Το συμβάν αυτό είναι απόρροια μιας πολιτικής που εδώ και καιρό δολοφονεί σε πολλά επίπεδα. Ειδικότερα όμως το ζήτημα της διακοπής ρευμάτων λόγω αδυναμίας πληρωμής των οφειλών απέκτησε ιδιαίτερα τραγικές διαστάσεις ήδη από το 2010 όταν η κυβέρνηση συνέδεσε τον λογαριασμό της ΔΕΗ με ένα δήθεν έκτακτο μέτρο με τον φόρο ακίνητης περιουσίας. Ξαφνικά οι διακοπές ρευμάτων άρχισαν να πολλαπλασιάζονται λόγω της αδυναμίας πληρωμής του δυσβάσταχτου αυτού τέλους σε τέτοιο βαθμό που οδήγησε τον κόσμο να βρει συλλογικούς τρόπους απάντησης της νέας αυτής επίθεσης που δεχόταν. Οι επιτροπές στις γειτονιές "ενάντια στο χαράτσι" εξαπλώθηκαν σε όλη την Ελλάδα και ο κόσμος προσπαθώντας να βρει λύση στο πρόβλημα αυτό ανέπτυξε σχέσεις αλληλεγγύης που σιγά σιγά άγγιξαν το σύνολο των ζητημάτων της κρίσης. Οι διακοπές ρευμάτων συνεχίζονται μιας και μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού δεν μπορούν πλέον να πληρώσουν ούτε το ρεύμα, οικογένειες μένουν για μήνες χωρίς ηλεκτροδότηση και η Ελλάδα επιστρέφει αισίως σε συνθήκες αρχών του αιώνα. Μέσα σε όλη αυτή τη μιζέρια κάποιοι άνθρωποι συνεχίζουν να δίνουν αλληλεγγύη δίνοντας ξανά φως στο σκοτάδι των ημερών μας.
Ο Σταύρος Β. στα 48 του χρόνια είναι και αυτός ένας άνεργος ανάμεσα στο 1, 5 εκατ. ανέργους που υπάρχουν στην Ελλάδα. Από το 2010 συμμετέχει στην συνέλευση γειτονιάς Μαρτίου-Καλλιδοπούλου και μεταξύ άλλων επανασυνδέει ρεύματα σε οικογένειες στις οποίες έγινε διακοπή της ηλεκτροδότησης λόγω αδυναμίας πληρωμής της οφειλής τους στη ΔΕΗ. Τον Σταύρο τον ξέρει σχεδόν όλη η Θεσσαλονίκη, όποιον και αν ρωτήσεις που αντιμετώπισε πρόβλημα σου λέει «ο Σταύρος το έφτιαξε», ο Σταύρος βέβαια δεν τους θυμάται όλους μιας και έχει επανασυνδέσει το ρεύμα σε περισσότερες από 100 οικογένειες.
«Από το 2010 άρχισα να ασχολούμαι με τις επανασυνδέσεις ρευμάτων. Η αφορμή ήταν μια συνέλευση στην γειτονιά στο πάρκο της Μπότσαρη που καλούσε για συλλογική αντιμετώπιση του νέου προβλήματος που είχε προκύψει στη ζωή μας, το χαράτσι της ΔΕΗ. Πήγα στη συνέλευση και είδα 250 άτομα. Είπα μέσα μου και τώρα τι λέμε;» λέει ο Σταύρος και προσθέτει:
«Πρώτα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα των διακοπών ρεύματος σε οικογένειες καθώς και τους διακανονισμούς με τη ΔΕΗ. Συλλέγαμε τις αποδείξεις πληρωμής του ρεύματος στην τράπεζα και τις πηγαίναμε στη ΔΕΗ για να αποδείξουμε ότι ο λογαριασμός για το ρεύμα είχε πληρωθεί όποτε ήταν εντελώς άδικη η διακοπή. Παράλληλα κολλούσαμε χαρτάκια με τηλέφωνα αλληλέγγυων ηλεκτρολόγων σε όλη τη γειτονιά. Έδωσα και εγώ το κινητό μου. Με έπαιρναν τηλέφωνο και μου έλεγαν “Μου έκοψαν το ρεύμα”.Δεν ρωτούσα πως και γιατί. Τους έλεγα εντάξει θα ειδοποιήσω την συνέλευση και θα το αντιμετωπίσουμε. Στην πραγματικότητα το έλεγα στον εαυτό μου και πήγαινα και επανασυνέδεα το ρεύμα. Τότε είχα 3-4 κλήσεις την ημέρα για επανασύνδεση ρεύματος.»
Σύμφωνα με τον Σταύρο στην αρχή οι εργολαβικές εταιρίες που είχαν αναλάβει τις διακοπές έβγαζαν μόνο την ασφάλεια, στη συνέχεια όταν συνειδητοποίησαν ότι είναι αρκετά εύκολο να το επανασυνδέσεις και μόνος σου, έκοβαν τα καλώδια και σε κάποιες περιπτώσεις με τρόπο πολύ επικίνδυνο για κάποιον που θα πήγαινε να το επανασυνδέσει. Ο Σταύρος πήγε τον Αύγουστο σε ένα σπίτι στην Αρχ. Μουσείου προκειμένου να επανασυνδέσει το ρεύμα μιας γυναίκας αλλά τα δύο από τα τρία καλώδια στο ρολόι ήταν ενωμένα μεταξύ τους με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί βραχυκύκλωμα και να χτυπηθεί από το ρεύμα. Νοσηλεύτηκε για 10 μέρες όπου τις δύο πρώτες είχε απώλεια συνείδησης.
Σχετικά με τους ανθρώπους που συνάντησε όλα αυτά τα χρόνια ο Σταύρος διηγείται :
«Συνάντησα ανθρώπους που δεν είχαν για ένα χρόνο ρεύμα. Σε πολλές περιπτώσεις όταν τους το επανασυνέδεσα δεν είχαν να μου δώσουν ούτε τρία ευρώ για την καινούρια ασφάλεια και με ευχαριστούσαν με ένα κουτί νεσκαφέ»
Όταν τον ρωτήσαμε ποιο ήταν το κίνητρο για την δράση του αυτή ο ίδιος τόνισε: «Ξεκίνησε από το προσωπικό μου βίωμα, ήμουν άνεργος και δεν είχα ούτε εγώ να πληρώσω το ρεύμα» ενώ αναφορικά με το αν του δημιουργεί φόβο το ενδεχόμενο να του γίνει μήνυση πρόσθεσε: «Δεν φοβάμαι γιατί δεν έχω να χάσω τίποτα. Δεν υπάρχει δικαιοσύνη στην χώρα μας. Καλούμαστε εμείς να βρούμε λύση ως πολίτες για ένα πρόβλημα που δημιούργησε η κυβέρνηση σε εμάς. Οι ευθύνες αντί να επιρρίπτονται στους ιθύνοντες πέφτουν στα κεφάλια μας».
Δικάζεται για την αλληλεγγύη
Στις 31 του μηνός ο Νίκος Ασλάνογλου δικάζεται μετά από μήνυση της ΔΕΗ εναντίον του για «κλοπή, υπεξαίρεση και παράνομη ιδιοποίηση κινητής περιουσίας». Πρόκειται για την πρώτη φορά που στην Ελλάδα κάποιος δικάζεται γιατί προσέφερε αλληλεγγύη. Μαζί του δικάζεται και ολόκληρο το κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε στην Βέροια για εκείνους τους ανθρώπους που δεν έχουν να πληρώσουν το ρεύμα.
Ο Νίκος είναι εικονολήπτης και η ιστορία του ως "αλληλέγγυος ηλεκτρολόγος" ξεκίνησε επίσης το 2010. «Όλα ξεκίνησαν με μία κουβέντα το πώς αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητα μας όταν κόβεται το ρεύμα. Δημιουργήσαμε μια συνέλευση στην Βέροια τους "Πολίτες της Βέροιας" προκειμένου να ασχοληθούμε με το ζήτημα αυτό. Η συνέλευση συνεχίζει να υπάρχει και να δρα σε πολλά επίπεδα (Δίκτυο παραγωγών χωρίς μεσάζοντες, κοινωνικό παντοπωλείο κα.)» αναφέρει και προσθέτει «Για μένα η μνήμη έπαιξε σημαντικό ρόλο καθώς και εγώ πριν από 23 χρόνια όταν δεν τα έβγαζα πέρα με τη δουλειά έζησα χωρίς ρεύμα. Ήταν ένα κίνητρο για μένα η μνήμη αυτή. Κυρίως όμως το γεγονός ότι αντιλαμβάνομαι την αλληλεγγύη ως πράξη και όχι μόνο στα λόγια.Έτσι βρίσκει νόημα το “Κανένας μόνος του στην κρίση”»
Σχετικά με την κατηγορία που του προσάπτει η ΔΕΗ ο κ. Ασλάνογλου τονίζει « Δεν πρόκειται για κλοπή μιας και ποτέ δεν επανασυνδέσαμε ρεύμα παρακάμπτοντας τον μετρητή, είναι απλά επανασύνδεση ρεύματος κάποιων που δεν είχαν να πληρώσουν. Η κοστολόγηση συνεχίζεται. Όταν θα έχουν θα το πληρώσουν. Μέχρι τότε τι θα κάνουν;»
«Το να μην έχεις ρεύμα σημαίνει να μην μπορείς να πλυθείς το βράδυ, να πλένεις τα ρούχα σου, να μαγειρέψεις, να παίξει ο πιτσιρικάς με τα παιχνίδια του, να μην έχεις ψυγείο» σημειώνει ακόμη επισημαίνοντας ότι «Ο κόσμος νοιώθει ακόμη ενοχή όταν του συμβαίνει αυτό. Κάποια στιγμή συνέδεσα το ρεύμα σε ένα σπίτι το οποίο ήταν κομμένο για έξι μήνες. Μόλις το συνέδεσα η οικογένεια έκλαιγε από χαρά που είχε…. ρεύμα!»
Σχετικά με την δίκη του ο ίδιος τονίζει «Εγώ δεν πάω να απολογηθώ. Εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι. …Δεν θα πάω στην δίκη ως κατηγορούμενος αλλά ως κατήγορος».
Μία οικογένεια και όχι η μοναδική ζει στην Θεσσαλονίκη χωρίς ρεύμα
Μόλις μπαίνεις στο σπίτι τους στον Εύοσμο βλέπεις παντού κεριά. Στο σαλόνι, την κουζίνα, τα δωμάτια, το μπάνιο. Το ψυγείο είναι γεμάτο με παγωμένα μπουκάλια νερό προκειμένου να συντηρηθούν τα λιγοστά τρόφιμα. Δεν πρόκειται για αναχωρητές ούτε για λάτρεις των κεριών αλλά για μία μικροαστική οικογένεια που ζει εδώ και δύο μήνες χωρίς ρεύμα.
Στο σπίτι εκτός από τον Πασχάλη Πασχαλάκη 58 χρονών σήμερα, και την γυναίκα του Μερόπη ζουν και τα δύο από τα τρία τους παιδιά. Ο Πασχάλης είναι ηλεκτρολόγος αυτοκινήτων και μέχρι το 2007 συντηρούσε συνεργείο το οποίο έκλεισε. Παρά το γεγονός ότι από τότε έκανε μικροδουλειές για να επιβιώσει στέλνοντας παράλληλα βιογραφικά για τα 5μηνα και 9 μηνα στο Δήμο, η ηλικία του λειτουργούσε πάντα απαγορευτικά.
Το πρόβλημα με το ρεύμα ξεκινά από το 2010 με το χαράτσι αλλά δεν περιορίζεται σε αυτό. Ο Πασχάλης έχει συσσωρευμένα χρέη στην ΔΕΗ τα οποία ανέρχονται στα 1.300 ευρώ περίπου και τον Αύγουστο λίγο μετά τον θάνατο της μητέρας του που ζούσε στο σπίτι, η ΔΕΗ του έκοψε το ρεύμα βάζοντας μάλιστα και κλειδαριά στον μετρητή.
«Ζούμε σε πρωτόγονες συνθήκες το έτος 2013. Μόλις σκοτεινιάζει ανάβουμε τα κεράκια, προσπαθούμε να κάνουμε φαί με την πετρογκάζ και τις περισσότερες φορές πηγαίνουμε στο συσσίτιο που κάνει η Εκκλησία. Για να διαβάσουμε κανένα βιβλίο ανάβουμε φακούς» λέει η Μερόπη η οποία τονίζει ότι εκτός από το επίδομα πολυτέκνων το οποίο κόπηκε κάποια στιγμή, η οικογένεια αυτή δεν έχει κανένα άλλο οικονομικό στήριγμα.
«Ποτέ δεν ήμασταν πλούσιοι, αλλά δεν χρωστούσαμε κιόλας» λέει από την πλευρά του ο Πασχάλης τονίζοντας ότι η διακοπή ρεύματος έγινε χωρίς καμία ειδοποίηση και ενώ είχε γίνει από την πλευρά τους προσπάθεια για διακανονισμό. «Μας ζητούσαν όμως 1000 ευρώ προκαταβολή. Που να τα βρούμε;» λέει ο Πασχάλης ενώ η Μερόπη αναρωτιέται «Έτσι δεν οδηγήθηκαν τόσοι άνθρωποι στην αυτοκτονία;»
Εκτός από το ρεύμα η οικογένεια έχει χάσει την ασφαλιστική της κάλυψη και δέχεται βοήθεια όταν το χρειάζεται από το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης στην Αισώπου και το Κοινωνικό Φαρμακείο του Δήμου.
Ο Πασχάλης δεν κάλεσε ποτέ έναν αλληλέγγυο ηλεκτρολόγο να του επανασυνδέσει το ρεύμα ούτε προσπάθησε να το κάνει μόνος του γιατί όπως είπε «φοβάται μην μπλέξει». Για τον ίδιο το γεγονός ότι ο πατέρας του εργαζόταν ως εργοδηγός στην ΔΕΗ λειτουργούσε πάντα συμβολικά και ως ένα ακόμη στοιχείο ενοχής για την τωρινή του κατάσταση.
Σύμφωνα με το Κέντρο Κοινωνικής στήριξης του Δήμου Ευόσμου, η ΔΕΗ τα τελευταία δύο χρόνια προχώρησε στην διακοπή ρεύματος 700 οικογενειών στην περιοχή. Σε κάποιες από τις περιπτώσεις έγινε διακανονισμός αλλά σε πολλές άλλες οι ανεξόφλητοι λογαριασμοί, λόγω αδυναμίας πληρωμής και του ρεύματος, ξεπερνούσαν τα 1.000 και τα 2.000 ευρώ και πολλές οικογένειες από αυτές ζουν σήμερα χωρίς ρεύμα.
Σταυρούλα Πουλημένη
http://www.alterthess.gr
