Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής
ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ Η ΑΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ…
Όλοι-ες
που εργαζόμαστε στο χώρο του βιβλίου ζήσαμε τις προηγούμενες εβδομάδες
μια πρωτοφανή κατάσταση με αφορμή την αργία του αγίου πνεύματος. Η αργία
αυτή -που υπήρχε σαν έθιμο σε πολλούς εκδοτικούς οίκους σε παλαιότερα
χρόνια- καθιερώθηκε ως αργία για όλους τους εργαζόμενους στο χώρο του
βιβλίου με την κλαδική Σ.Σ.Ε. του 2005 και την τροποποίηση που υπήρξε
στη Σ.Σ.Ε. του 2008. Η αργία αυτή ήταν μία από...
τις συλλογικές
κατακτήσεις των εργαζομένων του κλάδου μας. Φέτος όμως μια ομάδα
εργοδοτών αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να την καταργήσει. Η ομάδα αυτή έχει
όνομα, ΕΝ.ΕΛ.ΒΙ. Ο συγκεκριμένος σύλλογος, στο πλαίσιο της όξυνσης της
συνολικής επίθεσης, οργάνωσε και σχεδίασε την προσπάθεια κατάργησης της
αργίας, επιδεικνύοντας όχι μόνο απίστευτη αδιαλλαξία, αλλά και
αλαζονεία. Πιστεύουμε ότι όλα όσα γράφτηκαν, ειπώθηκαν και έγιναν το
τελευταίο διάστημα πρέπει να γίνουν γνωστά σε όλους τους συναδέλφους,
όχι μόνο για να ενημερωθούμε, αλλά και για να σκεφτούμε και να βγάλουμε
συμπεράσματα από τις εξελίξεις. Ο Σύλλογός μας εξάλλου πάντα φρόντιζε να
ενημερώνει όλο τον κλάδο για όποια επαφή, συζήτηση, αντιπαράθεση ή
συμφωνία υπήρχε με τους εργοδότες και τους συλλόγους τους.
Το σκηνικό άρχισε να στήνεται από τις πρώτες
μέρες του Ιούνη. Οι εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις μέλη της ΕΝ.ΕΛ.ΒΙ –
Ψυχογιός, Παπασωτηρίου, Πρωτοπορία, Ιανός, Πατάκης (που ήταν από τους
πρώτους που το κοινοποίησε στους εργαζομένους του) κ.α.- άρχισαν να
λαμβάνουν μηνύματα με γραπτές και προφορικές ενημερώσεις ότι η αργία δεν
ισχύει και ότι οι εταιρείες αυτές θα λειτουργήσουν κανονικά. Μπροστά
στην κατάσταση που είχε αρχίσει να διαμορφώνεται με τους ψίθυρους στην
πιάτσα του βιβλίου, ο σύλλογος μας έστειλε επιστολή(1) στην ΕΝ.ΕΛ.ΒΙ.
ζητώντας συνάντηση μαζί τους προκειμένου να συζητηθεί το σύνολο των
εργασιακών ζητημάτων και το θέμα της αργίας. Τους το ζητήσαμε μάλιστα
γραπτώς, καθώς δεν είχαμε πάρει καμία απάντηση στις προηγούμενες
απόπειρες που είχαμε κάνει τηλεφωνικά για συνάντηση. Αυτή τη φορά
έστειλαν απάντηση(2), η οποία δεν άφηνε κανένα περιθώριο για
παρερμηνείες.
Το κείμενο αυτό της ΕΝ.ΕΛ.ΒΙ. πρέπει να
διαβαστεί από κάθε εργαζόμενο και όχι μόνο του δικού μας κλάδου.
Αποτελεί μνημείο όχι μόνο εργοδοτικής αυθαιρεσίας, αφού ερμηνεύουν όπως
θέλουν ακόμη και αυτούς τους μνημονιακούς νόμους που τους έχουν δώσει τη
δυνατότητα να διαλύουν τις ζωές μας, αλλά κυρίως ταξικής αδιαλλαξίας
και τσαμπουκά. Επαναφέρουν τις ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ και ζητούν από το
σωματείο να τις υπογράψει αποκηρύσσοντας τις διεκδικήσεις του, την
εργατική πάλη και τις απεργίες, αποδεχόμενο τον “κοινωνικό εταιρισμό”
για να γίνει “αποδεκτός συνομιλητής”. Αυτό επίσης φαίνεται και από την
επιστολή που έστειλε ο Πατάκης στο σωματείο μας με αφορμή την καμπάνια
ενημέρωσης που έκανε ο σύλλογος για την αργία, όπου εγκαλεί για θέματα
“νομιμότητας” μέλη του σωματείου που μοίραζαν κείμενo και στοχοποιεί
συνάδελφο που δουλεύει στην εταιρεία και είναι μέλος του Δ.Σ. Αυτό που
κάνει όμως μπαμ στο κείμενο της ΕΝ.ΕΛ.ΒΙ. που ήρθε ως απάντηση στο
σωματείο, είναι ότι η απεργία του κλάδου για Σ.Σ.Ε στις 23/05 τους
ενόχλησε σφόδρα. Όσο για τα περί “αντιπροσωπευτικότητας του συλλόγου”,
εκεί η λογική σηκώνει τα χέρια ψηλά. Να μας εγκαλούν για
αντιπροσωπευτικότητα είκοσι εργοδότες, οι οποίοι-ες αποχώρησαν από τους
συλλόγους τους για να φτιάξουν έναν δικό τους πάει πολύ. Και να που
τελικά η ΕΝ.ΕΛ.ΒΙ. δεν εκφράζει σύμφωνα με τα γραπτά τους μόνο τους
εργοδότες που συμμετέχουν σε αυτή αλλά και τους εργαζόμενους του κλάδου
(!) και σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά και για την έκθεση βιβλίου του
Σεπτέμβρη και πολλά άλλα, ε;
Ο Σύλλογος στην προσπάθειά του να μην αφήσει
κανένα περιθώριο αμφισβήτησης κατέθεσε γραπτό ερώτημα στο τμήμα
συλλογικών συμβάσεων του υπουργείου εργασίας και όταν η υπηρεσία του
υπουργείου μας έδωσε την απάντηση -που βέβαια δεν είχε καμία σχέση με
τις φαντασιώσεις της ΕΝ.ΕΛ.ΒΙ. για de jure κατάργηση των θεσμικών
δικαιωμάτων μας- την κάναμε βούκινο με κείμενα, αφίσες, e-mails κλπ. Η
μη ακραία ομάδα της ΕΝ.ΕΛ.ΒΙ. θόλωσε. Σε κείμενο της(3) που κυκλοφόρησε
χαρακτήριζε την άποψη του υπουργείου σαν “άποψη ενός υπαλλήλου” και
διακινούσε μέσα στους χώρους δουλειάς ότι όποιος εργαζόμενος λείψει θα
είναι αδικαιολογήτως απών. Ξέρουμε μάλιστα πως με έγγραφο της η
ΕΝ.ΕΛ.ΒΙ. καλούσε τα αστυνομικά τμήματα του κέντρου να είναι σε
ετοιμότητα για να προστατεύσουν τα βιβλιοπωλεία που θα λειτουργούσαν την
ημέρα της αργίας! Δικαιολογείται βέβαια ο πανικός τους αφού έτρωγαν το
ένα γκολ μετά το άλλο. Με ανακοινώσεις τους τόσο ο Σ.ΕΚ.Β όσο και ο
Σ.ΕΚ.Β.Α δήλωναν ότι θα σεβαστούν την αργία, ενώ και η συντριπτική
πλειοψηφία των μαγαζιών δήλωνε ότι θα είναι κλειστά. Το Σάββατο 22/06 οι
εταιρείες Ψυχογιός και Πατάκης κυκλοφόρησαν ανακοίνωση καρμπόν προς
τους εργαζόμενους όπου αποδέχονταν έμμεσα την ερμηνεία του υπουργείου.
Το έγγραφο αυτό φρόντισαν να το δώσουν στους υπαλλήλους του Σ.ΕΠ.Ε που
έκαναν τον έλεγχο την Δευτέρα. Το ερώτημα βέβαια είναι αν το έδωσαν σε
όλους τους υπαλλήλους τους. Τελικά την ημέρα του αγίου πνεύματος
καταπάτησαν την αργία οι εταιρείες Ψυχογιός, Παπασωτηρίου, Πρωτοπορία,
Ιανός, Πατάκης, Libro… Η συντριπτική πλειοψηφία του κλάδου του βιβλίου
απόλαυσε το μπάνιο της και η αστυνομία παρέμεινε σε ετοιμότητα για να
προστατεύσει αυτούς που άνοιξαν τα μαγαζιά τους παραβιάζοντας την
νομιμότητα.
ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΣΑΚΙΣΜΑ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΜΑΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΝ…
Οι μεθοδευμένες ενέργειες που έγιναν για το
χτύπημα της συγκεκριμένης αργίας στοχεύουν στην de facto κατάργηση
όποιου συλλογικού μας δικαιώματος έχει απομείνει μετά τη λαίλαπα των
μνημονίων.
Ακόμη και αυτά τα ελάχιστα που έχουν
απομείνει τα θεωρούν “υπερβολή”, “προνόμια”, “εμπόδιο στην
επιχειρηματική δράση” και διάφορες άλλες αρλούμπες που ακούμε στα δελτία
των 8. Την ίδια στιγμή που οι μισθοί των εργαζομένων κινδυνεύουν να
γίνουν είδος προς εξαφάνιση με την απλήρωτη εργασία για μήνες, τις
ατομικές συμβάσεις, την εκ περιτροπής εργασία, τα 4ωρα και τα 5ωρα, που
έχουν επιβάλει στις επιχειρήσεις τους, δείχνουν να μην έχουν κανένα
ενδοιασμό ακόμη και για κάποια μικρά που δίνουν μια αίσθηση ανάσας στον
κόσμο.
Ό,τι δεν υπηρετεί το κέρδος πρέπει να
εξαφανιστεί, η έννοια της συλλογικής κατάκτησης πρέπει να σβηστεί στους
χώρους δουλειάς και στο μυαλό των εργαζομένων. Κάτι τελευταίο αλλά
καθόλου άσχετο. Η συγκεκριμένη ενέργεια έγινε τη στιγμή που η κυβέρνηση
ανοίγει ξανά το ζήτημα των Κυριακών. Σε μια στιγμή που η αγορά του
βιβλίου ξαναμοιράζεται, γνωρίζουμε καλά ότι σε κάποιους τρέχουν τα σάλια
με αυτή την ιδέα, καθώς πιστεύουν ότι έτσι θα χτυπήσουν τους
ανταγωνιστές τους και θα κυριαρχήσουν αυτοί. Όπως έλεγε όμως και ο
παππούς ενός συναδέλφου “λαγός την φτέρη έσειε, κακό της κεφαλής του”.
ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΣΑΚΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ…
Για να προωθήσουν όμως τα σχέδια τους δεν
αρκεί να σαρώσουν τους μισθούς και τα δικαιώματα του κόσμου της
δουλειάς. Θέλουν να τσακίσουν την αξιοπρέπεια και την περηφάνια μας. Μας
θέλουν υποταγμένους, ανήμπορους να αντιδράσουμε, έτοιμους να σκύβουμε
το κεφάλι σε κάθε τους προσταγή. Το χτύπημα της αργίας από τη μεριά τους
είχε και αυτό τον χαρακτήρα. Τα κεφάλια μέσα τώρα, εμείς έχουμε τη
δύναμη να επιβάλουμε την θέληση μας διαμήνυσαν. Εσείς κοιτάξτε ο καθένας
να σώσει τον εαυτό του.
Αλήθεια πως εξηγείται το γεγονός ότι η
εταιρεία Παπασωτηρίου για να πείσει τους εργαζόμενους να πάνε για
δουλειά τους έλεγε ότι θα πάρουν προσαυξημένο μεροκάματο 75% για την
αργία και τρεις μέρες μετά τους επέβαλε να υπογράψουν νέες μειώσεις με
ατομικές συμβάσεις; Ποια ανάγκη ωθούσε την εταιρεία Παπασωτηρίου να
πληρώσει ακριβά μεροκάματα έστω και για μια μέρα; Μα η ανάγκη να νιώσουν
αδύναμοι οι εργαζόμενοι και να αποδεχτούν χωρίς πολλά – πολλά τις νέες
μειώσεις από τη μια και η συνολική επίθεση στα εργατικά δικαιώματα από
την άλλη. Όμως, εδώ οδείλουμε να θίξουμε κάτι πολύ πιο σοβαρό, που δεν
αφορά τους εργοδότες, οι οποίοι όταν πρόκειται να υπερασπιστούν τα
συμφέροντά τους είναι σαν μια γροθιά. Αφορά εμάς τους εργαζομένους και
το κατά πόσο συνειδητοποιούμε ότι σε αυτή τη μάχη ή θα είμαστε όλοι μαζί
ή, αφού μας σπάσουν σε χίλια κομμάτια, θα μαςτσακίσουν όλους μαζί. Ποιά
ανάγκη λοιπόν ώθησε τους εργαζομένους στον Ιανό υπογράψουν χαρτιά που
και οι ίδιοι ήξεραν ότι δεν είχαν καμιά νομική ισχύ; Πιστεύουν ότι θα
σωθούν αν ταυτίζονται με τα συμφέροντα και τις επιλογές του αφεντικού
τους; Δεκάσες παραγείγματα στον κλάδο και αλλού (Εστία, Απόλλων,
Χαλυβουργία Βόλου κ.λπ.) δείχνουν πως αυτό είναι μια αυταπάτη πιο ακραία
και από το ότι μπορούμε να τους νικήσουμε. Πως νιώθουν σήμερα που
υπέγραψαν ένα χαρτί που στρέφεται ενάντια στους συναδέλφους τους σε όλο
τον κλάδο; Τι άλλο μένει να κάνουν; Οι αυταπάτες (όσων έχουν) σύντομα θα
σαρωθούν αλλά τότε δεν θα έχουν πιθανόν την δύναμη για να αντιδράσουν.
Ας το κάνουν τώρα λοιπόν γιατί μπορεί σύντομα να υπογράφουν για το πόσο
ωραίο μπιζού είναι η αλυσίδα με την μπάλα.
Συνάδελφοι, σας καλούμε να ξανασκεφτείτε την
πράξη σας. Ο εμφύλιος που προσπαθούν να δημιουργήσουν ανάμεσά μας είναι
ίσως το ποιο ισχυρό τους όπλο. Η πράξη σας δεν στράφηκε μόνο εναντίον
σας Η πράξη σας δεν στράφηκε μόνο εναντίον σας (χάσατε την αργία, τίποτα
δεν διασφαλήσατε για το μέλλον, μην αυταπατάστε), αλλά και εναντίον
όλων των συναδέλφων που σε αυτούς τους αντίξοους καιρούς επέλεξαν να
δώσουν τη μάχη για τη διατήρηση της αργίας. Για κάτι δηλαδή που είναι
κατάκτηση ΟΛΩΝ μας και τέτοια πρέπει να παραμείνει. Η σφοδρότητα της
επίθεσης είναι τέτοια που σύντομα οι αυταπάτες (όσων έχουν ακόμη) θα
σαρωθούν, αλλά τότε δεν θα έχουν πιθανόν τη δύναμη να αντιδράσουν. Αν
τώρα χάσουμε ένας ένας, δεν θα νικήσουμε ποτέ όλοι μαζί. Σε έναν κλάδο
που βουλιάζει κανείς δεν θα σωθεί μόνος του. Κι αν αυτό γίνει, οι
αλυσίδες του θα είναι τόσο βαριές, που η σωτηρία θα είναι δυσβάσταχτη!
Συνάδελφοι, όσο δύσκολη κι αν είναι η συγκυρία, μη σκύβουμε το κεφάλι.
Όσο κι αν φαίνονται ισχυροί έχουν πήλινα πόδια. Αντλούν τη δύναμή τους
από τη δική μας αδυναμία. Γνωρίζουν όμως, και εργοδότες και κυβέρνηση,
πως όταν η ξεσπάσει η λαϊκή οργή και αγανάκτηση τα σχέδιά τους θα
σαρωθούν. Αυτή είναι η δική μας μάχη. Όσο μπορούμε, όσο αναλογεί στον
καθένα μας, όσο αναλογεί στον κλάδο μας -μαζί με τους υπόλοιπους
εργαζομένους- να ετοιμάσουμε τα όπλα μας γι’ αυτήν τη σύγκρουση που θα
ξαναφέρει στο προσκήνιο τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας!
Εκτός όμως από τις εξαιρέσεις που δεν
γίνονταν να μην αναφερθούν η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων
αντιμετώπισε την επίθεση με αποφασιστικότητα και πνεύμα αντίστασης. Αυτό
είναι που δίνει αισιοδοξία και κουράγιο σε όλους μπροστά σε αυτά που
ετοιμάζουν. Όχι, την αξιοπρέπειά μας δεν θα μας την πάρουν. Μπορεί να
ζούμε σε χολεριασμένες εποχές αλλά δεν θα συνηθίσουμε να ζούμε με τη
χολέρα.
ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΣΑΚΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΜΑΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ…
Νομίζουμε ότι αυτό είναι πασιφανές για κάθε
νοήμων άνθρωπο. Ο στόχος τους ήταν να συρθεί ο σύλλογος σε μια τυφλή
σύγκρουση από την οποία θα έβγαινε ηττημένος και αποδυναμωμένος. Στους
νέους γύρους λεηλασίας που ετοιμάζονται να εξαπολύσουν δεν θέλουν
εμπόδια στον δρόμο τους. Δεν μπορούν να δεχτούν με τίποτα αυτό το
σωματείο που οργανώνει απεργίες, που βρίσκεται στους χώρους δουλειάς για
να ενημερώνει και να συμβάλλει στην οργάνωσή μας ως εργαζόμενων, που
διεκδικεί, που αρνείται και αντιπαλεύει τη λογική του κοινωνικού
εταίρου. Ο Σύλλογός μας βγήκε όρθιος και πιο δυνατός από αυτή την
επίθεση γιατί πρώτα και κύρια στηρίζεται στους συναδέλφους στους χώρους
δουλειάς. Αυτή είναι η δική μας δύναμη. Η δύναμη αυτή πρέπει να
μεγαλώσει ακόμη περισσότερο τώρα, όχι αύριο. Οι εργοδότες
συνδικαλίζονται, οργανώνονται και προωθούν μεθοδικά τα σχέδια τους. Εμάς
μας θέλουν κατακερματισμένους, υποταγμένους, τον καθένα μόνο του και
αναλώσιμο.
Είναι φανερό πως θα συνεχίσουν με λύσσα να
επιτίθενται στις μισθολογικές και τις θεσμικές κατακτήσεις μας. Θα
υπερασπιστούμε με νύχια και με δόντια το κάθετι, ακόμη και το πιο μικρό.
Αν τολμήσουν και του χρόνου να τα βάλουν με την αργία του Αγ.
Πνεύματος, θα μας βρουν μπροστά τους ακόμη πιο αποφασιστικά. Δεν θα
μείνουμε μόνο σε κινητοποίηση των ελεγκτικών μηχανισμών του Υπουργείου
Εργασίας, θα υπάρξουν και δυναμικές κινητοποιήσεις.
Ο Σύλλογός μας είναι η δικιά μας οργάνωση, η
δικιά μας ασπίδα. Ποτέ στα εργατικά σωματεία δεν συμφωνούσαν όλοι με
όλους. Οι διαφορετικές απόψεις δεν μας εμποδίζουν να παλέψουμε από
κοινού για να υπερασπιστούμε τις ζωές μας και τα συμφέροντα μας. Καλούμε
κάθε εργαζόμενο-η να βγάλει τα συμπεράσματά του από την επίθεση με
στόχο την κατάργηση της αργίας του αγίου πνεύματος. Καλούμε όλους τους
συναδέλφους να είμαστε παρόντες τόσο στον αγώνα ενάντια στην καταπάτηση
της αργίας όσο και σε κάθε αγώνα που δίνουμε καθημερινά όλο το χρόνο
μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς. Πώς θα ήταν σήμερα τα πράγματα αν
δεν υπήρχε αυτό το σωματείο, αν οι εργοδότες έκαναν μόνοι τους
παιχνίδι; Όποιοι-ες δεν είναι μέλη του Συλλόγου, να γράψουν την αίτηση
και να γραφτούν στο Σύλλογο. Η δική μας δύναμη βρίσκεται στην ενότητα,
τη συλλογικότητα, την οργάνωση και την αλληλεγγύη.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ
25/07/2013
