Μία
ακόμα είδηση είδε το φως της δημοσιότητας την προηγούμενη βδομάδα, η
οποία λίγο-πολύ συμβουλεύει τους πολίτες να χρησιμοποιήσουν τις
πιστωτικές τους κάρτες για να αντεπεξέλθουν στην εν εξελίξει
φοροεπιδρομή που λαμβάνει χώρα τους τελευταίους ...μήνες.
Πιστοί στην τακτική να επισημαίνουμε τα δημοσιεύματα που εγκυμονούν κινδύνους για τον πολίτη, κάνουμε την ανατομία της είδησης:
“Τις
πιστωτικές τους κάρτες θα μπορούν να χρησιμοποιούν οι φορολογούμενοι
πολίτες για να πληρώνουν τα χρέη τους προς την εφορία.”
- newsbomb
«Τη
δυνατότητα να πληρώσουν τον φόρο τους έως και σε 12 άτοκες δόσεις έχουν
οι κάτοχοι των πιστωτικών καρτών, απολαμβάνοντας παράλληλα έκπτωση 1,5%
επί του ποσού, αλλά και μια σειρά από επιπλέον προνόμια.»
- Τα Νέα
«Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να πληρώσουν [ενν.: μέσω πιστωτικής] τις παρακάτω κατηγορίες οφειλών προς το Δημόσιο:
• Φόρος Εισοδήματος
• Ενιαίο τέλος ακινήτων ΕΤΑΚ
• Εισφορά ΦΠΑ
• Εισφορές – τέλος επιτηδεύματος Ν3986
• Περαίωση Ν3888/2010
• Προσωρινή Δήλωση Απόδοσης Φόρου & Τελών Χαρτοσήμου
• Ειδικό πρόστιμο Διατήρησης Ρυθμιζόμενων Χώρων
• Τέλος υπαγωγής ρύθμισης αυθαιρέτων
• Ειδικό πρόστιμο ρύθμισης αυθαιρέτων»
Χρήσιμο είναι να έχεις υπόψη σου και το άρ. 64 παρ. 3 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος:
«Όταν
ο φόρος που οφείλεται με βάση την εμπρόθεσμη δήλωση καταβάλλεται εφάπαξ
μέσα στην προθεσμία υποβολής της δήλωσης, παρέχεται έκπτωση ενάμισι
τοις εκατό (1,5%) στο συνολικό ποσό αυτού και των λοιπών συμβεβαιούμενων
με αυτόν οφειλών.»
Τι μας λέει μέχρι εδώ η είδηση;
Με λίγα λόγια, ότι σου "δίνουν την ευκαιρία" (αφού θα «απολαύσεις» έκπτωση 1,5%) να πληρώσεις μέσω πιστωτικής τους φόρους σου.
Ας πούμε ότι μέχρι εδώ όλα καλά.
Ας πούμε ότι δεν «παρακινούν» σκόπιμα τον πολίτη να μπει σε περιπέτειες.
Ας
πούμε ότι η μη αναφορά από πολλές ειδησεογραφικές πηγές του γεγονότος
ότι ο οποιοσδήποτε φορολογούμενος πληρώσει εφάπαξ (αν μπορεί βέβαια) το
φόρο του απολαμβάνει αυτή την έκπτωση του 1,5% (σύμφωνα με το άρ. 64
παρ. 3 ΚΦΕ) δεν έγινε επίτηδες.
Ας
πούμε επίσης ότι δε γνωρίζουν οι περισσότεροι από τους αρθρογράφους ότι
η δυνατότητα πληρωμής φόρων μέσω πιστωτικών καρτών δεν είναι είδηση,
αφού γίνεται εδώ και καιρό. Δες πχ το άρθρο με τίτλο «Συμφέρει η πληρωμή
φόρων με πιστωτικές κάρτες;» στην ιστοσελίδα xrimaonline.gr από 11-09-2012 (τυχαίο ότι αυτά τα άρθρα πάντα γράφονται μήνα Σεπτέμβρη;).
Πώς να προσπεράσεις όμως το γεγονός ότι οι περισσότερες ιστοσελίδες και άρθρα περιλαμβάνουν αναλυτικά τις προσφορές των σχετικών προϊόντων των τραπεζών;
Πώς να προσπεράσει κανείς το σχολιασμό τύπου newsbomb (έμφαση του γράφοντος) που περιγράφει τη δυνατότητα πληρωμής φόρων μέσω πιστωτικής σαν μία πρωινή βόλτα στο πάρκο;
Ενόψει των αυξημένων φορολογικών υποχρεώσεων που θα κληθούν να πληρώσουν τα φυσικά πρόσωπα, αρκετοί κάτοχοι καρτών ζητούν την αύξηση του ορίου των συναλλαγών της κάρτας τους και
επαναξιολόγηση της πιστοληπτικής τους ικανότητας σε μια προσπάθεια να
ανταποκριθούν στις υψηλές φορολογικές ανάγκες της περιόδου.
Η πολιτική των τραπεζών επιτρέπει την αποπληρωμή του φόρου εισοδήματος σε 6, 9 ή 12 δόσεις, ενώ περαιτέρω διευκόλυνση είναι
η δυνατότητα επιμερισμού ακόμη και κάθε δόσης έως και σε δώδεκα
μικρότερες, μεταθέτοντας την εξόφληση των φορολογικών υποχρεώσεων, ακόμη
και τρία χρόνια αργότερα.
Η
χρήση των πιστωτικών καρτών για την αποπληρωμή του φόρου εισοδήματος,
χρησιμοποιήθηκε από μερίδα φορολογουμένων και το 2012, οι οποίοι σύμφωνα
με τις εκτιμήσεις των τραπεζών, πλήρωσαν φόρους 500 εκατ. ευρώ σε
σύνολο 9,9 δισ. ευρώ που ήταν τα έσοδα του Δημοσίου από τον φόρο
εισοδήματος φυσικών προσώπων.
[...]
Η εξυπηρέτηση φορολογικών υποχρεώσεων μέσω πιστωτικής κάρτας, συγκεντρώνει σύμφωνα με τα στοιχεία από τις τράπεζες, χαμηλές επισφάλειες,
καθώς επιλέγεται από φορολογούμενους που είναι συνεπείς στις συναλλαγές
τους. Ορισμένες τράπεζες έχουν θέσει πλαφόν στις συναλλαγές με
πιστωτικές κάρτες για πληρωμή φόρων (π.χ. τα 20.000 ευρώ), σε μια προσπάθεια να εξυπηρετήσουν κυρίως τις μικρές και μεσαίες εισοδηματικές κατηγορίες.
Δεν μπορείς να τον προσπεράσεις.
Δόξα τω Θεώ, υπάρχουν και δημοσιογραφικά κείμενα που αξίζουν και ενημερώνουν σωστά τον πολίτη.
Η μοναδική εφημερίδα που έχει έναν ευθύ, σωστό και κατανοητό σχολιασμό για το θέμα είναι Τα Νέα και γι’ αυτό απονέμουμε τα εύσημα στο συντάκτη του άρθρου κ. Πεφάνη.
Πάνω
στο σχολιασμό του αξίζει και πρέπει να σταθούμε και να «χτίσουμε»
ενημερώνοντας τον πολίτη, ο οποίος σκέφτεται - έστω και ως απόμακρο - το
ενδεχόμενο να πληρώσει τους φόρους του μέσω πιστωτικής:
«Εντούτοις όσοι επιλέξουν να κάνουν χρήση της πιστωτικής τους κάρτας θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, μια και αν δεν πληρώνουν στην ώρα τους τις δόσεις των καρτών τους θα επιβαρυνθούν με τσουχτερό επιτόκιο, το οποίο φθάνει στο 20%.Δηλαδή,
αν κάποιος δεν πληρώνει την κάρτα επιβαρύνεται με σημαντικά υψηλότερους
τόκους σε σχέση με το να μην πληρώνει το Δημόσιο εξαρχής.
Από την πλευρά τους, οι τράπεζες μέσω της υπηρεσίας αυτής από τη μια διευκολύνουν τους πελάτες τους και από την άλλη αυξάνουν τον τζίρο τους στις πιστωτικές κάρτες, εισπράττοντας παράλληλα τη σχετική προμήθεια από το Δημόσιο.»
Κίνδυνοι και Χειραγώγηση
Αρχίζουμε κάνοντας μία γενικότερη παρατήρηση:
η πιστωτική κάρτα είναι ένα εργαλείο που είναι χρήσιμο μόνο για όσους το κατανοούν και ξέρουν να το χρησιμοποιούν.
Για τους υπόλοιπους είναι ένα επικίνδυνο εργαλείο, που μπορεί να τους βάλει σε ένα φαύλο κύκλο χρέους.
Με
άλλα λόγια, αν δεν έχετε μία εξαιρετικά ενδελεχή γνώση του παρόντος
συστήματος πιστώσεως και δεν ξέρετε πώς να χρησιμοποιείτε τις πιστωτικές
σας κάρτες, πηγαίνετε ΤΩΡΑ (τώρα, σταματήστε να διαβάζετε και φτιάξτε την αίτηση) διακοπής όλων των πιστωτικών σας καρτών!!!
Χρέος και άγνοια = δέσμευση της περιουσίας σας
Ο κίνδυνος που
ενυπάρχει στην επιλογή πληρωμής φόρων μέσω πιστωτικών καρτών είναι η
υπερχρέωση που μπορεί να συντελεστεί αστραπιαία. Οι 12 άτοκες δόσεις δεν είναι άτοκες αν
καθυστερήσεις την πληρωμή της πιστωτικής σου έστω και για μία μέρα.
Τοκίζονται με ληστρικά επιτόκια, τα οποία, ενώ έχουν κριθεί παράνομα και
καταχρηστικά, συνεχίζουν να επιβάλλονται, συνεχίζουν να γίνονται δεκτά
για έκδοση διαταγών πληρωμής, και βάσει αυτών συνεχίζεται η δέσμευση και
κατάσχεση λαϊκής περιουσίας.
Η χειραγώγηση της γνώμης σου είναι το πιο σημαντικό όπλο που έχουν τα συμφέροντα που θέλουν να σε αποξενώσουν από την περιουσία σου.
Αντί να επικεντρώνεσαι στη νομιμότητα των φόρων, επικεντρώνεσαι στο πώς να γλυτώσεις από τον έφορο.
Παραδείγματος
χάριν, ο ΦΑΠ προσκρούει καθαρά και ξάστερα στη συνταγματική διάταξη του
άρ. 78 παρ. 2 του Συντάγματος, η οποία ορίζει:
«Φόρος
ή άλλο οποιοδήποτε οικονομικό βάρος δεν μπορεί να επιβληθεί με νόμο
αναδρομικής ισχύος που εκτείνεται πέρα από το οικονομικό έτος το
προηγούμενο εκείνου κατά το οποίο επιβλήθηκε.»
Αν προσέξεις, θα δεις ότι πληρώνεις φόρο ακίνητης περιουσίας για το 2010 και το 2011.
Θα πας σε δικαστήριο να τον αμφισβητήσεις;
Έχεις βέβαια να παλέψεις με τη στέρηση του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο που συντελέστηκε με το ν. 4152/2013 (κατάργηση
από 1ης Αυγούστου 2013 της Επιτροπής Διοικητικής Επίλυσης Φορολογικών
Διαφορών με αρμοδιότητα την αμφισβήτηση καταλογιστικών πράξεων, η οποία
μεταφέρεται στην Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης της Γενικής
Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του υπουργείου Οικονομικών, ενώ για να
ασκηθεί η ενδικοφανής προσφυγή ενώπιον αυτής, προβλέπεται προκαταβολή
του 50% του αμφισβητούμενου φόρου).
Αντί να ενημερώνεσαι για αυτή την πρωτοφανή και κατάφωρη για Ευρωπαϊκή Χώρα παραβίαση των συνταγματικών δικαιωμάτων σου (βλ. το εξαιρετικό άρθρο του συναδέλφου Αλαμπάση «Η
Δημοκρατία σε Κίνδυνο! Παράνομη υπερφορολόγηση με Στέρηση της
Ιδιοκτησίας και Στέρηση ταυτόχρονα του Δικαιώματος της Δικαστικής
Προστασίας») και να οργανώνεσαι να δεις πώς θα αντιμετωπίσεις
αυτή την εχθρότητα, κάθεσαι και επιλέγεις λύσεις, που το μόνο πράγμα που
κάνουν είναι να δημιουργούν χρέος ιδιωτικό, δίνοντας έτσι την ευκαιρία
στο κράτος να κρατήσει τα χέρια του καθαρά στις επικείμενες πρακτικές
αρπακτικού χαρακτήρα που θα λάβουν χώρα με κατάσχεση της περιουσίας σου,
βάζοντας μπροστά τις "κακές" τράπεζες (τις οποίες βεβαίως όχι μόνο
σώζει από την πτώχευση με τα δικά σου χρήματα, αλλά και τις επιδοτεί
ώστε να έχουν μία ακόμη ευκαιρία να σε υπερχρεώσουν).
Συμπεράσματα - Κατευθύνσεις:
Σαφώς
και η πληρωμή μέσω τραπέζης λύνει τα χέρια σε όσους επαγγελματίες απλώς
δεν έχουν τις δύο ώρες αναμονής στην ουρά που απαιτεί η οποιαδήποτε
συναλλαγή με τις ΔΟΥ του εκσυγχρονισμένου μνημονιακού κράτους.
Οι 12 μήνες όμως (και
οι συνακόλουθες άτοκες δόσεις) είναι πολύ μεγάλο διάστημα για να
βάζουμε πίστωση στην ήδη επισφαλή οικονομική μας κατάσταση.
Όσοι
παρ’όλα τα παραπάνω αποφασίσετε να χρησιμοποιήσετε το μέτρο, πρέπει -
αν μη τι άλλο - να εξασφαλίσετε ότι η μηνιαία δόση σας θα είναι σίγουρα
εκεί στην ώρα της για τους επόμενους 12 μήνες, έτσι ώστε να μη δώσετε
κανένα πάτημα σε κανένα τραπεζίτη να σας χρεώσει επιτόκια υπερημερίας.
Αν δεν είστε σίγουροι για τα παραπάνω, καλύτερα να προσπαθήσετε να τα βρείτε απευθείας με τις ΔΟΥ μέσω μίας ρύθμισης χρεών.
Ξέρω, ακούγεται παράλογο.
Σε ένα χρόνο από τώρα όμως, δε θα ακούγεται...
