. Θα μπορούσαν όμως να το κάνουν στον οποιοδήποτε, αρκεί να έχει την κατ’αυτούς αντισυμβατική συμπεριφορά. Εστω κι αν αυτή η συμπεριφορά κατατείνει στο να εφαρμοστεί ο νόμος, γιατί αυτό ζήτησα. Ιστορίες σαν τη δική μου, φανερώνουν ότι στήνεται ένα σκηνικό οργουελικό. Οποιουδήποτε είδους αντίδραση θα έχει διώξεις, ταλαιπωρίες, μέχρι και συντριβή των όρων της επαγγελματικής και προσωπικής ζωής».
Συνέντευξη στην Αφροδίτη Τζιαντζή, πηγη
