ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ
διάφορα ιδρύματα, αλλά των φιλοξενουμένων και κοινωνικά επανενταγμένων σε στεγαστικές εξωνοσοκομειακές δομές (ξενώνες, οικοτροφεία, προστατευόμενα διαμερίσματα).
Οπως είναι γνωστό, αυτή η διάταξη του Λοβέρδου είχε αποδοκιμαστεί από σύσσωμη την κοινότητα των λειτουργών ψυχικής υγείας, από την Επιτροπή, του Υπουργείου, για τα Δικαιώματα των ψυχικά πασχόντων, από τους συλλόγους των οικογενειών, των χρηστών και ληπτών των υπηρεσιών κλπ. Μια κινητοποίηση μετά τις περσινές εκλογές, ακριβώς τη στιγμή που αναλάμβανε, ως υφυπουργός, αρμόδια επί θεμάτων ψυχικής υγείας, η Φ. Σκοπούλη, είχε οδηγήσει στην αναστολή της εφαρμογής της παρακράτησης, με την υπόσχεση από την υφυπουργό ότι θα έφερνε νομοθετική ρύθμιση στη Βουλή για την οριστική κατάργησή της.
Αυτή η ρύθμιση δεν ήλθε ποτέ και, μάλιστα, κάποιοι θερμόαιμοι της οικονομικής απομύζησης και ουσιαστικά εξόντωσης των πιο αδύναμων και ανυπεράσπιστων συνανθρώπων μας, έσπευσαν να την εφαρμόσουν ήδη από πέρσι τον Ιούλιο, όπως, πχ, στο Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Τρικάλων, αλλά και αλλού, παρά την διακήρυξη της υφυπουργού για αναστολή και κατάργηση.
Να σημειωθεί ότι σύσσωμοι οι υπάλληλοι της Δ/νσης Ψυχικής Υγείας είχαν τότε δημόσια ταχθεί ενάντια στην παρακράτηση των συντάξεων ως ενός παράνομου και εξοντωτικού για τους ασθενείς μέτρου.
Δεν πρόλαβε ν΄ αναλάβει ο νέος, βαθύτατα ρατσιστής και αντιδραστικός Υπουργός και ένας, ήδη από μακρού έτοιμος, «μηχανισμός προθύμων» στελεχών της Διεύθυνσης Ψυχικής Υγείας, με επικεφαλής την Διευθύντρια και την υπεύθυνη για τις μονάδες του Δημοσίου, αισθάνθηκε ότι βρήκε τον "κατάλληλης κοπής" άνθρωπο (ο οποίος, όπως δήλωσε, βλέπει τον εαυτό του ως «ιδιοκτήτη ιδιωτικής εταιρείας» και τους εργαζόμενους στην Υγεία ως υπαλλήλους του) για να περάσει ως αυτονόητα και με fast track διαδικασίες, τα πιο εξοντωτικά μέτρα. Εσπευσαν, ως πρώτη τους κίνηση, να επαναφέρουν το ζήτημα της παρακράτησης των συντάξεων, με τρόπο που, σε διάστημα μόλις λίγων ημερών (στις 10/7/13), κυκλοφόρησε η εγκύκλιος του ΙΚΑ που την θέτει σε άμεση εφαρμογή. Και, προφανώς, έπονται τα υπόλοιπα ασφαλιστικά ταμεία.
Με αυτή την κίνηση, στον ήδη άκρως απάνθρωπο και ταυτόχρονα παράνομο χαρακτήρα της παρακράτησης, προστίθεται και η νέα, ακόμα πιο αμφίβολης νομιμότητας ενέργεια, η δυνατότητα, ωστόσο, για την οποία ενυπάρχει στη ρύθμιση του Λοβέρδου : να ανατίθεται, δηλαδή, στο ασφαλιστικό ταμείο η πρωτοβουλία για την διαδικασία της παρακράτησης, τη στιγμή που η σχετική νομοθετική ρύθμιση του Λοβέρδου αναθέτει στον φορέα (ίδρυμα, νοσοκομείο κλπ) να εξετάσει με ποιο τρόπο θα εισπράξει το παρακρατούμενο ποσό, ως ο άμεσα ενδιαφερόμενος που, με δική του ευθύνη, είτε θα έλθει σ΄ επαφή με το ασφαλιστικό ταμείο, στην περίπτωση της απευθείας παρακράτησης, είτε θα την απαιτήσει από τον ίδιο τον ασθενή, ο οποίος θα έχει εισπράξει κανονικά την σύνταξή του και θα πρέπει να αποδώσει μέρος της, προκειμένου να εξακολουθήσει να παραμένει περιθαλπόμενος ή φιλοξενούμενος.
Το γεγονός ότι η Γενική Διευθύντρια Ασφαλιστικών Υπηρεσιών του ΙΚΑ δίνει οδηγίες στις αρμόδιες υπηρεσίες της ώστε να μπορούν να δίνουν "εντολή στη μηχανογράφηση για παρακράτηση του ποσού της σύνταξης και απόδοσής του στο Θεραπευτήριο" δείχνει ότι, ακόμα και η λέξη "χούντα" δεν αρκεί πια για να περιγράψει αυτό το άκρον άωτον αυθαιρεσίας και τυραννικής διακυβέρνησης που έχει εγκαθιδρύσει η τρόικα μέσω του Α. Γεωργιάδη στο Υπουργείο Υγείας, όπως και γενικά σε όλη τη χώρα.
Αυτό, αν περάσει για τους ψυχικά πάσχοντες και τους αναπήρους, του χρόνου θα μπορεί να εφαρμοστεί σε όλους. Το ασφαλιστικό ταμείο δεν θα δίνει την σύνταξη στον δικαιούχο για να μπορεί, ας πούμε, να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, αλλά είναι αυτό που θα πληρώνει απευθείας αυτές που θεωρεί ότι είναι οι υποχρεώσεις του και ό,τι μένει, αν μένει, θα το βάζει η ΗΔΙΚΑ στον λογαριασμό του....Η ίδια η έννοια του «δικαιούχου» καταργείται, καθώς και η σύνταξη ως δικαίωμα
Τι είναι αυτό που απομένει στους ψυχικά πάσχοντες ύστερα από αυτή την ληστρική παρακράτηση; Καθώς οι περισσότεροι παίρνουν ποσά γύρω στα 300 ευρώ το μήνα, θα τους μένουν 160 ευρώ για να περάσουν, 5 ευρώ τη μέρα...σε ανθρώπους με κατ΄ εξοχήν πολύπλοκες ανάγκες...Ούτε για ένα πακέτο τσιγάρα και ένα καφέ δεν φτάνουν...Δεν μιλάμε για ρούχα, ή οτιδήποτε άλλο στοιχειώδες.
Είναι σημαντικό να θυμηθούμε ότι, σύμφωνα με την εν λόγω ρύθμιση του Λοβέρδου, και τώρα του Α. Γεωργιάδη, το ποσό που παρακρατείται, δεν θα διατίθεται για την βελτίωση της ζωής και της φροντίδας του περιθαλπόμενου, ή φιλοξενουμένου σε μια δομή, αλλά θα αντικαθιστά ίσο ποσό του προϋπολογισμού που χορηγείται στην εν λόγω μονάδα. Πρόκειται, δηλαδή, για καθαρή περικοπή δαπανών και υποκατάσταση της δημόσιας δαπάνης από ιδιωτική...για καθαρή ιδιωτικοποίηση. Με αυτή την διάταξη, με μια κίνηση, οι δημόσιες δομές γίνονται ιδιωτικές. Αν δεν πληρώσει ο ασθενής, πετιέται στο δρόμο. Και αυτό πρόκειται γίνει για πολλούς.
Οταν το μάθουν αυτό (πόσο μάλλον όταν το δουν στις περικοπές της σύνταξής τους) οι ψυχικά πάσχοντες φιλοξενούμενοι στις δομές, σε μεγάλο ποσοστό θα προτιμήσουν να βγουν στο δρόμο, θα εκραγούν συναισθηματικά, θα «υποτροπιάσουν». Ερχεται μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή. Οι ξενώνες και τα οικοτροφεία θα διαλυθούν. Φτάνουν μάλιστα στο σημείο, οι αθεόφοβοι, να ζητούν και αναδρομική καταβολή της παρακράτησης από τότε που ψηφίστηκε ο νόμος, το 2011, δηλαδή, να κόψουν τελείως τη σύνταξη των ασθενών!!!!
Και θ΄ ακολουθήσουν, φυσικά, άμεσα οι στεγαστικές δομές των ΝΠΙΔ («ΜΚΟ») για τις οποίες επίσης ο Λοβέρδος έχει περάσει νόμο για να παρακρατούν τις συντάξεις. (Και όλοι θυμόμαστε ότι, πέρα από τις συστηματικές και ανεξέλεγκτες «παρακρατήσεις», που ορισμένες εταιρείες ανέκαθεν έκαναν, κάποιες, όπως, πχ, η ΕΠΑΨΥ και άλλες, είχαν επιχειρήσει να εγκαθιδρύσουν και θεσμοθετήσουν την παρακράτηση ως τμήμα του προϋπολογισμού τους, αυθαίρετα, πριν καν υπάρξει νόμος επί του προκειμένου που θα αφορούσε τις «ΜΚΟ»).
Το σχέδιο είναι οι δομές των «ΜΚΟ» να εξακολουθήσουν να υπάρχουν, όσες, και για όσο χρόνο συνεχίσουν να υπάρχουν, ιδιωτικοποιούμενες πλήρως, βγάζοντας, δηλαδή, τα έσοδά τους, εκτός από τα ασφαλιστικά ταμεία, απευθείας από τον χρήστη και όχι, όπως τώρα, από το κράτος. Και, προφανώς, τον ίδιο δρόμο θα ακολουθήσουν και οι δομές του δημόσιου τομέα, ενός, πλέον, «ιδιωτικοποιημένου δημόσιου», έτοιμου να διατεθεί στον όποιο «αγοραστή» ή «φορέα», μετά το 2015 που κλείνουν τα ψυχιατρεία : αυτές τις δομές, όσες θα καταφέρουν να υπάρχουν μέχρι τότε, θα πρέπει κάπου να τις «ακουμπήσουν».
Αυτή η κατάσταση δεν είναι απλώς για να την διαπιστώνουμε και να θρηνολογούμε. Χρειάζεται άμεση αντίδραση και αντίσταση. Δεν είναι τυχαίο που αυτά τα μέτρα, όπως και πλήθος άλλα εφαρμοστικά του μνημονίου, λαμβάνονται όλα μέσα στο καλοκαίρι. Πρέπει να υπάρξει αντίδραση και συσπείρωση από όλες τις πλευρές, από τους λειτουργούς και τους εργαζόμενους στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, από τους άμεσα ενδιαφερόμενους χρήστες των υπηρεσιών (που πρέπει να υποστηριχτούν και να ενισχυθούν στην όποια αντίδρασή τους), από τις οικογένειες, από κοινωνικά κινήματα (διάφορες ευαισθητοποιημένες συλλογικότητες, λαϊκές συνελεύσεις κλπ), αλλά και θεσμικούς φορείς που αντιλαμβάνονται την παρανομία και το άδικο του όλου εγχειρήματος της παρακράτησης και είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν για την ακύρωσή του.
Θα χρειαστεί επικοινωνία και συντονισμός μεταξύ όλων. Ενημέρωση των άμεσα ενδιαφερομένων και των οικογενειών τους. Και πάνω απ΄ όλα, οργάνωση κοινών δράσεων.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν και η νομική διάσταση (ο παράνομος χαρακτήρας) του ζητήματος, με την δραστηριοποίηση των κατάλληλων νομικών προσφυγών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
20/7/2015
http://www.psyspirosi.gr/2009-03-13-13-12-12/724-2013-07-20-17-08-23.html
Το τελειωτικό χτύπημα στην ψυχική υγεία και στους ψυχικά πάσχοντες, αλλά και Στους κάθε είδους αναπήρους, δίνει ο αδίστακτος νέος Υπουργός Υγείας Αδωνις Γεωργιάδης. Υστερα από την επανενεργοποίηση της διάταξης του Λοβέρδου για τα λοιμώδη νοσήματα, που οδήγησε στην σύλληψη και διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών, τώρα επαναφέρει προς άμεση εφαρμογή τη νομοθετική ρύθμιση, και πάλι του Λοβέρδου, για την παρακράτηση των συντάξεων των χρονίως νοσηλευομένων ψυχικά πασχόντων και αναπήρων στα...ΜΕ ΤΑΧΕΙΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΠΡΟΧΩΡΑ ΣΤΟ ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΑ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ Ο ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
διάφορα ιδρύματα, αλλά των φιλοξενουμένων και κοινωνικά επανενταγμένων σε στεγαστικές εξωνοσοκομειακές δομές (ξενώνες, οικοτροφεία, προστατευόμενα διαμερίσματα).
Οπως είναι γνωστό, αυτή η διάταξη του Λοβέρδου είχε αποδοκιμαστεί από σύσσωμη την κοινότητα των λειτουργών ψυχικής υγείας, από την Επιτροπή, του Υπουργείου, για τα Δικαιώματα των ψυχικά πασχόντων, από τους συλλόγους των οικογενειών, των χρηστών και ληπτών των υπηρεσιών κλπ. Μια κινητοποίηση μετά τις περσινές εκλογές, ακριβώς τη στιγμή που αναλάμβανε, ως υφυπουργός, αρμόδια επί θεμάτων ψυχικής υγείας, η Φ. Σκοπούλη, είχε οδηγήσει στην αναστολή της εφαρμογής της παρακράτησης, με την υπόσχεση από την υφυπουργό ότι θα έφερνε νομοθετική ρύθμιση στη Βουλή για την οριστική κατάργησή της.
Αυτή η ρύθμιση δεν ήλθε ποτέ και, μάλιστα, κάποιοι θερμόαιμοι της οικονομικής απομύζησης και ουσιαστικά εξόντωσης των πιο αδύναμων και ανυπεράσπιστων συνανθρώπων μας, έσπευσαν να την εφαρμόσουν ήδη από πέρσι τον Ιούλιο, όπως, πχ, στο Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Τρικάλων, αλλά και αλλού, παρά την διακήρυξη της υφυπουργού για αναστολή και κατάργηση.
Να σημειωθεί ότι σύσσωμοι οι υπάλληλοι της Δ/νσης Ψυχικής Υγείας είχαν τότε δημόσια ταχθεί ενάντια στην παρακράτηση των συντάξεων ως ενός παράνομου και εξοντωτικού για τους ασθενείς μέτρου.
Δεν πρόλαβε ν΄ αναλάβει ο νέος, βαθύτατα ρατσιστής και αντιδραστικός Υπουργός και ένας, ήδη από μακρού έτοιμος, «μηχανισμός προθύμων» στελεχών της Διεύθυνσης Ψυχικής Υγείας, με επικεφαλής την Διευθύντρια και την υπεύθυνη για τις μονάδες του Δημοσίου, αισθάνθηκε ότι βρήκε τον "κατάλληλης κοπής" άνθρωπο (ο οποίος, όπως δήλωσε, βλέπει τον εαυτό του ως «ιδιοκτήτη ιδιωτικής εταιρείας» και τους εργαζόμενους στην Υγεία ως υπαλλήλους του) για να περάσει ως αυτονόητα και με fast track διαδικασίες, τα πιο εξοντωτικά μέτρα. Εσπευσαν, ως πρώτη τους κίνηση, να επαναφέρουν το ζήτημα της παρακράτησης των συντάξεων, με τρόπο που, σε διάστημα μόλις λίγων ημερών (στις 10/7/13), κυκλοφόρησε η εγκύκλιος του ΙΚΑ που την θέτει σε άμεση εφαρμογή. Και, προφανώς, έπονται τα υπόλοιπα ασφαλιστικά ταμεία.
Με αυτή την κίνηση, στον ήδη άκρως απάνθρωπο και ταυτόχρονα παράνομο χαρακτήρα της παρακράτησης, προστίθεται και η νέα, ακόμα πιο αμφίβολης νομιμότητας ενέργεια, η δυνατότητα, ωστόσο, για την οποία ενυπάρχει στη ρύθμιση του Λοβέρδου : να ανατίθεται, δηλαδή, στο ασφαλιστικό ταμείο η πρωτοβουλία για την διαδικασία της παρακράτησης, τη στιγμή που η σχετική νομοθετική ρύθμιση του Λοβέρδου αναθέτει στον φορέα (ίδρυμα, νοσοκομείο κλπ) να εξετάσει με ποιο τρόπο θα εισπράξει το παρακρατούμενο ποσό, ως ο άμεσα ενδιαφερόμενος που, με δική του ευθύνη, είτε θα έλθει σ΄ επαφή με το ασφαλιστικό ταμείο, στην περίπτωση της απευθείας παρακράτησης, είτε θα την απαιτήσει από τον ίδιο τον ασθενή, ο οποίος θα έχει εισπράξει κανονικά την σύνταξή του και θα πρέπει να αποδώσει μέρος της, προκειμένου να εξακολουθήσει να παραμένει περιθαλπόμενος ή φιλοξενούμενος.
Το γεγονός ότι η Γενική Διευθύντρια Ασφαλιστικών Υπηρεσιών του ΙΚΑ δίνει οδηγίες στις αρμόδιες υπηρεσίες της ώστε να μπορούν να δίνουν "εντολή στη μηχανογράφηση για παρακράτηση του ποσού της σύνταξης και απόδοσής του στο Θεραπευτήριο" δείχνει ότι, ακόμα και η λέξη "χούντα" δεν αρκεί πια για να περιγράψει αυτό το άκρον άωτον αυθαιρεσίας και τυραννικής διακυβέρνησης που έχει εγκαθιδρύσει η τρόικα μέσω του Α. Γεωργιάδη στο Υπουργείο Υγείας, όπως και γενικά σε όλη τη χώρα.
Αυτό, αν περάσει για τους ψυχικά πάσχοντες και τους αναπήρους, του χρόνου θα μπορεί να εφαρμοστεί σε όλους. Το ασφαλιστικό ταμείο δεν θα δίνει την σύνταξη στον δικαιούχο για να μπορεί, ας πούμε, να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, αλλά είναι αυτό που θα πληρώνει απευθείας αυτές που θεωρεί ότι είναι οι υποχρεώσεις του και ό,τι μένει, αν μένει, θα το βάζει η ΗΔΙΚΑ στον λογαριασμό του....Η ίδια η έννοια του «δικαιούχου» καταργείται, καθώς και η σύνταξη ως δικαίωμα
Τι είναι αυτό που απομένει στους ψυχικά πάσχοντες ύστερα από αυτή την ληστρική παρακράτηση; Καθώς οι περισσότεροι παίρνουν ποσά γύρω στα 300 ευρώ το μήνα, θα τους μένουν 160 ευρώ για να περάσουν, 5 ευρώ τη μέρα...σε ανθρώπους με κατ΄ εξοχήν πολύπλοκες ανάγκες...Ούτε για ένα πακέτο τσιγάρα και ένα καφέ δεν φτάνουν...Δεν μιλάμε για ρούχα, ή οτιδήποτε άλλο στοιχειώδες.
Είναι σημαντικό να θυμηθούμε ότι, σύμφωνα με την εν λόγω ρύθμιση του Λοβέρδου, και τώρα του Α. Γεωργιάδη, το ποσό που παρακρατείται, δεν θα διατίθεται για την βελτίωση της ζωής και της φροντίδας του περιθαλπόμενου, ή φιλοξενουμένου σε μια δομή, αλλά θα αντικαθιστά ίσο ποσό του προϋπολογισμού που χορηγείται στην εν λόγω μονάδα. Πρόκειται, δηλαδή, για καθαρή περικοπή δαπανών και υποκατάσταση της δημόσιας δαπάνης από ιδιωτική...για καθαρή ιδιωτικοποίηση. Με αυτή την διάταξη, με μια κίνηση, οι δημόσιες δομές γίνονται ιδιωτικές. Αν δεν πληρώσει ο ασθενής, πετιέται στο δρόμο. Και αυτό πρόκειται γίνει για πολλούς.
Οταν το μάθουν αυτό (πόσο μάλλον όταν το δουν στις περικοπές της σύνταξής τους) οι ψυχικά πάσχοντες φιλοξενούμενοι στις δομές, σε μεγάλο ποσοστό θα προτιμήσουν να βγουν στο δρόμο, θα εκραγούν συναισθηματικά, θα «υποτροπιάσουν». Ερχεται μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή. Οι ξενώνες και τα οικοτροφεία θα διαλυθούν. Φτάνουν μάλιστα στο σημείο, οι αθεόφοβοι, να ζητούν και αναδρομική καταβολή της παρακράτησης από τότε που ψηφίστηκε ο νόμος, το 2011, δηλαδή, να κόψουν τελείως τη σύνταξη των ασθενών!!!!
Και θ΄ ακολουθήσουν, φυσικά, άμεσα οι στεγαστικές δομές των ΝΠΙΔ («ΜΚΟ») για τις οποίες επίσης ο Λοβέρδος έχει περάσει νόμο για να παρακρατούν τις συντάξεις. (Και όλοι θυμόμαστε ότι, πέρα από τις συστηματικές και ανεξέλεγκτες «παρακρατήσεις», που ορισμένες εταιρείες ανέκαθεν έκαναν, κάποιες, όπως, πχ, η ΕΠΑΨΥ και άλλες, είχαν επιχειρήσει να εγκαθιδρύσουν και θεσμοθετήσουν την παρακράτηση ως τμήμα του προϋπολογισμού τους, αυθαίρετα, πριν καν υπάρξει νόμος επί του προκειμένου που θα αφορούσε τις «ΜΚΟ»).
Το σχέδιο είναι οι δομές των «ΜΚΟ» να εξακολουθήσουν να υπάρχουν, όσες, και για όσο χρόνο συνεχίσουν να υπάρχουν, ιδιωτικοποιούμενες πλήρως, βγάζοντας, δηλαδή, τα έσοδά τους, εκτός από τα ασφαλιστικά ταμεία, απευθείας από τον χρήστη και όχι, όπως τώρα, από το κράτος. Και, προφανώς, τον ίδιο δρόμο θα ακολουθήσουν και οι δομές του δημόσιου τομέα, ενός, πλέον, «ιδιωτικοποιημένου δημόσιου», έτοιμου να διατεθεί στον όποιο «αγοραστή» ή «φορέα», μετά το 2015 που κλείνουν τα ψυχιατρεία : αυτές τις δομές, όσες θα καταφέρουν να υπάρχουν μέχρι τότε, θα πρέπει κάπου να τις «ακουμπήσουν».
Αυτή η κατάσταση δεν είναι απλώς για να την διαπιστώνουμε και να θρηνολογούμε. Χρειάζεται άμεση αντίδραση και αντίσταση. Δεν είναι τυχαίο που αυτά τα μέτρα, όπως και πλήθος άλλα εφαρμοστικά του μνημονίου, λαμβάνονται όλα μέσα στο καλοκαίρι. Πρέπει να υπάρξει αντίδραση και συσπείρωση από όλες τις πλευρές, από τους λειτουργούς και τους εργαζόμενους στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, από τους άμεσα ενδιαφερόμενους χρήστες των υπηρεσιών (που πρέπει να υποστηριχτούν και να ενισχυθούν στην όποια αντίδρασή τους), από τις οικογένειες, από κοινωνικά κινήματα (διάφορες ευαισθητοποιημένες συλλογικότητες, λαϊκές συνελεύσεις κλπ), αλλά και θεσμικούς φορείς που αντιλαμβάνονται την παρανομία και το άδικο του όλου εγχειρήματος της παρακράτησης και είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν για την ακύρωσή του.
Θα χρειαστεί επικοινωνία και συντονισμός μεταξύ όλων. Ενημέρωση των άμεσα ενδιαφερομένων και των οικογενειών τους. Και πάνω απ΄ όλα, οργάνωση κοινών δράσεων.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν και η νομική διάσταση (ο παράνομος χαρακτήρας) του ζητήματος, με την δραστηριοποίηση των κατάλληλων νομικών προσφυγών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
20/7/2015
http://www.psyspirosi.gr/2009-03-13-13-12-12/724-2013-07-20-17-08-23.html