"Οσοι με ξερετε καλα, γνωριζετε οτι μονο "επαναστατης" δεν ειμαι. Σημερα, ωστοσο, ειμαι εξαλλος και στενοχωρημενος. Η αστυνομια, με γρηγορη και ησυχη επεμβαση που συνεχιζεται, εκκενωσε την καταληψη στην Πατησιων 61 και Σκαραμαγκα, ακριβως διπλα απο εμενα.
ΕΝΑ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ: Απο τις αρχες του 2009, οποτε και το εγκαταλελειμμενο και ετοιμορροπο κτιριο κατεληφθη, τα παιδια που το διαχειριζονταν ΜΟΝΟ ΚΑΛΟ ΕΚΑΝΑΝ και στο κτιριο και στη γειτονια μας. Απο βρωμικο κουφαρι, εστια μολυνσης, μικροεγκληματικοτητας, πρεζας και κλοπιμαιων το μετετρεψαν σε ζωντανο οργανισμο. Ποτε δεν προκαλεσαν, ποτε δεν θορυβησαν, ποτε δεν ειδαμε, ακουσαμε ή ...νοιωσαμε ο,τιδηποτε αρνητικο, εκνομο ή επικινδυνο.
Ισα-ισα, κρατησαν το αθλιο παζαρι της Τοσιτσα και της Στουρναρα μακρυα μας ή τις ορδες των νεοναζιστων, που μαινονται δυο τετραγωνα παρακατω.
Διατηρησαν το δρομο πεντακαθαρο. Συντηρησαν το κτιριο.
Ορανωσαν προβολες, γευματα, εργαστηρια. Μεχρι και επισκεψεις στο διαμερισμα της Μαριας Καλλας (εκει εμενε, απο το 1967 ως το 1945) οργανωναν, πριν σκληρηνουν τα πραγματα τα τελευταια 2 χρονια. Μονο θετικα λογια ειχαμε να πουμε, εμεις οι γειτονες, οι τελευταιοι των μοικανων και των ΑΣΤΩΝ (υπογραμμιζω!) που κατοικουμε εδω.
ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ: Τις (ΠΟΛΛΕΣ) φορες που καηκε η Αθηνα απο ποκιλωνυμους και 'αγνωστους' μπαχαλακηδες, ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΕΡΙΟΙΚΟΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΔΑΜΕ ουτε υποπτα σουρτα-φερτα, ουτε μολωτοφ, ουτε κονταρια, ουτε "κουκουλες".
Δεν ξερω τι θα "βρει" η ασφαλεια μεσα, ξερω ομως οτι απο σημερα το βραδυ, εγω ως "νομοταγης" πολιτης του πολυπαθου κεντρου της Αθηνας, δεν θα αισθανομαι ουτε ησυχοτερος ουτε ασφαλεστερος, το αντιθετο."
απο το face book
