Εκδηλώσεις αλληλεγγύης από το κατεχόμενο τμήμα της Λευκωσίας στην προσπάθεια των Ελλήνων εργαζομένων να κρατήσουν ζωντανό τον χαρακτήρα της Ελληνικής Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης. Η ΕΡΤ των εργαζομένων έγινε ιαχή, εκεί που... πέφτουν τα οδοφράγματα. Εκδηλώσεις αλληλεγγύης από το κατεχόμενο τμήμα της Λευκωσίας στην προσπάθεια των Ελλήνων εργαζομένων να κρατήσουν ζωντανό τον χαρακτήρα της Ελληνικής Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης
Της Αναστασίας Ζήγου
«Ή που θα αποδεχτούμε το βίαιο κλείσιμο της ΕΡΤ ή που θα προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε». Αυτή η φράση δεν εμπεριέχεται –αν και θα μπορούσε- σε κάποιο ψήφισμα της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων της ΕΡΤ, που επί 60 και πλέον ημέρες δίνουν τον δικό τους αγώνα. Ούτε προέρχεται από κάποιον αλληλέγγυο, που ήρθε στο Ραδιομέγαρο και είδε από κοντά τους εργαζόμενους για να τους σφίξει το χέρι. Είναι τα λόγια του Τουρκοκύπριου δημοσιογράφου Κεμάλ Νταρμπάζ, προέδρου της Ενωσης Τύπου BASIN – SEN.
Ο καλύτερος κόσμος
Λίγο
νωρίτερα μια ηγετική και χαρισματική φυσιογνωμία, όπως υποστηρίζουν
Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι του εργατικού κινήματος στο ψευδοκράτος,
ο Σενέρ Ελτζίλ, γενικός γραμματέας του συνδικάτου των δασκάλων είπε: «Ο
καλύτερος κόσμος είναι εφικτός. Η λύση είναι να αντισταθούμε όπως η
ΕΡΤ». Η Ελληνοκύπρια Μερόπη Τσιμίλλη είπε μόνο ένα «σας ευχαριστούμε
πολύ» και ο Κωστής Αχνιώτης απλώς χαμογέλασε, όταν άκουσε πως ξεκίνησε η
αυτοοργάνωση και αυτοδιαχείριση της ΕΡΤ, το βράδυ της 11ης Ιουνίου.Την περασμένη Τρίτη 8 Αυγούστου στο οίκημα της συντεχνίας KTOEOS, στην οδό Abdullah Parla No 5 στην κατεχόμενη Λευκωσία, η ελεύθερη ΕΡΤ των 60 ημερών και πλέον έγινε σημείο αναφοράς δύο κοινοτήτων που τόσα έχουν να μοιραστούν και άλλα τόσα να χωρίσουν.
Σε τουρκοκυπριακό έδαφος αυτή τη φορά, σε μια δεύτερη εκδήλωση συμπαράστασης στους εργαζόμενους της ΕΡΤ, το Ραδιομέγαρο της Αγ. Παρασκευής έγινε πυξίδα για τους… ξένους στην ίδια πόλη. Η υπόσχεση δόθηκε αβίαστα. Οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι αναζητούν την ειρήνη που δεν έχει έρθει ακόμη στο νησί μέσα από άλλες διαδρομές, όχι μέσα από τους διχασμούς, των απομόνωση, τις μειονότητες, τη φτώχεια, τη μιζέρια και την αδικία. Και κυρίως όχι από ξεχωριστούς δρόμους. Εξάλλου το οδόφραγμα της Λήδρας υπάρχει μόνο στα «χαρτιά». Ηδη Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι εργαζόμενοι γιόρτασαν μαζί δύο επετείους της εργατικής Πρωτομαγιάς.
Από την Κερύνεια μέχρι την κοιλάδα της Καρπασίας με τους σιτοβολώνες και τις μαγευτικές ακρογιαλιές που σβήνουν απότομα στο ακρωτήρι του Αγ. Ανδρέα, όλοι είχαν να πουν μια κουβέντα για την ΕΡΤ, την οποία έκλεισε η κυβέρνηση στις 11 Ιουνίου για να την «ξανανοίξουν» αμέσως οι εργαζόμενοι. Από τους τελευταίους (περίπου 220) «εγκλωβισμένους» Ελληνοκύπριους στο Ριζοκάρπασο και τα βουβά βλέμματα που ατενίζουν το μνημείο στον Αγιο Γεώργιο Κυρήνειας, όπου έγινε η απόβαση του τουρκικού στρατού το 1974, μέχρι τον Χακάν, τον κουρδικής καταγωγής σερβιτόρο στον τουριστικό πλέον Αγιο Φίλωνα Ριζοκαρπάσου.
Ο Χακάν ρώτησε να μάθει για την ΕΡΤ και –σε αντάλλαγμα για την ενημέρωση- είπε και αυτός τη δική του ιστορία… Η μητέρα του είχε δύσκολη εγκυμοσύνη στην αδερφή του και, όταν ζήτησε τη βοήθεια του Χότζα, αυτός τη συμβούλεψε να τάξει το νεογέννητο στην Παναγία και να του δώσει το όνομά της. Ετσι η αδερφή τού Χακάν ονομάστηκε Μαρία.
Και η Χαϊσέ, που δούλευε στο αεροδρόμιο Ercan, το οποίο ιδιωτικοποιήθηκε με τις «ευλογίες» της Αγκυρας, θέλησε να μάθει τι έκαναν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ και γιατί δεν κατάφεραν κάτι αντίστοιχο η ίδια και οι συνάδελφοί της. Η Χαϊσέ απολύθηκε και την περασμένη Τρίτη, στην εκδήλωση για την ΕΡΤ, έκανε τη μετάφραση από τα ελληνικά στα τουρκικά.
Ο συνδικαλιστής δάσκαλος Σενέρ Ελτζίλ, που πρωτοστάτησε στις απεργίες των δασκάλων την περίοδο 2003 – 2004 για τον διορισμό της κόρης του Ερογλου στη θέση της διευθύντριας, έχει γίνει η ψυχή των όσων συμβαίνουν στα κατεχόμενα. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι έχει μεταφέρει το πνεύμα της πλατείας Ταξίμ στην Κύπρο, οι Ελληνοκύπριοι τον έχουν αναδείξει σε σύμβολο αγώνα, το οποίο εν πολλοίς με τη δράση του πολέμησε και έπληξε το καθεστώς του ψευδοκράτους. Κι όμως, ο σκληρός και μαχητικός Ελτζίλ, που συνέβαλε στην άνοδο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος της τουρκοκυπριακής Αριστεράς (ΡΤΚ) στις πρόσφατες εκλογές, είπε το δικό του «ευχαριστώ» στους εργαζόμενους της ΕΡΤ.
Εμβληματική προσωπικότητα
Μόνο που κάποιοι «ξέχασαν» ότι το 2009 ο Σενέρ Ελτζίλ ήταν ο κακός Τούρκος που προσπαθούσε να πλήξει την Κυπριακή Δημοκρατία διεκδικώντας μια θέση στον Οργανισμό Συντεχνιών Ευρωπαίων Εκπαιδευτικών (ETUCE). Σήμερα είναι Τουρκοκύπριος και εμβληματική προσωπικότητα του εργατικού κινήματος. Ε, ναι, λοιπόν, αυτός ο Ελτζίλ κάλεσε τους πολίτες όλου του κόσμου και ειδικά του ευρωπαϊκού Νότου και των χωρών της Μεσογείου να φτιάξουν τις δικές τους ΕΡΤ.
Η εκδήλωση των Τουρκοκυπρίων για την ΕΡΤ έκλεισε με την απορία μιας νεαρής Ελληνοκύπριας. Τι θα γινόταν άραγε αν οι εργαζόμενοι στις κυπριακές τράπεζες ακολουθούσαν το παράδειγμα της ΕΡΤ όταν ανακοινώθηκε το «κούρεμα» των καταθέσεων;
Τελικά από το Ραδιομέγαρο στην Αγία Παρασκευή μέχρι την κατεχόμενη Λευκωσία έχεις πολλές διαφορετικές εικόνες, αλλά οι ήχοι δεν είναι και πολύ διαφορετικοί. Η ΕΡΤ των εργαζομένων έγινε ιαχή, εκεί που πέφτουν τα οδοφράγματα.
efsyn.gr
