Πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε μια κυβέρνηση που μας
κατασκοπεύει;
Δεν θα πρέπει να φοβόμαστε κάποια
Οργουελική μελλοντική κατάσταση, όπου υφιστάμεθα καθολικό ηλεκτρονικό έλεγχο -
είναι η σημερινή μας πραγματικότητα
«Αν είστε ένας νομοταγής πολίτης αυτής της χώρας, κοιτώντας μόνο τη δουλειά
σας και την προσωπική σας ζωή, δεν έχετε τίποτα να φοβάστε."
Αυτή ήταν η
απάντηση του William Hague, υπουργού Εξωτερικών, σε σχέση με τις αποκαλύψεις
μαζικών παρακολουθήσεων στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Προσπαθήστε να το
πείτε αυτό στην οικογένεια του Stephen Lawrence.
Τέσσερις αστυνομικοί
παρακολουθούσαν την οικογένεια και τους φίλους του έγχρωμου εφήβου που
δολοφονήθηκε από λευκούς ρατσιστές. Η οικογένεια του....Lawrence και οι άνθρωποι που συμπαραστάθηκαν στον αγώνα τους για δικαιοσύνη ήταν νομοταγείς πολίτες που κοιτούσαν τη δουλειά τους. Ωστόσο, μυστικοί αστυνομικοί χρησιμοποιήθηκαν, όπως μας λέει τώρα ένας από τους κατασκόπους, με σκοπό την "παραπληροφόρηση" και τη "λοιδορία". Ποιός ήταν ο σκοπός τους; «Προσπαθούσαμε να σταματήσουμε το κυνήγι τους για δικαιοσύνη."
Οι δύο αυτές ιστορίες κατασκοπίας
αλληλεπιδρούν η μία με την άλλη. Η μία, από τον Paul Lewis και τον Rob Evans,
δείχνει πώς η παρακολούθηση της αστυνομίας έχει πλήρως διαστρεβλωθεί. Αντί να υπερασπίζεται
τους πολίτες και τη χώρα, έχει χρησιμοποιηθεί για να προστατεύσει την αστυνομία
από τον δημοκρατικό έλεγχο και για να καταπνίξει τις προσπάθειες των πολιτών
για συμμετοχή τους στην πολιτική.Η άλλη ιστορία , που προκύπτει από τα έγγραφα που αποκάλυψε ο Edward Snowden, δείχνει ότι οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν εμπλακεί στην μαζική παρακολούθηση τηλεφωνημάτων πολιτών και της χρήσης τους στο διαδικτύου. Ο William Hague επιμένει ότι θα πρέπει «να έχουμε εμπιστοσύνη στο έργο των μυστικών υπηρεσιών, και στην προσκόλλησή τους με το νόμο και τις δημοκρατικές αξίες». Γιατί;
Εδώ παραθέτουμε κάποιες πληροφορίες που έχουμε μάθει για τη μυστική αστυνομία στη Βρετανία. Μια μονάδα με επικεφαλής έναν αστυνομικό που ονομάζεται Bob Lambert έδωσε εντολή σε αστυνομικούς να παρακολουθήσουν ειρηνικούς ακτιβιστές. Έπαιρναν τις ταυτότητες από νεκρά παιδιά και στη συνέχεια παρείσφρυαν σε ομάδες διαμαρτυρίας. Εννέα από τους έντεκα κατασκόπους έκαναν μακροχρόνιες σχέσεις με γυναίκες από τις ομάδες, σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα (όπως του Lambert) έκαναν και παιδιά μαζί τους. Στη συνέχεια έβρισκαν δικαιολογίες και εξαφανίζονταν.
Άφησαν πίσω τους κατεστραμμένες ζωές, ορφανά παιδιά και γυναίκες των οποίων η εμπιστοσύνη έχει καταστραφεί ανεπανόρθωτα. Έχουν επίσης δημιουργήσει και άλλου είδους σοβαρά ζητήματα. Την Παρασκευή ανακαλύψαμε ότι ο Lambert έγραψε μαζί με άλλους ένα φύλλο οδηγιών χρήσης για την οποία δύο αδέκαροι ακτιβιστές πέρασαν τρία χρόνια στο ανώτατο δικαστήριο υπερασπιζόμενοι μια μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση που ασκήθηκε από την McDonald 's. Η αστυνομία δεν έκρινε ποτέ σκόπιμο να ενημερώσει το δικαστήριο ότι ένας από τα δικούς τους ήταν ένας από τους συντάκτες.
Ο Bob Lambert έχει κατηγορηθεί για τη χρήση ψευδών στοιχείων ταυτότητας κατά τη διάρκεια μιας δίκης. Και, με κοινοβουλευτικά προνόμια, ο βουλευτής Caroline Lucas ισχυρίστηκε ότι φύτεψε ένα εμπρηστικό μηχανισμό σε υποκατάστημα της Debenhams, ενώ ενεργούσε ως προβοκάτορας. Ο εκρηκτικός μηχανισμός εξερράγη, προκαλώντας ζημιά £ 300.000 στερλινών. Ο Lambert αρνείται κάτι τέτοιο.
Αστυνομία και εισαγγελείς, επίσης, απέτυχαν να αποκαλύψουν, κατά τη διάρκεια δύο δικών ακτιβιστών ενάντια στην κλιματική αλλαγή, τις ηχογραφήσεις που αθώωναν τους διαδηλωτές τις οποίες ένας μυστικός αστυνομικός που ονομάζεται Mark Kennedy είχε μαγνητοσκοπήσει κρυφά. Είκοσι άνθρωποι καταδικάστηκαν άδικα. Οι καταδίκες αργότερα ανετράπησαν.
Αν το κράτος κάνει κατάχρηση των εξουσιών και των μεσών της σε περιπτώσεις όπως αυτή, όπου υπάρχει υψηλός κίνδυνος εντοπισμού, και εάν είναι διατεθειμένο να εισχωρήσει τόσο πολύ στη ζωή των ανθρώπων όπου αστυνομικοί ζουν με τους ακτιβιστές και κάνουν παιδιά μαζί τους, τότε φανταζόμαστε τι είναι διατεθειμένο να κάνει, όταν κατασκοπεύει την ιδιωτική ηλεκτρονική αλληλογραφία μας όπου δεν υπάρχει κίνδυνος εντοπισμού.
Ήδη γνωρίζουμε ότι η ηλεκτρονική παρακολούθηση έχει χρησιμοποιηθεί στη Μ.Βρετανία για σκοπούς άλλους εκτός από τις γνωστές δικαιολογίες της σύλληψης τρομοκρατών, ξένων κατασκόπων και την πρόληψη στρατιωτικών επιθέσεων. Χρησιμοποιήθηκε, για παράδειγμα, για την παρακολούθηση των χωρών που συμμετέχουν στη συνάντηση των G20 που φιλοξένησε το ΗΒ το 2009. Αν η κυβέρνηση κάνει αυτό σε άλλα κράτη, τα οποία θα μπορούσαν να ανιχνεύσουν την παρακολούθηση και που σίγουρα έχουν τα μέσα για να αντιταχθούν σε αυτό, τότε τι είναι διατεθειμένη να κάνει σε ανυπεράσπιστους πολίτες;
Φαίνεται σαν ο William Hague να παραπλάνησε το κοινοβούλιο πριν από ένα δεκαπενθήμερο. Ισχυρίστηκε ότι "για να παρακολουθήσει κανείς την επικοινωνία οποιουδήποτε ατόμου στο Ηνωμένο Βασίλειο απαιτεί ένταλμα υπογεγραμμένο προσωπικά από εμένα, τον Υπουργό Εσωτερικών ή από άλλον Υπουργό του κράτους».
Τώρα ανακαλύπτουμε ότι αυτοί οι Υπουργοί μπορούν επίσης να εκδόσουν γενικά πιστοποιητικά, που ανανεώνονται κάθε έξι μήνες, τα οποία επιτρέπουν την μαζική παρακολούθηση που μόνο η Government Communications Headquarters (GCHQ) μπορεί να διεξάγει. Μεταξύ των πιστοποιητικών που εκδίδονται για την GCHQ είναι ένα "παγκόσμιο" που δίνει εξουσιοδότηση για την παρακολούθηση μέχρι 600 τηλεφωνικών κλήσεων και 39 εκατομμυρίων gigabytes ηλεκτρονικών πληροφοριών την ημέρα. Ένα εκατομμύριο υπουργοί, ακόμα και αν υπέγραφαν όλη την ημέρα, δεν θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν.
Το καλύτερο τεστ για την καλή πίστη ενός ιδρύματος είναι ο τρόπος που ασχολείται με «σκάνδαλα» του παρελθόντος. Παρά τις δύο ετών αποκαλύψεις σχετικά με την κατάχρηση της αστυνομία στην κατασκοπεία, η βρετανική κυβέρνηση δεν έχει ακόμη ξεκινήσει μια πλήρη δημόσια έρευνα. Ο Bob Lambert, ο οποίος ήταν επικεφαλής της ομάδας, ο οποίος έκανε παιδί με μια αθώα ακτιβίστρια που εξαπάτησε, ο οποίος συν-έγραψε το φυλλάδιο για την McDonald 's, ο οποίος φέρεται να έχει πει ψέματα στο δικαστήριο και έχει κατηγορηθεί από έναν βουλευτή για εμπρησμό, του απονεμήθηκε το βραβείο MBE (Member of the British Empire) το 2008. Τώρα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο St Andrews, όπου ισχυρίζεται ότι έχει θητεύσει στην «αντι-τρομοκρατία».
Ο υπουργός εσωτερικών Nick Herbert δήλωσε στο κοινοβούλιο ότι είναι αποδεκτό για τους αστυνομικούς να κάνουν σεξ με τους ακτιβιστές, για χάρη της «αληθοφάνειας» τους. Πως μπορείς να εμπιστευτείς ένα τέτοιο κράτος;
Μιλώντας στην Sunday's Observer, μια πηγή πληροφοριών εξέφρασε τις ανησυχίες του για μαζική εποπτεία. "Αν υπήρχε λανθασμένη πολιτική αλλαγή, θα μπορούσε να είναι πολύ επικίνδυνη. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχουμε λάθος κυβέρνηση. Αλλά μου φαίνεται ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση έτοιμη να υποβάλει τους πολίτες της σε μαζική παρακολούθηση είναι εξ ορισμού λάθος.Κανένα δεν μπορείς να εμπιστευθείς με τέτοιου είδους αρμοδιότητες. "
Σε διάφορες μορφές - Συντηρητικοί, Νέο Εργατικό Κόμμα, κλπ - είχαμε λάθος κυβέρνηση για 30 χρόνια. Σε όλη την περίοδο αυτή οι αντιδημοκρατικές δυνάμεις έχουν ενοποιηθεί. Έχει αρχίσει να σχηματίζεται μια εκλεκτική δικτατορία, στην οποία τα τρία μεγάλα κόμματα ενώθηκαν στην επιθυμία τους να δημιουργήσουν μια ασφαλή χώρα, να διεξάγουν πολέμους απρόκλητα, να υπερασπιστούν την εξουσία των εταιρειών εναντίον της δημοκρατίας, να λειτουργήσουν ως χαλάκι για τις Ηνωμένες Πολιτείες, να καταπολέμησουν της πολιτική διαφωνία σε όλη της τη διαδρομή. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να περιμένουμε για τη "λάθος" κατάσταση ώστε να συμπεράνουμε ότι η μαζική παρακολούθηση θέτει σε κίνδυνο την ελευθερία, τον πλουραλισμό και τη δημοκρατία. Είμαστε ήδη σε αυτήν την κατάσταση.
• Το άρθρο αυτό τροποποιήθηκε στις 25 Ιουνίου. Ο George Monbiot, δήλωσε ότι ο πρώην υπουργός εσωτερικών Nick Herbert είχε δηλώσει στο κοινοβούλιο ότι ήταν “αποδεκτό για τους αστυνομικούς να κάνουν σεξ με τους ακτιβιστές, για χάρη της «αληθοφάνειας »τους”. Εκείνος δεν το είχε δηλώσει. Αυτό ήταν ένα συμπέρασμα που βγήκε λαμβάνοντας υπόψη παλαιότερες δηλώσεις του όπου είχε δηλώσει τα εξής: «Δεν υπάρχουν σαφείς οδηγίες για το ζήτημα των σεξουαλικών σχέσεων, αλλά είναι σαφές ότι θα πρέπει να ασκείται στενή παρακολούθηση και έλεγχος από την ομάδα των μυστικών αστυνομικών»
Η λέξη «αξιοπιστία» δεν χρησιμοποιήθηκε στη συζήτηση.
