O Πάσχος Μανδραβέλης, πολυγραφότατος τον τελευταίο καιρό, ως μισθό-φόρος (φέρει μισθό-αντάλλαγμα-διάφορο βρε αδερφέ) ταγμένος στην υπηρεσία μιάς εξ-ουσίας (έξω απο την ουσία) ά-λογης, λες και υπάρχουν εξ-ουσίες λογικές, και τι μισθοφόρος; πρώτης γραμμής σε αποστολή αυτοκτονίας.
Δημοσίευσε ενα πόνημα, για την ...
εισβολή της αστυνομίας στο Πολυτεχνείο και την παράδοση των απο δεκαετιών κατειλημμένων χώρων στην πανεπιστημιακή κοινότητα.
Εκφράζει την άποψη οτι αυτοί οι χώροι στερούνταν απο την ακαδημαική κοινότητα.
Ερώτημα 1ον: Ποιοί χώροι στερούνταν απο την ακαδημαική κοινότητα; αυτοί που σε λίγο καιρό θα ιδιωτικοποιηθούν απο τα φιλαράκια-αφεντικά-εργοδότες του Πάσχοντος Μανδραβέλη;
Tότε βέβαια η ακαδημαική κοινότητα για την οποία τάχα κόπτεται ο κύριος Μανδραβέλης δεν θα υπάρχει βέβαια. Tότε βέβαια η αστυνομία δεν θα χρειάζεται καν να εισβάλλει στους πανεπιστημιακούς χώρους, αλλα θα φυλάει πόρτα εκτελώντας χρέη νταβατζή. Aλλάζοντας βάρδια με ιδιώτες σεκιουριτάδες, ''όποιος εχει παράδες μέσα ή αλλοι όξω'', αυτά τώρα είναι πρόβες, εδω είμαστε και θα τα δούμε. Τότε βέβαια το πολυ-τεχνείο θα μετονομαστεί σε εισ-πρακτορείο και δεν θα εχουμε φοιτητές αλλά πελάτες. (μην με ειρωνευτεί κανείς οτι δεν είναι δυνατόν να ιδιωτιοποιηθούν τα πανεπιστήμια, εδω ιδιωτικοποιείται το νεράκι που πίνουμε.)
Ερώτημα 2ον: Τότε ο κύριος Μανδραβέλης θα συνεχίσει να υπερασπίζεται με το ίδιο πάθος και σθένος αυτούς τους χώρους και την ακαδημαική κοινότητα; Ιδωμεν, ο καιρός γαρ εγγύς.
