Οι παλαιότεροι στη ΛΕΜΟΤ
και στη ΜΟΤΟΕ ίσως θυμούνται
ότι στο θέμα αυτό είχα αναφερθεί
ήδη από το 1991 (άρθρο στο περιοδικό
«ΜΟΤΟ») και το 1997 (κείμενο που
συνέταξα για τη ΜΟΤΟΕ και κυκλοφόρησε
τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη,
μέσω FEM, μεταφρασμένο).
- Στη Γερμανία απαγορεύεται στους μοτοσυκλετιστές να κυκλοφορούν σε αρκετούς επαρχιακούς δρόμους! Είναι σαν να μας απαγόρευαν να κυκλοφορούμε στον δρόμο Σοφικό – Επίδαυρος – Λυγουριό!! Πρόφαση: οι μοτοσυκλετιστές παραβιάζουν συχνότερα τον ΚΟΚ, κατά μέσο όρο (σε σχέση με τους οδηγούς αυτοκινήτων). Όμως η ευθύνη είναι ατομική! Η αρχή της συλλογικής ευθύνης (που βρίσκεται πίσω από τις ως άνω απαγορεύσεις), προσιδιάζει στη φασιστική ιδεολογία. Οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας δικύκλων είναι δείγμα κυκλοφοριακού ρατσισμού, με τη σφραγίδα της επίσημης εξουσίας, στη Γερμανία (όπου, κατά τα άλλα, τα θεωρούμενα ακροαριστερά και ακροδεξιά κόμματα βρίσκονται εκτός νόμου…
- Οι Γάλλοι συνάδελφοι της FFMC μας ενημέρωσαν ότι ο Δήμος Παρισιού προτίθεται να απαγορεύσει την κυκλοφορία όλων των παλαιότερων του 2003 δικύκλων σε όλο το κέντρο του Παρισιού! Η «οικολογία» ως πρόσχημα για αυθαίρετες διακρίσεις;;
- Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία θέσπισε 4 (!) διπλώματα οδήγησης για τα δίκυκλα (ισχύς από 19-1-2013), δηλαδή (χοντρικά) μοτοποδήλατα, Α1 (125cc), A2 (έως 48 ίππους) και Α (απ’ ευθείας πρόσβαση από 24 ετών και άνω!) τη στιγμή που για τα αυτοκίνητα υπάρχει μία άδεια οδήγησης, δηλαδή ένας 18χρονος μπορεί να οδηγήσει ένα αυτοκίνητη 500 ίππων, αλλά για να οδηγήσει π.χ. ένα ΚΤΜ 400 Duke πρέπει να είναι 24 χρονών! Πίσω από την ρατσιστική αυτή διάκριση βρίσκονται μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, ιδίως της αυτοκινητοβιομηχανίας…
- Στην Ελλάδα του χθες, ποιος δεν θυμάται τον ΦΠΑ 36% που επιβλήθηκε μόνον στις μοτοσυκλέτες;
- Στην Αθήνα του σήμερα, οι καθημερινές επιδρομές των γερανών κατά των δικύκλων που παρκάρουν «παράνομα», (ακόμη και αν δεν ενοχλούν κανένα), επιδρομές κερδοφόρες τόσο για την εταιρεία που έχει τους γερανούς, όσο και για τον Δήμο Αθήνας (ο οποίος εξαντλεί την αυστηρότητά του νόμου στα δίκυκλα, ενώ «κλείνει τα μάτια σε σοβαρότερες και επικινδυνότερες παραβάσεις!), αποτελούν δείγμα μιας πολιτικής κυκλοφοριακού ρατσισμού με θύματα τους μοτοσυκλετιστές. Και αυτός ο κυκλοφοριακός ρατσισμός είναι ο χειρότερος, διότι συνιστά άσκηση δημόσιας εξουσίας...
Από ό,τι φαίνεται, οι μοτοσυκλετιστές
αποτελούν μια ευάλωτη ομάδα,
εύκολα θύματα μιας πολιτικής κυκλοφοριακού
ρατσισμού, με την οποία δεν ασχολείται
ούτε ο Τύπος, ούτε η Τηλεόραση…
Αθήνα, Δεκέμβριος
2012
Θεόδωρος Γαζούλης
εκπρόσωπος της ΜΟΤΟΕ στη FEMA και στο ΕΣΟΑ
