Α!
κύριε, κύριε Μαλακάση,
ποιος θα βρεθεί να μας δικάσει,
μικρόν εμέ κι
εσάς μεγάλο,
ίδια τον ένα και τον άλλο;
Τους τρόπους, το παράστημά
σας,
το θελκτικό μειδίαμά σας,
το monocle που σας βοηθάει
να βλέπετε
μόνο στο πλάι
και μόνο αυτούς να χαιρετάτε
όσοι μοιάζουν
αριστοκράται,
την περιποιημένη φάτσα,
την υπεροπτική γκριμάτσα
από τη
μια μεριά να βάλει
της ζυγαριάς, κι από την άλλη
πλάστιγγα να
βροντήσω κάτου,
μισητό σκήνωμα, θανάτου
άθυρμα, συντριμμένο βάζον,
εγώ, κύμβαλον αλαλάζον.
Α! κύριε, κύριε Μαλακάση
ποιος τελευταίος θα γελάσει;
