Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα των ζώων…
Ο «Δρ. Χνούδος» εφημερεύει σήμερα.
Μια αγωγή που δεν βγήκε από κάποιο εργαστήριο φαρμακευτικής πολυεθνικής. Που δεν βασίζεται στην πανάκριβη υψηλή τεχνολογία. Που δεν θα προταθεί για Νόμπελ Ιατρικής. Μια θεραπεία που βασίζεται στην άδολη τρυφερότητα και επαφή, στην ξεγνοιασιά του παιχνιδιού, στην άνευ όρων εμπιστοσύνη που μπορεί να προσφέρει ένα κατοικίδιο στις δύσκολες μέρες της νοσηλείας σε νοσοκομείο. Η μέθοδος, γνωστή ήδη σε Ευρώπη και Αμερική, δοκιμάστηκε πρόσφατα και στην Ελλάδα, στο «Αγλαΐα Κυριακού». Την αγκάλιασαν θερμά όλοι, ασθενείς, γιατροί, νοσηλευτικό προσωπικό. Και κατόπιν την...
αποχαιρέτησαν…
«Σε μια χώρα που δεν επιτρέπεται η είσοδος των ζώων στα μέσα μαζικής μεταφοράς, πόσο εύκολο είναι να επιτραπεί στα νοσοκομεία;» Καθόλου. Η θεραπευτική συντροφιά των ζώων μπορεί να έχει αποδειχθεί επιστημονικά και εμπειρικά, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν εξασφαλίζει την είσοδό τους στα νοσοκομεία.
Το πρόγραμμα εφαρμόστηκε στη Β’ Παιδιατρική Κλινική του ογκολογικού τμήματος του νοσοκομείου από τον Νοέμβριο του 2008 έως τα τέλη του 2010. Το ρόλο του τετράποδου θεραπευτή ανέλαβαν εναλλάξ δυο κουνελάκια που πήραν το όνομα «Χνούδος», τα οποία επισκέπτονταν τους μικρούς ασθενείς 2 φορές την εβδομάδα για 2 ώρες κάθε φορά. Η παρουσία τους αποδείχθηκε ευεργετική για γονείς και παιδιά.
Και όμως, η θεραπεία μέσω ζώων χρησιμοποιείται σε διάφορες χώρες (από τις ΗΠΑ και τον Καναδά έως τη Γερμανία, την Αυστρία, τη Βρετανία) περίπου εδώ και μια εικοσαετία, με ευεργετικά αποτελέσματα κυρίως στην ψυχολογική διάθεση των ασθενών, ως επί το πλείστον παιδιών και ηλικιωμένων. Σκυλιά, αλλά και γάτες, άλογα, κουνέλια, ινδικά χοιρίδια, ψάρια, χελώνες, ωδικά πουλιά κ.α., εκπαιδεύονται συνήθως από ιδιωτικούς φορείς για να παράσχουν τη θεραπευτική συντροφιά τους σε ασθενείς, κατόπιν ειδικής συνεννόησης με τα συνεργαζόμενα νοσοκομεία.
Σύμφωνα με σχετικές μελέτες, η ζεστασιά και τα συναισθήματα που αναπτύσσονται ανάμεσα στον ασθενή και το ζώο, το παιχνίδι μαζί του, η κίνηση και η διασκέδαση δημιουργούν μια κατάσταση χαλάρωσης που βοηθάει τη λειτουργία της καρδιάς, την αναπνοή, τη μυϊκή τόνωση, το νευρικό σύστημα και την ορμονική λειτουργία. Το ζώο δεν προδίδει την εμπιστοσύνη του ασθενή, ενώ η αγάπη του προσφέρεται άνευ όρων και άδολα. Ακόμα και η απλή παρατήρηση ενός ζώου, πόσο μάλλον το χαϊδολόγημά του, το «χουρχούρισμα» και η πιο ενεργή ενασχόληση μαζί του, έχει αποδειχθεί ότι βοηθάει τον άρρωστο να αποβάλει το στρες της ασθένειας και της ενδονοσοκομειακής νοσηλείας, συμβάλλοντας έτσι στη θεραπεία του.
Στην Ελλάδα έχει εφαρμοστεί μέχρι στιγμής μόνο ένα ανάλογο πρόγραμμα με δυο κουνελάκια από τον Νοέμβριο του 2008 έως τα τέλη του 2010 στη Β’ Παιδιατρική Κλινική του ογκολογικού τμήματος του «Αγλαΐα Κυριακού» από την κτηνίατρο Κατερίνα Λουκάκη.
Πριν μπουν στο πρόγραμμα τα δύο κουνέλια, που πήραν το όνομα «Χνούδος», πέρασαν από μια σειρά εξετάσεων προκειμένου να πιστοποιηθεί η καλή φυσική τους κατάσταση και υγεία, καθώς και από μια διαδικασία εκπαίδευσης, ώστε να συνηθίσουν μεταξύ άλλων στην παρουσία ανθρώπων και στους θορύβους της πόλης. Στη συνέχεια τα δυο ζωάκια επισκέπτονταν εναλλάξ το νοσοκομείο δυο φορές την εβδομάδα και παρέμεναν εκεί για δυο ώρες, κατά τη διάρκεια των οποίων διαμορφωνόταν ένα ολόκληρο πρόγραμμα.
«Τα παιδιά συμμετείχαν, ζωγράφισαν, τραγούδησαν, πλησίασαν το ζώο, δεν είχαν φόβο, ήρθαν σε επαφή με τη φύση. Από κει και περά αυτό που μας έκανε εντύπωση είναι ότι και το προσωπικό του τμήματος συμμετείχε και αγκάλιασε το πρόγραμμα αυτό: από τη διευθύντρια και τους γιατρούς μέχρι την καθαρίστρια του τμήματος όλοι περίμεναν τον «αγαπητό κύριο Χνούδο», να βοηθήσουν, να τον βάλουν μέσα, να του πάρουν το κλουβί» μας εξηγεί η κυρία Κατερίνα Λουκάκη. «Αυτό που παρατηρήσαμε» μας επισημαίνει «ήταν ότι και οι γονείς που ενημερώθηκαν νωρίς και έγκαιρα ήταν πολύ θετικοί απέναντι στο πρόγραμμα. Έδωσε χαρά στο τμήμα, συντέλεσε στη βελτίωση της ψυχολογικής κατάστασης των παιδιών – κι ας μην ξεχνάμε πως η καλή ψυχολογική κατάσταση έχει θετική επίδραση στη θεραπεία. Το να περάσει δυο ώρες ένα παιδάκι γελώντας, παίζοντας, συμμετέχοντας σε μια ομάδα αντί να είναι απομονωμένο, σιωπηλό και δυστυχές, αυτό όχι μόνο έχει απογειώσει το πρόγραμμα, αλλά το κάνει ένα πρόγραμμα που μπορεί να εφαρμοστεί. Ας μην ξεχνάμε ότι ο τρόπος ζωής όλων των παιδιών που νοσηλεύονται για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν είναι φυσιολογικός, βιώνουν συνεχώς στρες, καθώς από τη μια στιγμή στην άλλη βρίσκονται σε έναν χώρο που δεν είναι δικός τους. Το ίδιο ευεργετική ήταν η επίδραση του ζώου και στην ψυχολογική κατάσταση των γονιών, που έβλεπαν τα παιδιά τους να ξεχνούν για λίγο την ταλαιπωρία και να επιστρέφουν προσωρινά σε μια κατάσταση ξεγνοιασιάς και επαφής με τη φύση».
Στο «Αγλαΐα Κυριακού» η συντονίστρια διευθύντρια του ογκολογικού τμήματος κ. Ελένη Βασιλάτου – Κοσμίδη επιβεβαιώνει ότι τα παιδιά περίμεναν κάθε φορά με αγωνία την επίσκεψη της κ. Λουκάκη καθώς με τον «Χνούδο» ένιωθαν να αποσπώνται από τη δύσκολη πραγματικότητα τους και να επιστρέφουν στη φυσιολογική ζωή. Είναι χαρακτηριστικό, αναφέρει, ότι την επίσκεψη του «Χνούδου» ζήτησε κι ένα παιδάκι που νοσηλευόταν σε άλλο θάλαμο, έχοντας ακούσει τα σχόλια και τις εντυπώσεις από τις επισκέψεις του κουνελιού. Η κ. Κοσμίδη σημειώνει ότι το πείραμα με τον «Χνούδο» απέδειξε το εφικτό της υλοποίησης του προγράμματος, καθώς και ότι όλοι στο τμήμα περιμένουν με αγωνία την επιστροφή του.
Απόσπασμα από το άρθρο της Γεωργία Μυλωνάκη για το «Ε» της Ελευθεροτυπίας.
jenny.gr via ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ-ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΟΛΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ
