Καθώς το ημερολόγιο
των Μάγια λήγει, ένας νέος κύκλος αγώνων
αρχίζει με χιλιάδες Ζαπατίστας να
καταλαμβάνουν ειρηνικά και σιωπηλά τις
πλατείες των πόλεων σε ολόκληρη την
Τσιάπας.
Οι Ζαπατίστας επιστρέφουν!
Ρέοντας σαν το νερό του ποταμού που
χτυπάει το ξίφος. Κι ενώ κάποιοι
προσδοκούσαν τις εορτές των Χριστουγέννων,
κάποιοι άλλοι τη λήξη του ημερολογίου
των Μάγια, και κάποιοι άλλοι, ακόμη, το
νέο ανακοινωθέν του Γενικού Διοικητή
του EZLN που είχε αναγγελθεί το Νοέμβριο,
οι κύριες πόλεις της Τσιάπας ξύπνησαν
σήμερα (21/12) με τις αναμνήσεις του 1994.
Μπορεί σε όλο τον κόσμο
να προετοιμάζονταν για το τέλος του
κόσμου, αλλά φαίνεται ότι κάποιοι Μάγιας
είχαν μια πολύ διαφορετική άποψη επί
του θέματος. Προτίμησαν να μας στείλουν
ένα άλλο μήνυμα: του νέου κόσμου που...
οικοδομούν σιωπηλά δύο δεκαετίες τώρα.
Από τις πρώτες πρωινές
ώρες της 21ης Δεκέμβρη 2012, χιλιάδες
Ζαπατίστας από τις Βάσεις Στήριξης του
EZLN -με τα πρόσωπά τους καλυμμένα με τις
θρυλικές ζαπατίστικες κουκούλες και
μαντήλια γύρω από το λαιμό τους- άρχισαν
να πορεύονται σιωπηλά, σε τέλειο
σχηματισμό, και να εισέρχονται στις
πόλεις San Cristóbal de las Casas, Ocosingo, Las Margaritas,
Comitan, και Altamirano, καταλαμβάνοντας τις
κεντρικές πλατείες τους.
Αυτές ήταν οι ίδιες
πλατείες, στις ίδιες πόλεις, που είχαν
καταληφθεί κατά τη διάρκεια της εξέγερσης
των Ζαπατίστας την 1η Ιανουαρίου 1994.
Αυτή τη φορά, όμως, βάδισαν ειρηνικά και
σιωπηλά, κάτω από βαριά βροχή και υπό
τις επευφημίες των πολιτών. Μετά από
σιωπηλή πορεία μέσα από τις πόλεις, οι
Ζαπατίστας επέστρεψαν πίσω στις
κοινότητές τους, εξίσου σιωπηλά όπως
εμφανίστηκαν.
Είναι η πιο εντυπωσιακή
κινητοποίηση των Ζαπατίστας από το Μάιο
του 2011, όταν -μαζί με το Κίνημα για Ειρήνη,
Δικαιοσύνη, Αξιοπρέπεια του ποιητή
Javier Sicilia- συγκέντρωσαν πάνω από 30.000
ανθρώπους στην κεντρική πλατεία του
San Cristóbal de las Casas σε μια εκδήλωση εναντίον
του "πολέμου κατά των ναρκωτικών"
του Φελίπε Καλντερόν, που έχει ήδη
κοστίσει στο Μεξικό περισσότερους από
70.000 θανάτους.
Αυτή η εντυπωσιακή
σιωπηλή κινητοποίηση είναι η απάντηση
των Ζαπατίστας στην αυξανόμενη, κατά
τη διάρκεια των τελευταίων ετών, καταστολή
των κοινοτήτων τους από την κυβέρνηση
και τους παραστρατιωτικούς της, σε
συνδυασμό με την επιστροφή του PRI -το
κόμμα κατά του οποίου ο EZLN αρχικά
κινητοποιήθηκε το 1994- στην κυβέρνηση.
Είναι επίσης ένα μήνυμα
προς τον κόσμο: οι Ζαπατίστας είναι
ακόμα εδώ, σιωπηλά και με υπομονή, όπως
το νερό του ποταμού που χτυπάει το
ξίφος...
"Η ιστορία του
Ξίφους" είναι μια αρχαία παραβολή
που δείχνει πώς οι αυτόχθονες λαοί του
Μεξικού μπορούν τελικά να νικήσουν τον
ευρωπαϊκό εισβολέα. "Το δέντρο",
λέει ο Υποδιοικητής Μάρκος όταν διηγείται
την ιστορία, "προσπάθησε να καταπολεμήσει
το ξίφος, αλλά νικήθηκε. Η πέτρα το ίδιο."
Αλλά όχι το νερό. ''Ακολουθεί το δικό του
δρόμο, τυλίγεται γύρω από το ξίφος και,
χωρίς να κάνει τίποτα, φτάνει στο ποτάμι
που θα το μεταφέρει στο μεγάλο νερό,
όπου οι μεγαλύτεροι των θεών σβήνουν
τη δίψα τους, οι θεοί που γέννησαν τον
κόσμο, οι πρώτοι."
Μετάφραση: Δ.Κ.
Πρωτότυπο κείμενο:
http://roarmag.org
