“English version HERE
Αν δεν ξέρετε τι ακριβώς συμβαίνει αυτή
τη στιγμή στη Ρουμανία – ακριβέστερα τα κίνητρα των κινητοποιήσεων –
διαβάστε αυτό το σύντομο κείμενο, το οποίο θα μπορούσε να σας δώσει μια
ιδέα (μπορεί και δύο!): «Οι δύο μεγάλοι αγώνες στη Ρουμανία: ένα μήνυμα για τη διεθνή αλληλεγγύη!»
*
Είναι Δευτέρα κι ένας γεράκος καθαρίζει
στο....
μπροστινό μέρος της πολυκατοικίας που μένω. Έχει ησυχία έξω, μόλις
χθες έλαβε χώρα ένα πολύ μεγάλο πάρτυ σ’ ολόκληρη την πόλη. Πάρτυ ή κάτι
τέτοιο, τέλος πάντων, όμως όχι σαν αυτά που μέχρι τώρα γνωρίζατε.
Χθες ήταν Κυριακή και αυτό σήμαινε πως
ήδη έχει περάσει μία ολόκληρη εβδομάδα διαδηλώσεων στη Ρουμανία αλλά και
στο εξωτερικό. Όλα ξεκίνησαν επειδή η κυβέρνηση πρότεινε στο
κοινοβούλιο να (υπερ)ψηφίσει ένα σχέδιο νόμου που θα επιτρέπει την
καταστροφή της Rosia Montana, στην ουσία, το εναρκτήριο λάκτισμα του
μεγαλύτερου έργου υπαίθριας εξόρυξης στην Ευρώπη. Αυτό που μένει πλέον
για να γίνει ο νόμος πραγματικότητα είναι η απόφαση του Κοινοβουλίου.
Αλλά ο λαός είπε ΟΧΙ. ΟΧΙ στην εξόρυξη
χρυσού με κυάνιο, ΟΧΙ στην εξόρυξη σχιστολιθικού φυσικού αερίου (shale
gas fracking= πρόκειται μία ιδιαίτερα επικίνδυνη μέθοδο εξόρυξης φυσικού
αερίου σε μεγάλο βάθος, με τη διοχέτευση νερού και χημικών στοιχείων
στην γεώτρηση όπου το μείγμα διοχετεύεται με μεγάλη πίεση, μεγαλώνοντας
έτσι τις ρωγμές στο σχιστόλιθο, με συνέπεια το φυσικό αέριο να βρίσκει
διέξοδο ώστε να μπορεί να αντληθεί στην επιφάνεια), ΟΧΙ και σε κάθε άλλη
δράση που θα μπορούσε να βλάψει, για πάντα, το φυσικό περιβάλλον.
Την πρώτη
Κυριακή, στην 1η Σεπτέμβρη, ήμασταν πάνω από 15.000 στο σύνολο, σε όλες
τις πόλεις που διαδήλωσαν ενάντια στην εξόρυξη χρυσού και σχιστολιθικού
φυσικού αερίου. Ήμασταν περισσότεροι από πέρυσι, το 2012, όταν, για
περισσότερες από 40 ημέρες, διαδηλώναμε ενάντια στην κυβέρνηση. Δύο
κυβερνήσεις έπεσαν, και η τρίτη – η τωρινή – έκανε περισσότερα άσχημα
και παράνομα πράγματα στους κατοίκους από ό,τι οι προηγούμενες.
Συμπεριλαμβανομένου του πρότζεκτ της Rosia Montana και του σχιστολιθικού
φυσικού αερίου.
Υπήρξαν διαδηλώσεις σε περισσότερες από
40 πόλεις, στη Ρουμανία, στην Ευρώπη, ακόμη και στη Βόρεια Αμερική. Αλλά
ο Τύπος δεν είδε τίποτε. Για τις τελευταίες 7-8 ημέρες, δεν ήταν η
αστυνομία που μας ενόχλησε, ούτε οι άνθρωποι της εταιρείας (οι
ανθρακωρύχοι της Rosia Montana Gold Corporation-RMGC *στμ: το σωματείο
των ανθρακορύχων αποτελεί το φερέφωνο της Εταιρείας Χρυσού – κάτι
αντίστοιχο με το αντίστοιχο σωματείο στις Σκουριές), αλλά ο Τύπος.
Δεν γράφτηκε τίποτα στις εφημερίδες, δεν
προβλήθηκε απολύτως τίποτα στην τηλεόραση, ίσως σε έναν ή δύο
ραδιοφωνικούς σταθμούς να ειπώθηκε κάτι σχετικά με το ακριβώς συμβαίνει
στη Ρουμανία. Και, από όσο γνωρίζω, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί είναι τα
μοναδικά μέσα ενημέρωσης που συνεχίζουν να μιλάνε για τις διαδηλώσεις
και το τι στην πραγματικότητα «παίζεται» σχετικά με το έργο.
Όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι
δημοσιογράφοι από την τηλεόραση, το μόνο που έλεγαν στο γυαλί ήταν
ψέματα ή ότι σπρώχτηκαν, λοιδωρήθηκαν και άλλα τέτοια, από τους
διαδηλωτές. Πω, πω! Η τιμή τους ξεπλύθηκε από εκείνους τους
βρωμο-διαδηλωτές που δε γούσταραν τα ΜΜΕ για έναν βασικό λόγο: όλοι οι
κολοσοί των ΜΜΕ έχουν εξαγοραστεί από την Εταιρεία Χρυσού (RMGC), και
δείχνουν μόνο για ό,τι η Εταιρεία πλήρωνει.
Το πρώτο βράδυ πήγε θαυμάσια. Ήταν η
πρώτη διαδήλωση. Αισθανόμασταν τη δύναμή μας, η τελευταία φορά που
ξαναζήσαμε αυτό το είδος των μεγάλων δημόσιων διαδηλώσεων ήταν πριν πάνω
από ένα χρόνο· πολλοί είχαν ξεχάσει την αίσθηση του να είσαι στο δρόμο,
μαζί με χιλιάδες άλλους, με ένα κοινό στόχο, ένα κοινό αγώνα.
Αποφασίσαμε, στην πόλη της Κλουζ, ότι θα
συναντηθούμε την ερχόμενη Κυριακή (χθες). Αλλά οι φίλοι μας από το
Βουκουρέστι συνέχισαν τις διαδηλώσεις εκεί, ακόμα και την επόμενη μέρα.
Κατάφεραν να διατηρήσουν μια κρίσιμη μάζα 1000-2000 άτομων κάθε βράδυ.
Από τη Δευτέρα, άρχισαν να καταλαμβάνουν πλατείες, διασταυρώσεις και τα
πάρκα μπροστά από διάφορους κυβερνητικούς φορείς. Την Τρίτη, κάναμε το
ίδιο στην Κλουζ. Με μόνο μια ειδοποίηση 15 ώρες πριν την διαδήλωση,
περισσότεροι από 1500 άνθρωποι κατάφεραν να συγκεντρωθούν στην πλατεία
Ουνίρι (στμ: η κεντρική πλατεία της Κλουζ), και αρχίσαμε να κάνουμε το
ίδιο: να καταλαμβάνουμε τους δρόμους και τις πλατείες.
Τα διδάγματα από το πάρκο Gezi (στην
Ιστανμπουλ) έφτασαν και στη Ρουμανία: στο Βουκουρέστι, είχαν ομάδες
εργασίας και συζήτησης στο δρόμο κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων.
Πήγαιναν καθημερινά ακόμη και με κάποιες σκηνές – περισσότερο συμβολικά –
ότι δηλαδή «Δεν εγκαταλείπουμε τους δρόμους!». Στην Κλουζ είχαμε
δημόσιες συνελεύσεις για να συζητήσουμε πώς θα οργανωθούμε για τις
επόμενες ημέρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, και σε άλλες
πόλεις είχαμε διαδηλώσεις. Όλο και περισσότεροι ανεξάρτητοι
δημοσιογράφοι άρχισαν να γράφουν για το τι συμβαίνει – και πολλοί από
αυτούς έγραψαν με πραγματικά πανέμορφο τρόπο. Οι άνθρωποι ανέκτησαν τη
δύναμή τους στο να κάνουν πράγματα, έτσι τους έβλεπες να γράφουν την
άποψή τους, να δημοσιεύουν φωτογραφίες, βίντεο, αλλά και να κάνουν
προτάσεις, στο λογαριασμό τους στο Facebook. Υπάρχει μια μεγάλη επιθυμία
για πραγματική πληροφόρηση, για την πραγματική και αληθινή ενημέρωση.
Δεν παραιτούμαστε. Δεν πρόκειται να παραδοθούμε.
Ο διεθνής Τύπος αποκαλεί αυτό που
συμβαίνει εδώ «Το Ρουμάνικο Φθινόπωρο». Μετά την Αραβική Άνοιξη και το
Τούρκικο Καλοκαίρι, ήλθε και το Ρουμάνικο Φθινόπωρο. Όλο και
περισσότεροι άνθρωποι αποφασίζουν ότι είναι ώρα να δράσουν. Όχι πάρα
πολλοί – βλέπεις τσούζει λίγο να κινητοποιείσαι όχι για την πάρτη σου,
αλλά για κάτι συλλογικό, για το μέλλον των παιδιών σου και πιθανό για τα
παιδιά τους. Πολύ απλά, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε σε μια εταιρεία να
καταστρέψει τη φύση!
Έτσι, όλο και περισσότεροι άνθρωποι (από
τη Ρουμανία και όχι μόνο) άρχισαν τις δράσεις. Στη Νέα Υόρκη, στο Τόκιο,
στις στέπες της Μογγολίας, στους ουρανούς. Οι άνθρωποι στέλνουν τα
μηνύματα αλληλεγγύης τους προς τους αγωνιζόμενους στη Ρουμανία.
Αρχίζουμε να αποκτάμε όλο και περισσότερο συνείδηση.
Επίσης έγινε μία διαδήλωση μπροστά από
την ρουμανική κρατική τηλεόραση, την TVR. Η TVR είναι η τηλεόραση ΜΑΣ,
αλλά και αυτοί έχουν εξαγοραστεί προ πολλού. Δεν δείχνουν αυτό που
οφείλουν να δείξουν: το τι συμβαίνει στους δρόμους.
Λίγες μέρες πριν, έγινε ένας μεγάλος
ποδοσφαιρικός αγώνας: Ρουμανία-Ουγγαρία. Εκτός από το γεγονός ότι ήρθαν
πολλοί φασίστες Ούγγροι οπαδοί, καταστρέφοντας το τρένο με το οποίο
ήρθαν, και ότι πλακώθηκαν με τα ΜΑΤ (καταστρέφοντας πολλές βεράντες στο
δρόμο τους), 3000 Ρουμανοι οπαδοί φώναξαν κατά τη διάρκεια του αγώνα:
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΩΖΟYΜΕ ΤΗΝ ROSIA MONTANA! Αλλά δεν άκουστηκε στην τηλεόραση.
Και όταν οι κάμερες στράφηκαν στα πανό των οπαδών, τότε μπήκε ένα
κομμάτι χαρτί μπροστά τους. Ναι, είναι παράνομο να φανεί η αλήθεια.
Η δεύτερη Κυριακή ήρθε. Δεκάδες πόλεις διαδηλώνουν και πάλι, όχι μόνο στη Ρουμανία, αλλά και σ’ όλα τα πέρατα του κόσμου.
Στο Βουκουρέστι, οι πορείες ξεκίνησαν από
τους τομείς (γειτονιές με δικιά του τοπική αυτοδιοίκηση). Σε έξι τομείς
είναι χωρισμένο το Βουκουρέστι, έξι προσυγκεντρώσεις-πορείες έγιναν,
προς την κεντρική πλατεία όπου ενώθηκαν. Στην Κλουζ, ο Ευγένιος Δαυίδ
(Eugen David), ο πρόεδρος της Alburnus Maior, της ΜΚΟ που ξεκίνησε τον
αγώνα στη Rosia Montana (είναι η ΜΚΟ των κατοίκων που αντιτίθενται στο
σχέδιο της Εταιρείας Χρυσού), ήρθε μαζί με την κόρη του και άλλους
χωρικούς. Απήυθυνε έναν πολύ κινητήριο λόγο. Ότι «αυτός ο αγώνας θα
συνεχιστεί έως ότου όλα τα αιτήματα ικανοποιηθούν».
Δέκα χιλιάδες (10.000) στην Κλουζ. Σχεδόν
20.000 στο Βουκουρέστι. Και ποιος ξέρει πόσες χιλιάδες στις άλλες
πόλεις. Και είναι μόνο η πρώτη εβδομάδα διαδηλώσεων και είμαστε
περισσότεροι από τους διπλάσιους. Και οι αριθμοί αυξάνονται, μέρα με τη
μέρα.
Οι άνθρωποι αρχίζουν να αισθάνονται τις
εναλλακτικές λύσεις. Ότι όλοι μας είμαστε μια μεγάλη οικογένεια, που
πρέπει να βοηθήσει ο ένας τον άλλο και εκείνους που είναι γύρω μας. Στην
Τουρκία, οι διαδηλωτές βαφτίστηκαν «capulcu» (*στμ: επιδρομείς). Εμάς
μας έχουν βαφτίσει «χίπστερς». Είμαστε οι χίπστερς που θα αλλάξουν τη
Ρουμανία. Και πολλοί άνθρωποι έχουν πίστη σε εμάς, όπως κι εμείς σε
αυτούς.
Σήμερα, ο πρωθυπουργός Βίκτορ Πόντα –
ένας από τους μεγάλους εχθρούς του λαού – είπε ότι «Απορρίπτουμε το
πρότζεκτ της Rosia Montana, και εδώ τελειώνει η συζήτηση». Φοβούνται να
κατηγορηθούν για υπονόμευση της εθνικής οικονομίας, όπως συνέβη με
ορισμένους πολιτικούς μια-δυο μέρες πριν. Μας φοβούνται. Βλέπουν ότι
εξαπλωνόμαστε και ότι είμαστε όλο και πιο ισχυροί. Έτσι, προσπαθούν να
σκοτώσουν το κίνημα με τεχνάσματα που νομίζουν ότι μπορούν να τα
καταφέρουν.
Και ποια ήταν η απόκριση του Eugen David;
«Κερδίσαμε μια μάχη, αλλά όχι τον πόλεμο!».
Μετά τη δήλωση του Πρωθυπουργού Βίκτορ
Πόντα, η εκστρατεία «Σώστε την Rosia Montana» ανακοινώνει ότι οι
διαδηλώσεις θα συνεχιστούν μέχρι:
- Το Κοινοβούλιο, μέσω της Γερουσίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων να ψηφίσει την απορρίψη του νομοσχέδιου.
- Η κυβερνήση να απορρίψει τη διαδικασία του κατεπείγοντος, μέσω κυβερνητικής περιβαλλοντικής έγκρισης.
- Η Rosia Montana να συμπεριληφθεί στον κατάλογο της Ρουμάνικης λίστας για την UNESCO.
- Το κυάνιο να απαγορευτεί δια νόμου σε εξορυκτικές δραστηριότητες στη Ρουμανία.
- Οι τέσσερις θεμελιωτές του σχεδίου
νόμου: ο υπουργός Υποδομών (Dan Sova), η υπουργός Περιβάλλοντος (Rovana
Plumb), ο υπουργός Πολιτισμού (Daniel Barbu) και ο διευθυντής του
Εθνικού Οργανισμού Ορυκτών Πόρων (Gheorghe Dutu) να διωχτούν από την
κυβέρνηση.
Rosia Montana,
9 Σεπτέμβρη, 2013
Ο αγώνας συνεχίζεται!
